◽️در اهمیت نظارت رسانه‌ای
✍️منصور ساعی
▫️در دوران مدرن امروزی یکی از ابزارهای مهم در نظارت مردم بر زمامداران و نهادهای اجتماعی و سیاسی و اقتصادی، رسانهها هستند که نقش زبان گویای آحاد ملت را بازی می‌کنند.
▫️رویارویی با ساختار قدرت و نظارت بر آن، ویژگی افتخارآمیز حرفۀ روزنامه نگاری و رسانه‌ای است. همین نقش رسانه‌هاست که گاه به استعاره از آن به عنوان «رکن چهارم دموکراسی» یاد می‌شود.
▫️این استعاره نخستین بار در انگلستان باب شد و جایگاه رسانهها و روزنامه نگاران را با عنوان رکن چهارم دموکراسی در کنار سه قوه دیگر قرار دادند. رسانهها با قرار گرفتن در جایگاه چهارم، وظیفه نظارت بر عملکرد ارکان دیگر را بر عهده دارند.
▫️علت قدرت رسانهها، آزادی بیان و اعمال این آزادی درباره اقدامات دولت و نشان دهندۀ پاسخگو بودن دولت در مقابل رسانهها و به تبع آن مردم بود.
▫️امروزه کارکرد نظارتی رسانهها، نقش حساسی را در افزایش مسئولیت و پاسخ‌گویی در زمینه‌های مختلف اجتماعی دارد. در واقع نقش نظارتی رسانهها اگر مسئولانه و درست ایفا شود، قدرت‌ها و سازمان‌های فاسد و بی‌بند بار و غیرپاسخگو به مردم و افکار عمومی شکل نمی‌گیرد.
▫️به طور کلی نظارت رسانه‌ای را می‌توان کارکردها و وظایفی است که رسانهها به عنوان دیده‌بان منافع مردم و نظام سیاسی بر محیط اجتماعی و نهادهای اجتماعی (سازمان‌ها) اعمال می‌کنند. این نقش‌ها مواردی مانند آگاهی‌بخشی، تحلیل و تفسیر اخبار، شفاف‌سازی اطلاعاتی و افشاگری، پرسشگری و پاسخ‌گویی به افکار عمومی و نظایر آن را در بر می‌گیرد.
▫️کارکرد نظارتی رسانه زمانی معنا پیدا میکند که رسانه در ارزیابی و کنترل کردن سازمان‌های دولتی و عمومی آزاد باشد، استقلال حرفه‌ای از دولت داشته باشد و آزادی بیان رسانه‌ای از سوی دولت تضمین شده باشد.
▫️در کارکرد نظارتی، رسانهها با اطلاع رسانی شفاف، افشاگری، آگاه سازی و هوشيارسازی افکار عمومی مدام در حال چک کردن فعالیت‌های مختلف نظام سیاسی، اجتماعی و اقتصادی هستند تا زمینه اصلاح امور و به تعادل رساندن این نظام‌ها فراهم گردد. یعنی سیاست چک کردن (ارزیابی) و متعادل کردن وظیفه اصلی ژورنالیسم نظارتی است.
▫️یکی از مولفه‌های نظارت رسانه‌ای وجود روزنامه‌نگاری مراقبتی یا دیده‌بان اجتماعی است. تئوری روزنامه‌نگاری مراقبتی یا واچ داگ ژورنالیسم در روزنامه‌نگاری از شهرت زیادی برخوردار است. مضمون اصلی این تئوری این است که رسالت رسانهها نقد قدرت و جلوگیری از اشتباهات کارگزاران، دولت و سازمان‌های دولتی صاحبان منصب است.
▫️فرآیند جهانی شدن، فروپاشی حکومت‌های اقتدارگرا و مقررات‌زدایی از رسانه‌های جهان‌گستر نیز به تقویت نقش نگهبانی و نظارت رسانهها دامن زده است.
▫️در نظام‌های مردم‌سالار رسانهها صرفا ثبت‌کننده وقایع اجتماعی نیستند، بلکه چشم و گوش افکارعمومی هستند. در حقیقت روزنامه نگاری واچ داگ، همان اسطوره روزنامه‌نگار شجاع و متهوری است که سرسختانه خطاها و نواقص و اشتباهات دولت و سازمان‌ها را پیگیری میکند و این امر احساس سرزندگی و شادابی به رسانه و جامعه می‌دهد.
▫️روزنامه‌نگاری واچ‌داگ بر فعالیت‌های روزانه دولت نظارت میکند تا به شهروندان در مورد شناخت از میزان کارایی فعالیت‌ها و عملکرد دولت و سازمان‌ها کمک کند.
▫️در نهایت رسانهها این اطمینان را ایجاد می‌کنند که افراد و نهادها برای خدمت به مردم ایجاد شده‌اند، شفاف، متعهد و مسئولیت‌پذیر و پاسخگو باقی می‌مانند.
🗞منبع: بخشی از مقاله‌ای به نام «چیستی و چرایی «نظارت رسانه‌ای» بر تصمیم‌ها و عملکرد دولت و زمامداران»، منتشر شده در شماره 44 #ماهنامه_مدیریت_ارتباطات، دی 1392
#آرشیو_مدیریت_ارتباطات
#نظارت_رسانه‌ای
#روزنامه‌نگاری_مراقبتی
#ماهنامه_مدیریت_ارتباطات
با ما همراه باشید
"ژئوپلیتیک رسانه"
@Dr_bavir
✍️منصور ساعی
▫️در دوران مدرن امروزی یکی از ابزارهای مهم در نظارت مردم بر زمامداران و نهادهای اجتماعی و سیاسی و اقتصادی، رسانهها هستند که نقش زبان گویای آحاد ملت را بازی می‌کنند.
▫️رویارویی با ساختار قدرت و نظارت بر آن، ویژگی افتخارآمیز حرفۀ روزنامه نگاری و رسانه‌ای است. همین نقش رسانه‌هاست که گاه به استعاره از آن به عنوان «رکن چهارم دموکراسی» یاد می‌شود.
▫️این استعاره نخستین بار در انگلستان باب شد و جایگاه رسانهها و روزنامه نگاران را با عنوان رکن چهارم دموکراسی در کنار سه قوه دیگر قرار دادند. رسانهها با قرار گرفتن در جایگاه چهارم، وظیفه نظارت بر عملکرد ارکان دیگر را بر عهده دارند.
▫️علت قدرت رسانهها، آزادی بیان و اعمال این آزادی درباره اقدامات دولت و نشان دهندۀ پاسخگو بودن دولت در مقابل رسانهها و به تبع آن مردم بود.
▫️امروزه کارکرد نظارتی رسانهها، نقش حساسی را در افزایش مسئولیت و پاسخ‌گویی در زمینه‌های مختلف اجتماعی دارد. در واقع نقش نظارتی رسانهها اگر مسئولانه و درست ایفا شود، قدرت‌ها و سازمان‌های فاسد و بی‌بند بار و غیرپاسخگو به مردم و افکار عمومی شکل نمی‌گیرد.
▫️به طور کلی نظارت رسانه‌ای را می‌توان کارکردها و وظایفی است که رسانهها به عنوان دیده‌بان منافع مردم و نظام سیاسی بر محیط اجتماعی و نهادهای اجتماعی (سازمان‌ها) اعمال می‌کنند. این نقش‌ها مواردی مانند آگاهی‌بخشی، تحلیل و تفسیر اخبار، شفاف‌سازی اطلاعاتی و افشاگری، پرسشگری و پاسخ‌گویی به افکار عمومی و نظایر آن را در بر می‌گیرد.
▫️کارکرد نظارتی رسانه زمانی معنا پیدا میکند که رسانه در ارزیابی و کنترل کردن سازمان‌های دولتی و عمومی آزاد باشد، استقلال حرفه‌ای از دولت داشته باشد و آزادی بیان رسانه‌ای از سوی دولت تضمین شده باشد.
▫️در کارکرد نظارتی، رسانهها با اطلاع رسانی شفاف، افشاگری، آگاه سازی و هوشيارسازی افکار عمومی مدام در حال چک کردن فعالیت‌های مختلف نظام سیاسی، اجتماعی و اقتصادی هستند تا زمینه اصلاح امور و به تعادل رساندن این نظام‌ها فراهم گردد. یعنی سیاست چک کردن (ارزیابی) و متعادل کردن وظیفه اصلی ژورنالیسم نظارتی است.
▫️یکی از مولفه‌های نظارت رسانه‌ای وجود روزنامه‌نگاری مراقبتی یا دیده‌بان اجتماعی است. تئوری روزنامه‌نگاری مراقبتی یا واچ داگ ژورنالیسم در روزنامه‌نگاری از شهرت زیادی برخوردار است. مضمون اصلی این تئوری این است که رسالت رسانهها نقد قدرت و جلوگیری از اشتباهات کارگزاران، دولت و سازمان‌های دولتی صاحبان منصب است.
▫️فرآیند جهانی شدن، فروپاشی حکومت‌های اقتدارگرا و مقررات‌زدایی از رسانه‌های جهان‌گستر نیز به تقویت نقش نگهبانی و نظارت رسانهها دامن زده است.
▫️در نظام‌های مردم‌سالار رسانهها صرفا ثبت‌کننده وقایع اجتماعی نیستند، بلکه چشم و گوش افکارعمومی هستند. در حقیقت روزنامه نگاری واچ داگ، همان اسطوره روزنامه‌نگار شجاع و متهوری است که سرسختانه خطاها و نواقص و اشتباهات دولت و سازمان‌ها را پیگیری میکند و این امر احساس سرزندگی و شادابی به رسانه و جامعه می‌دهد.
▫️روزنامه‌نگاری واچ‌داگ بر فعالیت‌های روزانه دولت نظارت میکند تا به شهروندان در مورد شناخت از میزان کارایی فعالیت‌ها و عملکرد دولت و سازمان‌ها کمک کند.
▫️در نهایت رسانهها این اطمینان را ایجاد می‌کنند که افراد و نهادها برای خدمت به مردم ایجاد شده‌اند، شفاف، متعهد و مسئولیت‌پذیر و پاسخگو باقی می‌مانند.
🗞منبع: بخشی از مقاله‌ای به نام «چیستی و چرایی «نظارت رسانه‌ای» بر تصمیم‌ها و عملکرد دولت و زمامداران»، منتشر شده در شماره 44 #ماهنامه_مدیریت_ارتباطات، دی 1392
#آرشیو_مدیریت_ارتباطات
#نظارت_رسانه‌ای
#روزنامه‌نگاری_مراقبتی
#ماهنامه_مدیریت_ارتباطات
با ما همراه باشید
"ژئوپلیتیک رسانه"
@Dr_bavir
Telegram
◽️اقتصاد سیاسی ناکامی رسانهها در جهان سوم
▫️ایرج سیف نویسنده و مترجم کتب و مقالات اقتصادی، سیاسی و تاریخی است که در دانشگاه Staffordshire اقتصاد تدریس میکند و برخی از مهمترین آثار او مثل «مقدمه‌ای بر اقتصاد سیاسی»، «استبداد، مسأله مالکیت و انباشت سرمایه در ایران»، «تاریخ آشفته یا آشفته‌نگاری تاریخی؟» در ایران منتشر شده‌اند.
سیف در تحلیل چرایی ضعف رسانهها در کشورهای کمتر توسعه‌یافته، معتقد است که توفیق نیافتن رسانه‌های این کشورها در انجام وظیفه یعنی اطلاع‌رسانی، دلیل اصلی آسیب‌پذیر بودن آنهاست.
از متن:
▪️عدم توفیق رسانه در شرایط مشخص ناشی از ناهنجاری‌های است که در نظام حاکم بر یک جامعه وجود دارد.
▪️اگر قدرتمندان در جامعه‌ای نپذیرند که دانستن حق همگان است، بدیهی است در چنین جامعه‌ای رسانهها هم نمی‌توانند به وظیفه اصلی و اساسی خود که اطلاع‌رسانی است، عمل کنند.
▪️رسانهها در همه جای دنیا بنگاهی اقتصادی هستند اما در کشورهای در حال توسعه اجازه نداده‌اند رساانه‌ها با جذب مخاطب یا همان مشتریان خود، کالاهای تولیدی‌شان را به مصرف‌کنندگان عرضه کنند.
▪️مسأله و مشکل وقتی پیش می‌آید که نظام حاکم در یک جامعه اعتماد به نفس ندارد و در نتیجه هیچ‌گونه دگراندیشی را برنمی‌تابد.
▪️رسانه‌های موجود در چنین جامعه‌ای نیز همه بر یک طبل می‌کوبند به جای اینکه نشانگر رودخانه خروشانی باشند برای بالا بردن سطح آگاهی همگانی در جامعه، مرداب حقیری می‌شوند که در بهترین حالت سکون و در جا زدن و در خود پوسیدن را تداعی می‌کنند.
▪️در جامعه‌ای که رسانهها به جای اینکه کانال اصلی اطلاع‌رسانی و نظارت بر عمل دولتمردان باشند، به صورت طبال و دنبالچه حاکمیت در می‌آیند؛ در این چنین جامعه‌ای متأسفانه آجر روی آجر بند نمی‌شود و رونق و رفاه اقتصادی هم افسانه‌ای می‌شود که مثل دیگر افسانه‌ها واقعیت ندارد.
▪️به هر مکتب اقتصادی که وابسته یا باورمند باشید، وقتی اطلاعات قابل اعتماد در اختیار جامعه قرار می‌گیرد، کیفیت تصمیم‌گیری‌ها در همه سطوح بهبود پیدا میکند و بهتر می‌شود.
▪️در جوامعی که رسانهها قاچاقی نفس می‌کشند، حقیقت بیشتر از همیشه آسیب‌پذیر می‌شود و حتی شیوه محک زدن به واقعیت‌ها هم دستکاری شده و از حیز انتفاع می‌افتد؛ یعنی آنها که رسانهها را کنترل می‌کنند، هر آنچه را که خود می‌پسندند به اطلاع عامه می‌رسانند.
▪️گذشته از همه پی‌آمدهای ناهنجار این نوع مدیریت اطلاعات در جامعه، مشروعیت‌زدایی از حاکمیت و تعریض شکاف موجود بین دولت و ملت است و این خصیصه ناهنجار یکی از مشکلات اساسی در شماری از کشورهای درحال توسعه است.
▪️امروز در جهان، همه کشورها درگیر فساد مالی و اقتصادی‌اند. آنچه میان کشورها تفاوت دارد میزان و گسترش فساد است. ولی آنچه که درباره همه جوامع صادق است این است که مؤثرترین شیوه مقابله با فساد از کانال رسانه‌های آزاد و با میدان دادن بیشتر به این رسانهها می‌گذرد.
▪️در نبود رسانه‌های آزاد یا در شرایطی که حکومت‌ها دایره فعالیت رسانهها را محدود می‌کنند، ادعای مبارزه با فساد نه فقط موفق نمی‌شود بلکه جدی هم نیست؛ کوششی است برای فریب مردم.
🗞منبع: گزیده‌ای از مصاحبه‌ای با تیتر «رابطه رسانه- مخاطب از کانال‌های قدرت می‌گذرد»، منتشر شده در شماره 8 #ماهنامه_مدیریت_ارتباطات، دی 1389
#آرشیو_مدیریت_ارتباطات
#رسانه
#کشورهای_کمتر_توسعه‌یافته
برای خواندن متن کامل گفتوگو به این لینک مراجعه کنید
👇👇👇
https://t.iss.one/cm_magazine
با ما همراه باشید
"ژئوپلیتیک رسانه"
@Dr_bavir
▫️ایرج سیف نویسنده و مترجم کتب و مقالات اقتصادی، سیاسی و تاریخی است که در دانشگاه Staffordshire اقتصاد تدریس میکند و برخی از مهمترین آثار او مثل «مقدمه‌ای بر اقتصاد سیاسی»، «استبداد، مسأله مالکیت و انباشت سرمایه در ایران»، «تاریخ آشفته یا آشفته‌نگاری تاریخی؟» در ایران منتشر شده‌اند.
سیف در تحلیل چرایی ضعف رسانهها در کشورهای کمتر توسعه‌یافته، معتقد است که توفیق نیافتن رسانه‌های این کشورها در انجام وظیفه یعنی اطلاع‌رسانی، دلیل اصلی آسیب‌پذیر بودن آنهاست.
از متن:
▪️عدم توفیق رسانه در شرایط مشخص ناشی از ناهنجاری‌های است که در نظام حاکم بر یک جامعه وجود دارد.
▪️اگر قدرتمندان در جامعه‌ای نپذیرند که دانستن حق همگان است، بدیهی است در چنین جامعه‌ای رسانهها هم نمی‌توانند به وظیفه اصلی و اساسی خود که اطلاع‌رسانی است، عمل کنند.
▪️رسانهها در همه جای دنیا بنگاهی اقتصادی هستند اما در کشورهای در حال توسعه اجازه نداده‌اند رساانه‌ها با جذب مخاطب یا همان مشتریان خود، کالاهای تولیدی‌شان را به مصرف‌کنندگان عرضه کنند.
▪️مسأله و مشکل وقتی پیش می‌آید که نظام حاکم در یک جامعه اعتماد به نفس ندارد و در نتیجه هیچ‌گونه دگراندیشی را برنمی‌تابد.
▪️رسانه‌های موجود در چنین جامعه‌ای نیز همه بر یک طبل می‌کوبند به جای اینکه نشانگر رودخانه خروشانی باشند برای بالا بردن سطح آگاهی همگانی در جامعه، مرداب حقیری می‌شوند که در بهترین حالت سکون و در جا زدن و در خود پوسیدن را تداعی می‌کنند.
▪️در جامعه‌ای که رسانهها به جای اینکه کانال اصلی اطلاع‌رسانی و نظارت بر عمل دولتمردان باشند، به صورت طبال و دنبالچه حاکمیت در می‌آیند؛ در این چنین جامعه‌ای متأسفانه آجر روی آجر بند نمی‌شود و رونق و رفاه اقتصادی هم افسانه‌ای می‌شود که مثل دیگر افسانه‌ها واقعیت ندارد.
▪️به هر مکتب اقتصادی که وابسته یا باورمند باشید، وقتی اطلاعات قابل اعتماد در اختیار جامعه قرار می‌گیرد، کیفیت تصمیم‌گیری‌ها در همه سطوح بهبود پیدا میکند و بهتر می‌شود.
▪️در جوامعی که رسانهها قاچاقی نفس می‌کشند، حقیقت بیشتر از همیشه آسیب‌پذیر می‌شود و حتی شیوه محک زدن به واقعیت‌ها هم دستکاری شده و از حیز انتفاع می‌افتد؛ یعنی آنها که رسانهها را کنترل می‌کنند، هر آنچه را که خود می‌پسندند به اطلاع عامه می‌رسانند.
▪️گذشته از همه پی‌آمدهای ناهنجار این نوع مدیریت اطلاعات در جامعه، مشروعیت‌زدایی از حاکمیت و تعریض شکاف موجود بین دولت و ملت است و این خصیصه ناهنجار یکی از مشکلات اساسی در شماری از کشورهای درحال توسعه است.
▪️امروز در جهان، همه کشورها درگیر فساد مالی و اقتصادی‌اند. آنچه میان کشورها تفاوت دارد میزان و گسترش فساد است. ولی آنچه که درباره همه جوامع صادق است این است که مؤثرترین شیوه مقابله با فساد از کانال رسانه‌های آزاد و با میدان دادن بیشتر به این رسانهها می‌گذرد.
▪️در نبود رسانه‌های آزاد یا در شرایطی که حکومت‌ها دایره فعالیت رسانهها را محدود می‌کنند، ادعای مبارزه با فساد نه فقط موفق نمی‌شود بلکه جدی هم نیست؛ کوششی است برای فریب مردم.
🗞منبع: گزیده‌ای از مصاحبه‌ای با تیتر «رابطه رسانه- مخاطب از کانال‌های قدرت می‌گذرد»، منتشر شده در شماره 8 #ماهنامه_مدیریت_ارتباطات، دی 1389
#آرشیو_مدیریت_ارتباطات
#رسانه
#کشورهای_کمتر_توسعه‌یافته
برای خواندن متن کامل گفتوگو به این لینک مراجعه کنید
👇👇👇
https://t.iss.one/cm_magazine
با ما همراه باشید
"ژئوپلیتیک رسانه"
@Dr_bavir
Telegram
◾️غرق شدن در خواب شیرین
✍️جواد افتاده
▫️روزانه چند پست یا «محتوا» برای یکدیگر ارسال می‌کنیم؟ چه پست‌هایی را بیشتر برای یکدیگر ارسال می‌کنیم؟ آیا به عواقب انتشار آن محتوا فکر می‌کنیم؟ آیا از منبع آن پست اطمینان داریم؟ این‌ها سؤالاتی است که کمتر از خودمان می‌پرسیم، و بیشتر ارسال می‌کنیم.
▫️امروز دیگر «محتوا، پادشاه است» به کلیشه تبدیل شده، محتوایی که بستر رسانۀ اینترنت را درنوردیده و بحث‌ها و چالش‌های زیادی در کشور و سراسر دنیا ایجاد کرده است؛ شاید به این دلیل که تعریف محتوا در پلتفرم اینترنت عوض شده است.
▫️تفاوت پلتفرم اینترنت با سایر رسانه‌های منتشرکنندۀ محتوا در این است که همه به صورت دیجیتالی به آن دسترسی دارند.
▫️به زبان ساده، شما با تولید محتوا در اینترنت برای خود هویت فردی می‌سازید؛ محتوا چه خوب باشد چه بد، هویت شما بر اساس آن شکل می‌گیرد یا تصور می‌شود. به همین دلیل است که کسب‌وکارها نیز به دنبال ایجاد یا توسعۀ هویت برند خود از طریق اینترنت‌اند.
▫️اینترنت علاوه بر تولید و توزیع پیام، به پردازش، مبادله و ذخیرۀ اطلاعات می‌پردازد که مؤید یک نهاد خصوصی، اما به‌مثابه ارتباطات عمومی است.
▫️محتوا به زبان ساده، اطلاعات مبادله شده ارزشمندی را برای مخاطب یا کاربر نهایی ایجاد میکند. در دنیای امروز، تأکیدی که بر سرعت انتشار محتوا، نحوه استفادۀ مجدد و اقتباس از محتوا، در دسترس بودن محتوا در گستره‌ای وسیع و مواردی از این دست وجود دارد، از تأکید برای تولید محتوای جدید پیشی گرفته است.
▫️برای مؤلفان و ناشران محتوایی اصیل و بکر، اهمیت انتشار گسترده و سریع محتوا، بیش از اهمیت این موضوع است که محتوا صرفاً تولید شود.یعنی محتوایی که تولید شود، اما در سطح وسیع منتشر و دیده نشود، کارآمد نیست.
در دنیای کسب‌وکار می‌گویند شما یا محتوای مفید و حرفه‌ای تولید کنید یا محتوا تولید نکنید! زیرا محتوای بی‌ارزش باعث می‌شود تصویری که از برند یا هویت شما ایجاد می‌شود، بی‌ارزش و سطح پایین باشد.
▫️شاید بهترین شکل و حرفه‌ای‌ترین رفتار این است که شما در حرفه‌ای که تخصص یا فعالیت دارید محتوا تولید کنید! به عبارت دیگر، با انتشار محتوای حرفه‌ای، شبکه‌ای از افراد متخصص در حرفۀ خود را با محتوا درگیر کنید.
▫️شاید بتوان این‌طور تصور کرد: محتوایی که در بستر اینترنت تولید می‌شود، کمتر برای سرگرمی است، مگر اینکه پلتفرم اینترنتی آن برای سرگرمی باشد. مثلاً کانال‌های سرگرمی‌ای که در آپارات یا یوتیوب ایجاد شده‌اند.
▫️ اما، چرا شبکه‌های اجتماعی امروز به مهمترین ابزار سرگرمی جامعۀ ایران تبدیل شده است؟ آیا ما (حاکمیت یا دولت) ابزار و وسیلۀ سرگرمی برای جامعه ایجاد نکرده‌ایم؟ از نگاهی دیگر، زمانی که افراد نتوانند در جامعه یا خانواده سرگرم شوند، از هر ابزار و بهانه‌ای برای سرگرمی استفاده می‌کنند.
▫️اگر نتایج تحقیقات مختلف درباره رسانه‌های اجتماعی در ایران را مشاهده کنید، متوجه می‌شوید که مهمترین کارکرد رسانۀ اجتماعی در ایران سرگرمی است. البته، نه به این معنا که رسانه‌های اجتماعی در دنیا این کارکرد را ندارند، بلکه به این معنا که در ایران و سایر کشورهای در حال توسعه به اصلی‌ترین و مهمترین کارکرد تبدیل شده‌اند.
▫️ما چه در زمینۀ تولید محتوا و چه در زمینۀ استفاده از محتوا دچار «فقر» هستیم. در این گرداب، هیچ‌کس به‌تنهایی مقصر نیست؛ یعنی نه دولت به‌تنهایی مقصر است و نه جامعه.
▫️همۀ ما به صورت فردی و اجتماعی مسئول این وضعیتیم. ما دچار خوابی به‌ظاهر شیرین هستیم که هر روز بیشتر در آن غرق می‌شویم.
🗞منبع: گزیده‌ای از مقاله‌ای به نام «لطفاً این متن را فوروارد نکنید!»، منتشر شده در شماره 89 #ماهنامه_مدیریت_ارتباطات، مهر 1396
#آرشیو_مدیریت_ارتباطات
#شبکه‌های_اجتماعی
#تولید_محتوا
با ما همراه باشید
"ژئوپلیتیک رسانه"
@Dr_bavir
✍️جواد افتاده
▫️روزانه چند پست یا «محتوا» برای یکدیگر ارسال می‌کنیم؟ چه پست‌هایی را بیشتر برای یکدیگر ارسال می‌کنیم؟ آیا به عواقب انتشار آن محتوا فکر می‌کنیم؟ آیا از منبع آن پست اطمینان داریم؟ این‌ها سؤالاتی است که کمتر از خودمان می‌پرسیم، و بیشتر ارسال می‌کنیم.
▫️امروز دیگر «محتوا، پادشاه است» به کلیشه تبدیل شده، محتوایی که بستر رسانۀ اینترنت را درنوردیده و بحث‌ها و چالش‌های زیادی در کشور و سراسر دنیا ایجاد کرده است؛ شاید به این دلیل که تعریف محتوا در پلتفرم اینترنت عوض شده است.
▫️تفاوت پلتفرم اینترنت با سایر رسانه‌های منتشرکنندۀ محتوا در این است که همه به صورت دیجیتالی به آن دسترسی دارند.
▫️به زبان ساده، شما با تولید محتوا در اینترنت برای خود هویت فردی می‌سازید؛ محتوا چه خوب باشد چه بد، هویت شما بر اساس آن شکل می‌گیرد یا تصور می‌شود. به همین دلیل است که کسب‌وکارها نیز به دنبال ایجاد یا توسعۀ هویت برند خود از طریق اینترنت‌اند.
▫️اینترنت علاوه بر تولید و توزیع پیام، به پردازش، مبادله و ذخیرۀ اطلاعات می‌پردازد که مؤید یک نهاد خصوصی، اما به‌مثابه ارتباطات عمومی است.
▫️محتوا به زبان ساده، اطلاعات مبادله شده ارزشمندی را برای مخاطب یا کاربر نهایی ایجاد میکند. در دنیای امروز، تأکیدی که بر سرعت انتشار محتوا، نحوه استفادۀ مجدد و اقتباس از محتوا، در دسترس بودن محتوا در گستره‌ای وسیع و مواردی از این دست وجود دارد، از تأکید برای تولید محتوای جدید پیشی گرفته است.
▫️برای مؤلفان و ناشران محتوایی اصیل و بکر، اهمیت انتشار گسترده و سریع محتوا، بیش از اهمیت این موضوع است که محتوا صرفاً تولید شود.یعنی محتوایی که تولید شود، اما در سطح وسیع منتشر و دیده نشود، کارآمد نیست.
در دنیای کسب‌وکار می‌گویند شما یا محتوای مفید و حرفه‌ای تولید کنید یا محتوا تولید نکنید! زیرا محتوای بی‌ارزش باعث می‌شود تصویری که از برند یا هویت شما ایجاد می‌شود، بی‌ارزش و سطح پایین باشد.
▫️شاید بهترین شکل و حرفه‌ای‌ترین رفتار این است که شما در حرفه‌ای که تخصص یا فعالیت دارید محتوا تولید کنید! به عبارت دیگر، با انتشار محتوای حرفه‌ای، شبکه‌ای از افراد متخصص در حرفۀ خود را با محتوا درگیر کنید.
▫️شاید بتوان این‌طور تصور کرد: محتوایی که در بستر اینترنت تولید می‌شود، کمتر برای سرگرمی است، مگر اینکه پلتفرم اینترنتی آن برای سرگرمی باشد. مثلاً کانال‌های سرگرمی‌ای که در آپارات یا یوتیوب ایجاد شده‌اند.
▫️ اما، چرا شبکه‌های اجتماعی امروز به مهمترین ابزار سرگرمی جامعۀ ایران تبدیل شده است؟ آیا ما (حاکمیت یا دولت) ابزار و وسیلۀ سرگرمی برای جامعه ایجاد نکرده‌ایم؟ از نگاهی دیگر، زمانی که افراد نتوانند در جامعه یا خانواده سرگرم شوند، از هر ابزار و بهانه‌ای برای سرگرمی استفاده می‌کنند.
▫️اگر نتایج تحقیقات مختلف درباره رسانه‌های اجتماعی در ایران را مشاهده کنید، متوجه می‌شوید که مهمترین کارکرد رسانۀ اجتماعی در ایران سرگرمی است. البته، نه به این معنا که رسانه‌های اجتماعی در دنیا این کارکرد را ندارند، بلکه به این معنا که در ایران و سایر کشورهای در حال توسعه به اصلی‌ترین و مهمترین کارکرد تبدیل شده‌اند.
▫️ما چه در زمینۀ تولید محتوا و چه در زمینۀ استفاده از محتوا دچار «فقر» هستیم. در این گرداب، هیچ‌کس به‌تنهایی مقصر نیست؛ یعنی نه دولت به‌تنهایی مقصر است و نه جامعه.
▫️همۀ ما به صورت فردی و اجتماعی مسئول این وضعیتیم. ما دچار خوابی به‌ظاهر شیرین هستیم که هر روز بیشتر در آن غرق می‌شویم.
🗞منبع: گزیده‌ای از مقاله‌ای به نام «لطفاً این متن را فوروارد نکنید!»، منتشر شده در شماره 89 #ماهنامه_مدیریت_ارتباطات، مهر 1396
#آرشیو_مدیریت_ارتباطات
#شبکه‌های_اجتماعی
#تولید_محتوا
با ما همراه باشید
"ژئوپلیتیک رسانه"
@Dr_bavir
Telegram
◽️رسانه؛ ابزار قدرت هژمون
✍️علی پیرابی
▪️گرایش‌های سیاسی حاکم بر امریکا، در نکته‌ای دارای اشتراک نظر هستند: منافع ملی امریکا به کارکرد سیستم بین‌المللی در حوزه‌های سیاسی و اقتصادی وابسته است.
▪️یعنی امریکا هم برای ثبات و جلوگیری از کارشکنی مخالفان خود باید در جهان دخالت کند و رهبری و سلطۀ خود را بر جهان داشته باشد و هم جهان برای ثبات و آرامش خود نیاز به امریکا دارد.
▪️تمام جناح‌های سیاسی- چه دموکرات و چه جمهوری‌خواه - بر سر این اصول توافق دارند، اما بر سر چگونگی اجرا و تحقق آن اختلاف وجود دارد.
▪️مهمترین تفاوت در اجرای سیاست خارجی ایالات متحده میزان استفاده از دو اهرم «قدرت» و «ارزش» است.
▪️نومحافظه‌کاران، به دلیل اینکه به تفاوت بنیادی در ارزشها و تمدن‌ها اعتقاد دارند، درصددند که با انتقال ارزشها و نهادهای برآمده از عصر مدرنیته هم‌سوسازی را در حیطۀ نهادها، ساختارها و ارزشها در جهان به وجود آورند.
▪️در یک وضعیت ایدئال، جهانی‌شدن فرهنگی هنگامی رخ می‌دهد که در یک فضای گفتمانی آزاد و صلح‌آمیز، جوامع مختلف با هم تعامل و الگوها و رویه‌های فرهنگی و اجتماعی کارآمدتر و مطبوع‌تر را شناسایی کنند، و همچنین آنها را متناسب با شرایط فرهنگی و اجتماعی بومی خود به کار گیرند.
▪️ آنچه در عمل قابل مشاهده است این است که رسانه‌های قدرتمند و انواع دانش‌ها و فناوری‌ها در اختیار قدرت‌های خاصی است که یک نوع فرهنگ را رواج می‌دهند.
▪️این رسانهها، به‌جای اینکه فرهنگ‌های گوناگون را منعکس کنند، فرهنگ غربی، با تأکید بر فرهنگ امریکایی، را به‌عنوان فرهنگ جهانی ترویج می‌دهند.
▪️تصادفی نیست که رستوران‌های مک‌دونالد و نوشابه‌های کوکاکولا در سراسر جهان گسترش می‌یابند و تعداد رستوران‌های مک‌دونالد در یک کشور به‌منزلۀ شاخص جهانی‌شدن ارزیابی می‌شود.
▪️نهادینه شدن و پذیرفته شدن هنجارها و ارزش‌های یک قدرت موجب هژمون شدن و همچنین بازتولید مداوم آن هژمونی می‌شود.
▪️رسانه اصلی‌ترین ابزار اعمال قدرت نرم و حاکمیت نرم برای دولت هژمون محسوب می‌شود و دولت، رسانه را ابزاری جهت تحقق سیاست‌ها و اهداف هژمون و تداوم رضایتمندی از سلطه به شمار می‌آورد.
▪️می‌توان گفت که قدرت نرم از طریق رسانهها حاکمیت سیاسی کشورها، یعنی توان کنترل و نظارت بر مرزها و حق دولت‌ها برای تنظیم و اجرای قوانین در داخل مرزها، را به چالش کشیده است.
▪️قدرت نرم از طریق رسانه مشروعیت دولت را از جانب شهروندان مورد سؤال قرار می‌دهد و بدین طریق زمینۀ ظهور گرایش‌های گریز از مرکز را فراهم می‌سازد و هنگامی که تودۀ مخاطب را دچار خلأ هویتی کرد، همان آلترناتیوی را که مرادش است به آنها می‌قبولاند.
▪️از این منظر است که می‌توانیم حضور تمام‌قد ایالات متحده و نیروهای اطلاعاتی امنیتی آن را در شبکه‌های اجتماعی و کل فضای مجازی درک کنیم.
🗞منبع: گزیده‌ای از مقاله‌ای به نام «بدیلی برای خلا»، منتشر شده در شماره 111
#آرشیو_مدیریت_ارتباطات
#هژمونی_امریکا
#قدرت_رسانه‌ای
با ما همراه باشید
"ژئوپلیتیک رسانه"
@Dr_bavir
✍️علی پیرابی
▪️گرایش‌های سیاسی حاکم بر امریکا، در نکته‌ای دارای اشتراک نظر هستند: منافع ملی امریکا به کارکرد سیستم بین‌المللی در حوزه‌های سیاسی و اقتصادی وابسته است.
▪️یعنی امریکا هم برای ثبات و جلوگیری از کارشکنی مخالفان خود باید در جهان دخالت کند و رهبری و سلطۀ خود را بر جهان داشته باشد و هم جهان برای ثبات و آرامش خود نیاز به امریکا دارد.
▪️تمام جناح‌های سیاسی- چه دموکرات و چه جمهوری‌خواه - بر سر این اصول توافق دارند، اما بر سر چگونگی اجرا و تحقق آن اختلاف وجود دارد.
▪️مهمترین تفاوت در اجرای سیاست خارجی ایالات متحده میزان استفاده از دو اهرم «قدرت» و «ارزش» است.
▪️نومحافظه‌کاران، به دلیل اینکه به تفاوت بنیادی در ارزشها و تمدن‌ها اعتقاد دارند، درصددند که با انتقال ارزشها و نهادهای برآمده از عصر مدرنیته هم‌سوسازی را در حیطۀ نهادها، ساختارها و ارزشها در جهان به وجود آورند.
▪️در یک وضعیت ایدئال، جهانی‌شدن فرهنگی هنگامی رخ می‌دهد که در یک فضای گفتمانی آزاد و صلح‌آمیز، جوامع مختلف با هم تعامل و الگوها و رویه‌های فرهنگی و اجتماعی کارآمدتر و مطبوع‌تر را شناسایی کنند، و همچنین آنها را متناسب با شرایط فرهنگی و اجتماعی بومی خود به کار گیرند.
▪️ آنچه در عمل قابل مشاهده است این است که رسانه‌های قدرتمند و انواع دانش‌ها و فناوری‌ها در اختیار قدرت‌های خاصی است که یک نوع فرهنگ را رواج می‌دهند.
▪️این رسانهها، به‌جای اینکه فرهنگ‌های گوناگون را منعکس کنند، فرهنگ غربی، با تأکید بر فرهنگ امریکایی، را به‌عنوان فرهنگ جهانی ترویج می‌دهند.
▪️تصادفی نیست که رستوران‌های مک‌دونالد و نوشابه‌های کوکاکولا در سراسر جهان گسترش می‌یابند و تعداد رستوران‌های مک‌دونالد در یک کشور به‌منزلۀ شاخص جهانی‌شدن ارزیابی می‌شود.
▪️نهادینه شدن و پذیرفته شدن هنجارها و ارزش‌های یک قدرت موجب هژمون شدن و همچنین بازتولید مداوم آن هژمونی می‌شود.
▪️رسانه اصلی‌ترین ابزار اعمال قدرت نرم و حاکمیت نرم برای دولت هژمون محسوب می‌شود و دولت، رسانه را ابزاری جهت تحقق سیاست‌ها و اهداف هژمون و تداوم رضایتمندی از سلطه به شمار می‌آورد.
▪️می‌توان گفت که قدرت نرم از طریق رسانهها حاکمیت سیاسی کشورها، یعنی توان کنترل و نظارت بر مرزها و حق دولت‌ها برای تنظیم و اجرای قوانین در داخل مرزها، را به چالش کشیده است.
▪️قدرت نرم از طریق رسانه مشروعیت دولت را از جانب شهروندان مورد سؤال قرار می‌دهد و بدین طریق زمینۀ ظهور گرایش‌های گریز از مرکز را فراهم می‌سازد و هنگامی که تودۀ مخاطب را دچار خلأ هویتی کرد، همان آلترناتیوی را که مرادش است به آنها می‌قبولاند.
▪️از این منظر است که می‌توانیم حضور تمام‌قد ایالات متحده و نیروهای اطلاعاتی امنیتی آن را در شبکه‌های اجتماعی و کل فضای مجازی درک کنیم.
🗞منبع: گزیده‌ای از مقاله‌ای به نام «بدیلی برای خلا»، منتشر شده در شماره 111
#آرشیو_مدیریت_ارتباطات
#هژمونی_امریکا
#قدرت_رسانه‌ای
با ما همراه باشید
"ژئوپلیتیک رسانه"
@Dr_bavir
◽️رسانه، فرهنگ است
✍️حسن بشیر
▫️در عصر گفتمان، رابطه رسانه، فرهنگ و گفتمان ویژگی‌های خاصی پیدا کرده که با عصر اطلاعات متفاوت است.
▫️یکی از ویژگی‌های این عصر، رابطه تعاملی و دوسویه رسانه، فرهنگ و گفتمان است. رسانه در این عصر فرهنگی را منعکس میکند که فراتر از هویت تکنولوژیکی آن است. درحقيقت، رسانه نه فقط فرهنگ‌ساز است، بلکه به فرهنگ تبدیل شده است؛
▫️به‌کارگيری هر رسانه‌ای نوعی از فرهنگ را منعکس میکند و درجه بهره‌برداری و چگونگی استفاده از آن، اخلاق رفتاری و سبک زندگی یک فرد را نشان می‌دهد.
▫️رسانه‌ای که منعکس‌کننده نوعی از فرهنگ است، از طریق بازنمایی گفتمان، ظهور این رابطه عميق را به نمایش می‌گذارد. در حقيقت، گفتمان حلقه رابطی است که رسانه را به فرهنگ و فرهنگ را به رسانه متصل میکند.
▫️گفتمان، با چنين ظرفيت ارتباطی‌ای، می‌تواند منشأ فرهنگ‌سازی شود. بنابراین، می‌توان گفت فکر مسلط، گفتمان هژمونيک و محتوای برتر، که همگی را می‌توان به نوعی منعکس‌کننده معنای مفهوم گفتمان دانست، توسط رسانهها به یک قدرت معنایی فراتر تبدیل شده است که گاهی از فرهنگ حاکم بر جامعه نيز فراتر می‌رود و خود منشأ فرهنگ‌سازی می‌شود.
▫️به همين دليل، باید از عبارت معروف مک‌لوهان، یعنی «رسانه همان پيام است» عبور کرد و گفت که «رسانه همان فرهنگ است.»
🗞منبع: گزیده‌ای از مقاله‌ای به نام «رسانه، فرهنگ، گفتمان»، منتشر شده در شماره 88 #ماهنامه_مدیریت_ارتباطات، شهریور 1396
#آرشیو_مدیریت_ارتباطات
#رسانه
#فرهنگ
برای خواندن متن کامل مقاله، به این لینک مراجعه کنید
👇👇👇
https://t.iss.one/cm_magazine
با ما همراه باشید
"ژئوپلیتیک رسانه"
@Dr_bavir
✍️حسن بشیر
▫️در عصر گفتمان، رابطه رسانه، فرهنگ و گفتمان ویژگی‌های خاصی پیدا کرده که با عصر اطلاعات متفاوت است.
▫️یکی از ویژگی‌های این عصر، رابطه تعاملی و دوسویه رسانه، فرهنگ و گفتمان است. رسانه در این عصر فرهنگی را منعکس میکند که فراتر از هویت تکنولوژیکی آن است. درحقيقت، رسانه نه فقط فرهنگ‌ساز است، بلکه به فرهنگ تبدیل شده است؛
▫️به‌کارگيری هر رسانه‌ای نوعی از فرهنگ را منعکس میکند و درجه بهره‌برداری و چگونگی استفاده از آن، اخلاق رفتاری و سبک زندگی یک فرد را نشان می‌دهد.
▫️رسانه‌ای که منعکس‌کننده نوعی از فرهنگ است، از طریق بازنمایی گفتمان، ظهور این رابطه عميق را به نمایش می‌گذارد. در حقيقت، گفتمان حلقه رابطی است که رسانه را به فرهنگ و فرهنگ را به رسانه متصل میکند.
▫️گفتمان، با چنين ظرفيت ارتباطی‌ای، می‌تواند منشأ فرهنگ‌سازی شود. بنابراین، می‌توان گفت فکر مسلط، گفتمان هژمونيک و محتوای برتر، که همگی را می‌توان به نوعی منعکس‌کننده معنای مفهوم گفتمان دانست، توسط رسانهها به یک قدرت معنایی فراتر تبدیل شده است که گاهی از فرهنگ حاکم بر جامعه نيز فراتر می‌رود و خود منشأ فرهنگ‌سازی می‌شود.
▫️به همين دليل، باید از عبارت معروف مک‌لوهان، یعنی «رسانه همان پيام است» عبور کرد و گفت که «رسانه همان فرهنگ است.»
🗞منبع: گزیده‌ای از مقاله‌ای به نام «رسانه، فرهنگ، گفتمان»، منتشر شده در شماره 88 #ماهنامه_مدیریت_ارتباطات، شهریور 1396
#آرشیو_مدیریت_ارتباطات
#رسانه
#فرهنگ
برای خواندن متن کامل مقاله، به این لینک مراجعه کنید
👇👇👇
https://t.iss.one/cm_magazine
با ما همراه باشید
"ژئوپلیتیک رسانه"
@Dr_bavir
Telegram
◽️نقش رسانه‌های آنلاین در انتخابات
▫️از اواسط دهه 1990 هنگامی که اینترنت راه‌اندازی شد درباره تأثیرات اینترنت (وب1) بر مبارزات انتخاباتی بحث‌های زیادی مطرح شده اما اخیراً این توجه از سوی محافل علمی بیشتر به اثرات رسانه‌های اجتماعی (وب2) منتقل شده است.
▫️استفاده و اهمیت رسانه‌های دیجیتال در مبارزات انتخاباتی به طور پیوسته در طول زمان رشد کرده و امروز هیچ نامزد یا حزبی نمی‌تواند بدون نیاز به حضور آنلاین، در یک چرخه انتخاباتی وارد شود.
▫️اینترنت فرصت‌های متعدد و متنوعی برای تعاملات سیاسی ارائه می‌دهد. به عنوان مثال شرکت در نظرسنجی آنلاین، بحث و گفتوگو، وبلاگ‌نویسی یا شبکه‌های اجتماعی.
▫️دوم اینکه، فناوری‌های آنلاین به طور قابل توجهی موجب کاهش هزینه‌های مشارکت برای شهروندان، هم از نظر زمانی و هم از نظر میزان تلاش آنها می‌شود.
▫️علاوه بر این، اینترنت حجم زیادی اطلاعات در مورد سیاست و زندگی مدنی ارائه می‌دهد که به طور بالقوه برای کمک به آگاهی رأی‌دهندگان مؤثر است.
▫️در نهایت یکی از ویژگی‌های منحصر به فرد رسانه‌های آنلاین، تعاملی بودن آنهاست که اجازه می‌دهد مستقیماً (البته با واسطه رسانه) و با بازخورد فوری با سیاست‌مداران و مقرهای انتخاباتی آنها ارتباط برقرار کنند.
منبع: گزیده‌ای از مقاله‌ای به نام «تأثیر رسانه‌های دیجیتال بر آگاهی و مشارکت سیاسی در مبارزات انتخاباتی»، منتشر شده در شماره 60 #ماهنامه_مدیریت_ارتباطات، اردیبهشت 1394
#آرشیو_مدیریت_ارتباطات
#رسانه‌های_دیجیتال
#انتخابات
برای خواندن متن کامل مقاله، به این لینک مراجعه کنید
https://t.iss.one/cm_magazine
با ما همراه باشید
"ژئوپلیتیک رسانه"
@Dr_bavir
▫️از اواسط دهه 1990 هنگامی که اینترنت راه‌اندازی شد درباره تأثیرات اینترنت (وب1) بر مبارزات انتخاباتی بحث‌های زیادی مطرح شده اما اخیراً این توجه از سوی محافل علمی بیشتر به اثرات رسانه‌های اجتماعی (وب2) منتقل شده است.
▫️استفاده و اهمیت رسانه‌های دیجیتال در مبارزات انتخاباتی به طور پیوسته در طول زمان رشد کرده و امروز هیچ نامزد یا حزبی نمی‌تواند بدون نیاز به حضور آنلاین، در یک چرخه انتخاباتی وارد شود.
▫️اینترنت فرصت‌های متعدد و متنوعی برای تعاملات سیاسی ارائه می‌دهد. به عنوان مثال شرکت در نظرسنجی آنلاین، بحث و گفتوگو، وبلاگ‌نویسی یا شبکه‌های اجتماعی.
▫️دوم اینکه، فناوری‌های آنلاین به طور قابل توجهی موجب کاهش هزینه‌های مشارکت برای شهروندان، هم از نظر زمانی و هم از نظر میزان تلاش آنها می‌شود.
▫️علاوه بر این، اینترنت حجم زیادی اطلاعات در مورد سیاست و زندگی مدنی ارائه می‌دهد که به طور بالقوه برای کمک به آگاهی رأی‌دهندگان مؤثر است.
▫️در نهایت یکی از ویژگی‌های منحصر به فرد رسانه‌های آنلاین، تعاملی بودن آنهاست که اجازه می‌دهد مستقیماً (البته با واسطه رسانه) و با بازخورد فوری با سیاست‌مداران و مقرهای انتخاباتی آنها ارتباط برقرار کنند.
منبع: گزیده‌ای از مقاله‌ای به نام «تأثیر رسانه‌های دیجیتال بر آگاهی و مشارکت سیاسی در مبارزات انتخاباتی»، منتشر شده در شماره 60 #ماهنامه_مدیریت_ارتباطات، اردیبهشت 1394
#آرشیو_مدیریت_ارتباطات
#رسانه‌های_دیجیتال
#انتخابات
برای خواندن متن کامل مقاله، به این لینک مراجعه کنید
https://t.iss.one/cm_magazine
با ما همراه باشید
"ژئوپلیتیک رسانه"
@Dr_bavir
Telegram