Forwarded from کافه ارتباطات
🔹نتایج قابل توجه یک نظرسنجی درباره الگوی مصرف رسانه ای ایرانی ها در دوران پسا کرونا
یافته‌های موج دوم نظرسنجی پژوهشگاه فرهنگ، هنر و ارتباطات با عنوان «بررسی دیدگاه مردم درخصوص کرونا» منتشر شد.
✅داده‌های این نظرسنجی با استفاده از پرسشنامه و به صورت تلفنی در۳۰ اردیبهشت تا ۱۰ خرداد سال جاری گردآوری شده است. جامعه آماری این نظرسنجی را شهروندان ۱۸ سال و بالاتر ساکن در شهر و روستاهای کشور تشکیل داده و دو هزار و ۱۱۲ نفر به روش تصادفی انتخاب شده و مورد پرسش قرار گرفته اند که خلاصه برخی از نتایج آن را می خوانید.
✅ ۳۹ درصد پاسخگویان از سرعت اینترنت در ایران رضایت ندارند. در مقابل ۱۴.۵ درصد افراد پاسخگو از سرعت اینترنت راضی هستند.
✅ ۱۱.۴ درصد پاسخگویان اعلام کرده اند که میزان تماشای گفت وگوهای چهره های محبوب در لایوهای اینستاگرام نسبت به قبل از ظهور کرونا افزایش یافته است.
✅ ۱۵.۹ درصد پاسخگویان نسبت به قبل از ظهور کرونا بیشتر از طریق سایتهای داخلی مثل آپارات، نماوا و فیلیمو به صورت آنلاین فیلم تماشا کرده اند. ۷۳ درصد پاسخگویان نیز از سایتهای داخلی که امکان آنلاین تماشای فیلم را فراهم می کند، استفاده نمی کنند.
✅ ۹.۴ درصد پاسخگویان در شرایط کنونی بیشتر از قبل کتاب الکترونیک یا گویا مصرف می کنند ۸۲.۴ درصد پاسخگویان نیز در کل از کتابهای الکترونیک یا گویا استفاده نمی کنند.
✅ ۹.۵ درصد پاسخگویان بیشتر از قبل پیگیر برنامه های آنلاین مذهبی اعم از سخنرانی و مداحی بوده اند و ۸۰.۸ درصد پاسخگویان نیز به صورت کلی از این قبیل برنامه ها استفاده نمی کنند.
✅ بر اساس این نظرسنجی، ۹ درصد پاسخگویان در شرایط کنونی بیشتر از قبل در کلاسهای مهارت آموزی مجازی از قبیل دوره های هنری یا ورزشی شرکت کرده اند. ۸۴.۵ درصد پاسخگویان نیز از کلاسهای مهارت آموزی آنلاین به صورت کلی استفاده نمی کنند.
✅ ۲۱.۸ درصد پاسخگویان گفته اند پس از ظهور کرونا بیشتر خرید اینترنتی کرده اند.۶۵.۱ درصد افراد پاسخگو نیز به صورت کلی سفارس یا خرید اینترنتی نمی کنند.
✅ یافته‌های این نظرسنجی همچنین تجربه های جدید مجازی را نشان می‌دهد. به استناد این یافته‌ها، تنها ۷.۳ درصد پاسخگویان اعلام کرده اند در مدت شیوع کرونا کنسرت یا تئاتر آنلاین دیده اند. ۴۲.۵ درصد افراد پاسخگو نیز از شبکه های اجتماعی برای مهمانی آنلاین (دورهمی یا جشن تولد)، گفت وگو با دوستان و اقوام و یا مراسم ختم دوستان و اقوام در شرایط ظهور کرونا استفاده کرده اند. ۱۳.۸ درصد پاسخگویان نیز تجربه دورکاری یا برگزاری جلسات کاری آنلاین را در مدت شیوع کرونا داشته اند.
✅ در نهایت ۵۳.۴ درصد افراد اعلام کرده اند از زمان شیوع کرونا تاکنون یکی از اعضای خانواده‌شان در کلاسهای مجازی مدرسه یا دانشگاه شرکت کرده است.
منبع:
@cultureresearch
#کافه_ارتباطات
@coffee_comm
یافته‌های موج دوم نظرسنجی پژوهشگاه فرهنگ، هنر و ارتباطات با عنوان «بررسی دیدگاه مردم درخصوص کرونا» منتشر شد.
✅داده‌های این نظرسنجی با استفاده از پرسشنامه و به صورت تلفنی در۳۰ اردیبهشت تا ۱۰ خرداد سال جاری گردآوری شده است. جامعه آماری این نظرسنجی را شهروندان ۱۸ سال و بالاتر ساکن در شهر و روستاهای کشور تشکیل داده و دو هزار و ۱۱۲ نفر به روش تصادفی انتخاب شده و مورد پرسش قرار گرفته اند که خلاصه برخی از نتایج آن را می خوانید.
✅ ۳۹ درصد پاسخگویان از سرعت اینترنت در ایران رضایت ندارند. در مقابل ۱۴.۵ درصد افراد پاسخگو از سرعت اینترنت راضی هستند.
✅ ۱۱.۴ درصد پاسخگویان اعلام کرده اند که میزان تماشای گفت وگوهای چهره های محبوب در لایوهای اینستاگرام نسبت به قبل از ظهور کرونا افزایش یافته است.
✅ ۱۵.۹ درصد پاسخگویان نسبت به قبل از ظهور کرونا بیشتر از طریق سایتهای داخلی مثل آپارات، نماوا و فیلیمو به صورت آنلاین فیلم تماشا کرده اند. ۷۳ درصد پاسخگویان نیز از سایتهای داخلی که امکان آنلاین تماشای فیلم را فراهم می کند، استفاده نمی کنند.
✅ ۹.۴ درصد پاسخگویان در شرایط کنونی بیشتر از قبل کتاب الکترونیک یا گویا مصرف می کنند ۸۲.۴ درصد پاسخگویان نیز در کل از کتابهای الکترونیک یا گویا استفاده نمی کنند.
✅ ۹.۵ درصد پاسخگویان بیشتر از قبل پیگیر برنامه های آنلاین مذهبی اعم از سخنرانی و مداحی بوده اند و ۸۰.۸ درصد پاسخگویان نیز به صورت کلی از این قبیل برنامه ها استفاده نمی کنند.
✅ بر اساس این نظرسنجی، ۹ درصد پاسخگویان در شرایط کنونی بیشتر از قبل در کلاسهای مهارت آموزی مجازی از قبیل دوره های هنری یا ورزشی شرکت کرده اند. ۸۴.۵ درصد پاسخگویان نیز از کلاسهای مهارت آموزی آنلاین به صورت کلی استفاده نمی کنند.
✅ ۲۱.۸ درصد پاسخگویان گفته اند پس از ظهور کرونا بیشتر خرید اینترنتی کرده اند.۶۵.۱ درصد افراد پاسخگو نیز به صورت کلی سفارس یا خرید اینترنتی نمی کنند.
✅ یافته‌های این نظرسنجی همچنین تجربه های جدید مجازی را نشان می‌دهد. به استناد این یافته‌ها، تنها ۷.۳ درصد پاسخگویان اعلام کرده اند در مدت شیوع کرونا کنسرت یا تئاتر آنلاین دیده اند. ۴۲.۵ درصد افراد پاسخگو نیز از شبکه های اجتماعی برای مهمانی آنلاین (دورهمی یا جشن تولد)، گفت وگو با دوستان و اقوام و یا مراسم ختم دوستان و اقوام در شرایط ظهور کرونا استفاده کرده اند. ۱۳.۸ درصد پاسخگویان نیز تجربه دورکاری یا برگزاری جلسات کاری آنلاین را در مدت شیوع کرونا داشته اند.
✅ در نهایت ۵۳.۴ درصد افراد اعلام کرده اند از زمان شیوع کرونا تاکنون یکی از اعضای خانواده‌شان در کلاسهای مجازی مدرسه یا دانشگاه شرکت کرده است.
منبع:
@cultureresearch
#کافه_ارتباطات
@coffee_comm
رژیم مصرف رسانه ای و بهزیستی دیجیتال
📝منصور ساعی، استادیار ارتباطات پژوهشگاه علوم انسانی و مطالعات فرهنگی
✅ رژیم مصرف رسانه ای به نوعی مدیریت مصرف رسانه ای یک کاربر یا کنشگر در فضای آنلاین است. رژیم مصرف رسانه ای متغیر اثرگذاری بر بهزیستی دیجیتال یک شبکه وند یا کنشگر دیجیتالی دارد.
✅بهزیستی دیجیتال یا digital wellbeing به معنای حفظ و پایداری سلامت ذهنی، روانی و عاطفی، فکری و خلاقیتی هنگام و زمان مصرف رسانه ها و محتواهای دیجیتال است. بهزیستی دیجیتال محصول، مواجهه صحیح و آگاهانه با رسانه است.
✅عدم توجه به مقوله بهزیستی دیجیتال و پرمصرفی دیجیتالی به ویژه در دوره حضور و ظهور رسانه ها و ابزارهای ارتباطی دیجیتالی منجر به سرکوب های عاطفی و فکری، کاهش اعتماد به نفس، گوشه گیری، کاهش بینایی، کاهش تمرکز، بی خوابی و اعتیاد رسانه ای و نظایر آن می شود.
✅امروزه در بیشتر جوامع به دلیل توسعه رسانه های دیجیتالی همراه، با شکل گیری و توسعه «فراغت شناور» مواجه هستیم. یعنی همیشه و در همه حال در محل کار، خرید، غذا خوردن، صحبت کردن، خوابیدن و... به رسانه دسترسی دارند تا جایی که زمان کار و استرحات و اوقات جدی و فراغت شان باهم یکی شده است و همین امر سبب می شود تا تمرکز از میان برود و کیفیت کار کاهش یابد.
✅در حوزه کسب وکار، موضوعی به نام هزینه-فایده وجود دارد، یعنی هر آنچه که به لحاظ مادی و معنوی هزینه می کنیم، حداقل ارزش و فایده ای برابر با آن هزینه دارد؟ پاسخ هر کاربر به این سوال در موضوع رژیم مصرف رسانه¬ای خود خیلی مهم است.
✅ ما باید در خصوص مدیریت مصرف رسانه ای مان چند پرسش از خودمان داشته باشیم. اول آنکه دیدن محتوا، مشاهده فیلم و صفحات، گروه ها وکانال ها در رسانه های اجتماعی چقدر برای من مفید است؟ آیا این محتوا سطح دانش تخصصی، سواد اقتصادی، اجتماعی، مالی، بانکی و سلامت مان را افزایش می دهد. این محتوا و مطالب به کدام بخش از نیازهای زندگی مان پاسخ می دهد؟ و در چه ابعادی برایمان مفید است؟
✅ کاربران باید پرسش های دیگری نیز از خود داشته باشند، مبنی بر اینکه آیا زمان و محتوایی که در رسانه مصرف می کنند، سبب خشنودی و شادی درونی شان می شود؟ یا از پس دیدن و مشاهده این محتوا، حس شادی و خوشنودی وجودشان افزایش می یابد؟ یا صرفا جهت سرگرمی و وقت گذرانی بی هدف است؟ اینکه محتوایی که خلق می کنیم یا برای دیگران می فرستیم موجب افزایش دانش، خشنودی و سلامت روانی و فیزیکی آنها می شود؟ در مجموع این محتواها و وقت گذرانی آنلاین چه کمکی به بهزیستی دیجیتال من یا دیگران می کند؟
✅رسانه را نمی توان حذف و محدود کرد بخشی از زندگی ماست و بهبود زندگی ما در گروه بهبود نگاه به رسانه و آموزش نحوه استفاده مثبت از آن است. راهکار استفاده هدفمند از رسانه، آموزش و آموزش و آموزش است چه مستقیم در مدرسه و دانشگاه و محتوای حرفه ای چه به صورت غیرمستقیم و در قالب یک فیلم و سریال و داستان و روایت. آموزش باید به گونه ای باشد تا کاربران استفاده خلاقانه و هدفمند از رسانه ها را تشویق و ترغیب کند. استفاده غیرهدفمند از رسانه، منجر به گوشه گیری، خستگی، افسردگی، فقدان خلاقیت، سرکوب استعداد ها و توانمندی ها و کاهش سلامت و زیستی دیجیتال می شود.
✅ آموزش رژیم مصرف رسانه ای و چگونگی بهزیستن دیجیتال را می توان از شبکه های اجتماعی آفلاین و واقعی شروع کرد. ما پیش از شبکه های اجتماعی مجازی، شبکه های اجتماعی واقعی نظیر مساجد و مدارس را داشتیم. یعنی مردم براساس علاقه شان به مسجد و مکتب می رفتند و مسجد علاوه بر نماز و نیایش، محل شکل گیری تعاملات اجتماعی و آموزش و جامعه پذیری هم بود. ما تا چه اندازه از پتانسیل مسجد، مدرسه و فرهنگسراها به عنوان شبکه های اجتماعی واقعی برای آموزش رسانه ای به شهروندان و توسعه مهارت های بهره گیری از مزیت ها و منافع رسانه و ابزارهای دیجیتال استفاده کرده ایم؟ بسیار بسیار کم. متأسفانه ما مسجد را تنها محدود به نماز و نیایش کرده ایم، درحالی که مسجد می تواند تبدیل به شبکه اجتماعی آموزشی برای جامعه تبدیل شود و ما باید کارکردهای اجتماعی و اموزشی و تعاملی مسجد و فرهنگسرا و مدرسه را در این حوزه تقویت کنیم.
#کافه_ارتباطات
با ما همراه باشید
"ژئوپلیتیک رسانه"
@Dr_bavir
📝منصور ساعی، استادیار ارتباطات پژوهشگاه علوم انسانی و مطالعات فرهنگی
✅ رژیم مصرف رسانه ای به نوعی مدیریت مصرف رسانه ای یک کاربر یا کنشگر در فضای آنلاین است. رژیم مصرف رسانه ای متغیر اثرگذاری بر بهزیستی دیجیتال یک شبکه وند یا کنشگر دیجیتالی دارد.
✅بهزیستی دیجیتال یا digital wellbeing به معنای حفظ و پایداری سلامت ذهنی، روانی و عاطفی، فکری و خلاقیتی هنگام و زمان مصرف رسانه ها و محتواهای دیجیتال است. بهزیستی دیجیتال محصول، مواجهه صحیح و آگاهانه با رسانه است.
✅عدم توجه به مقوله بهزیستی دیجیتال و پرمصرفی دیجیتالی به ویژه در دوره حضور و ظهور رسانه ها و ابزارهای ارتباطی دیجیتالی منجر به سرکوب های عاطفی و فکری، کاهش اعتماد به نفس، گوشه گیری، کاهش بینایی، کاهش تمرکز، بی خوابی و اعتیاد رسانه ای و نظایر آن می شود.
✅امروزه در بیشتر جوامع به دلیل توسعه رسانه های دیجیتالی همراه، با شکل گیری و توسعه «فراغت شناور» مواجه هستیم. یعنی همیشه و در همه حال در محل کار، خرید، غذا خوردن، صحبت کردن، خوابیدن و... به رسانه دسترسی دارند تا جایی که زمان کار و استرحات و اوقات جدی و فراغت شان باهم یکی شده است و همین امر سبب می شود تا تمرکز از میان برود و کیفیت کار کاهش یابد.
✅در حوزه کسب وکار، موضوعی به نام هزینه-فایده وجود دارد، یعنی هر آنچه که به لحاظ مادی و معنوی هزینه می کنیم، حداقل ارزش و فایده ای برابر با آن هزینه دارد؟ پاسخ هر کاربر به این سوال در موضوع رژیم مصرف رسانه¬ای خود خیلی مهم است.
✅ ما باید در خصوص مدیریت مصرف رسانه ای مان چند پرسش از خودمان داشته باشیم. اول آنکه دیدن محتوا، مشاهده فیلم و صفحات، گروه ها وکانال ها در رسانه های اجتماعی چقدر برای من مفید است؟ آیا این محتوا سطح دانش تخصصی، سواد اقتصادی، اجتماعی، مالی، بانکی و سلامت مان را افزایش می دهد. این محتوا و مطالب به کدام بخش از نیازهای زندگی مان پاسخ می دهد؟ و در چه ابعادی برایمان مفید است؟
✅ کاربران باید پرسش های دیگری نیز از خود داشته باشند، مبنی بر اینکه آیا زمان و محتوایی که در رسانه مصرف می کنند، سبب خشنودی و شادی درونی شان می شود؟ یا از پس دیدن و مشاهده این محتوا، حس شادی و خوشنودی وجودشان افزایش می یابد؟ یا صرفا جهت سرگرمی و وقت گذرانی بی هدف است؟ اینکه محتوایی که خلق می کنیم یا برای دیگران می فرستیم موجب افزایش دانش، خشنودی و سلامت روانی و فیزیکی آنها می شود؟ در مجموع این محتواها و وقت گذرانی آنلاین چه کمکی به بهزیستی دیجیتال من یا دیگران می کند؟
✅رسانه را نمی توان حذف و محدود کرد بخشی از زندگی ماست و بهبود زندگی ما در گروه بهبود نگاه به رسانه و آموزش نحوه استفاده مثبت از آن است. راهکار استفاده هدفمند از رسانه، آموزش و آموزش و آموزش است چه مستقیم در مدرسه و دانشگاه و محتوای حرفه ای چه به صورت غیرمستقیم و در قالب یک فیلم و سریال و داستان و روایت. آموزش باید به گونه ای باشد تا کاربران استفاده خلاقانه و هدفمند از رسانه ها را تشویق و ترغیب کند. استفاده غیرهدفمند از رسانه، منجر به گوشه گیری، خستگی، افسردگی، فقدان خلاقیت، سرکوب استعداد ها و توانمندی ها و کاهش سلامت و زیستی دیجیتال می شود.
✅ آموزش رژیم مصرف رسانه ای و چگونگی بهزیستن دیجیتال را می توان از شبکه های اجتماعی آفلاین و واقعی شروع کرد. ما پیش از شبکه های اجتماعی مجازی، شبکه های اجتماعی واقعی نظیر مساجد و مدارس را داشتیم. یعنی مردم براساس علاقه شان به مسجد و مکتب می رفتند و مسجد علاوه بر نماز و نیایش، محل شکل گیری تعاملات اجتماعی و آموزش و جامعه پذیری هم بود. ما تا چه اندازه از پتانسیل مسجد، مدرسه و فرهنگسراها به عنوان شبکه های اجتماعی واقعی برای آموزش رسانه ای به شهروندان و توسعه مهارت های بهره گیری از مزیت ها و منافع رسانه و ابزارهای دیجیتال استفاده کرده ایم؟ بسیار بسیار کم. متأسفانه ما مسجد را تنها محدود به نماز و نیایش کرده ایم، درحالی که مسجد می تواند تبدیل به شبکه اجتماعی آموزشی برای جامعه تبدیل شود و ما باید کارکردهای اجتماعی و اموزشی و تعاملی مسجد و فرهنگسرا و مدرسه را در این حوزه تقویت کنیم.
#کافه_ارتباطات
با ما همراه باشید
"ژئوپلیتیک رسانه"
@Dr_bavir
ژئوپلیتیک رسانه
🔴 نفاق جدید دکتر #علی_دارابی 🔸در تیر ۱۳۶۰ گروهک تروریستی منافقین که پیش‌تر وارد فاز نظامی و ترور گسترده سران انقلاب و مردم عادی شده بود، در یک عملیات نفوذی توسط عامل خود محمدرضا کلاهی در دفتر مرکزی حزب جمهوری اسلامی بمب قوی را جا‌گذاری کرد و تئوریسین و…
✅ سهم حوزه رسانه ها در بودجه ۱۴۰۰
🔹مرکز پژوهش های مجلس شورای اسلامی در یک گزارش به ارایه جزییات سهم بخش رسانه و فرهنگ در لایحه بودجه سال ۱۴۰۰ پرداخته است.
🔹در لایحه بودجه سال 1400، حدود 3,381 میلیارد تومان برای فصل رسانه در نظر گرفته شده است. این مبلغ حدود 25 درصد از اعتبارات امور فرهنگ، تربیت بدنی و گردشگری است. کل اعتبارات برنامه های فصل رسانه (جاری و عمرانی) نسبت به مصوب سال 1399، 38 درصد و اعتبارات هزینه ای و عمرانی برنامه های حوزه رسانه در این لایحه نیز نسبت به مصوب سال 1399 به ترتیب 37 و 59 درصد افزایش داشته است.
🔹بررسی دو حکم پیش بینی شده در تبصره های لایحه بودجه سال 1400 بیانگر آن است که دولت در اجرای تکلیف مندرج در ماده (93) قانون برنامه ششم توسعه مفاد قانون را رعایت نکرده است.
🔹در مورد برنامه های ذیل خبرگزاری جمهوری اسلامی، ضمن اینکه انتظار می رود تفکیک اعتبارات «انتشار نشریات خبرگزاری جمهوری اسلامی» از دیگر مطبوعات شفافیت مالی این برنامه را افزایش دهد، نگرانی هایی را هم ایجاد کرده است، زیرا وقتی نهاد مطبوعاتی ذیل دولت بودجه مجزا داشته باشد دولت کمتر ترغیب به حمایت از دیگر مطبوعات خواهد شد. نکته منفی دیگر اینکه امکان عدم کنترل هزینه های این برنامه نیز وجود دارد چراکه ممکن است نهاد فوق طرح های توسعه ای غیر ضرور تعریف کرده و به تبع حجم و بودجه آن نیز هر ساله افزایش یابد. چنانکه از ابتدای تعریف این برنامه در قانون بودجه سال 1396 تاکنون از رشد چشمگیری برخوردار بوده است.
🔹جداول بخش پیوست این گزارش نیز نشان می دهد سهم دستگاه های مختلف از محل اعتبارات فصل رسانه به این شرح است:
1. حدود 2,835 میلیارد تومان برای صداوسیمای جمهوری اسلامی ایران
2. حدود 354 میلیارد تومان برای وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی
3. حدود 175 میلیارد برای خبرگزاری جمهوری اسلامی (ایرنا)
4. حدود 8 میلیارد تومان برای شورای نظارت بر صداوسیما
5. مبلغ 700 میلیون تومان برای کتابخانه آیت ا... مرعشی نجفی
6. حدود 500 میلیون تومان برای خبرگزاری دانشجویان ایران (ایسنا)
🔹افزون بر این، درباره بودجه صداوسیما باید توجه داشت علاوه بر مبلغ 2,835 میلیارد تومان اعتبارات فصل رسانه برای این سازمان اعتباری بالغ بر 2.850 میلیارد تومان به عنوان درآمد اختصاصی برای این سازمان برآورد شده که نسبت به قانون بودجه سال 1399 حدود 30 درصد افزایش یافته است.
🔹همچنین در ردیف های متفرقه بابت تأدیه بدهی سازمان صداوسیمای جمهوری اسلامی ایران مبلغ 60 میلیارد تومان برای خدمات سیگنال رسانی، ارتباطی و سرویس های دریافتی شرکت ارتباطات زیرساخت پیش بینی شده است.
🔹مطلب قابل توجه دیگر در مورد بودجه صداوسیما آن است که به موجب ماده (93) قانون برنامه ششم، دولت مکلف بود حداقل هفت دهم درصد از بودجه عمومی را برای صداوسیما لحاظ و تخصیص دهد.
🔹در لایحه بودجه سال 1400 مبلغ فوق از بودجه عمومی دولت معادل 6,508 میلیارد تومان خواهد شد. درحالی که مجموع کمک دولت در ردیف اصلی و از محل های دیگر (معادل مبلغ 150 میلیون یورو) به صداوسیما در این لایحه 4,785 میلیارد تومان است که نسبت به تکلیف دولت مقرر در ماده (93) قانون برنامه ششم توسعه حدود 1,723 میلیارد تومان کمتر است.
🔹بنابراین مجموع اعتبارات پیش بینی شده برای سازمان صداوسیما در لایحه بودجه سال 1400 کل کشور شامل اعتبارات هزینه ای، عمرانی، ارزی، اختصاصی و متفرقه حدود 7,635 میلیارد تومان است.
🔹در خصوص جبران کسری بودجه صداوسیما باید توجه داشت اگر چه در بند «چ» ماده (37) قانون احکام دائمی برنامه های توسعه کشور، بستر مناسبی برای افزایش منابع مالی سازمان صداوسیما از محل بودجه عمومی دولت ایجاد شده و آیین نامه اجرایی این بند، توسط چندین دستگاه تهیه و به تصویب هیئت وزیران رسیده است و تاکنون اعتباراتی محدودی به مرحله عقد قرارداد با دستگاه های اجرایی نیز رسیده است، با وجود این، در مورد تحقق تمام اعتبارات پیش بینی شده در این بند تردید وجود دارد.
#کافه_ارتباطات
#بودجه_رسانه_ها
#بودجه_۱۴۰۰
با ما همراه باشید
"ژئوپلیتیک رسانه"
@Dr_bavir
🔹مرکز پژوهش های مجلس شورای اسلامی در یک گزارش به ارایه جزییات سهم بخش رسانه و فرهنگ در لایحه بودجه سال ۱۴۰۰ پرداخته است.
🔹در لایحه بودجه سال 1400، حدود 3,381 میلیارد تومان برای فصل رسانه در نظر گرفته شده است. این مبلغ حدود 25 درصد از اعتبارات امور فرهنگ، تربیت بدنی و گردشگری است. کل اعتبارات برنامه های فصل رسانه (جاری و عمرانی) نسبت به مصوب سال 1399، 38 درصد و اعتبارات هزینه ای و عمرانی برنامه های حوزه رسانه در این لایحه نیز نسبت به مصوب سال 1399 به ترتیب 37 و 59 درصد افزایش داشته است.
🔹بررسی دو حکم پیش بینی شده در تبصره های لایحه بودجه سال 1400 بیانگر آن است که دولت در اجرای تکلیف مندرج در ماده (93) قانون برنامه ششم توسعه مفاد قانون را رعایت نکرده است.
🔹در مورد برنامه های ذیل خبرگزاری جمهوری اسلامی، ضمن اینکه انتظار می رود تفکیک اعتبارات «انتشار نشریات خبرگزاری جمهوری اسلامی» از دیگر مطبوعات شفافیت مالی این برنامه را افزایش دهد، نگرانی هایی را هم ایجاد کرده است، زیرا وقتی نهاد مطبوعاتی ذیل دولت بودجه مجزا داشته باشد دولت کمتر ترغیب به حمایت از دیگر مطبوعات خواهد شد. نکته منفی دیگر اینکه امکان عدم کنترل هزینه های این برنامه نیز وجود دارد چراکه ممکن است نهاد فوق طرح های توسعه ای غیر ضرور تعریف کرده و به تبع حجم و بودجه آن نیز هر ساله افزایش یابد. چنانکه از ابتدای تعریف این برنامه در قانون بودجه سال 1396 تاکنون از رشد چشمگیری برخوردار بوده است.
🔹جداول بخش پیوست این گزارش نیز نشان می دهد سهم دستگاه های مختلف از محل اعتبارات فصل رسانه به این شرح است:
1. حدود 2,835 میلیارد تومان برای صداوسیمای جمهوری اسلامی ایران
2. حدود 354 میلیارد تومان برای وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی
3. حدود 175 میلیارد برای خبرگزاری جمهوری اسلامی (ایرنا)
4. حدود 8 میلیارد تومان برای شورای نظارت بر صداوسیما
5. مبلغ 700 میلیون تومان برای کتابخانه آیت ا... مرعشی نجفی
6. حدود 500 میلیون تومان برای خبرگزاری دانشجویان ایران (ایسنا)
🔹افزون بر این، درباره بودجه صداوسیما باید توجه داشت علاوه بر مبلغ 2,835 میلیارد تومان اعتبارات فصل رسانه برای این سازمان اعتباری بالغ بر 2.850 میلیارد تومان به عنوان درآمد اختصاصی برای این سازمان برآورد شده که نسبت به قانون بودجه سال 1399 حدود 30 درصد افزایش یافته است.
🔹همچنین در ردیف های متفرقه بابت تأدیه بدهی سازمان صداوسیمای جمهوری اسلامی ایران مبلغ 60 میلیارد تومان برای خدمات سیگنال رسانی، ارتباطی و سرویس های دریافتی شرکت ارتباطات زیرساخت پیش بینی شده است.
🔹مطلب قابل توجه دیگر در مورد بودجه صداوسیما آن است که به موجب ماده (93) قانون برنامه ششم، دولت مکلف بود حداقل هفت دهم درصد از بودجه عمومی را برای صداوسیما لحاظ و تخصیص دهد.
🔹در لایحه بودجه سال 1400 مبلغ فوق از بودجه عمومی دولت معادل 6,508 میلیارد تومان خواهد شد. درحالی که مجموع کمک دولت در ردیف اصلی و از محل های دیگر (معادل مبلغ 150 میلیون یورو) به صداوسیما در این لایحه 4,785 میلیارد تومان است که نسبت به تکلیف دولت مقرر در ماده (93) قانون برنامه ششم توسعه حدود 1,723 میلیارد تومان کمتر است.
🔹بنابراین مجموع اعتبارات پیش بینی شده برای سازمان صداوسیما در لایحه بودجه سال 1400 کل کشور شامل اعتبارات هزینه ای، عمرانی، ارزی، اختصاصی و متفرقه حدود 7,635 میلیارد تومان است.
🔹در خصوص جبران کسری بودجه صداوسیما باید توجه داشت اگر چه در بند «چ» ماده (37) قانون احکام دائمی برنامه های توسعه کشور، بستر مناسبی برای افزایش منابع مالی سازمان صداوسیما از محل بودجه عمومی دولت ایجاد شده و آیین نامه اجرایی این بند، توسط چندین دستگاه تهیه و به تصویب هیئت وزیران رسیده است و تاکنون اعتباراتی محدودی به مرحله عقد قرارداد با دستگاه های اجرایی نیز رسیده است، با وجود این، در مورد تحقق تمام اعتبارات پیش بینی شده در این بند تردید وجود دارد.
#کافه_ارتباطات
#بودجه_رسانه_ها
#بودجه_۱۴۰۰
با ما همراه باشید
"ژئوپلیتیک رسانه"
@Dr_bavir
سیر تحول مطالعات ارتباطی در ایران؛ از گذشته تاکنون
✅چکیده سخنان منصور ساعی در نشست «پژوهش در ارتباطات و مطالعات فرهنگی»:
عوامل موثر بر روند و مسائل آموزشی و پژوهشی ارتباطات قبل از انقلاب
🔹 تاسیس دانشکده علوم ارتباطات اجتماعی و ظهور نخستین نهاد پژوهشی ارتباطات در ایران مقارن باکوشش‌های «یونسکو» برای ترویج نظریه‌ها و الگوهای غربی کاربرد ارتباطات در خدمت توسعه کشورهای جهان سوم است
🔹یکی از عوامل مهم بر روند مساله های ارتباطی در ایران، در آن دوره، حاکم بودن پارادایم مدرنیزاسیون و نوسازی غربی برای در پیش گرفتن تجربه توسعه غربی در جهان سوم در دهه های ۵۰ تا ۷۰ میلادی بر فضای سیاسی و فضای اندیشه و دانشگاه های ایران است.
🔹عامل دیگر، گرایش تجدد خواهانه و میل به نوسازی ایران با مدل غربی در میان نخبگان و مدیران سیاسی وقت حاکم بر ایران برای پیمودن یک شبه ره صدساله است.
در آن زمان یک نگاه خوشبیانه به رسانه(به ویژه رادیو و تلویزیون) و فناوری در نزد نخبگان سیاسی برای پشتیبانی از برنامه های توسعه ملی بیشتر شده بود.
🔹جایگاه و کنشگری دانشگاه ها و مراکز علمی و تحقیقاتی در برنامه ریزی و سیاست گذاری کشور پر رنگ شده بود.
🔹نخستین نهاد پژوهشی ارتباطی در ایران
«پژوهشکدهء علوم ارتباطی و توسعه ایران» در سال ۱۳۵۵شمسی، به کوشش دکتر مجید تهرانیان به عنوان نخستین نهاد مستقل پژوهشی در حوزه علوم ارتباطات در ایران تاسیس شد. پی‌ریزی پژوهشکده، در زمان انجام مطالعات آینده نگری در رادیو تلویزیون ملی شروع شد .نتایج دو مطالعه آینده نگری از سوی دکتر مجید تهرانیان و علی اسدی در این موسسه، دهه ها بعد در سال ۱۳۹۷ با کوشش عباس عبدی و محسن گودرزی در کتابی با عنوان «صدایی که شنیده نشد» از سوی نشر نی منتشر شد.
ویژگی های مطالعات ارتباطی قبل از انقلاب اسلامی در ایران
🔹مطالعات این دوره متمرکز برارتباطات و توسعه به منظور پشتیبانی از برنامه توسعه ملی است. مهمترین ویژگی مطالعات این دوره مطالعات با رویکرد آینده نگری است. همچنین نوعی کلان نگری و ایفای مسولیت ملی پژوهش های ارتباطی در تبیین، توصیف و مشورت و پشتیبانی از برنامه های ملی(قبل،حین و بعد از اجرا) وجود دارد که در مطالعات پژوهشکده مطالعات ارتباطی و توسعه ایران به خوبی مشهود است.
🔹متاسفانه در مطالعات ارتباطی قبل از انقلاب نوعی «رسانه محوری» افراطی در مطالعات ارتباطی و بی توجهی به مقوله نظام «ارتباطات سنتی نظیر رهبران افکار، منبر، شبکه های اجتماعی آفلاین محلی و... »، «دیالوگ و ارتباطات میان فردی و «ارتباطات میان فرهنگی» وجود دارد.
عوامل موثر بر روند و مسائل آموزشی و پژوهشی ارتباطات بعداز انقلاب
🔹نوعی رویکرد قهر و انکار و بدبینانه به رسانه ها و فناوری و ابزارهای ارتباطی(تجربه ویدئو و ماهواره و رسانه های اجتماعی) از سوی نخبگان سیاسی حاکم است که رسانه و نظام ارتباطی به مثابه ابزار تبلیغ ارزش های فرهنگی غربی و غیراسلامی دیده می شوند.
🔹جایگاه و کنشگری دانشگاه ها و مراکز علمی و تحقیقاتی در برنامه ریزی و سیاست گذاری کشور کم رنگ می شود، این در حالی است که همزمان در متن جامعه با توسعه سواد پایه و تحصیلات آکادمیک، جوانی جمعیت و نفوذ گسترده رسانه ها و فناوری های ارتباطی و رسانه های اجتماعی در بین نسل های مختلف فعال جامعه ایرانی روبرو هستیم.
🔹نوعی جزیره گرایی و در عین حال همپوشانی فعالیت ها و ماموریت ها و برنامه ها مراکز پژوهشی و مطالعاتی وجود دارد. و نوعی خُردنگری و فقدان یک چشم انداز راهبردی و برنامه جامع و کلان پروژه ملی در زمینه مساله ها و برنامه های ارتباطی کشور به چشم می خورد.
🔹نوعی غلبه نگاه آسیب شناسانه به رسانه در مطالعات ارتباطی در دانشگاه ها و تحت تاثیر نگاه بدبینانه نخبگان سیاسی و نظام سیاستگذاری به رسانه ها و فناوری ها وجود دارد. در واقع در مطالعات ارتباطی بعد از انقلاب، با رویکرد چالشی و آسیب محور به نقش ارتباطات و رسانه در توسعه فرهنگی و سیاسی و اقتصادی و اجتماعی پر رنگتر از رویکرد ظرفیت محور و فرصت محور است.
🔹رویکرد گذشته نگر و تببین وضع موجود به جای آینده نگری در مطالعات ارتباطی بعد از انقلاب غالب است این در حالی است که نیاز اصلی جامعه ما در حوزه مطالعات ارتباطی، پژوهش های راهبردی آینده نگاری با هدف ترسیم آینده های محتمل، ممکن و مطلوب است.
🔹دو دهه اخیر با نوعی روزمرگی فعالیت های پژوهشی و واکنشی شدن موضوعات و مساله های جاری و روزمره مواجهه هستیم و مطالعات واکنشی نقش آتش نشان در مواجهه با مساله ها را پیدا می کنند.
https://tinyurl.com/y5lc9c8n
#کافه_ارتباطات
با ما همراه باشید
#ژئوپلیتیک_رسانه
@Dr_bavir
✅چکیده سخنان منصور ساعی در نشست «پژوهش در ارتباطات و مطالعات فرهنگی»:
عوامل موثر بر روند و مسائل آموزشی و پژوهشی ارتباطات قبل از انقلاب
🔹 تاسیس دانشکده علوم ارتباطات اجتماعی و ظهور نخستین نهاد پژوهشی ارتباطات در ایران مقارن باکوشش‌های «یونسکو» برای ترویج نظریه‌ها و الگوهای غربی کاربرد ارتباطات در خدمت توسعه کشورهای جهان سوم است
🔹یکی از عوامل مهم بر روند مساله های ارتباطی در ایران، در آن دوره، حاکم بودن پارادایم مدرنیزاسیون و نوسازی غربی برای در پیش گرفتن تجربه توسعه غربی در جهان سوم در دهه های ۵۰ تا ۷۰ میلادی بر فضای سیاسی و فضای اندیشه و دانشگاه های ایران است.
🔹عامل دیگر، گرایش تجدد خواهانه و میل به نوسازی ایران با مدل غربی در میان نخبگان و مدیران سیاسی وقت حاکم بر ایران برای پیمودن یک شبه ره صدساله است.
در آن زمان یک نگاه خوشبیانه به رسانه(به ویژه رادیو و تلویزیون) و فناوری در نزد نخبگان سیاسی برای پشتیبانی از برنامه های توسعه ملی بیشتر شده بود.
🔹جایگاه و کنشگری دانشگاه ها و مراکز علمی و تحقیقاتی در برنامه ریزی و سیاست گذاری کشور پر رنگ شده بود.
🔹نخستین نهاد پژوهشی ارتباطی در ایران
«پژوهشکدهء علوم ارتباطی و توسعه ایران» در سال ۱۳۵۵شمسی، به کوشش دکتر مجید تهرانیان به عنوان نخستین نهاد مستقل پژوهشی در حوزه علوم ارتباطات در ایران تاسیس شد. پی‌ریزی پژوهشکده، در زمان انجام مطالعات آینده نگری در رادیو تلویزیون ملی شروع شد .نتایج دو مطالعه آینده نگری از سوی دکتر مجید تهرانیان و علی اسدی در این موسسه، دهه ها بعد در سال ۱۳۹۷ با کوشش عباس عبدی و محسن گودرزی در کتابی با عنوان «صدایی که شنیده نشد» از سوی نشر نی منتشر شد.
ویژگی های مطالعات ارتباطی قبل از انقلاب اسلامی در ایران
🔹مطالعات این دوره متمرکز برارتباطات و توسعه به منظور پشتیبانی از برنامه توسعه ملی است. مهمترین ویژگی مطالعات این دوره مطالعات با رویکرد آینده نگری است. همچنین نوعی کلان نگری و ایفای مسولیت ملی پژوهش های ارتباطی در تبیین، توصیف و مشورت و پشتیبانی از برنامه های ملی(قبل،حین و بعد از اجرا) وجود دارد که در مطالعات پژوهشکده مطالعات ارتباطی و توسعه ایران به خوبی مشهود است.
🔹متاسفانه در مطالعات ارتباطی قبل از انقلاب نوعی «رسانه محوری» افراطی در مطالعات ارتباطی و بی توجهی به مقوله نظام «ارتباطات سنتی نظیر رهبران افکار، منبر، شبکه های اجتماعی آفلاین محلی و... »، «دیالوگ و ارتباطات میان فردی و «ارتباطات میان فرهنگی» وجود دارد.
عوامل موثر بر روند و مسائل آموزشی و پژوهشی ارتباطات بعداز انقلاب
🔹نوعی رویکرد قهر و انکار و بدبینانه به رسانه ها و فناوری و ابزارهای ارتباطی(تجربه ویدئو و ماهواره و رسانه های اجتماعی) از سوی نخبگان سیاسی حاکم است که رسانه و نظام ارتباطی به مثابه ابزار تبلیغ ارزش های فرهنگی غربی و غیراسلامی دیده می شوند.
🔹جایگاه و کنشگری دانشگاه ها و مراکز علمی و تحقیقاتی در برنامه ریزی و سیاست گذاری کشور کم رنگ می شود، این در حالی است که همزمان در متن جامعه با توسعه سواد پایه و تحصیلات آکادمیک، جوانی جمعیت و نفوذ گسترده رسانه ها و فناوری های ارتباطی و رسانه های اجتماعی در بین نسل های مختلف فعال جامعه ایرانی روبرو هستیم.
🔹نوعی جزیره گرایی و در عین حال همپوشانی فعالیت ها و ماموریت ها و برنامه ها مراکز پژوهشی و مطالعاتی وجود دارد. و نوعی خُردنگری و فقدان یک چشم انداز راهبردی و برنامه جامع و کلان پروژه ملی در زمینه مساله ها و برنامه های ارتباطی کشور به چشم می خورد.
🔹نوعی غلبه نگاه آسیب شناسانه به رسانه در مطالعات ارتباطی در دانشگاه ها و تحت تاثیر نگاه بدبینانه نخبگان سیاسی و نظام سیاستگذاری به رسانه ها و فناوری ها وجود دارد. در واقع در مطالعات ارتباطی بعد از انقلاب، با رویکرد چالشی و آسیب محور به نقش ارتباطات و رسانه در توسعه فرهنگی و سیاسی و اقتصادی و اجتماعی پر رنگتر از رویکرد ظرفیت محور و فرصت محور است.
🔹رویکرد گذشته نگر و تببین وضع موجود به جای آینده نگری در مطالعات ارتباطی بعد از انقلاب غالب است این در حالی است که نیاز اصلی جامعه ما در حوزه مطالعات ارتباطی، پژوهش های راهبردی آینده نگاری با هدف ترسیم آینده های محتمل، ممکن و مطلوب است.
🔹دو دهه اخیر با نوعی روزمرگی فعالیت های پژوهشی و واکنشی شدن موضوعات و مساله های جاری و روزمره مواجهه هستیم و مطالعات واکنشی نقش آتش نشان در مواجهه با مساله ها را پیدا می کنند.
https://tinyurl.com/y5lc9c8n
#کافه_ارتباطات
با ما همراه باشید
#ژئوپلیتیک_رسانه
@Dr_bavir
Telegraph
سیر تحول مطالعات ارتباطی در ایران؛ از گذشته تاکنون
تهران- ایرنامدرسه- منصور ساعی استادیار ارتباطات پژوهشگاه علوم انسانی و مطالعات فرهنگی در نشست علمی«پژوهش در ارتباطات و مطالعات فرهنگی» که به مناسبت هفته پژوهش در پژوهشگاه علوم انسانی و مطالعات فرهنگی برگزار شد، به «سیر تحول مطالعات ارتباطی در ایران» پرداخت…
💠سواد دیجیتال، سواد زندگی است
🔹 دیجیتالیسم یکی از مهمترین کلان‌روندهای حاکم بر جهان امروز و یکی از مؤثرترین پیش‌ران‌های شکل‌دهندۀ جهان فرداست.
🔹دیجیتالیسم، اکوسیستم صنعت رسانه را تغییر داده و انقلابی عظیم در جهان رسانه‌ها ایجاد کرده است. «هم‌گرايی» و «تعاملی بودن» جوهرۀ این انقلاب ارتباطی است. از همین روست که رسانه های اجتماعی به عنوان مهمترین و متداول‌ترین راه و ابزار بازاریابی در جهان امروز شناخته می‌شوند.
🔹ايدۀ عصر دوم رسانه‌ها و یا عصر ديجيتال در رسانه‌ها اشاره به همین تحول پارادایمیک دارد.
🔹ارزش بازار رسانه‌های دیجیتال جهان در سال 2021 با 15 درصد رشد به بیش از 292 میلیارد دلار رسید و پیش‌بینی می‌شود ارزش این بازار رو به رشد در سال 2025 به حدود 415 میلیارد دلار برسد.
🔹اگر در گذشته، سواد به معني توانايی خواندن و نوشتن بود، حالا با انقلاب دیجیتال سواد دیجیتال به یک ضرورت تبدیل شده است.
🔹 گرچه در نگاه نخست، بُعد فني و ابزاري اين مفهوم به ذهن متبادر می‌شود اما مراد از سواد دیجیتال صرفاً مهارت‌های فنی استفاده از ابزارهای دیجیتال و پلتفورم‌های اجتماعی نیست. بلکه سواد دیجیتال ابعاد گوناگونی دارد که مهارت هاي فنی برای دسترسی و استفاده از فناوري‌های ديجيتال یکی از آنهاست.
🔹 عنصر محوریِ رسانه‌هاي ديجيتال را تولید و به اشتراک‌گذاری محتوا و تعامل دانسته‌اند. لذا یکی از ویژگی‌های سواد دیجیتال، توانمندی شهروندان در مشارکت مؤثر در تولید محتواست.
🔹 از این رو، سواد ديجيتال هم به معني دسترسی و مهارت فنی استفاده از ابزارهای ديجيتال، و از آن مهم‌تر، به معنای توانايی های مربوط به درک و تفسير معانی و همچنين توانمندی هاي مشارکتی متناسب با پلتفورم های جدید و فناوری های ارتباطاتی و اطلاعاتی است. از این منظر، سواد ديجيتال نوعی توانمندی براي حمايت از دموکراسي، مشارکت و شهروندیِ فعال دانسته می‌شود.
🔹 به عبارت دیگر، مهم‌تر از مهارت استفاده از پلتفورم‌ها و ابزارهای دیجیتال، توانایی مشارکت آگاهانه و تفسير انتقادی در مواجهه با محتوا در پلتفورم های جدید و اجتماعی است. اینها اهمیت ویژه‌ای در سنجش شایستگي‌های سواد ديجيتال شهروندان دارند و از پایه‌های آگاه‌سازی شهروندان در دنیای امروز به شمار می‌روند.
🔹تحقق دموکراسی در گرو سواد دیجیتال شهروندان است. چراکه هدف از آن این است که مردم به طور آگاهانه فعال و مشارکت جو باشند.
✍🏼امید جهانشاهی
#کافه_ارتباطات
🔗 ادامه یادداشت در لینک زیر
asriran.com/003S1E
با ما همراه باشید
#ژئوپلیتیک_رسانه
@Dr_bavir
🔹 دیجیتالیسم یکی از مهمترین کلان‌روندهای حاکم بر جهان امروز و یکی از مؤثرترین پیش‌ران‌های شکل‌دهندۀ جهان فرداست.
🔹دیجیتالیسم، اکوسیستم صنعت رسانه را تغییر داده و انقلابی عظیم در جهان رسانه‌ها ایجاد کرده است. «هم‌گرايی» و «تعاملی بودن» جوهرۀ این انقلاب ارتباطی است. از همین روست که رسانه های اجتماعی به عنوان مهمترین و متداول‌ترین راه و ابزار بازاریابی در جهان امروز شناخته می‌شوند.
🔹ايدۀ عصر دوم رسانه‌ها و یا عصر ديجيتال در رسانه‌ها اشاره به همین تحول پارادایمیک دارد.
🔹ارزش بازار رسانه‌های دیجیتال جهان در سال 2021 با 15 درصد رشد به بیش از 292 میلیارد دلار رسید و پیش‌بینی می‌شود ارزش این بازار رو به رشد در سال 2025 به حدود 415 میلیارد دلار برسد.
🔹اگر در گذشته، سواد به معني توانايی خواندن و نوشتن بود، حالا با انقلاب دیجیتال سواد دیجیتال به یک ضرورت تبدیل شده است.
🔹 گرچه در نگاه نخست، بُعد فني و ابزاري اين مفهوم به ذهن متبادر می‌شود اما مراد از سواد دیجیتال صرفاً مهارت‌های فنی استفاده از ابزارهای دیجیتال و پلتفورم‌های اجتماعی نیست. بلکه سواد دیجیتال ابعاد گوناگونی دارد که مهارت هاي فنی برای دسترسی و استفاده از فناوري‌های ديجيتال یکی از آنهاست.
🔹 عنصر محوریِ رسانه‌هاي ديجيتال را تولید و به اشتراک‌گذاری محتوا و تعامل دانسته‌اند. لذا یکی از ویژگی‌های سواد دیجیتال، توانمندی شهروندان در مشارکت مؤثر در تولید محتواست.
🔹 از این رو، سواد ديجيتال هم به معني دسترسی و مهارت فنی استفاده از ابزارهای ديجيتال، و از آن مهم‌تر، به معنای توانايی های مربوط به درک و تفسير معانی و همچنين توانمندی هاي مشارکتی متناسب با پلتفورم های جدید و فناوری های ارتباطاتی و اطلاعاتی است. از این منظر، سواد ديجيتال نوعی توانمندی براي حمايت از دموکراسي، مشارکت و شهروندیِ فعال دانسته می‌شود.
🔹 به عبارت دیگر، مهم‌تر از مهارت استفاده از پلتفورم‌ها و ابزارهای دیجیتال، توانایی مشارکت آگاهانه و تفسير انتقادی در مواجهه با محتوا در پلتفورم های جدید و اجتماعی است. اینها اهمیت ویژه‌ای در سنجش شایستگي‌های سواد ديجيتال شهروندان دارند و از پایه‌های آگاه‌سازی شهروندان در دنیای امروز به شمار می‌روند.
🔹تحقق دموکراسی در گرو سواد دیجیتال شهروندان است. چراکه هدف از آن این است که مردم به طور آگاهانه فعال و مشارکت جو باشند.
✍🏼امید جهانشاهی
#کافه_ارتباطات
🔗 ادامه یادداشت در لینک زیر
asriran.com/003S1E
با ما همراه باشید
#ژئوپلیتیک_رسانه
@Dr_bavir
عصر ايران
سواد دیجیتال، سواد زندگی است
مراد از سواد دیجیتال صرفاً مهارت‌های فنی استفاده از ابزارهای دیجیتال و پلتفورم‌های اجتماعی نیست. بلکه سواد دیجیتال ابعاد گوناگونی دارد که مهارت های فنی براي دسترسی و استفاده از فناوری‌های ديجيتال یکی از آنهاست.
مدیریت تصویر پوتین و زلنسکی در میدان جنگ و دیپلماسی
🔹تاکنون تحلیل های مختلفی از جنگ و رویارویی روسیه و اوکراین شده است.من می خواهم از زوایه مدیریت تصویر و انگاره سازی به کنش و واکنش پوتین و زلنسکی در میدان جنگ و دیپلماسی بپردازم. اما ابتدا به تفاوت های نسلی این دو رهبر بپردازیم.
🔹ولادیمیر پوتین 70 ساله، از نسل رهبران سیاسی و نظامیِ کلاسیک و سنتیِ جنگ دیده ای است که قدرت و اقتدار و قهرمانی خود در جنگ و کنش و تفوق های میلیتاریستی می بیند. از نسلی است که میراث دار تجربه و خاطره جنگ جهانی دوم است. از نسل چپ هایی است که «بودن» خود را «نبودن» دیگری می داند. علیرغم اینکه «حقوق» خوانده است اما اسلحه و زور را مهمترین ابزار برای خودنمایی و پیگیری آرمان ها و ایدئولوژی اش می داند. در مراکز امنیتی و نظامی آموزش دیده و کار کرده است. نسلی که جنگ و خشونت را تجربه می کند، ابراز خشونت را راهکاری پسندیده و مشروع برای دستیابی به اهداف فردی و ملی خود می داند.
🔹ولادیمیر زلنسکی 44 ساله از نسل رهبران جوانِ بدون خاطره مستقیم از جنگ جهانی دوم است. از نظر جامعه شناسی در گروه نسلی ایکس(X) قرار می گیرد که دارای یک شکاف ارزشی و هنجاری با نسل های دوران جنگ های جهانی هستند. دوران جامعه پذیری و رشد خود را در دوران شکوفایی اقتصادی و فرهنگی و تحولات پرشتاب فناوری و رسانه ها طی می کند. علیرغم اینکه حقوق خوانده است اما به هنرهای نمایشی روی می آورد. هیچگونه تجربه و سابقه امنیتی و نظامی ندارد اما در دوران جوانی به سیاست روی می آورد و از نسلی است که به جامعه نوین و سبک زندگی و ارزش های جهان آزاد و لبیرال آن نظیر دموکراسی تعلق دارد و برای پیگیری تعلقات و آرمان هایش، صندوق رای و انتخابات و رقابت را انتخاب می کند.
🔹اگر به مدیریت تصویر این دو رهبر در رسانه در خلال جنگ کنونی، نگاه کنیم، به مولفه های مهمی می رسیم. منظورم از مدیریت تصویر، انگاره یا تصویری است که از هویت این افراد در رسانه ها ساخته می شود و همین «تصویر رسانه ای» به تدریج به «تصویر ذهنی مردم»هم تبدیل می شود. اگر در گذشته ارزش یک عکس برابر هزاران کلمه بود، امروزه در عصر رسانه های اجتماعی، ارزش یک تصویر به غایت بی شمار است. خالق این تصویر هم خبرنگاران هستند و هم خود آن رهبر به عنوان یک کنشگر ارتباطی و رسانه ای.
🔹 تصاویری که از ولادیمیر پوتین در جنگ روسیه علیه اوکراین ساخته و منتشر می شود، به این صورت است که با لباس رسمی(کت و شلوار) و دیسیپلین یک رهبر در دوران عادی(قبل از جنگ) پشت یک میز کارش در دفتر ریاست جمهوری در میدان سرخ مسکو نشسته است و هشدار می دهد و تهدید می کند. معمولا زنده صحبت نمی کند و برنامه ها از قبل ضبط می شود. کنفرانس خبری برگزار نمی کند و پاسخگوی افکار عمومی کشور خود و جهان نیست. از سه ماه قبل حمله هزاران سرباز را پشت مرزهای اوکراین چیده است و علیرغم نگرانی ها و هشدارهای غربی ها، مرتب می گوید که قصد حمله ندارد اما بالاخره حمله می کند و در برابر دیدگان افکارعمومی جهان دروغش آشکار می شود.پوتین هیچ حضور و تعاملی در رسانه های اجتماعی در دوره جنگ ندارد و بسیار محافظه کارانه و سنتی از رسانه های جمعی(رادیو،تلویزیون و روزنامه ها) بهره می برد و هرگز یک توییت، پیام و محتوای شخصی و دیپلماتیک و... را در رسانه های اجتماعی منتشر نمی کند. به نظر می رسد قدرت و نفوذ رسانه های اجتماعی را درک نمی کند چون خود به نسل قبل از رسانه های تعاملی تعلق دارد.تیم پوتین به خلق «شبه رویداد» هم آگاه نیست و حتی رسانه ها هنوز از حضور پوتین در میدان جنگ و بازدید او از صفوف لشکریانش و از کنترل اوضاع از نزدیک چیزی منتشر نکرده اند.
🔹زلنسکی جوان و علاقه مند به رسانه ها و فناورهای نوین، علاوه بر اینکه در کنفرانس های خبری آنلاین و آفلاین شرکت می کند، در رسانه های اجتماعی خود به خلق محتوا می پردازد، شخصا با گرفتن تصاویری از حضور خود در خیابان های جنگ زده کیف به همراه کابینه اش، به شایعات و خبرهای جعلی فرارش پاسخ می دهد. لحن و کلمات و کلام اش ساده و انگیزشی است. از طریق همین رسانه های اجتماعی به مردم تقویت روحیه می دهد، از همبستگی ملی برای نجات وطن می گوید. توییت می کند، از رهبران و افکار عمومی جهانی می خواهد که ساکت نمانند و اوکراین را فراموش نکنند. از همین رسانه های اجتماعی، پوتین را خطاب قرار می دهد، دیپلماسی رسانه ای را در میدان جنگ خوب به کار می گیرد. با لباس غیرفرم و عادی در برابر دوربین ها ظاهر می شود و حتی دیپلمات هایش را هم با لباس عادی برای مذاکره به مرز بلاروس با روسیه می فرستند، یعنی می خواهد فرم و ظاهرش نزدیک به شرایط بحرانی کشورش باشد، و این یعنی زلنسکی به اهمیت تصویر آگاه است...
#منصور_ساعی
#مدیریت_تصویر
#پوتین
#زلنسکی
#کافه_ارتباطات
با ما همراه باشید
#ژئوپلیتیک_رسانه
@Dr_bavir
🔹تاکنون تحلیل های مختلفی از جنگ و رویارویی روسیه و اوکراین شده است.من می خواهم از زوایه مدیریت تصویر و انگاره سازی به کنش و واکنش پوتین و زلنسکی در میدان جنگ و دیپلماسی بپردازم. اما ابتدا به تفاوت های نسلی این دو رهبر بپردازیم.
🔹ولادیمیر پوتین 70 ساله، از نسل رهبران سیاسی و نظامیِ کلاسیک و سنتیِ جنگ دیده ای است که قدرت و اقتدار و قهرمانی خود در جنگ و کنش و تفوق های میلیتاریستی می بیند. از نسلی است که میراث دار تجربه و خاطره جنگ جهانی دوم است. از نسل چپ هایی است که «بودن» خود را «نبودن» دیگری می داند. علیرغم اینکه «حقوق» خوانده است اما اسلحه و زور را مهمترین ابزار برای خودنمایی و پیگیری آرمان ها و ایدئولوژی اش می داند. در مراکز امنیتی و نظامی آموزش دیده و کار کرده است. نسلی که جنگ و خشونت را تجربه می کند، ابراز خشونت را راهکاری پسندیده و مشروع برای دستیابی به اهداف فردی و ملی خود می داند.
🔹ولادیمیر زلنسکی 44 ساله از نسل رهبران جوانِ بدون خاطره مستقیم از جنگ جهانی دوم است. از نظر جامعه شناسی در گروه نسلی ایکس(X) قرار می گیرد که دارای یک شکاف ارزشی و هنجاری با نسل های دوران جنگ های جهانی هستند. دوران جامعه پذیری و رشد خود را در دوران شکوفایی اقتصادی و فرهنگی و تحولات پرشتاب فناوری و رسانه ها طی می کند. علیرغم اینکه حقوق خوانده است اما به هنرهای نمایشی روی می آورد. هیچگونه تجربه و سابقه امنیتی و نظامی ندارد اما در دوران جوانی به سیاست روی می آورد و از نسلی است که به جامعه نوین و سبک زندگی و ارزش های جهان آزاد و لبیرال آن نظیر دموکراسی تعلق دارد و برای پیگیری تعلقات و آرمان هایش، صندوق رای و انتخابات و رقابت را انتخاب می کند.
🔹اگر به مدیریت تصویر این دو رهبر در رسانه در خلال جنگ کنونی، نگاه کنیم، به مولفه های مهمی می رسیم. منظورم از مدیریت تصویر، انگاره یا تصویری است که از هویت این افراد در رسانه ها ساخته می شود و همین «تصویر رسانه ای» به تدریج به «تصویر ذهنی مردم»هم تبدیل می شود. اگر در گذشته ارزش یک عکس برابر هزاران کلمه بود، امروزه در عصر رسانه های اجتماعی، ارزش یک تصویر به غایت بی شمار است. خالق این تصویر هم خبرنگاران هستند و هم خود آن رهبر به عنوان یک کنشگر ارتباطی و رسانه ای.
🔹 تصاویری که از ولادیمیر پوتین در جنگ روسیه علیه اوکراین ساخته و منتشر می شود، به این صورت است که با لباس رسمی(کت و شلوار) و دیسیپلین یک رهبر در دوران عادی(قبل از جنگ) پشت یک میز کارش در دفتر ریاست جمهوری در میدان سرخ مسکو نشسته است و هشدار می دهد و تهدید می کند. معمولا زنده صحبت نمی کند و برنامه ها از قبل ضبط می شود. کنفرانس خبری برگزار نمی کند و پاسخگوی افکار عمومی کشور خود و جهان نیست. از سه ماه قبل حمله هزاران سرباز را پشت مرزهای اوکراین چیده است و علیرغم نگرانی ها و هشدارهای غربی ها، مرتب می گوید که قصد حمله ندارد اما بالاخره حمله می کند و در برابر دیدگان افکارعمومی جهان دروغش آشکار می شود.پوتین هیچ حضور و تعاملی در رسانه های اجتماعی در دوره جنگ ندارد و بسیار محافظه کارانه و سنتی از رسانه های جمعی(رادیو،تلویزیون و روزنامه ها) بهره می برد و هرگز یک توییت، پیام و محتوای شخصی و دیپلماتیک و... را در رسانه های اجتماعی منتشر نمی کند. به نظر می رسد قدرت و نفوذ رسانه های اجتماعی را درک نمی کند چون خود به نسل قبل از رسانه های تعاملی تعلق دارد.تیم پوتین به خلق «شبه رویداد» هم آگاه نیست و حتی رسانه ها هنوز از حضور پوتین در میدان جنگ و بازدید او از صفوف لشکریانش و از کنترل اوضاع از نزدیک چیزی منتشر نکرده اند.
🔹زلنسکی جوان و علاقه مند به رسانه ها و فناورهای نوین، علاوه بر اینکه در کنفرانس های خبری آنلاین و آفلاین شرکت می کند، در رسانه های اجتماعی خود به خلق محتوا می پردازد، شخصا با گرفتن تصاویری از حضور خود در خیابان های جنگ زده کیف به همراه کابینه اش، به شایعات و خبرهای جعلی فرارش پاسخ می دهد. لحن و کلمات و کلام اش ساده و انگیزشی است. از طریق همین رسانه های اجتماعی به مردم تقویت روحیه می دهد، از همبستگی ملی برای نجات وطن می گوید. توییت می کند، از رهبران و افکار عمومی جهانی می خواهد که ساکت نمانند و اوکراین را فراموش نکنند. از همین رسانه های اجتماعی، پوتین را خطاب قرار می دهد، دیپلماسی رسانه ای را در میدان جنگ خوب به کار می گیرد. با لباس غیرفرم و عادی در برابر دوربین ها ظاهر می شود و حتی دیپلمات هایش را هم با لباس عادی برای مذاکره به مرز بلاروس با روسیه می فرستند، یعنی می خواهد فرم و ظاهرش نزدیک به شرایط بحرانی کشورش باشد، و این یعنی زلنسکی به اهمیت تصویر آگاه است...
#منصور_ساعی
#مدیریت_تصویر
#پوتین
#زلنسکی
#کافه_ارتباطات
با ما همراه باشید
#ژئوپلیتیک_رسانه
@Dr_bavir