حجاب و روشنفکران
معرفی کتاب
نوشین احمدی خراسانی که در میان فعالان جنبش زنان، نامی آشنا و حتی قدیمیست، متولد ۱۳۴۸ است و در رشته مطالعات زنان در دانشگاه تهران، کارشناسی ارشد گرفته است. او که از گردانندگان بسیاری از مجلات اینترنتی زنان از جمله «تریبون فمنیستی» و «مدرسه فمنیستی» بوده است، صاحب تالیفات متعددی هم هست از جمله زنان زیر سایهی پدرخواندهها که مجموعه مقالات است و زنان بیگذشته که مجموعه داستان است. کتاب «حجاب و روشنفکران» از آخرین تالیفات اوست که در ۱۳۹۰ منتشر شده است.
بر صفحه چهارم نسخه دیجیتال «حجاب و روشنفکران» درج شده است: ناشر: مولف! ویراستار این اثر هم جواد موسوی خوزستانی، همسر اوست. کتاب شامل بر یک پیشگفتار و پنج فصل است که عناوین تصویر بهتری از محتوای کتاب به دست میدهد؛ محتوایی که تلاش میکند نسبت روشنفکران و مقولهی حجاب یا همان پوشش زنان را تقریباً به صورت خطی (کرونولوژیک) شرح دهد:
فصل اول: حجابزدایی از «کشف حجاب»
فصل دوم: قطببندی در جنبش زنان و کشمش دوباره بر سر «کشف حجاب»
فصل سوم: احیای «حجاب» در جنبش ضدشاه
فصل چهارم: حجاب اسلامی و انقلاب ۵۷
فصل پنجم: نگاهی به ذهنیت امروز جامعه نسبت به حجاب
رویکرد کتاب تاریخنگارانه است و در فصل آخر که موضوعش ذهنیت امروز جامعه نسبت به حجاب است، به آمارهایی استناد شده است. از آنجا که حدود ده سال پس از نگارش کتاب، با وقوع انقلاب مهسا امینی آرایش سیاسی در کشور تغییر کرد و لایههایی از جامعه که از پیش نگاه ریشهایتری (رادیکالتری) پیدا کرده بودند صدای خود را به سطح جامعه و رسانهها رساندند، شاید…
برای مطالعه ادامه یادداشت به صفحهی گفتوشنود مراجعه کنید:
https://dialog.tavaana.org/hijab-and-intellectuals/
#حجاب #حجاب_اسلامی #آپارتاید_جنسیتی #نوشین_احمدی_خراسانی #زنان #رواداری #حقوق_بشر
@Dialogue1402
معرفی کتاب
نوشین احمدی خراسانی که در میان فعالان جنبش زنان، نامی آشنا و حتی قدیمیست، متولد ۱۳۴۸ است و در رشته مطالعات زنان در دانشگاه تهران، کارشناسی ارشد گرفته است. او که از گردانندگان بسیاری از مجلات اینترنتی زنان از جمله «تریبون فمنیستی» و «مدرسه فمنیستی» بوده است، صاحب تالیفات متعددی هم هست از جمله زنان زیر سایهی پدرخواندهها که مجموعه مقالات است و زنان بیگذشته که مجموعه داستان است. کتاب «حجاب و روشنفکران» از آخرین تالیفات اوست که در ۱۳۹۰ منتشر شده است.
بر صفحه چهارم نسخه دیجیتال «حجاب و روشنفکران» درج شده است: ناشر: مولف! ویراستار این اثر هم جواد موسوی خوزستانی، همسر اوست. کتاب شامل بر یک پیشگفتار و پنج فصل است که عناوین تصویر بهتری از محتوای کتاب به دست میدهد؛ محتوایی که تلاش میکند نسبت روشنفکران و مقولهی حجاب یا همان پوشش زنان را تقریباً به صورت خطی (کرونولوژیک) شرح دهد:
فصل اول: حجابزدایی از «کشف حجاب»
فصل دوم: قطببندی در جنبش زنان و کشمش دوباره بر سر «کشف حجاب»
فصل سوم: احیای «حجاب» در جنبش ضدشاه
فصل چهارم: حجاب اسلامی و انقلاب ۵۷
فصل پنجم: نگاهی به ذهنیت امروز جامعه نسبت به حجاب
رویکرد کتاب تاریخنگارانه است و در فصل آخر که موضوعش ذهنیت امروز جامعه نسبت به حجاب است، به آمارهایی استناد شده است. از آنجا که حدود ده سال پس از نگارش کتاب، با وقوع انقلاب مهسا امینی آرایش سیاسی در کشور تغییر کرد و لایههایی از جامعه که از پیش نگاه ریشهایتری (رادیکالتری) پیدا کرده بودند صدای خود را به سطح جامعه و رسانهها رساندند، شاید…
برای مطالعه ادامه یادداشت به صفحهی گفتوشنود مراجعه کنید:
https://dialog.tavaana.org/hijab-and-intellectuals/
#حجاب #حجاب_اسلامی #آپارتاید_جنسیتی #نوشین_احمدی_خراسانی #زنان #رواداری #حقوق_بشر
@Dialogue1402
اوضاع سوریه هنوز تا ثبات سیاسی فاصله دارد و سخنان سرکرده گروههای مخالف دولت اسد خیلیها را در ایران یاد حرفهای اولیه خمینی میاندازد که حتی مدعی میشد جمهوری مدنظرش، مانند جمهوری فرانسه خواهد بود!
اما از این ملاحظه مهم که بگذریم، چنانچه آزادی زنان سوری در پوشش از بین نرود، و در دگرگونیهای بعدی سیاسی هم به مثابه یک اصل باقی بماند، صحنه تاریخی فوقالعادهای خلق خواهد شد که البته برای ما ایرانیان تاسف به همراه دارد؛ آن صحنه این است که آخوند شیعه که خود این گروهها را «سفلی» یا «تکفیری» مینامد، از حیث شاخصهای حقوق بشری از آنها عقب میافتد و ایبسا در این خصوص بعدها از این دولتهای اسلامی هم تذکر بگیرد!
شما چه فکر میکنید؟ آیا سرکرده گروههای مخالف حکومت اسد که سوابق عضویت در القاعده و داعش دارد، از حکومت آخوند شیعه در ایران درس گرفته است؟ آیا این نوعی مانور سیاسی برای تبلیغات است؟ آیا ملای شیعه علاوه بر میلیاردها دلاری که در سوریه خرج کرد و بر باد رفت، به زودی خواهد پذیرفت که این همه هزینههای مادی و جانی برای حجاب اسلامی را هم هدر داده است؟
گفتوشنود پذیرای نظرات و نکتهسنجیهای شماست و آنها را بازتاب میدهد.
#رواداری #گفتگو #حقوق_بشر #زنان #نه_به_حجاب_اجباری
@dialogue1402
اما از این ملاحظه مهم که بگذریم، چنانچه آزادی زنان سوری در پوشش از بین نرود، و در دگرگونیهای بعدی سیاسی هم به مثابه یک اصل باقی بماند، صحنه تاریخی فوقالعادهای خلق خواهد شد که البته برای ما ایرانیان تاسف به همراه دارد؛ آن صحنه این است که آخوند شیعه که خود این گروهها را «سفلی» یا «تکفیری» مینامد، از حیث شاخصهای حقوق بشری از آنها عقب میافتد و ایبسا در این خصوص بعدها از این دولتهای اسلامی هم تذکر بگیرد!
شما چه فکر میکنید؟ آیا سرکرده گروههای مخالف حکومت اسد که سوابق عضویت در القاعده و داعش دارد، از حکومت آخوند شیعه در ایران درس گرفته است؟ آیا این نوعی مانور سیاسی برای تبلیغات است؟ آیا ملای شیعه علاوه بر میلیاردها دلاری که در سوریه خرج کرد و بر باد رفت، به زودی خواهد پذیرفت که این همه هزینههای مادی و جانی برای حجاب اسلامی را هم هدر داده است؟
گفتوشنود پذیرای نظرات و نکتهسنجیهای شماست و آنها را بازتاب میدهد.
#رواداری #گفتگو #حقوق_بشر #زنان #نه_به_حجاب_اجباری
@dialogue1402
ممنوعیت آواز خواندن زنان در ایران ریشه در تفاسیر خاص از دین، کنترل اجتماعی و حفظ ساختار سنتی جامعه دارد.
این محدودیت، علاوه بر نقض حقوق اساسی زنان، به عنوان ابزاری برای سرکوب و حفظ وضعیت موجود به کار رفته است.
با این حال، صدای زنان ایرانی هیچگاه خاموش نشده است.
بسیاری از زنان هنرمند با وجود تمام موانع و تهدیدها، به فعالیت هنری خود ادامه دادهاند و آواز آنها به نمادی از مقاومت و مبارزه برای آزادی تبدیل شده است.
این زنان با شجاعت و اراده، مرزهای محدودیتها را شکستهاند و به الگویی برای نسلهای آینده تبدیل شدهاند.
ممنوعیتها باعث شده است که صدای زنان بیش از پیش شنیده شود و به یک مطالبه اجتماعی تبدیل شود. مبارزه برای حق آواز خواندن زنان، بخشی از مبارزه بزرگتر برای آزادی و برابری در ایران است.
میتوان نتیجه گرفت که صدای زنان در ایران نه تنها خاموش نشده، بلکه به نماد مقاومت و مبارزه آزادیخواهان تبدیل شده است. این صدا، نشان دهنده ارادهای است که برای تغییر و تحول در جامعه میکوشد و آیندهای روشنتر را برای زنان ایران رقم خواهد زد.
#آواز #زنان #پرستو_احمدی #زارا_اسماعیلی #گفتگو_توانا
@Dialogue1402
ممنوعیت آواز خواندن زنان در ایران ریشه در تفاسیر خاص از دین، کنترل اجتماعی و حفظ ساختار سنتی جامعه دارد.
این محدودیت، علاوه بر نقض حقوق اساسی زنان، به عنوان ابزاری برای سرکوب و حفظ وضعیت موجود به کار رفته است.
با این حال، صدای زنان ایرانی هیچگاه خاموش نشده است.
بسیاری از زنان هنرمند با وجود تمام موانع و تهدیدها، به فعالیت هنری خود ادامه دادهاند و آواز آنها به نمادی از مقاومت و مبارزه برای آزادی تبدیل شده است.
این زنان با شجاعت و اراده، مرزهای محدودیتها را شکستهاند و به الگویی برای نسلهای آینده تبدیل شدهاند.
ممنوعیتها باعث شده است که صدای زنان بیش از پیش شنیده شود و به یک مطالبه اجتماعی تبدیل شود. مبارزه برای حق آواز خواندن زنان، بخشی از مبارزه بزرگتر برای آزادی و برابری در ایران است.
میتوان نتیجه گرفت که صدای زنان در ایران نه تنها خاموش نشده، بلکه به نماد مقاومت و مبارزه آزادیخواهان تبدیل شده است. این صدا، نشان دهنده ارادهای است که برای تغییر و تحول در جامعه میکوشد و آیندهای روشنتر را برای زنان ایران رقم خواهد زد.
#آواز #زنان #پرستو_احمدی #زارا_اسماعیلی #گفتگو_توانا
@Dialogue1402
علمالهدی، امام جمعه مشهد در مراسمی به مناسبت ولادت حضرت فاطمه زهرا گفته است: «در جامعهای همچون جامعه دینی ما قابل قبول نیست که عدهای فضای خصوصی و اتاق خوابیشان را در خیابان به مردم نشان بدهند؛ این کار آرامش همه خانوادهها را بههم میزند و در مقابل دستگاههای ما نیز بیتفاوت باشند. این درست است!؟»
علمالهدی با نقل روایاتی در ستایش از مقام حضرت فاطمه سخن میگفت و در بخشهایی سنت ایرانی گرامیداشت شب یلدا را هم تفسیر کرد و آن را «یک ارزش تمدنی برای اهمیت دادن به خانواده» دانست. اگرچه مقامات جمهوری اسلامی گاهی با نظر مثبت به سنتهای ایرانی نگاه میکنند، اما به نظر میرسد اصل را فرهنگ اسلامی در نسخه شیعی میگیرند و از باب محکمکاری گاهی هم به سنتهای ایرانی به تفسیر خودشان ارجاع میدهند.
مساله زنان و به ویژه پوشش آنها همواره بهانه مقامات جمهوری اسلامی برای حاکم کردن فضای امنیتی بر شهر بوده است و سرکوبهای گاه خونین در کارنامه خود بجاگذاشتهاند که در آخرین مورد آن در جریان خیزش مهسا امینی، حتی به کور کردن دختران جوان هم مبادرت کردند.
معلوم نیست مقصود این روحانی حکومتی از آوردن «فضای اتاق خواب به خیابان» چیست؛ اما نقدناپذیری و عدم انعطاف روحانیتی که ابزارهای قدرت را بیش از چهار دهه در دست دارد ظاهرا مانع از این میشود که مناسبات جنسیتی را در بافت اجتماعی خود بازنگری کنند.
علمالهدی در حالی از عدم ابلاغ شبهقانون موسوم به «عفاف و حجاب» انتقاد کرد که بحران شدید اقتصادی به همراه فساد و اختلاس و ارتشاء تمامی شئون کشور را تحتالشعاع قرار داده و حتی فضای تنفس شهروندان را هم مسموم ساخته است.
#رواداری #مدارا #گفتگو #زنان #حقوق_شهروندی
@dialogue1402
علمالهدی با نقل روایاتی در ستایش از مقام حضرت فاطمه سخن میگفت و در بخشهایی سنت ایرانی گرامیداشت شب یلدا را هم تفسیر کرد و آن را «یک ارزش تمدنی برای اهمیت دادن به خانواده» دانست. اگرچه مقامات جمهوری اسلامی گاهی با نظر مثبت به سنتهای ایرانی نگاه میکنند، اما به نظر میرسد اصل را فرهنگ اسلامی در نسخه شیعی میگیرند و از باب محکمکاری گاهی هم به سنتهای ایرانی به تفسیر خودشان ارجاع میدهند.
مساله زنان و به ویژه پوشش آنها همواره بهانه مقامات جمهوری اسلامی برای حاکم کردن فضای امنیتی بر شهر بوده است و سرکوبهای گاه خونین در کارنامه خود بجاگذاشتهاند که در آخرین مورد آن در جریان خیزش مهسا امینی، حتی به کور کردن دختران جوان هم مبادرت کردند.
معلوم نیست مقصود این روحانی حکومتی از آوردن «فضای اتاق خواب به خیابان» چیست؛ اما نقدناپذیری و عدم انعطاف روحانیتی که ابزارهای قدرت را بیش از چهار دهه در دست دارد ظاهرا مانع از این میشود که مناسبات جنسیتی را در بافت اجتماعی خود بازنگری کنند.
علمالهدی در حالی از عدم ابلاغ شبهقانون موسوم به «عفاف و حجاب» انتقاد کرد که بحران شدید اقتصادی به همراه فساد و اختلاس و ارتشاء تمامی شئون کشور را تحتالشعاع قرار داده و حتی فضای تنفس شهروندان را هم مسموم ساخته است.
#رواداری #مدارا #گفتگو #زنان #حقوق_شهروندی
@dialogue1402
Media is too big
VIEW IN TELEGRAM
«گفته میشود که جمهوری اسلامی با انقلاب اسلامی ۵۷ نیمی از جمعیت ایران که زنان هستند را فراموش کرد. نه! نه آنها را فراموش نکرد. باید گفت که جمهوری اسلامی، از زنان به نفع خودش استفاده کرد. برای مثال همه آن علمایی که با بیرونآمدن زن از خانه مخالف بودند، هیچ ممانعتی از بیرونآمدن زنها در بحبوحه انقلاب و شرکت در اعتراضات نداشتند. بعد از انقلاب هم همانهایی که مخالف رأیدادن زنان بودند، خود خواهان مشارکت زنان در انتخاباتها شدند و مخالفتی برا یاین موضوع نمیکردند. این نشان از همان تنافضها و استانداردهای دوگانه این انقلاب دارد.»
در این باره از زبان آزاده رضایی، کارشناس آموزش، بیشتر بشنوید.
این برنامه قسمتی از بگو-بشنو، ۴۲ با عنوان «انقلاب اسلامی؛ نعل وارونه؟» است که ۱۱ بهمن ۱۴۰۲ در اتاق کلابهاوس آموزشکده توانا برگزار شده است
https://dialog.tavaana.org/say-listen-42/
#انقلاب۵۷ #زنان #حکومت_ایدولوژیک #گفتگو_توانا
@Dialogue1402
«گفته میشود که جمهوری اسلامی با انقلاب اسلامی ۵۷ نیمی از جمعیت ایران که زنان هستند را فراموش کرد. نه! نه آنها را فراموش نکرد. باید گفت که جمهوری اسلامی، از زنان به نفع خودش استفاده کرد. برای مثال همه آن علمایی که با بیرونآمدن زن از خانه مخالف بودند، هیچ ممانعتی از بیرونآمدن زنها در بحبوحه انقلاب و شرکت در اعتراضات نداشتند. بعد از انقلاب هم همانهایی که مخالف رأیدادن زنان بودند، خود خواهان مشارکت زنان در انتخاباتها شدند و مخالفتی برا یاین موضوع نمیکردند. این نشان از همان تنافضها و استانداردهای دوگانه این انقلاب دارد.»
در این باره از زبان آزاده رضایی، کارشناس آموزش، بیشتر بشنوید.
این برنامه قسمتی از بگو-بشنو، ۴۲ با عنوان «انقلاب اسلامی؛ نعل وارونه؟» است که ۱۱ بهمن ۱۴۰۲ در اتاق کلابهاوس آموزشکده توانا برگزار شده است
https://dialog.tavaana.org/say-listen-42/
#انقلاب۵۷ #زنان #حکومت_ایدولوژیک #گفتگو_توانا
@Dialogue1402
۲۰ فوریه، روز جهانی عدالت اجتماعی، فرصتی است برای تأمل بر حقیقت تلخ نبود عدالت در ایران، کشوری که در آن تبعیض، سیستماتیک و نهادینه شده است.
در حالی که جهان بهدنبال رفع نابرابریهاست، در ایران اقلیتهای دینی، زنان و گروههای مختلف اجتماعی همچنان قربانی تبعیضهای قانونی و اجراییاند.
بهائیان، که بزرگترین اقلیت دینی غیرمسلمان در ایران هستند، از ابتداییترین حقوق خود محرومند؛ آنها نهتنها اجازه ورود به دانشگاه را ندارند، بلکه در بسیاری از مشاغل از پیش حذف شدهاند.
اخراج از کار، تعطیلی کسبوکارها و فشارهای اقتصادی، بخشی از سیاست سرکوب آنهاست.
دیگر اقلیتهای دینی نیز وضعیت بهتری ندارند. مسیحیان، یهودیان، زرتشتیان، و حتی مسلمانان سنی با تبعیضهایی آشکار روبهرو هستند. این افراد از رسیدن به بسیاری از مناصب کلیدی مانند ریاستجمهوری، وزارت، قضاوت و فرماندهی نظامی محروماند.
اما قربانیان تبعیض در ایران فقط اقلیتهای دینی نیستند.
زنان، نیمی از جمعیت کشور، در سایهی قوانین جنسیتزده و مردسالارانه از حقوق برابر محروماند.
آنها نمیتوانند رئیسجمهور شوند، قاضی باشند، یا در بسیاری از سطوح مدیریتی قدرتی داشته باشند. قانون حضانت، ارث، شهادت و حتی پوشش اجباری، همه نمادهایی از بیعدالتی نهادینهشده علیه زنان است.
عدالت اجتماعی در ایران یک شوخی تلخ است.
وقتی تبعیض در قوانین و سیاستها ریشه دوانده، صحبت از برابری فقط یک فریب بزرگ است.
در چنین شرایطی، ۲۰ فوریه برای ایرانیان نه روزی برای یادآوری عدالت اجتماعی، بلکه روزی برای یادآوری زخمهای عمیقی است که هنوز التیام نیافتهاند.
#عدالت_اجتماعی #اقلیتهای_دینی #زنان #عدالت #شیعه_گری #حکومت_ایدئولوژیک #گفتگو_توانا
@Tavaana_TavaanaTech
۲۰ فوریه، روز جهانی عدالت اجتماعی، فرصتی است برای تأمل بر حقیقت تلخ نبود عدالت در ایران، کشوری که در آن تبعیض، سیستماتیک و نهادینه شده است.
در حالی که جهان بهدنبال رفع نابرابریهاست، در ایران اقلیتهای دینی، زنان و گروههای مختلف اجتماعی همچنان قربانی تبعیضهای قانونی و اجراییاند.
بهائیان، که بزرگترین اقلیت دینی غیرمسلمان در ایران هستند، از ابتداییترین حقوق خود محرومند؛ آنها نهتنها اجازه ورود به دانشگاه را ندارند، بلکه در بسیاری از مشاغل از پیش حذف شدهاند.
اخراج از کار، تعطیلی کسبوکارها و فشارهای اقتصادی، بخشی از سیاست سرکوب آنهاست.
دیگر اقلیتهای دینی نیز وضعیت بهتری ندارند. مسیحیان، یهودیان، زرتشتیان، و حتی مسلمانان سنی با تبعیضهایی آشکار روبهرو هستند. این افراد از رسیدن به بسیاری از مناصب کلیدی مانند ریاستجمهوری، وزارت، قضاوت و فرماندهی نظامی محروماند.
اما قربانیان تبعیض در ایران فقط اقلیتهای دینی نیستند.
زنان، نیمی از جمعیت کشور، در سایهی قوانین جنسیتزده و مردسالارانه از حقوق برابر محروماند.
آنها نمیتوانند رئیسجمهور شوند، قاضی باشند، یا در بسیاری از سطوح مدیریتی قدرتی داشته باشند. قانون حضانت، ارث، شهادت و حتی پوشش اجباری، همه نمادهایی از بیعدالتی نهادینهشده علیه زنان است.
عدالت اجتماعی در ایران یک شوخی تلخ است.
وقتی تبعیض در قوانین و سیاستها ریشه دوانده، صحبت از برابری فقط یک فریب بزرگ است.
در چنین شرایطی، ۲۰ فوریه برای ایرانیان نه روزی برای یادآوری عدالت اجتماعی، بلکه روزی برای یادآوری زخمهای عمیقی است که هنوز التیام نیافتهاند.
#عدالت_اجتماعی #اقلیتهای_دینی #زنان #عدالت #شیعه_گری #حکومت_ایدئولوژیک #گفتگو_توانا
@Tavaana_TavaanaTech