کلیسای کاتولیک ایتالیا طبق دستورالعمل‌های جدیدی که توسط واتیکان تایید شده است، به مردان همجنس‌گرا اجازه می‌دهد تا به عنوان کشیش آموزش ببینند، مشروط به این که از «فرهنگ همجنس‌گرایان» حمایت نکنند. در دستورالعمل‌های کنفرانس اسقف‌های ایتالیا که در وبسایت این همایش منتشر شده، تاکید شده است که کشیشان باید به زندگی در عفت و تجرد پایبند باشند.

به گزارش ایندیپندنت به نقل از خبرگزاری فرانسه، در این دستورالعمل ۶۸ صفحه‌ای آمده است که کلیسا نمی‌تواند افرادی را که تمایلات همجنس‌گرایانه عمیق دارند، از همجنس‌گرایی حمایت می‌کنند یا آن را آشکارا نشان می‌دهند، به حوزه‌های علمیه بپذیرد. با این حال، کلیسا توصیه می‌کند که این تمایلات باید در چارچوب کلی شخصیت افراد مورد ارزیابی قرار گیرد تا هماهنگی کلی شخصیت فرد سنجیده شود. هدف اصلی، آموزش کشیشانی است که توانایی پذیرش زندگی در عفت و تجرد را داشته باشند.

پاپ فرانسیس، که برای گسترش دیدگاه‌های فراگیر در کلیسای کاتولیک تلاش کرده، پیش‌تر اعلام کرده بود که اگر فردی همجنس‌گرا باشد و به دنبال خدا باشد، «چه کسی است که او را قضاوت کند؟»

#پاپ #کاتولیک #کشیش #ال_جی_بی_تی_کیو #گفتگو_توانا

ریکی جرویس (Ricky Gervais) یکی از شناخته‌شده‌ترین کمدین‌ها، بازیگران و نویسندگان انگلیسی است که به دلیل آثار نوآورانه‌اش در دنیای کمدی و تلویزیون شهرت جهانی دارد. در اینجا اطلاعاتی درباره زندگی و کارهای او آورده شده است.

ریکی در ۲۵ ژوئن ۱۹۶۱، در ریدینگ، انگلستان متولد شد. او در خانواده‌ای کارگر به دنیا آمد. مادرش اهل انگلستان و پدرش مهاجری فرانسوی بود. در دانشگاه لندن در رشته فلسفه تحصیل کرد و در آنجا به علاقه‌اش به موسیقی و هنرهای خلاقانه پی برد.

موفق‌ترین اثر جرویس، سریال کمدی بریتانیایی The Office است که در سال ۲۰۰۱ منتشر شد. این سریال داستان کارکنان یک شرکت کاغذسازی را روایت می‌کند و جرویس در آن نقش دیوید برنت، مدیر خودشیفته و ناخوشایند را بازی کرد. The Office به یک اثر کلاسیک تبدیل شد و نسخه‌ی آمریکایی آن نیز با موفقیت فراوان ساخته شد.

در «زندگی پس از مرگ» (After Life) یکی دیگر از موفق‌ترین آثار جرویس که در سال ۲۰۱۹ منتشر شد، داستان مردی را روایت می‌کند که پس از مرگ همسرش با افسردگی دست و پنجه نرم می‌کند. این سریال ترکیبی از طنز و لحظات احساسی عمیق است.

امروزه ریکی جرویس یکی از محبوب‌ترین استندآپ کمدین‌های جهان است. اجراهای او، از جمله Humanity و SuperNature، به خاطر شوخی‌های تند، هوش کلامی و نگاه انتقادی به مسائل اجتماعی، مذهبی و فرهنگی شهرت دارند.

جرویس به صراحت‌گویی، شوخی‌های جسورانه و بی‌پروایی در برخورد با موضوعات حساس مانند مذهب، سیاست و فرهنگ عامه مشهور است.

او یک خداناباور (آتئیست) سرشناس است و بارها در مصاحبه‌ها و استندآپ‌های خود به عقاید مذهبی و فلسفی اشاره کرده است. این نکته که خدایان متعددی در تاریخ سیاره وجود داشته‌اند و یکتاپرستان فقط یکی از آنها را جزمیت‌اندیشانه می‌پرستند، از ناحیه خداناباوران بسیاری طرح شده است.

#گفتگو #رواداری #خداباوری #خداناباوری #دین #نقد_دین
‏@dialogue1402

خلأ گفت‌وگو در جامعه می‌تواند به بروز خشونت و تنش‌های اجتماعی منجر شود، به‌ویژه در جوامعی که تنوع فرهنگی، دینی یا فکری وجود دارد.

گفت‌وگو ابزاری اساسی برای حل تعارضات، ایجاد تفاهم و ترویج همزیستی مسالمت‌آمیز است.

وقتی افراد یا گروه‌ها به دلیل عدم گفت‌وگو، صدای خود را نشنیده می‌بینند یا از بیان عقایدشان بازمی‌مانند، احساس سرکوب و نارضایتی در آن‌ها افزایش می‌یابد.

این وضعیت به‌تدریج می‌تواند به خشونت کلامی، اجتماعی یا حتی فیزیکی منجر شود.

در ایران هم باید پذیرفت، که تنوع فکری و دینی خصوصا در میان جوانان وجود دارد، فقدان گفت‌وگوی سازنده بین اقشار مختلف، به تعمیق شکاف‌ها دامن زده است.

حکومت‌های ایدئولوژیک برای قدرت بخشید به طبقه حامی خود گفت‌وگو را محدود می‌کنند، فرصت‌های لازم برای رسیدن به تفاهم و همدلی را از بین می‌برند.
در نتیجه، این خلأ اغلب به بروز خشونت‌های اجتماعی و سرکوب آزادی‌های فردی منجر می‌شود.

گفت‌وگوی باز و محترمانه می‌تواند راهکاری برای کاهش خشونت و ایجاد محیطی امن برای ابراز عقاید و باورها باشد.
https://dialog.tavaana.org/dialogue_audiobook/

#گفتگو_توانا #دیالوگ #رواداری

@Dialogue1402

دست خدا بر سر ماست
مرضیه حاجی هاشمی

مسأله جدایی یا پیوند دین و سیاست یا بهتر بگوییم، مرجعیت دین به عنوان امری قدسی و مرجعیت سیاست به عنوان امری زمینی، از دیر زمانی که ادیان ابراهیمی با ادعای سعادت بشر، وارد عرصه اجتماعی شد، مسأله مورد تأمل بوده است و بشر در پی پاسخی بر این مسأله یا توجیهاتی برای آن برآمده -هرچند به شکل مدرن آن و تحت مباحثی چون «سکولاریسم» یا رد آن، مطرح نبوده است- چرا که هر کدام از این دو مرجع، واجد امر «طاعت» هستند و  در این زمینه تداخل ایجاد می‌کنند.

از زمانی که ادیان ابراهیمی، وعده سعادتی عظیم را به بشر داده‌اند، فقط همین ادعای آگاهی از سعادت انسان، «خصوصاً سعادتی چنین خوش منظر، قدرت سیاسی زیادی آزاد می‌کند؛ چرا که مردم از کسی که آنها را به سمت والاترین خوشبختی هدایت می‌کند، به هر نحوی پیروی خواهند کرد»؛ لذا می‌توان اذعان نمود که امر الهیاتی، ذات سیاسی دارد و دینداران هیچگاه از این مباحث گریزی نداشتند. «این خصیصه عامه تمام ادیان است» و تا زمانی که پیامبران یا حلقه واسطه اولیه آنها با مردم، حال، تحت نام جانشین، حواری، خلیفه، ولی و  ... حضور داشتند، کمتر منازعه‌ای در این زمینه بود.

دعوای نهان و آشکار در این زمینه از زمانی به طور جدی مطرح شده که عده‌ای خود را رهبران بعدی ادیان معرفی می‌کردند و حائز این قدرت ذاتی سیاسی می‌شدند. «مارسیلیوس پادوآیی» حتی در قرون وسطی به لحاظ نظری عمیقاً به این مسئله می‌پردازد، همان زمان که «نزاع مخالفان و موافقان ولایت مطلقه کلیسایی» بالا گرفته بود. مارسیلیوس معتقد است، پاپ‌ها فریبکارانه، مردم را وادار به اطاعت می‌کنند، آنها فرامین خودشان را به قدرت انگیزشی عظیم رستگاری ابدی آغشته می‌کنند تا پیروانشان گمان برند که اطاعت از امر آنها، اطاعت امر الهی و موجب رستگاری است.

این قوی‌ترین انگیزه بشری برای اطاعت از فرامین فردی، موجب تضمین بقای قدرت سیاسی آنها می‌شود. مارسیلیوس این عمل روحانیان برای ایجاد الزام اطاعت را «ذیل خیانت به کشور و مستوجب اشد مجازات می‌داند»؛ لذا او بر این باور است که روحانیان که ذاتاً می‌توانند، چنین طاعت محضی را برانگیزند، باید فاقد «فرمانفرمایی» یا قدرت سیاسی باشند؛ «یعنی فاقد قدرت مجازات بر جان و تن اشخاص و اموال آنها باشند»، در غیر این صورت، با انگیزه‌ای که او برای پیروانش در طاعت ایجاد می‌کند، می‌تواند، بسیار خطرناک و کشنده برای منتقدان یا به طور کلی غیر پیروان باشد.

مارسیلیوس با بیان صریح این نظرات و پیش از همه ارائه الگویی که «سکولاریسم نهادی» نام گرفت، از سوی «پاپ کلمنت ششم» چنین عنوان شد: «به جرأت می‌گویم که تا به حال با مرتدی بدتر از او روبرو نبوده‌ایم». سکولاریسم نهادی مارسیلیوس به طور کامل، نهاد دین و نهاد سیاست را از هم جدا می‌بیند، به گونه‌ای که باید از مرجع امر الهیاتی، سیاست زدایی شود؛ بدین معنا که مرجع دینی نمی‌تواند، به مثابه مرجع دینی، در حوزه سیاست حضور داشته باشد و تنها می‌تواند، به عنوان فردی عادی وارد این حوزه شود.

از سویی حکومت و مرجع سیاست، بدون اینکه داعیه مرجعیت دینی داشته باشد، همانطور که در بقیه قوانین، مشروعیت اجبار دارد، می‌تواند، اگر مطالبه و خواست اکثریت مردم بود، در مورد امر دین نیز قوانینی وضع کند، بدون اینکه دست پیروان فراقانونی مرجع دینی با انگیزه قوی انجام تکلیف الهی و دستیابی به رستگاری، خود را محق بداند، برای اجبار مردم و حتی اعمال خشونت، از آستین بیرون آید، با این سودا در سر که با این طاعت «دست خدا بر سر ماست».


منبع کانال نویسنده

https://t.iss.one/M_Hajihashemi_iran1

#سکولاریسم #نقد_دین #حکومت_ایدئولوژیک #گفتگو_توانا
@Dialogue1402

‌
احمد پهلوانیان، مدیرکل صداوسیمای قم گفت: «امروز با حوزه علمیه‌ای مواجه‌ایم که نه‌تنها در تولید علم عقب نیست بلکه پیشران و رو به جلو حرکت می‌کند.» او افزود جوانان «از چنین حوزه‌ای سوال‌های متعددی دارند و به نظر می‌رسد هنوز مردم کارکردهای حوزه و روحانیت را به درستی نمی‌شناسند.»

اظهارات احمد پهلوانیان مبنی بر پیشرو بودن حوزه علمیه در تولید علم و وجود سوالات متعدد جوانان نسبت به این نهاد، با واقعیت‌های اجتماعی امروز ایران همخوانی ندارد.

در حالی که حوزه علمیه و روحانیت در گذشته نقش و کارکردی در جامعه داشته‌اند، رویگردانی گسترده مردم، به‌ویژه جوانان، از نهاد دین و روحانیت به دلیل ناکامی در پاسخگویی به نیازهای فکری، اخلاقی و اجتماعی جامعه، قابل‌مشاهده است.

آیا پیشرو بودن حوزه علمیه در تولید علم به معنای توجه به دغدغه‌های واقعی جامعه است، یا صرفاً بازتولید مفاهیمی است که در زندگی روزمره مردم کاربردی ندارد؟

#حوزه_علمیه #روحانیت #نقد_دین #گفتگو_توانا

@Dialogue1402

‌
آناتول فرانس (1844-1924) نویسنده، منتقد ادبی و اندیشمند برجسته فرانسوی، یکی از تأثیرگذارترین چهره‌های ادبیات در قرن نوزدهم و اوایل قرن بیستم بود.

در سال 1921، آناتول فرانس به پاس تأثیر عمیق ادبیاتش، جایزه نوبل ادبیات را دریافت کرد.

فرانس در آثار خود بارها به نقد دین و روحانیت پرداخته است.
او دین سازمان‌یافته را به‌عنوان ابزاری برای کنترل اجتماعی و تحمیق انسان‌ها نقد می‌کند و در بسیاری از نوشته‌هایش تلاش می‌کند نقش دین در محدود کردن آزادی فکری و اجتماعی انسان را به چالش بکشد.

یکی از برجسته‌ترین آثار او در این زمینه «عصیان فرشتگان» (La Révolte des Anges) است.
این رمان داستان فرشته‌ای است که تصمیم می‌گیرد علیه خدا شورش کند.
فرانس در این کتاب، روایت‌های سنتی از خیر و شر را به چالش می‌کشد و با استفاده از طنز و تمثیل، به قدرت مطلق، ظلم و سرکوب اندیشه در دین می‌تازد.
عصیان فرشتگان نمادی از جستجوی خرد، آزادی و عدالت در برابر اقتدارگرایی است و به عنوان یکی از شاهکارهای او، جایگاه ویژه‌ای در نقد دین و بررسی فلسفی باورهای بشری دارد.

#آناتول_فرانس #خدا #شیطان #نقد_دین #خیر #شر #گفتگو_توانا

@Dialogue1402

‌
در جمهوری اسلامی ایران، حکومت مذهبی با ساختاری که بر پایه اصول شیعه استوار است، وجود خداناباوران را به طور رسمی نادیده می‌گیرد یا انکار می‌کند.

این انکار، خداناباوران را از بسیاری از حقوق اساسی خود محروم می‌کند و آن‌ها را در معرض تبعیض‌های گسترده اجتماعی، قانونی و اقتصادی قرار می‌دهد.

در نظام حقوقی ایران، به رسمیت نشناختن خداناباوری به معنای محرومیت از حقوق شهروندی است؛ از جمله حق آزادی بیان، آزادی اندیشه، و حتی حق داشتن زندگی بدون ترس از آزار و اذیت.

در جامعه‌ای که بر مبنای مذهب بنا شده، خداناباوران مجبورند باورهای خود را پنهان کنند تا از طرد اجتماعی، مشکلات کاری، و حتی تهدیدهای جانی در امان بمانند.

این وضعیت باعث ایجاد فضای اختناق‌آور و خودسانسوری می‌شود، جایی که افراد نمی‌توانند آزادانه عقاید خود را بیان کنند.

انکار وجود خداناباوران، نه تنها حقوق آنان را نقض می‌کند، بلکه موجب از بین رفتن تنوع فکری در جامعه می‌شود.
https://dialog.tavaana.org/say-listen-47/
#خداناباوران #ناباورمندان #حقوق_خداناباوران #گفتگو_توانا

@Dialogue1402

‌
محمدرضا عارف، معاون اول مسعود پزشکیان، گفت: «باید برای مردم تبیین کنیم که امروز نظام اسلامی در اوج قدرت است و اکنون شرایط ما با گذشته قابل مقایسه نیست.»

او افزود: «مردم ما اعتقاد و دلبستگی زیادی به ائمه، اسلام و نظام اسلامی دارند.»

اظهارات محمدرضا عارف مبنی بر اینکه نظام اسلامی در اوج قدرت است و مردم اعتقاد و دلبستگی زیادی به اسلام و نظام اسلامی دارند، با واقعیت‌های جامعه ایران تناقض دارد.

نارضایتی گسترده از عملکرد حکومت، کاهش اعتماد عمومی، و دوری بسیاری از مردم، به‌ویژه جوانان، از ایدئولوژی رسمی، نشان می‌دهد که این دلبستگی نه عمومی، بلکه محدود به گروه‌های خاص و "خودی‌ها" است.

آیا این توصیف از "مردم" بازتاب‌دهنده همه اقشار جامعه است، یا صرفاً به اقلیتی که همچنان از نظام حمایت می‌کنند اشاره دارد؟

چگونه می‌توان ادعای دلبستگی عمومی را با اعتراضات گسترده و نارضایتی عمیق اجتماعی توضیح داد؟

#حکومت_ایدئولوژیک #نظام_اسلامی #گفتگو_توانا
@Dialogue1402

‌‌
حاکمیت قانون و سکولاریسم با اصول حکومت مذهبی در تضاد عمیق قرار دارد، به‌ویژه در کشوری مانند ایران که تحت سیطره حکومت مذهبی شیعه اداره می‌شود.

در یک حکومت مذهبی، قوانین و سیاست‌ها عمدتاً براساس تفسیرهای دینی از اسلام تعیین می‌شوند که منجر به محدودیت‌های جدی بر آزادی‌های فردی و حقوق بشر می‌گردد.

در مقابل، سکولاریسم به جدایی دین از دولت و حاکمیت قانون بر مبنای اصول حقوق بشری و دموکراسی تاکید دارد.

این تضاد در ایران، در قوانینی که بر اساس احکام شرعی تنظیم شده‌اند و در تضاد با حقوق فردی و آزادی‌های مدنی نمایان است.

به‌عنوان مثال، محدودیت‌های شدید بر آزادی بیان، حقوق زنان، و آزادی‌های مذهبی، نمودی از این چالش‌ها هستند.

در این شرایط، مطالبه حاکمیت قانون و سکولاریسم نه‌تنها به معنای حمایت از حقوق فردی است، بلکه به‌عنوان یک ضرورت برای ایجاد یک جامعه عادلانه و دموکراتیک در برابر حکومت مذهبی مطرح می‌شود.

#سکولاریسم #جامعه_مدنی #حکومت_مذهبی #گفتگو_توانا

@Dialogue1402

«اصلاحات دینی»

از مجموعه مفاهیم و کلیدواژه‌ها

#گفتگو #رواداری
@dialogue1402