گزارشی جدید از یک گروه تحقیقاتی در دانشگاه تورنتو "آزمایشگاه دیجیتال" نشان می‌دهد که حکومت‌های خودکامه از جمله ایران، چین و روسیه از ابزارهای آنلاین برای آزار و اذیت زنان فعال حقوق بشر استفاده می‌کنند. این حملات که اغلب جنبه جنسی دارند، با هدف ساکت کردن منتقدان و حفظ قدرت صورت می‌گیرد.

به گزارش رادیو فردا، آزمایشگاه دیجیتال، در پژوهشی جامع، روش‌های مورد استفاده در این حملات را شامل توهین‌های جنسی، تهدید به تجاوز و انتشار اطلاعات خصوصی برشمرده است. این حملات عواقب روانی و اجتماعی جدی برای قربانیان دارد، از جمله افسردگی، انزوا و آسیب به روابط شخصی و حرفه‌ای.

گزارش تاکید می‌کند که این حملات نه تنها به دلیل مخالفت سیاسی، بلکه به دلیل جنسیت قربانیان صورت می‌گیرد. حکومت‌ها از باورهای سنتی و مردسالارانه برای توجیه این رفتارها استفاده می‌کنند.

پلتفرم‌های اجتماعی نقش مهمی در تسهیل این حملات دارند. با وجود برخی اقدامات، این پلتفرم‌ها هنوز به اندازه کافی برای مقابله با این مشکل مجهز نیستند.


#حقوق_بشر #حقوق_زنان #آپارتاید_جنسیتی #گفتگو_توانا

@Dialogue1402

«رواداری و همزیستی»
اثر پرویز دستمالچی

جوامع باز و مدرن امروز بدون همزیستی میلیون‌ها انسان، یعنی همزیستی ادیان و ایدئولوژی‌های سیاسی، بدون حقوق مساوی همه در برابر قانون، بدون تساهل و تسامح یا رواداری (Tolerance)، بدون بردباری شهروندان با هم و در کنار هم ممکن نخواهد شد.

در طول تاریخ ایران و جهان می‌توان نتایج فاجعه‌بار تعصبات خشک و یکسونگری‌های دینی یا ایدئولوژیک-سیاسی را مشاهده کرد که چگونه همه چیز را به ویرانی و نکبت کشانده‌اند.

در ایران ، اختلافات و دشمنی‌های میان پیروان اهل سنت و شیعیان به قدمت تاریخ شکل‌گیری آن‌هادر این سرزمین است. هر دو، به‌ویژه شیعیان، دشمنان خونین هر کسی هستند که نقاد اعتقادات گویا «مقدس» آن‌ها باشد. برای مثال مومنان خشک‌اندیش شیعه، پیروان فداییان اسلام، بزرگمرد تاریخ اندیشه ایران احمد کسروی را به قتل رساندند، زیرا اندیشه‌های او را توهین به اسلام و سب‌النبی می‌دانستند؛ اندیشه‌هایی که اساس آن از یکسو نقد ایمان کور و از دیگر سو خردورزی برای زدودن تاریکی‌ها و دست‌یازی به روشنایی بود.

کتابی که در دست دارید، قصد دارد در نگاهی کوتاه و اجمالی، گوشه‌هایی از این رنج بزرگ انسانی را بررسی کند؛ انسانی که پندار خود را مطلق می‌کند و تا جایی پیش می‌رود که به خاطر شاید یک «توهم »، دست به قتل و نابودی فرد یا گروهی از دیگران می‌زند. تاریخ ما و جهان، ملت ما و سایر ملل، شاهد جنایت‌های عظیم میلیونی به نام یک «باور» بوده‌اند. تا زمانی که نیاموزیم باورها می‌توانند به اندازه تعداد انسان‌ها متعدد و متکثر باشند، و هر کس حق دارد باور و اعتقادات خود را داشته باشد، نخواهیم توانست در کنار هم و با هم در صلح زندگی کنیم.

کتاب «رواداری و همزیستی» اثر پروزیز دستمالچی، نویسنده و مترجم، را به رایگان دانلود کنید و بخوانید.

‏ https://dialog.tavaana.org/tolerance-living-together/

#رواداری #گفتگو #تساهل #احمد_کسروی #همزیستی
‏ @dialogue1402
‏ @parvizdastmalc1

الیسا و مارسلا
‏معرفی فیلم
‏(برمبنای داستانی واقعی)

‏«راهبه‌ها خود را زنان خداوند می‌دانند و هر کدام تلاش می‌کنند سوگلی سلطان باشند؛ اما سلطانی در کار نیست!…»

‏این را الیسا به مارسلا می‌گوید. مارسلا پرسیده بود زندگی در این مدرسه با راهبه‌‌ها چطور است؟ الیسا که چند سالی بزرگ‌تر است و در مدرسه بیش‌تر سابقه دارد، می‌گوید این زن‌ها همه ناراضی‌اند. همه خود را همسران خداوند می‌دانند و سعی می‌کنند سوگلی سلطان باشند اما سلطانی در کار نیست.

‏مارسلا که متوجه زبان استعاری الیسا شده است، با تردید می‌پرسد: تو به خدا اعتقاد نداری؟‌ پاسخ الیسا قاطع است: من به کشیش‌ها و راهبه‌ها اعتقادی ندارم. نه به مریم باکره و نه به روح‌القدس! من به خدا اعتقادی ندارم!

‏اما فیلم الیسا و مارسلا (Elisa y Marcela) درباره‌ دو دختر جوان است که در ۱۹۰۱ عاشق یکدیگر می‌شوند و علیرغم ممنوعیت ازدواج میان هم‌جنس‌ها در اسپانیا و اغلب کشورهای جهان آن روزگار، با یکدیگر ازدواج می‌کنند. الیسا و مارسلا برای اولین بار در مدرسه‌ای که هر دو در آن تحصیل می‌کردند در شهر لا کورونیا در منطقه گالیسیا واقع در شمال غربی اسپانیا با هم آشنا شدند. آن‌ها هر دو به عنوان دانش‌آموز در این مدرسه‌ مذهبی بودند و در آنجا بود که دوستی و سپس رابطه عاطفی میان آن‌ها شکل گرفت. این رابطه در نهایت به ازدواج آنها منجر شد، ازدواجی که به دلیل شرایط خاص آن دوره و جامعه، مجبور شدند آن را با جعل هویت توسط الیسا انجام دهند.

‏الیسا، سیبیل می‌گذارد و لباس مردانه می‌پوشد و نام خود را با جعل مدارک به ماریو تغییر می‌دهد. این عمل زنانه‌پوشی و (یا) مردانه‌پوشی، transvestism نامیده می‌شود. ترانس‌وستیسم، که تاریخاً به آن «پوشیدن لباس‌های جنس مخالف» گفته می‌شود، شامل پوشیدن لباس‌هایی است که سنتاً با جنس مخالف مرتبط هستند. این اصطلاح اغلب از دیگر رفتارهای مرتبط با هویت جنسیتی، مانند تراجنسیتی، متمایز می‌شود، زیرا ترانس‌وستیسم به طور خاص به عمل پوشیدن لباس‌های جنس مخالف مربوط می‌شود، اغلب بدون تمایل به تغییر دائمی هویت جنسیتی خود…

‏برای مطالعه‌ی ادامه‌ی یادداشت به صفحه‌ی گفت‌وشنود مراجعه کنید:

‏ https://dialog.tavaana.org/elisa-y-marcela/
⁩
#مارجینال #مارجینالیسم #حاشیه #حاشیه_نشینی #رواداری #گفتگو #دگرباشی #دگرباشی_جنسی

@dialogue1402

‏ https://www.youtube.com/watch?v=LwyKwiCH4Mg

روز جهانی مدارا
برگزارشده در کلاوب‌هاوس توانا

مجمع عمومی سازمان ملل متحد، در سال ۱۹۹۶، با صدور قطعنامه‌ای،۱۶ نوامبر را به عنوان «روز جهانی مدارا» اعلام کرده است. در سال ۱۹۹۵ نیز کشورهای عضو یونسکو طی اعلامیه‌ای همین روز را به همین عنوان اعلام کرده بودند. این اعلامیه تأیید و تأکید می‌کند که مدارا تنها ضامن بقای جوامع مختلط جهان است. نه زیاده‌روی ست و نه بی‌تفاوتی؛ بلکه احترام و قدردانی است از تنوع غنی فرهنگ‌های بشری، شکل‌های متفاوت بیان و بروز آن و روش‌های مختلف انسان‌بودن ماست.
در این ویژه‌برنامه، مفهوم رواداری و مدارا و عوامل تقویت کننده آن را بررسی می‌کنیم و درباره موضوعات پیرامونش چون ریشه‌های مدارا در فرهنگ-تاریخ ایرانی، کارآمدی آن در آینده‌ی ایران، رابطه‌ رواداری با جنبش زن-زندگی-آزادی و چگونگی پرورش رواداری در شخص «خود»، حتی در دوران خودکامگی و تمامیت‌خواهی حکومت به گفت‌وگو می‌نشینیم.

این برنامه ۲۶ آبان ۱۴۰۳ با حضور شماری از کارشناسان و پژوهشگران در اتاق کلاب‌هاوس آموزشکده توانا برگزار شده است.

گرداننده: ماهمنیر رحیمی، روزنامه‌نگار

#مدارا #گفتگو #رواداری
@dialogue1402

‌
با توجه به شرایط موجود در ایران و عدم انتظار برای تغییرات مثبت از سوی حکومت، بهبود وضعیت خداناباوران و ناباورمندان به تلاش‌های جمعی و فردی نیاز دارد.

برخی راهکارها و اجرای آن توسط افراد در اجتماع می‌تواند در این زمینه راهگشا باشد.

آموزش و آگاهی‌رسانی: 

ترویج اندیشه‌های آزاداندیشی، سکولاریسم و حقوق بشر از طریق آموزش و انتشار مطالب آموزشی می‌تواند به تغییر نگرش‌های جامعه کمک کند. استفاده از شبکه‌های اجتماعی و پلتفرم‌های آنلاین برای این منظور بسیار موثر است.

نکته مهم:

در شرایط کنونی ایران، هرگونه فعالیت جمعی یا علنی در حمایت از حقوق ناباورمندان می‌تواند با خطر سرکوب مواجه شود. بنابراین، رعایت اصول احتیاط و استفاده از روش‌های هوشمندانه برای حفظ امنیت فردی و گروهی بسیار ضروری است.

در نهایت، بهبود وضعیت خداناباوران و ناباورمندان در ایران یک فرایند طولانی و دشوار است که نیازمند تلاش مستمر و همگانی است.

#ناباورمندان #خداناباور #آموزش #رواداری #گفتگو_توانا

@Dialogue1402

‌
کرامپوس، موجودی اسطوره‌ای با ظاهری وحشتناک که در فصل کریسمس به سراغ بچه‌های بد می‌رود!

کرامپوس در باور عامیانه اروپای مرکزی، شخصیتی شاخدار و انسانی است که به عنوان «نیمه بز، نیمه دیو» توصیف شده‌است؛ که در طول فصل کریسمس، کودکانی که بدرفتاری می‌کنند را مجازات می‌کند.

این کار در تقابل با بابانوئل است که به کودکانی که رفتار خوبی از خود نشان می‌دهند با هدایا پاداش می‌دهد.

کرامپوس یکی از همراهان بابانوئل در چندین منطقه از جمله اتریش، بایرن، کرواسی، جمهوری چک، مجارستان، شمال ایتالیا از جمله تیرول جنوبی و ترنتینو و اسلوونی است. شکل مشخصی برای کرامپوس در نظر گرفته نشده‌است.

برخی از توده‌شناسان و مردم‌شناسان منشأ آن را از ریشه‌های پیش از مسیحیت می‌دانند.

این شخصیت جالب، این روزها در بسیاری از شهرهای اروپا به یک جاذبه گردشگری تبدیل شده و در کارناوال‌های این فصل به خیابان می‌آیند.
این رسم در استقبال از روز نیکلاس که ششم دسامبر است برگزار می‌شود.
  

#کرامپوس #کریسمس #اروپا #افسانه #باور #گفتگو_توانا
@Dialogue1402

‌
ایدئولوژی آزارگر

طرحی از رضا عقیلی



لینک وبسایت:
https://tolerance.tavaana.org/fa/Harassing-ideology

#گفتگو_توانا #حکومت_ایدئولوژیک #هنر_انتقادی #حجاب_اجباری

@Dialogue1402

‌
احمد بخارایی، جامعه‌شناس، در واکنش به ابلاغ لایحه عفاف و حجاب به روزنامه اعتماد گفت:

نمی‌دانند که اگر اجبار بیش از حد به حجاب بشود، افرادی که باحجاب هستند هم عکس‌العمل نشان خواهند داد. چون فکر می‌کنند به‌عنوان ابزار مورد استفاده قرار می‌گیرند و ابزار قدرت و سیاست شده، آنها هم معترض خواهند شد. همان‌گونه که در گذشته هم معترض بودند.

وقتی یک نظام حکمرانی به خودش اجازه می‌دهد خارج از مرزهایش به جنگ نیابتی بپردازد، طبیعی است که به دیگران هم اجازه بدهد در داخل مرزهایش دخالت کنند. اینها دوروی یک سکه است. در مورد این قانون که به اتباع خارجی اجازه داده شده که امر به معروف و نهی از منکر کنند، دست خیلی‌ها را باز می‌گذارد.

نگاه‌های ایدئولوژیک که با قدرت پیوند خورده، می‌خواهد ایدئولوژی را با بازوی قدرتی پیش ببرد، به ضد خودش تبدیل می‌شود و همان حداقل‌ها از اصول اخلاقی که در جامعه هست هم، ‌آرام‌ آرام فروکش خواهد کرد.

#لایحه_عفاف_و_حجاب #حجاب_اجباری #حکومت_ایدئولوژیک #گفتگو_توانا

@Dialogue1402

نیکوکاری، به‌عنوان عملی انسان‌دوستانه و اخلاقی، فرای باورهای دینی و فرهنگی است و به‌طور گسترده‌ای به عنوان یک ویژگی انسانی ارزیابی می‌شود.

نیکوکاری به‌عنوان یک عمل انسانی، به‌طور ذاتی از تمایل به ایجاد تغییرات مثبت در زندگی دیگران و بهبود شرایط جامعه سرچشمه می‌گیرد.
این عمل، فارغ از پیش‌فرض‌های دینی یا فلسفی، نشان‌دهنده یک ویژگی بنیادی انسانی است که به‌طور طبیعی در افراد مختلف وجود دارد و به انسجام اجتماعی و ارتقاء ارزش‌های انسانی کمک می‌کند.

فراتر از باورهای دینی، نیکوکاری می‌تواند به‌عنوان یک اصل اخلاقی جهانی در نظر گرفته شود که به‌ویژه در مواقع بحران و نیاز، از اهمیت ویژه‌ای برخوردار است.

این امر، به‌ویژه در جوامع متنوع و چندفرهنگی، به ایجاد همبستگی و تقویت پیوندهای انسانی کمک می‌کند و نشان‌دهنده احترام به کرامت و حقوق انسانی است.

بنابراین، نیکوکاری، با وجود تفاوت‌های فرهنگی و دینی، به‌عنوان یک عمل انسانی و اخلاقی در راستای ارتقاء رفاه و عدالت اجتماعی شناخته می‌شود.


https://dialog.tavaana.org/charity/

#نیکوکاری #باورمندان #ناباورمندان #پلورالیسم #دموکراسی

@Dialogue1402

یکی از مشکلاتی که خداناباوران،ناباورمندان به دین و ندانم‌گرایان در ایران با آن مواجه هستند و کمتر به آن پرداخته شده، انزوای اجتماعی و مشکلات روانی ناشی از آن است.

این افراد به دلیل باورهای مذهبی متفاوت خود، از جامعه‌ای که به شدت به دین وابسته است، طرد می‌شوند. این طرد شدگی اجتماعی می‌تواند تاثیرات عمیقی بر سلامت روانی و احساسی آن‌ها داشته باشد.

افرادی که به صراحت از باورهای دینی رایج فاصله می‌گیرند یا آن‌ها را به چالش می‌کشند، اغلب با طرد و تحقیر از سوی خانواده، دوستان، و جامعه مواجه می‌شوند. این امر می‌تواند منجر به احساسات شدید تنهایی، اضطراب، و افسردگی شود. برخی از مشکلات مرتبط با این وضعیت عبارتند از:

ادامه مطلب را اینجا بخوانید


#انزوای_اجتماعی #خداناباوران #دین_ناباوران #ندانم‌گرا #ناباورمندان #اضطراب #افسردگی

@Dialogue1402

امروز پانزدهم آذرماه معادل سوم جمادی‌الثانی در تقویم شیعیان، روز شهادت فاطمه زهرا سلام‌الله علیها است؛ ضمن تسلیت به مخاطبان مومن، مایلیم سوال کنیم که آیا به اعتقاد شما، پاسخ انتقاد از پیشوایان دینی مانند حضرت فاطمه زهرا، می‌تواند تحت شرایطی صدور حکم زندان و یا محرومیت از خدمات اجتماعی و مانند آن باشد؟

مهسا بدیعی که هم‌اکنون دوران محکومیت سه سال و شش ماه و یک روز خود را در زندان لاکان رشت می‌گذراند، مادر جوانی‌ست (متولد ۱۳۶۴) که به حکم شعبه سوم دادگاه انقلاب اسلامی رشت به جرم «فعالیت آموزشی و تبلیغی انحرافی مغایر و مخل به شرع مقدس اسلام»، حبس را تحمل می‌کند. مهسا بدیعی در مجموعه آوای بوف، کتاب‌های ممنوعه را به فایل صوتی تبدیل می‌کرد و در یکی از محتواهای تولیدشده، فاطمه زهرا را شایسته معرفی به عنوان یک الگو برای زنان نمی‌داند.

بدیعی در بازسازی گفتگوی انتقادی میان نواب صفوی و احمد کسروی و از قول او چنین می‌کند. مطابق با پژوهش‌های کسروی، ایراد خطبه فدکیه که علما شیعه آن را به عنوان نمونه کنشگری دختر پیامبر معرفی کرده و به آن می‌بالند، مضمونی به غیر از دفاع از یک منفعت شخصی نداشته است. کسروی معتفد بوده است که پیامبر اسلام بدون رعایت قانون غنائم جنگی، باغ فدک را به دخترش فاطمه بخشید و خلیفه دوم مسلمین آن باغ را پس گرفت. لاجرم، خطبه فدکیه، محتوای قابل افتخاری ندارد.

پرسش این است که اگر فرض بگیریم این انتقاد نادرست بوده و چهره یک الگوی مقدس را مخدوش می‌کند، آیا صدور حکم زندان برای یک مادر جوان به جهت بازروایی این انتقاد را قابل دفاع می‌دانید؟

گفتنی‌ست که مهسا بدیعی به ده سال محرومیت از خدمات اجتماعی نیز محکوم شده است. برای مطالعه جزئیات پرونده او و فعالیت‌هایش به صفحه گفت‌وشنود مراجعه کنید:

‏https://dialog.tavaana.org/mahsa-badiee/

#رواداری #دین #نقد_دینی #ایمان #باورمندی #گفتگو
‏@Dialogue1402
@AVAYEBUF

آیا توهین به مقدسات غیراخلاقی است؟

این پرسشی است که هم دین‌باوران مداراجو و هم خداناباوران اخلاق‌مدار با آن درگیر هستند و در پی پاسخی برای آن.

در وبسایت گفت‌وشنود پیرامون این مسئله با یک ایرانی یهودی و یک خداناباور ایرانی گفتگو کردیم.

آلبرت بته‌ساز، از کلیمیان تحلیلگر مسائل ایران و آرمین نوابی، بانی رسانه‌ی «جمهوری بی‌خدایان».

به این پرسش‌ها پرداختیم:

مرز «توهین» و «آزادی بیان» کجاست؟ کارکرد «اخلاق» در این میان چیست؟

جان و کرامت و آزادی انسان – به عنوان بخش بزرگ حقوق اساسی بشر – مهم‌تر است یا ایمان و اعتقاد و خدا و «مقدسات»؟

و در نهایت خداناباوران چه‌طور می‌توانند با مومنان مذهبی مسلمان، یا دین‌داران دیگر، گفت‌وگو کنند؟

برای شنیدن این گفتگوی جذاب و شنیدنی که مخاطبان هم در آن مشارکت داشتند به این لینک در وبسایت گفت‌وشنود بروید:

https://dialog.tavaana.org/say-listen-62/

#گفتگو_توانا #توهین_به_مقدسات #حقوق_خداناباوران

@Dialogue1402

مریم ابراهیم‌وند، زندانی سیاسی سابق، تجربه‌ای از بازجویی و زندان خود و تاثیری که بر باورهایش گذاشت، به شرح زیر منتشر کرده است:

دو سال بلاتکلیفی در زندان، دو سالی که نه روز بود و نه شب، بلکه سایه‌ای تاریک بود که هر لحظه سنگین‌تر می‌شد. پرونده‌ام در دست اطلاعات سپاه بود، اما بازجوهای وزارت اطلاعات هم به دنیای درهم‌شکسته‌ام قدم گذاشتند، کسانی که هیچ ربطی به سرنوشت من نداشتند، اما با هر کلام و رفتاری، زخم‌هایم را عمیق‌تر کردند. یکی از آن روزها، بازجویی به نام محمدی به دیدنم آمد. نگاهش سنگین بود، کلامش برنده‌تر از تیغ، در میان حرف‌هایش، جمله‌ای گفت که ذهنم را در آتش انداخت: «اگر دین نداری، آزاده باش.» در لحظه‌ای که این جمله را شنیدم، انگار زمان ایستاد. من که تمام نمازهایم، حتی نماز شب‌هایم، در زندان ترک نمی‌شد، با خودم گفتم: چرا فکر کردند دین ندارم؟ مگر آن‌ها نمی‌دیدند که ایمانم را در تاریک‌ترین لحظه‌ها حفظ کرده‌ام؟ اما این جمله چیزی فراتر از آنچه به نظر می‌آمد، در دل خود داشت. این جمله مثل تلنگری بود که ذهنم را بیدار کرد. بارها و بارها در سکوت شب‌های زندان، در دل سلول سردم، با خود تکرارش می‌کردم: «اگر دین نداری، آزاده باش.» کم‌کم فهمیدم که حق با او بود، اما نه آن‌گونه که خودش می‌خواست. دینم را داشتم، اما آزادگی‌ام را نه. دینی که به آن باور داشتم، به من یاد داده بود که عدالت، حقیقت و شرافت بالاترین ارزش‌ها هستند. اما آن‌ها از من می‌خواستند دینی را بجا بیاورم که پر از سکوت و تسلیم باشد؛ دینی که نه با خدا، بلکه با ظلم و جهل بیعت کرده بود. آن‌ها از آزادگی دم می‌زدند، اما آزادگی‌ای که می‌خواستند یعنی سکوت. یعنی چشم بستن بر زخم‌ها، یعنی پذیرش ستم و سر خم کردن در برابر قدرت. آزادگی در قاموس آن‌ها یعنی خفه شو، بشین سرجات، و کاری به کار هیچ‌چیز نداشته باش.اما همین جمله تلنگری بود که مسیرم را تغییر داد. فهمیدم اگر دین دارم، باید آزاد هم باشم. دینی که مرا از ایستادن در برابر ظلم بازدارد، دیگر دین نیست، بلکه زندانی است که من را از خدا دور می‌کند. از همان روزها، تصمیم گرفتم آزادگی را بیاموزم. اما نه آزادگی‌ای که آن‌ها تعریف می‌کردند، بلکه آزادگی‌ای که از دل حقیقت می‌آید، آزادگی‌ای که صدای عدالت است، حتی اگر در تاریک‌ترین سلول‌ها پژواک پیدا کند.

و چه خوب شد که آن جمله، هرچند با نیت تحقیر گفته شد، به من جرات داد که خودم را دوباره پیدا کنم. من در زندان بودم، اما فهمیدم که زندان واقعی دیوارهای بلند و میله‌های سرد نیست؛ زندان واقعی سکوت در برابر ظلم است، بندگی در برابر دروغ است، و پذیرفتن زندگی‌ای که دیگران برایت می‌سازند.
آزادگی‌ای که من جست‌وجو کردم، فراتر از سکوت و تسلیم بود. آزادگی برای من به معنای فریاد بود، حتی اگر لب‌هایم را می‌دوختند. به معنای ایستادن بود، حتی اگر پاهایم را می‌شکستند. من فهمیدم که ایمان واقعی، در بندگی کورکورانه نیست، بلکه در شکستن زنجیرهایی است که به ناحق بر دستان و قلبت بسته‌اند.
محمدی، آن بازجو، شاید هرگز نفهمید که با آن جمله‌اش چه جرقه‌ای در وجودم روشن کرد. او می‌خواست مرا به خضوع در برابر نظامی وادار کند که عدالت را سرکوب می‌کند، اما نتیجه‌اش این شد که عمیق‌ترین حقیقت را در وجودم بیدار کرد. من دیگر منتظر آزادی از بیرون نبودم. من یاد گرفتم که آزادی را درون خودم پیدا کنم، حتی اگر در سلولی سرد و تاریک باشم.
آزادگی یعنی حق پرسیدن، حق اعتراض کردن، حق زیستن بر پایه حقیقت. آن‌ها می‌خواستند دین را با ترس به من تحمیل کنند، اما دین من به من شجاعت داد که آزاد باشم. چه زیباست که حتی در اسارت، توانستم مفهوم حقیقی آزادی را پیدا کنم؛ مفهومی که نه به دیوارها وابسته است و نه به حکم‌ها. آزادی در قلب من زنده شد، و همین آزادی بود که به من قدرت داد تا از همان داخل زندان، اعتراض به حقوق نقض‌شده‌ام را آغاز کنم.
حالا که به گذشته نگاه می‌کنم، می‌بینم آن جمله شاید یکی از سنگین‌ترین تلنگرهایی بود که در زندگی‌ام دریافت کردم. دینم را داشتم، اما آزادگی را یاد گرفتم. و چه سفری زیبا بود، هرچند دردناک. زیرا آزادی، مانند ایمان، نه در آرامش، بلکه در دل طوفان معنا پیدا می‌کند.

#زن_زندگی_آزادی #ایران #آزادگی #مریم_ابراهیم_وند #گفتگو_توانا

@Dialogue1402

@Tavaana_TavaanaTech

«درود بر همه هم‌وطنان، دوستان و فامیل و آشنایان.
شما که مدام به من می‌گویید بیا و مخالفتت را با حجاب اجباری و این «قوانین جدید» من‌درآوردی و سخت‌گیرانه بگو، آخه من چی بگم؟ مگه قبلاً می‌گفتم فایده‌ای داشت؟ فقط و فقط برای خودم دردسر درست می‌کردم که حالا دیگه حوصله آن را هم ندارم.

راستش دیگه از همین یه ذره موهای خودمم عاجز شدم. رفتم و از ته با ماشین زدم تا بلکه کسی به واسطه چهار تا لاخ شوید من، مرتکب گناه نشود و به جهنم و درک واصل نشود. از همه هم‌وطنان، برادران و جنس مذکر خواهشمندم به من به چشم یک کچل زشت که در مملکت هیچ محلی از اعراب هم ندارد نگاه کنند.

والله به پیر به پیغمبر گاهی آرزو می‌کردم که مرد به دنیا می‌آمدم! این زن بودن در ایران حقیقتاً که جز عذاب و تحقیر و صد البته دوشواری (به قول آن آقای خدابیامرز) چیزی برایمان به ارمغان نیاورده.

اگر حضرات، همسر و والدین محترمم رخصت بفرمایند و به این حقیر اجازه بدهند، حاضرم تا آخر عمرم کچل زندگی کنم تا جنس مذکر رستگار شوند و تا پایان عمرم کلاً مرا به «هیچ» بیانگارند.»


#آناهیتا_همتی #قانون_حجاب_و_عفاف
#ححاب_اجباری #بهشت #جهنم #گفتگو_توانا
@Dialogue1402

‌
‌

ولتر (Voltaire) یکی از مهم‌ترین فیلسوفان و نویسندگان فرانسوی در عصر روشنگری بود که از ۲۱ نوامبر ۱۶۹۴ تا ۳۰ مه ۱۷۷۸ زندگی کرد.
او به دلیل نقدهای تند و هوشمندانه‌اش علیه کلیسای کاتولیک و دفاع از آزادی مذهب، آزادی بیان و جدایی دین از سیاست شهرت دارد.
ولتر با شجاعت نظرات خود را به‌صراحت بیان می‌کرد و به دلیل اندیشه‌های پیشرو و تأثیرگذار خود بر فضای فکری و فرهنگی آن زمان و حتی دوران پس از آن، همچنان به‌عنوان یکی از برجسته‌ترین چهره‌های تاریخ فلسفه و ادبیات شناخته می‌شود.

#ولتر #نقد_دین #گفتگو_توانا


@Dialogue1402

‌
گزارش جدید اداره آمار ملی بریتانیا نشان می‌دهد که برای اولین بار نام «محمد» در صدر جدول نام‌های مکرر برای نوزادان پسر در این کشور قرار گرفته است.

بنابر این گزارش، تعداد افرادی که نام «محمد» بر خود دارند در طی ۳۰ سال گذشته در این کشور رو به افزایش داشته و اکنون از هر ۴۰ فرد مذکر در بریتانیا یک نفر این نام را دارد.

به نوشته رسانه دیلی‌میل، افزایش جمعیت جوامع مسلمان در بریتانیا به دلیل مهاجرت، همراه با محبوبیت چهره‌های ورزشی مانند مو (محمد) فرح، محمد صلاح و محمد علی، احتمالاً عامل این افزایش بوده است.

نام محمد از سال ۲۰۱۶ نیز در میان ۱۰ نام برتر برای نام‌گذاری نوزادان در بریتانیا بوده است، اما پارسال عنوان «محبوب‌ترین اسم» را کسب کرده و جای اسم Noah (نوح) را گرفته است. خود نام Noah نیز پارسال جایگاه سوم را کسب کرده است.

#محمد #گفتگو_توانا

@Dialogue1402

‌
‌
سم مورسی، کاپیتان تیم ایپسویچ، در دو بازی تیمش برابر ناتینگهام و کریستال‌پالاس از بستن بازوبند کاپیتانی رنگین‌کمانی در حمایت از جامعه رنگین‌کمانی خودداری کرد.

باشگاه ایپسویچ درپی این اتفاق در بیانیه‌ای اعلام کرده که دلیل این تصمیم مورسی، باورهای مذهبی او است.

مورسی که یک مسلمان اهل مصر و متولد بریتانیا است، تنها بازیکنی نبوده که مخالفت خود را با استفاده از نمادهای مربوط به جامعه رنگین‌کمانی ابراز کرده است.

مارک گوئهی، کاپیتان ملی‌پوش کریستال‌پالاس نیز روی بازوبند رنگین‌کمانی ابتدا در بازی با نیوکسل از جمله من عیسی مسیح را دوست دارم استفاده کرد و پس از تذکر اتحادیه فوتبال انگلستان درباره ممنوع‌بودن استفاده از جملات و پیام‌های مذهبی، در بازی با ایپسویچ روی بازوبند عبارت «عیسی مسیح شما را دوست دارد» را نوشت.

رسانه‌هایی چون ای‌اس‌پی‌ان و دیلی‌میل گزارش داده‌اند اقدام مارک گوئهی ممکن است برای این بازیکن با مجازات‌هایی از سوی اتحادیه فوتبال انگلستان همراه شود.

#ال_جی_بی_تی_کیو #جامعه_رنگین_کمانی #فوتبال #گفتگو_توانا

@Dialogue1402

شماری از نهادها و فعالان حقوق کودک در ایران با انتشار بیانیه‌ای اعتراض به قانون «حمایت از عفاف و حجاب»، این حجاب را در تقابل آشکار با حقوق بنیادین کودک دانسته‌اند.

به نوشته نهادهای و فعالان امضاء کننده این بیانیه، کاهش سن مسئولیت کیفری به ۹ سال در قانون عفاف و حجاب در حالی است که «در دهه‌های گذشته تلاش‌های جامعه مدنی و نهادهای متولی دفاع از حقوق کودکان با پیوستن به کنوانسیون حقوق کودک مصوب ۱۳۷۲و تصویب قانون حمایت از اطفال و نوجوانان مصوب سال ۱۳۹۹ معطوف به رسمیت شناختن حقوق کودکان و تضمین بالاترین استانداردها در سطح بین‌المللی و با توجه به واقعیت‌های اجتماعی جامعه ایران بوده است.»

نویسندگان و امضاء‌کنندگان این بیانیه در پایان یادآوری کرده‌اند:
«حقوق کودکان نه قابل مذاکره است و نه قابل چشم پوشی و مسئولیت مدنی و سیاسی اجرای مفاد این قانون و تبعات آن و پاسخ‌گویی در پیشگاه مردم و تاریخ، هم متوجه‌ی دولت، به عنوان نهاد متولی صیانت از حقوق کودکان، و هم سایر نهادها و افرادی است که در تدوین، تصویب و اجرای چنین قانونی نقش دارند.»


#دادبان #حجاب_اجباری #قانون_عفاف_و_حجاب #حقوق_کودک

@Dialogue1402

آمیزش شمشیر و کلیسا

‏سی‌ام مارس ۲۰۲۳ واتیکان رسما از آنچه تاکنون آموزه‌ اکتشاف (یا Discovery Doctrine) نامیده می‌شد، ابراز انزجار کرد.

‏پارلمان ادیان جهان هم به استقبال این موضع واتیکان آمد و در پایگاه اینترنتی رسمی خود در پنجم آوریل همین سال نوشت: «پارلمان ادیان جهان، به مردم بومی و به همه‌ی کسانی که از آموزه‌ی اکتشاف آسیب دیده‌اند می‌پیوندد تا تقبیح رسمی این آموزه را توسط واتیکان… مورد تایید قرار دهد.»

‏اما این به اصطلاح آموزه اکتشاف چیست؟ چرا مردم بومی در سراسر دنیا از آن خسارت دیده‌اند و چرا پارلمانی که از تمامی ادیان جهان در خود نماینده دارد، لازم دیده است با شادمانی از تقبیح این آموزه توسط کلیسا استقبال کند؟ در این ویدیو ببینید.

‏برای مشاهده در یوتیوب به صفحه‌ی گفت‌وشنود مراجعه کنید:

‏⁦ dialogue.tavaana.org/church_sword/⁩

‏⁧ #استعمار⁩ ⁧ #کلیسا⁩ ⁧ #دین_دولت⁩ ⁧ #سکولار⁩ ⁧ #سکولاریسم⁩ ⁧ #آموزه_اکتشاف⁩ ⁧ #پاپ_نیکلاس_پنجم⁩

‏⁦ @Dialogue1402⁩