آکادمی ارتباطات
1.94K subscribers
4.93K photos
322 videos
125 files
4.07K links
آکادمی ارتباطات، مدرسه اي است از مطالب آموزشي در حوزه هوش مصنوعی AI، ارتباطات، رسانه، روابط عمومي و اطلاعیه و اخبار نشست‌ها.
Download Telegram
🎯 برای خوب‌گوش‌کردن به حرف دیگران لازم نیست مدام سرتان را تکان بدهید

🔴 فرض کنید دوستی به شما می‌گوید کارش را از دست داده ولی، به گفتۀ خودش، خیلی هم مهم نیست، چون اصلاً از رئیسش دلِ خوشی نداشته، و رفت‌و‌آمد از خانه به محل‌کار هم افتضاح بوده، و امروز فقط یک‌ساعت‌ و نیم طول کشیده که سی کیلومتر تا دفتر رانندگی کند! اما وقتی می‌گوید نمی‌داند چطور باید قضیۀ ازدست‌دادنِ کارش را با خانواده‌اش مطرح کند، بغضش می‌گیرد. در جواب به او چه می‌گویید؟

🔴 همدردی‌هایی مثل «متأسفم» یا امید دادن‌هایی مثل «خیلی زود یه کار بهتر پیدا می‌کنی» پیش‌پاافتاده‌اند و از سر بی‌اعتنایی تلقی می‌شوند. جملاتی از این قبیل که «حالا اینکه چیزی نیست، من وقتی اخراج شدم...» نیز خودخواهانه است.

🔴 اما اگر شنوندۀ خوبی باشید، می‌فهمید که وقتی دوستتان بغض کرده، خیلی جای شوخی نیست و اگر حرف بی‌ملاحظه‌ای بزنید، ممکن است واقعاً او را برنجانید. گراهام بادی، استاد ارتباطات دانشگاه می‌سی‌سی‌پی، می‌گوید در چنین موقعیتی می‌توانید بگویید: «کی می‌خوای این خبرو به خانواده‌ات بدی؟ چه بد! به‌نظرت چه واکنشی نشون می‌دن؟»

🔴 تحقیقات گراهام بادی نشان می‌دهند که برخلاف تصور رایج، تکان‌دادنِ سر، تکرار طوطی‌وار و تأییدهای بی‌مبنا باعث نمی‌شود کسی که با شما حرف می‌زند، احساس کند درک شده است. به‌جای آن احتمالاً اطلاعات توصیفی و تحلیلی حس خیلی بهتری به او می‌دهد.

🔴 گوش‌‌کردنِ مؤثر عملی منفعلانه نیست. کافی نیست به صورت طرف مقابل چشم بدوزید و سکوت کنید. این کار را جغدها هم می‌توانند بکنند. سیری و الکسا هم با دقت به حرف‌هایتان گوش می‌‌کنند. اما گفت‌و‌گو با آن‌ها برایتان رضایت‌بخش نیست، چون حیوان و نرم‌افزار نمی‌توانند با فکر و احساس به شما پاسخ دهند و خوب‌گوش‌کردن دقیقاً مستلزم این‌نوع پاسخ‌هاست.

🔴 خبر بد اینکه اغلب ما در این زمینه عملکرد خیلی بدی داریم. داده‌ها نشان می‌دهد جوابِ شنونده‌ها، از نظر عاطفی، در کمتر از پنج درصدِ مواقع، با گفته‌های گوینده‌ها مطابقت دارد.

🔴 اگر می‌خواهید به حرف کسی گوش کنید، مهم نیست که جزئیاتِ ریز ماجرا را بدانید، مهم‌ این است که بفهمید تأثیر عاطفیِ کل آن اتفاق بر او چه بوده است. این کار واقعاً دشوار است و نیاز به تمرین دارید، چرا که اغلب، خودِ گوینده‌ها هم ما را با انبوهی از اطلاعات بمباران می‌کنند، طوری که احساس واقعی‌شان میان آن خرده اطلاعات گم می‌شود. گوش‌کردنِ فعال نیازمند تحلیلِ این جزئیات و پرسیدن سؤالات هوشمندانه است. آن‌وقت ممکن است ناگهان طرف مقابلتان بگوید: «آخِیش! می‌خواستم همین را بگویم».

📍 آنچه خواندید بخش‌هایی بود از فصل پنجم کتاب «خوب گوش نمی‌دهی؛ چه چیز مهمی را از دست می‌دهی و چرا؟». این کتاب نوشتۀ کیت مرفی است و انتشارات ترجمان آن را با ترجمه سمانه پرهیزکاری منتشر کرده است.
📍@commac
🟩 نظریه مارپیچ سکوت (Spiral of Silence) به زبان ساده

این نظریه توسط خانم الیزابت نوئل نیومن، جامعه شناس و محقق علوم سیاسی آلمانی، مطرح شد و می‌گوید که مردم از ترس طرد شدن، نظر مخالف خود را بیان نمی‌کنند.

توضیح ساده:
🔹 اگر فکر کنیم نظر ما در اقلیت است، سکوت می‌کنیم.
🔹 هرچه بیشتر سکوت کنیم، صدای اکثریت قوی‌تر می‌شود.
🔹 این باعث می‌شود اقلیت‌ها حتی بیشتر احساس فشار کنند و کمتر حرف بزنند.

📌 نتیجه؟
یک مارپیچ شکل می‌گیرد که در آن صدای گروه غالب قوی‌تر و نظرات مخالف خاموش‌تر می‌شوند. این نظریه توضیح می‌دهد که چرا بعضی دیدگاه‌ها در جامعه کمتر شنیده می‌شوند، حتی اگر افراد زیادی به آن باور داشته باشند.
📍@commac
This media is not supported in your browser
VIEW IN TELEGRAM
آکادمی ارتباطات pinned «🎯 برای خوب‌گوش‌کردن به حرف دیگران لازم نیست مدام سرتان را تکان بدهید 🔴 فرض کنید دوستی به شما می‌گوید کارش را از دست داده ولی، به گفتۀ خودش، خیلی هم مهم نیست، چون اصلاً از رئیسش دلِ خوشی نداشته، و رفت‌و‌آمد از خانه به محل‌کار هم افتضاح بوده، و امروز فقط یک‌ساعت‌…»
5️⃣ پنج چیزی که نباید با چت جی‌پی‌تی در میان بگذارید

🔹در ماه‌های اخیر چت‌جی‌پی‌تی به یکی از ابزارهای محبوب برای پاسخ به سوالات و کمک در امور مختلف روزمره تبدیل شده است. در حالی که این ابزار مبتنی بر هوش مصنوعی می‌تواند بسیار مفید باشد، برخی پژوهشگران هشدار می‌دهند همه چیز را نباید با آن در میان گذاشت.

🔹اطلاعات هویتی: مانند شماره‌ی شناسنامه، گواهینامه، گذرنامه، آدرس، شماره تلفن و تاریخ تولد. برخی چت‌بات‌ها تلاش می‌کنند این موارد را سانسور کنند، اما تضمینی وجود ندارد.

🔹نتایج آزمایشات پزشکی: چت‌بات‌ها مشمول قوانین سختگیرانه محافظت از داده‌های درمانی نیستند. در صورت نیاز، فقط نتایج آزمایشات را بدون اطلاعات هویتی بارگذاری کنید.

🔹اطلاعات مالی: مانند شماره حساب‌های بانکی یا سرمایه‌گذاری، که در صورت افشای ناخواسته می‌توانند تبعات جدی داشته باشند.

🔹اطلاعات محرمانه‌ سازمانی: بسیاری از کاربران در حین کار از چت‌بات‌ها برای نوشتن ایمیل یا بررسی کد استفاده می‌کنند، اما همین کار می‌تواند اطلاعات حساس کاری یا کدهای محرمانه را فاش کند.

🔹رمزهای عبور و نام‌ کاربری: چت‌بات‌ها فضای امن برای ذخیره‌ی رمز یا گاوصندوق دیجیتال نیستند. این اطلاعات باید در نرم‌افزارهای مدیریت رمز عبور نگهداری شوند.

@IRNA_1313
📍@commac
🟧 تأیید اجتماعی (Social Proof) چیست؟

مفهومی است که رابرت سیالدینی (Robert Cialdini) در کتاب نفوذ: روانشناسی متقاعدسازی مطرح کرد.

توضیح ساده:
🔹 وقتی نمی‌دانیم چه کار کنیم، به دیگران نگاه می‌کنیم.
🔹 اگر ببینیم افراد زیادی کاری را انجام می‌دهند، فکر می‌کنیم "پس حتماً درسته!"
🔹 این اثر در تصمیم‌گیری‌های روزمره، خرید، شبکه‌های اجتماعی و حتی رفتارهای اجتماعی دیده می‌شود.

📌 مثال:
اگر رستورانی شلوغ باشد، فکر می‌کنیم غذاهایش خوب است.
اگر محصولی هزاران نظر مثبت داشته باشد، احتمال بیشتری دارد که آن را بخریم.

🔍 نتیجه؟
ما اغلب به جای فکر کردن، از رفتار دیگران تقلید می‌کنیم تا تصمیم بگیریم!
📍@commac
♦️سه‌چهارم دانشمندان آمریکایی در فکر ترک آمریکا هستند/دانشمندان آمریکایی از رویکرد ضدعلم ترامپ به‌ستوه آمده‌اند

https://t.iss.one/jourcom

🔹سه‌چهارم دانشمندان آمریکایی به دلیل کاهش بودجه‌های علمی توسط اداره کارآمدی دولت در دوره ترامپ، در فکر ترک کشور هستند.

🔹نظرسنجی اخیر نشان می‌دهد که اخراج پژوهشگران از سازمان‌هایی مانند NOAA و NASA و کاهش ۴۲۰ میلیون دلاری قراردادهای ناسا که با اولویت‌های کاخ سفید هم‌راستا نیست، نگرانی‌هایی ایجاد کرده است.

🔹وزارت بهداشت و خدمات انسانی نیز قصد اخراج ۱۰,۰۰۰ نفر را دارد که بر CDC و FDA نظارت دارد. مؤسسات ملی سلامت، کمک‌هزینه‌های تحقیقات کووید را کاهش داده و آژانس حفاظت محیط زیست هم در حال هدف‌گیری کمک‌های زیست‌محیطی است.

🔹در هفته گذشته، دولت حداقل ۶۸ کمک‌هزینه به ارزش ۴۰ میلیون دلار را لغو کرد. این اقدامات اعتراضاتی در سراسر کشور به دنبال داشته و نظرسنجی ژورنال نیچر نشان داد که از ۱,۲۰۰ دانشمند، ۷۵ درصد به فکر مهاجرت هستند. این نگرانی به‌ویژه در میان پژوهشگران جوان‌تر مشهود است؛ ۵۴۸ نفر از ۶۹۰ پژوهشگر پسادکتری و بیش از ۲۵۰ نفر از ۳۴۰ دانشجوی دکتری قصد خروج دارند. برخی به دلیل از دست دادن حمایت مالی، مانند دانشجویی در ژنومیک گیاهی که کمک‌هزینه‌اش قطع شده، چاره‌ای جز ترک نمی‌بینند.

🔹دانشمندان از اولویت ندادن به حوزه‌هایی مثل سیستم‌های غذایی جهانی انتقاد دارند و برخی خارجی‌ها قصد بازگشت به کشور خود را دارند، در حالی که دانشگاه‌های بین‌المللی این را فرصتی برای جذب استعداد می‌دانند. با این حال، برخی به دلیل امکانات برتر پژوهشی آمریکا یا عشق به کشورشان مقاومت می‌کنند، اما آینده برای بسیاری نامعلوم است و هر جایی که علم را حمایت کند هدف آن‌هاست.

ایندیپندنت انگلیسی
↪️ @commac
🔹فرار از دورهمی‌های خانوادگی؛ راهی به‌سوی آرامش یا تنهایی؟

🔹در حالی که دورهمی‌های خانوادگی به عنوان فرصتی برای نزدیکی و تقویت روابط شناخته می‌شوند، برخی از افراد به دلایلی از این اجتماعات دوری می‌کنند. آیا این انتخاب به معنای جستجوی آرامش روانی است یا نشانه‌ای از تنهایی و انزوا؟

🔹بسیاری از افرادی که از دیدارهای خانوادگی اجتناب می‌کنند، دلایل مختلفی برای این تصمیم دارند؛ از اختلاف‌نظرهای حل‌نشده گرفته تا احساس فشار ناشی از سنت‌های خانوادگی و انتظارات دست‌وپاگیر. برخی هم به این نتیجه رسیده‌اند که مکالمات خانوادگی برایشان تکراری و خسته‌کننده است. اما آیا این دوری، یک انتخاب آگاهانه است یا راهی برای فرار از تنش‌های عاطفی؟

🔹معاشرت‌های خانوادگی تنها فرصتی برای دیدار و گپ زدن نیستند، بلکه بستری برای یادگیری مهارت‌هایی همچون گفت‌وگو، مدارا و حل تعارض نیز محسوب می‌شوند. کم شدن این تعاملات، می‌تواند نسل‌های جدید را در برقراری ارتباطات اجتماعی ضعیف‌تر کرده و آن‌ها را در مواجهه با مشکلات فردی و اجتماعی، آسیب‌پذیرتر

لینک خبر

@IRNA_1313
↪️ @commac
🎯 چرا هیچ‌وقت به اندازۀ کافی وقت نداریم؟

🔴 این روزها شاید شلوغ‌ترین روزهایی باشد که آدم‌ها در تاریخ تجربه می‌کنند. همزمان باید اضافه‌کاری کنیم، درس و دانشگاهمان را پیش ببریم، به تربیت فرزندمان برسیم و برای همسر خود وقت بگذاریم. قبل‌ترها، این‌همه نقش یکجا بر دوش آدم‌ها گذاشته نمی‌شد، یا اینکه انتظار نمی‌رفت همزمان در همۀ آن نقش‌ها نمرۀ بیست بگیرند. در نهایت نیز، با دلهرۀ دَه‌ها کارِ نکرده سر روی بالشت می‌گذاریم. کارها را فهرست می‌کنیم و هیچ‌وقت موفق نمی‌شویم تعداد آن‌ها را صفر کنیم.

🔴 لیانا سیِر، مدیر آزمایشگاه بهره‌وری زمان در دانشگاه مریلند، می‌گوید امروزه آدم‌های خیلی بیشتری «نقش‌های اجتماعی ترکیبی» دارند، یعنی هم‌زمان همسر، والد و کارمندند و شبانه‌روز می‌کوشند تا از پس آن‌ها برآیند.

🔴 سرشلوغی بی‌انتهای امروز ما منبع دیگری هم دارد: مشغله‌های جدیدی که دائم با آن‌ها سر و کار داریم اما اساساً «کار» به شمار نمی‌رود. مثلاً جواب‌دادن به آدم‌ها در شبکه‌های اجتماعی، سرچ‌کردن دربارۀ همه‌چیز، یا سروکله‌زدن با بخش ثبت‌نام در اپلیکیشن‌ها. گریک لمبرت در کتاب کار پنهان می‌نویسد: «این کارها یک دقیقه از زمانتان را اینجا و پنج دقیقه از وقت فراغتتان را آنجا می‌مکند و، تا به خودتان می‌آیید، می‌بینید یک ساعت از روزتان را از دست داده‌اید».

🔴 خرید اینترنتی در بسیاری از موارد مصداق کاملی از این «کار پنهان» است. مثلاً می‌خواهید یک چراغ مطالعه بخرید. به‌جای اینکه به مغازه بروید و کار را تمام کنید، ساعت‌ها بین مدل‌های مختلف می‌چرخید، نظرات بقیه را می‌خوانید و بعید نیست بعد از خرید هم کلی وقت صرف تعویض یا پس‌دادن آن کنید.

🔴 علاوه بر زمانی که باید صرف انجام‌دادن کارها کنیم، «فضای ذهنی‌ای» که مشغله‌ها از ما می‌گیرند هم شدیداً بیشتر شده است. شبانه‌روز به کارهایمان فکر می‌کنیم، درباره‌شان می‌خوانیم و حالت‌های مختلف را بالا و پایین می‌کنیم. وضعیتی که هلر پیترسون در مقالۀ مهم خود آن را «کارزدگی» می‌نامد: کارزدگی نوعی خستگی و فرسودگی عمیق و بازدارنده میان نسل جدید است که مدام زیر فشار این احساس هستند که باید کارکنانی بی‌عیب‌ونقص باشند.

🔴 پیترسون می‌گوید کارهایی با اولویت متوسط که «پرزحمت و کم‌سود» هستند، بیشترین قابلیت را برای درمانده‌کردن ما دارند. آن‌ها در فهرست کارهایمان برای ماه‌ها می‌مانند و هر بار نگاهشان می‌کنیم، حالمان بد می‌شود.

🔴 کال نیوپورت، نویسندۀ کتاب کار عمیق، معتقد است «افزایش تعداد مشغله‌های روزمره» نقش اصلی را در احساس فرسودگی و سرشلوغی ما دارد. راه‌حل او ساده اما مؤثر است: کارهایتان را اولویت‌بندی کنید. آن‌ها که فوری، ضروری و مهم‌اند را طبق برنامه انجام دهید، و بقیه را بگذارید برای هر وقت که حال و حوصله‌اش را داشتید. کافی است هر روز نگاهی به فهرست‌تان بیاندازید و بگویید «خب، امروز این یکی را انجام می‌دهم، ولی فقط همین یکی.»

📌آنچه خواندید مروری کوتاه است بر مطلب «چرا هیچ‌وقت به اندازۀ کافی وقت نداریم؟» که در نوزدهمین شمارۀ مجلۀ ترجمان علوم انسانی منتشر شده است. این مطلب در تاریخ ۱۹ مرداد ۱۴۰۰ در وب‌سایت ترجمان نیز بارگذاری شده است. این مطلب نوشتۀ جو پینسکر است و علیرضا شفیعی‌نسب آن را ترجمه کرده است. برای خواندن نسخه کامل این مطلب و دیگر مطالب ترجمان، به وب‌سایت ترجمان سر بزنید.

📌 ادامۀ مطلب را در لینک زیر بخوانید:

B2n.ir/ku5183
↪️ @commac
🌐 سه شغل که از هوش مصنوعی جان سالم به در خواهند برد


کدنویسان:
▫️هوش مصنوعی همچنان به سازندگانش نیاز دارد. هوش مصنوعی برای ایجاد هوش مصنوعی همچنان به انسان نیاز دارد.

کارشناسان انرژی:
▫️نفت، انرژی هسته‌ای و انرژی‌های تجدیدپذیر حوزه‌های بسیار استراتژیک و پیچیده هستند و نمی‌توان آن‌ها را به طور کامل به ماشین آلات واگذار کرد. حتی در این حوزه هم همچنان به مهندسان، محققان و تکنسین‌ها نیاز خواهیم داشت تا زیرساخت‌ها را مدیریت کنند، چالش‌های صنایع و نوآوری را درک کنند و مشکلات را برطرف کنند.

زیست شناسان:
▫️چرا در حالی که هوش مصنوعی می‌تواند بیماری‌ها را حتی بهتر از پزشکان تشخیص دهد و توالی‌های DNA را تجزیه و تحلیل کند، بیل گیتس می‌گوید زیست‌شناسی از هوش مصنوعی جان سالم به در خواهد برد؟ در واقع در این یک مورد، مشکل اصلی هوش مصنوعی نیست، بلکه کمبود تقاضا است. سرمایه‌گذاری کمتر، فرصت‌های کمتری به وجود می‌آورد. البته باز هم برای پیشبرد تحقیقات ژنتیکی و بیوتکنولوژی همچنان به انسان‌ها نیاز است.

📌 جزئیات بیشتر را در لینک زیر بخوانید:
khabaronline.ir/xncBD


@KhabarOnline_ir | khabaronline.ir
↪️ @commac
🟣رسانه‌ها در آزمون دروغ سیزده؛هوشیاری یا شتاب‌زدگی؟

▪️یک شوخی ساده، اگر بدون بررسی منتشر شود، می‌تواند به شایعه‌ای بزرگ تبدیل شود و اعتماد عمومی را خدشه‌دار کند.در سال‌های اخیر، اخباری طنزآمیز درباره رویدادهای عجیب در روز سیزدهم فروردین در فضای مجازی دست‌به‌دست شده که برخی رسانه‌ها، بدون تأمل، آن‌ها را جدی گرفته و بازنشر کرده‌اند.

▪️برای به دام نیفتادن، رسانه‌ها باید منابع خود را با دقت بررسی کنند، از انتشار شتاب‌زده پرهیز کنند و به مخاطبان یادآوری کنند که در روز دروغ سیزده، همه چیز را با دیده تردید بنگرند.

💻متن کامل این یادداشت 300 کلمه ای در رسانه نگاران:
https://rasanehnegaran.ir/?p=6105
↪️ @commac
کاور نشریه بلومبرگ بیزینس ویک: «جستجو برای گوگل جدید»

گوگل در جستجوی پاسخی برای ChatGPT است.

تغییرات بزرگی برای محبوب‌ترین محصول اینترنت در راه است و گوگل شاید دیگر هرگز مثل قبل نباشند.

گوگل بیش از 2 سال گذشته را صرف تلاش برای بازسازی جستجو با هوش‌مصنوعی مولد کرده است.

سوندار پیچای به بلومبرگ بیزینس ویک می‌گوید جهان در شیوه تعامل با اطلاعات در آستانه یک تحول اساسی است. «من فکر می‌کنم ما تنها یک درصد نیازهای اطلاعاتی بشر امروز را داریم».

و بنابراین این یک لحظه وجودی برای گوگل است. و شاید یک لحظه وجودی برای خود وب.

به تازگی، گوگل تغییرات قابل توجهی را در قابلیت‌های جستجوی خود در پاسخ به ظهور فناوری‌های هوش مصنوعی مانند ChatGPT اعلام کرده است.

این تحول می‌تواند چشم انداز اینترنت را تغییر دهد و نحوه تعامل کاربران با اطلاعات آنلاین را باز تعریف کند.

✍️فاطمه لطفی
@NewJournalism
↪️ @commac
تاثیر تجربیات ناخوشایند کودکی بر زندگی عاطفی بزرگسالی

🔹افرادی که در کودکی، آزار یا بی‌توجهی می‌بینند، در بزرگسالی از مشکلات روزمره، احساس ناراحتی بیشتری می‌کنند و از لحظات خوب کمتر لذت می‌برند.

🔹یافته‌های جدید پژوهشگران دانشگاه هریوت‌وات در اسکاتلند نشان می‌دهد که تجربیات ناخوشایند دوران کودکی باعث می‌شود افراد به رویدادهای بد واکنش منفی‌تری نشان دهند؛ ضمن اینکه بر نحوه واکنش آن‌ها به رویدادهای خوشایند زندگی روزمره نیز تأثیر می‌گذارد.

🔹پژوهشگران روی دو هزار بزرگسال ۳۵ تا ۸۶ ساله مطالعه کردند تا دریابند تأثیر ناملایمات دوران کودکی بر واکنش افراد به تجربیات روزمره، خوب و بد، چگونه است. افراد شرکت‌کننده در پژوهش به مدت هشت روز، تجربیات و احساسات خود را نوشتند.

🔹 تجربیات ناخوشایند دوران کودکی به طور نامحسوس، زندگی عاطفی دوران بزرگسالی را شکل می‌دهد. ممکن است این افراد از یک اختلال بالینی عمده رنج نبرند، اما ناملایمات دوران کودکی تأثیری نامحسوس بر زندگی روزمره آن‌ها داشته باشد.

لینک خبر
@IRNA_1313
🔶 آتش «قطب جنوب» و اولین عزل مسعود: تصویر برکناری «شهرام دبیری» در شبکه‌های اجتماعی

🔺 تحلیل روند انتشار مطلب درباره برکناری شهرام دبیری در سه بستر اجتماعی پرکاربرد در ایران نشان می‌دهد ایتا، تلگرام و توئیتر فارسی به ترتیب واکنش‌برانگیزترین بسترهایی بودند که درباره این اتفاق به انتشار اخبار نشری و بازنشری پرداختند.

🔺 ساعت ۹ تا ۱۱ صبح روز شنبه ۱۶ فروردین، پربحث‌ترین مقطع زمانی بوده که درباره این اتفاق تولید محتوا صورت گرفته است. روند انتشار محتوا در بازه زمانی یادشده و بعد از ساعت ۱۱ صبح، نزولی شده تا اینکه حتی جوابیه شهرام دبیری به خبر برکناری خود هم با واکنش جدی روبرو نشده است.

🔺 تقدیر از «اقدام مدبرانه» رئیس‌جمهوری از سوی موافقان و مخالفان دولت، موضوع اصلی بسیاری از پیام‌های توئیتر است.

🔺 برخی کاربران هم اقدام رئیس‌جمهور را نتیجه رسانه‌ای شدن سفر شهرام دبیری دانسته و در همین راستا مطالبات دیگری از دولت را مطرح کرده‌اند.

🔺 انتقاد از برخورد رسانه‌های رسمی در تکذیب سفر معاون پارلمانی دولت در بسیاری از پیام‌های توئیتری برجسته شده است.

#داده_کاوی

گزارش را اینجا بخوانید

🆔 @irna_research
↪️ @commac
کاور نشریه تایم: « قفل‌زدن به رسانه‌های اجتماعی»

در ماه دسامبر، استرالیا محدودیت سنی 16 ساله را برای کاربران پلتفرم‌هایی مانند اسنپ‌چت، تیک‌تاک، فیسبوک، اینستاگرام و ایکس اعمال خواهد کرد. این قانون اولین قانون در نوع خود در جهان است.

تایم معتقد است در حالی که اکثر پلتفرم‌ها محدودیت سنی 13 ساله دارند، اما اجرای آن خنده‌دار است. بچه‌ها خیلی راحت می‌توانند تاریخ تولد نادرست را وارد کنند. قانون استرالیا به‌جای هدف قرار دادن کودکان زیر سن قانونی، شرکت‌هایی را که موفق به ارائه اقدامات حفاظتی کافی نمی‌شوند، برای «نقض‌های سیستمی» فعلا تعریف‌نشده، با جریمه‌هایی تا سقف 49.5 میلیون دلار استرالیا (31 میلیون دلار) مجازات می‌کند. جزئیات دقیق نحوه و زمان اعمال این جریمه‌ها هنوز مشخص نشده است.

به عبارت دیگر، استرالیا مدل قفل‌زدن به شبکه‌های اجتماعی را تغییر خواهد داد: به جای تکیه بر کاربران برای افشای واقعی سن خود، بار سنگینی را بر دوش غول‌های فناوری جهان خواهد گذاشت.

این اقدامی جسورانه است که مستقیما برخی از تأثیرگذارترین شرکت‌های جهان را که توسط ثروتمندترین و قدرتمندترین مردان اداره می‌شوند، هدف قرار می‌دهد.

از جمله این افراد مالک X، ایلان ماسک است که دولت آلبانیزی، نخست‌وزیر استرالیا، را «فاشیست» خوانده و محدودیت سنی قرار دادن را «روشی غیرمستقیم برای کنترل دسترسی همه استرالیایی‌ها به اینترنت» نامیده است.

با این حال، این قانون برای حامیان آن، اولین گام مهم در جهت بررسی تأثیر سمی رسانه‌های اجتماعی بر کودکان است.

در نوامبر، وزیر آموزش فرانسه گفت که اتحادیه اروپا باید فورا از روش استرالیا پیروی کند.

استرالیا اکنون به عنوان یک الگو برای دیگران مطرح است. بریتانیا، ایرلند، سنگاپور، ژاپن و اتحادیه اروپا از نزدیک حرکت بعدی کانبرا را زیر نظر دارند.

در ایالات متحده، قانون دو حزبی Kids Off رسانه‌های اجتماعی (KOSMA) برای محدود کردن این رسانه‌ها اجتماعی برای کودکان زیر 13 سال و جلوگیری از انتشار محتوای هدفمند به کاربران زیر 17 سال توسط پلتفرم‌ها در حال توسعه است، در حالی که حدود نیمی از ایالت‌ها سال گذشته قانونی را تصویب کردند تا گذراندن وقت آنلاین بدون نظارت را برای کودکان و نوجوانان دشوارتر کند.

اما برخی از کارشناسان بهداشت روان می‌گویند مسدود کردن شبکه‌های اجتماعی برای کودکان، آنها را به گوشه‌های تاریک‌تر و کمتر مقرراتی شده اینترنت سوق می‌دهد.

بحث‌های زیادی وجود دارد در مورد اینکه دقیقا چه چیزی به عنوان رسانه اجتماعی محسوب می‌شود، آن هم در زمانه‌ای که بی‌شمار وب‌سایت‌های بازی و آموزشی نیز ویژگی‌های اسکرول اعتیادآور دارند.

گروهی متشکل از 140 کارشناس بهداشت‌روان در مخالفت با این محدودیت‌ها نامه‌ای سرگشاده به دولت آلبانیزی، نخست‌وزیر استرالیا، نوشتند و آن را «ابزاری بیش از حد صریح برای مقابله موثر با خطرات» خواندند.

✍️فاطمه لطفی
@NewJournalism
↪️ @commac