آکادمی ارتباطات
2.14K subscribers
5.66K photos
338 videos
147 files
4.74K links
آکادمی ارتباطات، مدرسه اي است از مطالب آموزشي در حوزه هوش مصنوعی AI، ارتباطات، رسانه، روابط عمومي و اطلاعیه و اخبار نشست‌ها.
Download Telegram
آکادمی ارتباطات
🔴 تحریم‌ها «سخت‌ترین سناریوی اقتصادی برای یک کشور» و «یک جنگ اقتصادی تمام‌عیار» است پژوهشگر برجسته ارتباطات بحران، تحریم‌ها را «سخت‌ترین سناریوی اقتصادی برای یک کشور» خواند و گفت: روابط‌عمومی باید با استراتژی‌های پویا، از سقوط زنجیره تأمین تا فشارهای آسیب…
Sanctions are “the toughest economic scenario a nation can face.”

Distinguished crisis-communication scholar Prof. Timothy Coombs described sanctions as “the toughest economic scenario a nation can face,” warning that public relations must deploy agile strategies to manage everything from supply-chain collapse to reputational pressure.

Speaking virtually at the conference, Coombs said sanctions function as a form of “full-scale economic warfare,” rapidly disrupting national assets, foreign trade, supply networks and the ability of businesses to deliver services. “When a country is sanctioned,” he said, “it is not only its banks and assets that are frozen; neighboring countries and partner companies are also pushed out of the supply chain, triggering broader instability.”

The Chicago-based professor added that one of the defining consequences of such conditions is “prolonged and pervasive uncertainty,” which forces organizations to rethink their communication strategies to keep employees and customers informed about service status, operational constraints and emerging risks.

Three core challenges: misinformation, political fallout and team fatigue

Coombs, known for his Situational Crisis Communication Theory (SCCT), identified three “critical and complex” factors shaping crisis management under sanctions and geopolitical tensions:

A surge of misinformation and deliberate disinformation.

He said anticipating and countering false information must be “the first priority of public relations,” urging organizations to prepare audiences in advance for potential waves of misleading narratives.

Political repercussions of organizational decisions.

Citing the example of Danish company Ecco, which faced public backlash at home over its business activity in Russia, Coombs noted that “every decision during sanctions carries reputational risk, and without public justification can escalate into a credibility crisis.”

Long-term pressure on teams and the need for consistent internal communication.
He recommended that organizations rely on national cohesion messaging, social solidarity and strong internal communication to reduce stress and prevent burnout.

Preparedness: the backbone of crisis management


A major part of Coombs’ presentation focused on the “Preparedness Model,” developed by him and his colleagues at the University of Georgia. Preparedness, he emphasized, is not merely a plan but “a mindset” that must be embedded through training, drills and continuous refinement of communication strategies.

“Geopolitical risks are dynamic, and strategies must be dynamic as well,” Coombs said. “Public relations cannot operate on static, long-term playbooks; it must be ready for extended periods of turbulence.”

He added that proper preparedness allows organizations to maintain morale and sustain effective communication even when confidence in PR teams begins to fade.

Final takeaway: PR must manage expectations during prolonged disruption

Coombs concluded that the central mission of public relations in crises is “clear and consistent expectation management,” ranging from informing clients when and where services will be delivered to preparing employees to operate in high-risk environments. “During sanctions, conflict or supply-chain disruption,” he said, “people want only one thing: to know what is happening, when, and why.”

🔔 @CommaC
👍4
معرفی کتاب جدید هوش مصنوعی و آینده سازمان های فرهنگی

#کتاب فرامتن با موضوع #هوش_مصنوعی و آینده سازمان‌های فرهنگی، محصولی از فرهنگسرای رسانه اصفهان به قلم ۱۵ پژوهشگر دانشگاهی کشور است که به تازگی منتشر شد.

مجموعه جُستار یا نوشتارهای علمی و تحلیلی است که پژوهشگرانی در حوزه هوش مصنوعی، علوم ارتباطات، فلسفه، جامعه شناسی و... آن را تدوین کرده و در اولین شماره از کتاب فرامتن به چاپ رسیده است.

برخی از مقالات منتشر شده عبارتند از:

هوش مصنوعی و آینده فرهنگ؛ دکتر مسعود کوثری
تاملاتی فلسفی بر هوش مصنوعی؛ دکتر بیژن عبدالکریمی
تاثیرات هوش مصنوعی بر ارزش های فرهنگی جامعه؛ دکتر محمد فتوره چی
چارچوبی برای سواد هوش مصنوعی؛ دکتر حسین امامی
و....
🔔 @CommaC
آکادمی ارتباطات
🔴 تحریم‌ها «سخت‌ترین سناریوی اقتصادی برای یک کشور» و «یک جنگ اقتصادی تمام‌عیار» است پژوهشگر برجسته ارتباطات بحران، تحریم‌ها را «سخت‌ترین سناریوی اقتصادی برای یک کشور» خواند و گفت: روابط‌عمومی باید با استراتژی‌های پویا، از سقوط زنجیره تأمین تا فشارهای آسیب…
Audio
🟧 تیموتی کومبز (Timothy Coombs) نظریه‌پرداز برجسته در حوزه ارتباطات بحران است که به خاطر تدوین «نظریه وضعیتی ارتباطات بحران» (Situational Crisis Communication Theory یا SCCT) شناخته می‌شود؛
نظریه‌ای که بر اساس آن، استراتژی‌های پاسخ به بحران باید بر اساس «وضعیت» بحران (میزان مسئولیت سازمان، شدت تهدید به شهرت، و سابقه سازمان) و درک عموم مردم از آن تنظیم شوند تا بتوانند به بازسازی شهرت و کاهش آسیب‌های منفی کمک کنند.


فایل صوتی سخنرانی
🎙 بیست و یکمین سمپوزیوم بین‌المللی روابط عمومی
📅 ۱۸ آذر ۱۴۰۴
📍 سالن همایش‌های کتابخانه ملی، تهران
🔔 @CommaC
💢 شبکه اجتماعی، محور اساسی جنگ های نوپدید؛

▪️در سال 1998، دریاسالار آرتور. کی.سر بروسکی و جان گارستکا مقاله مشترک خود را با عنوان "جنگ شبکه محور: مبدأ و آینده " منتشر کردند.

▪️اگرچه بیشتر به جنبه‌های سخت‌افزاری فنّاوری ارتباطات نظامی و استراتژی‌های استفاده از آن‌ها پرداختند اما موضوع جنگ شبکه محور بسیار متناسب با انقلاب رنگی و سازگار با یک‌شکل اجتماعی است.

▪️به‌عنوان‌مثال، لئونید ساوین مقایسه‌های ساختاری بین بهار عربی، کاربرد اجتماعی جنگ شبکه محور و نظریه آشوب انجام داده است.

▪️نویسندگان با ارجاع به مقاله موردنظر، قانون متکالف را با در نظر گفتن اینکه " قدرت " یک شبکه متناسب با تعداد تقریبی شبکه است دنبال می‌کنند. " قدرت " یا " بازدهی " از محاسبات شبکه محور ناشی از تعاملات فشرده اطلاعات بین تعداد بسیار زیادی از گره‌های محاسباتی ناهمگن در دامنه شبکه است.

▪️آن‌ها همچنین می‌نویسند که "در سطح ساختاری، جنگ شبکه محور نیاز به یک معماری عملیاتی با سه عنصر مهم دارد: شبکه‌های حس‌گر، شبکه‌های تراکنش و (تعامل) که توسط یک صفحه‌نمایش اطلاعاتی باکیفیت بالا میزبانی می‌شوند.


🆔 @Warfarehybrid
🔷 آیا داستان‌هایی که دربارۀ خودمان می‌سازیم بیمارمان می‌کنند؟

🔹 وقتی «تشخیصِ» بیماری به آغاز آن تبدیل می‌شود


🔸 وقتی بچه بودم، یک روز در تلویزیون خبر مرد خیلی چاقی را دیدم که در خواب سکته کرده بود و مجبور شده بودند او را با جرثقیل از آپارتمان بیرون بکشند. می‌ترسیدم به سرنوشت او دچار شوم. خانم کالفین، معلم کلاس اول، می‌گوید چند روز پیاپی «فقط ناراحت می‌نشستی و به غذایت دست نمی‌زدی». یک هفته قبل‌تر، روز روزۀ غفران را در مدرسه جشن گرفته بودیم و فکرِ نخوردن از همان‌جا به سرم زده بود. اولین بار بود که می‌فهمیدم می‌شود به غذا «نه» گفت.

🔸 این تصمیم رنگ ایثار و ازخودگذشتگی به خود گرفت. چند روز بعد به مادرم گفتم سرم آن‌قدر گیج می‌رود که کم مانده بخورم به دیوار. پدرم روزها بیشتر از یک ساعت تلاش می‌کرد تا چیزی بخورم، ولی من گوش نمی‌دادم. پزشکم گفت در یک ماه گذشته وزنم دو کیلو کم شده است. بیمارستان اطفال را توصیه کرد و من را برای مشکل «ناتوانی در غذاخوردن» در بیمارستان پذیرش کردند.

🔸 یکی از پزشک‌ها بعد از صحبت با والدینم، که یک سال قبل‌تر طلاق گرفته بودند، نوشته بود «مادرش می‌گوید که پدرش آدم‌های چاق را مسخره می‌کند». پدرم هم گفته منشأ مشکل من مادرم است که «زیادی به غذا حساسیت نشان می‌دهد». روان‌شناس نوشته بود «بیماری او نمودی از آسیب در رابطۀ والدینش است؛ او تلاش می‌کند با رجوع به درونش احساساتی را که به او هجوم می‌آورند هضم کند» ولی درگیر نوعی «خودسرزنشگری» می‌شود.

🔸 این توصیفات می‌توانست شامل حال هر کسی بشود، اما دکترها نتیجه گرفتند که من به «نوع نادری از بی‌اشتهاییِ عصبی» مبتلا شده‌ام. روان‌کاوی به نام بروخ در دهۀ ۱۹۶۰ نوشته بود که بی‌اشتهایی عصبی «جست‌وجوی کورکورانۀ هویت و فردیت» است. واژۀ «بی‌اشتهایی» چنان تأثیر نیرومندی بر من داشت که می‌ترسیدم تکرارش کنم.

🔸 نونیا پیترزِ انسان‌شناس در مقاله‌ای با نام «بی‌اشتهایِ ریاضت‌کش» می‌گوید این بیماری در چند مرحله بروز می‌کند. اول از همان فرهنگی شروع می‌شود که بسیاری از زنان را به رژیم‌گرفتن ترغیب می‌کند، و بعد، تصمیم به نخوردن جدی و جدی‌تر می‌شود و به مرحله‌ای می‌رسد که انصراف از آن سخت است. پیترز می‌گوید «وقتی کسی ریاضت را انتخاب کرد، رفتارهای مُرتاضانه‌اش انگیزه‌های مرتاضانه به وجود می آورد، نه برعکس».

🔸 در دفتر خاطرات کلاس دومم این‌طور نوشته‌ام: «من یه‌جور مریزی گرفته بودم که اسمش بی‌اتشهابیه». پرستار سه مرتبه در روز کنارم می‌نشست و من غذاها را تماشا می‌کردم و جز چند لقمه چیزی نمی‌خوردم. سینیِ غذا را که می‌بردند، پرستار ۴۵ دقیقۀ دیگر مراقبم بود تا بالا نیاورم. آن‌موقع حتی نمی‌دانستم که آدم می‌تواند به‌طور ارادی هم بالا بیاورد.

🔸 بعد از دو هفته، یک روز از غذا خوشم آمد و اصلاً نفهمیدم چطور تمامش را خوردم. پرستار گفت که امتیاز گرفته‌ام و می‌توانم پدر و مادرم را ببینم. انگار طلسم شکست. برای آنکه ملاقات‌ها تکرار شوند، هرچه در سینی غذا بود می‌خوردم. بهار آن سال، یکی از روان‌شناس‌ها نوشت که علائم بیماری برطرف شده. او نتیجه گرفت که بی‌اشتهاییِ من «یک روش مقابله‌ای برای تحمل فشارها» بوده است.

🔸 کودکان گاهی خشم و احساسِ عجزشان را با غذانخوردن ابراز می‌کنند، یکی از معدود روش‌های اعتراض که برایشان فراهم است. متخصصان به این کودکان می‌گویند که این رفتار آشناست و نام خاصی دارد. بعد این بچه‌ها، دانسته یا ندانسته، رفتارشان را منطبق با همان نام و همان گروهی می‌کنند که گفته می‌شود به آن تعلق دارند، و تدریجاً رفتاری عمدی به عادتی غیرارادی و تثبیت‌شده تبدیل می‌شود.

🔸 حالا شک دارم که اصلاً به آن بیماری مبتلا شده باشم. می‌گویند اختلالات روانی ما مهارناپذیرند و اختیار زندگی‌مان را به دست می‌گیرند، ولی من می‌گویم قصه‌هایی که خود ما دربارۀ آن‌ها می‌سازیم، به‌خصوص در اوایل بیماری، ممکن است نقش مهمی در شکل‌گیری آن‌ها داشته باشد. تفاسیر روان‌پزشکی خنثی نیستند: آن‌ها «بینش» ما، یا داستان‌هایی که دربارۀ «خود» می‌سازیم، را تغییر می‌دهند و شناخت ما از ظرفیتمان را دگرگون می‌کنند.

🔺 آنچه خواندید برشی است از فصل اول کتاب «بیگانه با خود» نوشتۀ رِیچل اَویو و با ترجمۀ عرفان قادری. برای مطالعۀ بخش‌هایی از کتاب و تهیۀ آن می‌توانید به فروشگاه اینترنتی ترجمان بروید.

🔗 لینک خرید:
https://B2n.ir/wf4668

🔸بیگانه با خود: ذهن‌های پریشان و داستان‌هایی که زندگی‌مان را تغییر می‌دهند
✍🏻 نوشتۀ ریچل اَویو
✍🏻 ترجمۀ عرفان قادری
📚 ۲۸۰ صفحه؛ رقعی؛ جلد نرم؛ قیمت، همراه با تخفیف: ۲۷۶٫۳۰۰ تومان

↪️ @commac
🔵 متا پرداخت به ناشران را برای تقویت هوش مصنوعی از سر گرفت

🔹شرکت متا مالک فیس‌بوک و اینستاگرام، چندین قرارداد تجاری چندساله با ناشران خبری از جمله CNN، USA Today، Fox News و Le Monde منعقد کرده تا محتوای تأییدشده را برای ارائه در هوش مصنوعی خود در اختیار داشته باشد.

🔹بر اساس این توافق‌ها، محتوای در دسترس شامل اخبار جهانی، گزارش‌های سرگرمی، سبک زندگی و سایر موضوعات خبری است.

🔹هنگام طرح پرسش‌های خبری از سوی کاربران، این چت‌بات‌ها علاوه بر ارائه پاسخ، منبع اطلاعات را اعلام کرده و لینک مستقیم به مقالات منتشرشده در وب‌سایت ناشران را نیز نمایش می‌دهند تا کاربران بتوانند گزارش اصلی را هم مطالعه کنند.

🔹این توافق، نگرانی و سوالاتی درباره استقلال محتوایی و وابستگی به پلتفرم‌ها را نیز مطرح می‌کند.

🔹مطابق توافق، شرکت متا باید تعادل میان شفافیت منابع، حقوق ناشران و قوانین رقابتی را مدیریت کند تا از نقدها و مشکلات قانونی احتمالی دوری کند.

لینک ادامه مطلب

@ITNA_IR
↪️ @commac
🎯 تا سرحد مرگ خودمان رو سرگرم کرده‌ایم
— چرا کتاب نیل پستمن، با گذشت چهل سال از انتشار، همچنان پرخواننده است؟

🔴 هرازگاهی کتابی دانشگاهی به اثری پرفروش تبدیل می‌شود. در سال ۱۹۷۹ همه دربارۀ فرهنگ خودشیفتگی کریستوفر لش سخن می‌گفتند و سال گذشته نیز نسل بی‌قرار نوشتهٔ جاناتان هایت سرنوشت مشابهی پیدا کرد. معمولاً چنین آثاری زمانی مطرح می‌شوند که نگرانی عمومی دربارهٔ یک موضوع خاص به اوج می‌رسد، اما درست همان ویژگی‌ای که سبب موفقیتشان می‌شود، یعنی ارتباط عمیق با زمانه، اغلب باعث فراموشی سریعشان نیز خواهد شد. بااین‌همه، کتاب سرگرم‌کردن خود تا سرحد مرگ اثر نیل پستمن، پس از چهل سال، همچنان پرخواننده است، چرا؟

🔴 زیدی اسمیت پستمن را «نابغه‌ای پیشگو» می‌داند و به هر کسی که می‌شناسد نسخه‌ای از کتاب را هدیه می‌دهد. جی کنگ، نویسندۀ نیویورکر، نیز ستون خود را با الهام از پستمن «بحث‌کردن تا سرحد مرگ» نامیده است.

🔴 نقطۀ مرکزی استدلال پستمن این است که هر رسانهٔ تازه‌ای فرهنگ را بازسازی می‌کند. رسانه‌ها صرفاً حامل پیام نیستند، بلکه شکل اندیشیدن، مفهوم دانایی و قالب‌های بیان حقیقت را تعیین می‌کنند. به‌زعم او، در دهۀ ۱۹۸۰ فرهنگ آمریکا از الگوی نوشتار، که بر نظم منطقی و استدلالی استوار بود، به‌سوی تلویزیون حرکت می‌کرد که تابع الزامات نمایش بود. حتی برنامه‌های آموزشی نیز از منطق تبلیغات تلویزیونی تبعیت می‌کردند و آموزش را به سرگرمی تقلیل می‌دادند. پستمن بیش از همه از اخبار تلویزیونی انتقاد می‌کرد.

🔴 او معتقد بود اخبار تلویزیونی مخاطب را به مصرف اطلاعاتی عادت می‌دهد که هیچ ارتباطی با زندگی، کنش یا واقعیت ندارد: خبرهایی بی‌زمینه، بی‌پیامد و بی‌اهمیت که تنها کارکردشان سرگرمی است.

🔴 امروزه شبکه‌های اجتماعی جای تلویزیون را گرفته‌اند، اما توصیف پستمن همچنان صدق می‌کند. رسانه‌های اجتماعی به‌سبب ساختارشان انسجام، دقت و زمینه‌مندی را ناممکن می‌سازند. به عبارت دیگر، در جهانی که رقابت برای جلب توجه هر روز شدیدتر می‌شود، رسانه‌ها به‌طور طبیعی به‌سوی اغراق، تحریک و مشاجره گرایش پیدا می‌کنند. مشارکت در جدل‌های شبکه‌های اجتماعی به کاربر حس فعالیت سیاسی می‌دهد، درحالی‌که همۀ این جنجال‌ها بیشتر به سرگرمی شباهت دارد.

🔴 کنگ می‌نویسد امروز گفت‌وگوهای سیاسی آن‌قدر پرهیجان شده‌اند که فکر می‌کنیم هر لحظه قرار است تصمیمات مهمی گرفته یا رد شوند، حال آنکه شکل این گفت‌وگوها، همان چیزی است که گفت‌وگوی واقعی را ناممکن ساخته است.

🔴 پستمن نوشتن این کتاب را در سال ۱۹۸۴ آغاز کرد، سالی که عنوان رمان جورج اورول را به یاد می‌آورد. او می‌خواست نشان دهد آمریکا نه گرفتار سانسور اورولی، بلکه در حال فرورفتن در خواب‌آلودگی هاکسلی است، جامعه‌ای که نه با ترس، بلکه با وفور سرگرمی خلع سلاح می‌شود. اما آنچه حتی او هم پیش‌بینی نکرده بود این بود که عوام‌فریبان قرن بیست‌ویکمی می‌توانند هر دو ابزار را هم‌زمان به کار گیرند: رسانه‌های سرگرم‌کننده را برای کسب قدرت به خدمت بگیرند و سپس از همان قدرت برای سرکوب، سانسور و بهره‌کشی استفاده کنند.

📌 آنچه خواندید مروری کوتاه است بر مطلب «تا سرحد مرگ خودمان رو سرگرم کرده‌ایم» که در سی‌وششمین شمارۀ مجلۀ ترجمان علوم انسانی منتشر شده است. این مطلب گزارشی است از «Still Amusing Ourselves» که نوشتۀ لورا میلر است و در تاریخ ۲۵ مارس ۲۰۲۵ در وب‌سایت اسلیت منتشر شده است.

🔗 لینک خرید شمارۀ ۳۶ مجلۀ ترجمان:

https://B2n.ir/kz3315
↪️ @commac
«از جام جهان‌نما تا انقلابهای پلتفرمی و میان حوزه ای تو در تو»؛ نوشتاری از مریم سلیمی

شفقنا:یک دکترای علوم ارتباطات نوشت:
تلویزیون و سایر رسانه‌ها مسیر طولانی از تغییر را پشت سر گذاشته‌اند و با سرعت گرفتن تحولات، به‌ویژه در بخش‌های فناورانه، این تغییرات شتاب بیشتری یافته است.طی همگرایی‌های مختلف پلتفرمی ومیان‌حوزه‌ای – که خود بعضاَ چند لایه، هم زمان و در هم تنیده اند- رسانه‌ها با انقلاب‌هایی پی‌درپی و تو ‌درتو مواجه خواهند شد که شاید تصور آنها درحال حاضر دشوار باشد. عبور ازمرحله خطی و رسیدن به تلویزیون پلتفرمیِ چندخدمتی و چندحسی، از گام‌های اولیه این مسیر است و آینده،فرجامی شگرف برای تلویزیون وسایر رسانه‌ها ترسیم خواهد کرد؛ به‌گونه‌ای که نه‌تنها در ساختار و کارکرد، بلکه در نام، رسالت، وظایف و…نیز ممکن است دچار دگرگونی شوند. هم‌زمان با شکل‌گیری رسانه‌های جدید حاصل از پیوندها و همگرایی‌های یادشده، تغییر، تبدیل، ادغام یا حتی حذف برخی رسانه‌ها دور از انتظار نخواهد بود.
متن کامل در شفقنا
https://media.shafaqna.com/news/571371/
@graphicnews
↪️ @commac
گزارش خبری سمپوزیوم بین المللی روابط عمومی در شماره امروز پنجشنبه 20 آذر 1404 روزنامه آرمان امروز به چاپ رسیده است.

موضوع سمپوزیوم روابط عمومی در زمان جنگ بود.

دکتر مسعود پزشکیان، رئیس جمهوری ایران، نیز برای این سمپوزیوم پیامی ارسال کرده بود. دکتر پزشکیان گفته بود: روابط عمومی‌ها باید برای وضعیت‌های مختلف راهبردهای مشخصی داشته باشند و این یک ضرورت است تا در بحران، غافلگیر نشویم.

برای مشاهده گزارش کامل روزنامه اینجا را کلیک کنید.

فایل صوتی سخنرانان و متن خبری سخنرانان خارجی در کانال تلگرامی آکادمی ارتباطات، منتشر شده است.

↪️ @commac
This media is not supported in your browser
VIEW IN TELEGRAM
🚫 خبر فوری
گوگل جمینای رسما وارد زیرساخت هوش مصنوعی ارتش آمریکا شد


وزارت جنگ آمریکا سامانه هوش مصنوعی را برای صدها هزارنفر از نیروها و کارمندان خود فعال کرد.

اقدامی که به گفته مقام‌های دفاعی گامی بلند به سمت ساخت مدل‌های قدرتمندتر خدمات و تجهیزات تسلیحاتی و جنگی در سال‌های آینده است.
↪️ @commac
💢شرط تازه برای ورود بدون ویزا به آمریکا؛ حساب‌های شبکه‌های اجتماعی مسافران بررسی می‌شود

برای شهروندان کشورهایی که تا کنون می‌توانستند بدون دردسر به آمریکا سفر کنند به زودی این سفر ممکن است فقط به بلیت و پاسپورت ختم نشود.
بر اساس یک پیشنهاد جدید از سوی اداره گمرک و حفاظت مرزی آمریکا که این هفته در دفتر ثبت فدرال منتشر شده، متقاضیان سفر به آمریکا ممکن است مجبور شوند هنگام درخواست برای سامانه الکترونیکی مجوز سفر (ESTA)، سابقه فعالیت شبکه‌های اجتماعی خود در پنج سال گذشته را به‌صورت عمومی در اختیار دولت قرار دهند.

این مجوز برای اقامت‌های کوتاه‌مدت شهروندان ۴۱ کشور مشمول برنامه لغو ویزا الزامی است. در حال حاضر ارائه اطلاعات شبکه‌های اجتماعی اختیاری است.

بیشتر بخوانید: https://l.euronews.com/XiRH
📍@commac