🔰فضای مجازی، بی‌چشم و گوش!

🔹فضای مجازی با وجود تمام گستردگی و پیشرفت‌ها، اما بازهم تا حد زیادی کور است ناشنوا! برای واضح شدن موضوع و به عنوان مثال ، تصور کنید که مدیر یک مجموعه هستید و صبح با یکی از کارمندان خود روبرو می‌شوید و سلام می‌کنید.

🔻خوب این حالت ویژه‌ای قلمداد نمی‌شود اما اگر از دست آن کارمند به هر دلیلی مانند تأخیر در حضور در مجموعه و یا ... دلخوری داشته باشید، بیان لغت سلام به شدت متفاوت خواهد بود. یا بالعکس اگر بخواهید انرژی مثبت را در ابتدای روز به او منتقل کنید همین کلمه را با بیان و لحنی دیگر بیان خواهید کرد. یعنی ما یک کلمه را می توانیم در حالات مختلف بیان کنیم اما در شبکه اجتماعی و در زمان نوشتن پیام، دیگر لحن های مختلف شما معنادار نخواهند بود. برای همین است که فضای مجازی نه چشم دارد و نه گوش؛ تنها با ماهیت ظاهری یک پیام روبرو می‌شود و نوع لحن و حالت صورت مخاطب را به عنوان دو عنصر مهم جهت دهی یک پیام از دست می‌دهد.

🔸اگر بخواهیم برای این مشکل فضای مجازی عینک و سمعکی تعبیه کنیم تا این گنگی را کاهش دهد باید از صورتک‌ها استفاده کنیم. صورتک‌ها می توانند به عنوان یک مکمل در انتهای جملات شما قرار گیرند تا نماینده‌ای باشند از نوع لحن و حالت شما. برای همین است که صورتک‌ها نقشی مهم در فضای مجازی ایفا می‌کنند.

📖کتاب فالوورربایی در روز روشن، نوشته بشیر حسینی و طاها ساقیان

#مهارت
#صورتک


📌@canoon_org


https://b2n.ir/fmjz1