🔶امیر هوشنگ ابتهاج در تاریخ ادب معاصر ایران چهره ای در خور احترام و در عین حال بحث انگیز است. تداوم او طی بیش از هفتاد سال کار شاعری و خلق تعدادی از معروف ترین آثاری که ورد زبان مردم و حتی دوست داران حرفه ای شعر معاصر شده است. نقش انکارناپذیر او به رغم تعصبش در وفاداری به سنت غزل فارسی در تکامل و به روزرسانی زبان و بیان در غزل معاصر و داشتن سهمی مهم در راهبری تصنیف و ترانه سرایی در برهه ای از دهه ۵۰ بی تردید احترام برانگیزند.

🔷ابتهاج غزل سرایی عارف مسلک نیست؛ او یا غزل عاشقانه می سراید یا اشعار سیاسی و اجتماعی با بیان رمانتیک و تغزلی. وی شعرهایش را از لحظات زندگی اش شکار میکند؛ از دیداری با «شهریار»، از خاطره ای در زندان ، از مرگ یک رفیق یا آشنا از دل تنگی برای یک دوست و... اما به دلیل تبعیت بی چون و چرای او از زبان و اسلوب بیانی شاعران بزرگ تاریخ ادب فارسی که به درست یا غلط شاعرانی عارف مسلک خوانده شده اند مخاطب ناخودآگاه شعر او را نیز عارفانه میخواند یا دریافت میکند

📖کتاب #سایه_روشن_های_سایه نقد اشعار هوشنگ ابتهاج به قلم حمیدرضا شکارسری

#شعر
#شاعر
#شعر_فارسی
#شعر_اجتماعی



📌@canoon_org