🔰جهانی‌سازی در زبان منتقدان
🔷به باور مخالفان سرسخت جهانی شدن، در نظم نوینی که جهانی شدن عرضه کرده، نه از ساز و کارهای نهادی دموکراتیک برای نمایندگی (آن‌گونه‌که در دولت‌های ملی دیده می‌شود) خبری است، نه از انتخابات و نه از بحث و تبادل نظر آزاد. گسترش نهادهای جهانی به حدی رسیده که حکمرانی جهان در واقع به بخشی از منافع و عملکرد دولت‌ها و شرکت‌های چندملیتی تبدیل شده و نمودار نوعی امپراتوری جهانی بی‌سابقه، بی‌مسئولیت و غیرپاسخگو است.
🔶نابرابری و بی‌عدالتی، ذاتیِ تجارت بین‌الملل است و حتی کارشناسان مشهوری مانند ژوزِف اِستیگلیتز (اقتصاددان ارشد و پیشین بانک جهانی و برندۀ جایزۀ نوبل)، سازمانی مانند صندوق بین‌المللی پول را به علت مداخلۀ بی‌دلیل و گمراه‌کننده در بازارها و نهادها متهم کرده‌اند. استیلگلیتز به کارایی بازارهای آزاد اعتقاد چندانی ندارد و از شفاف نبودن جایگاه و عملکرد نهادهایی چون سازمان تجارت جهانی انتقاد کرده است. رهبران این سازمان‌ها به شکل غیرمستقیم انتخاب می‌شوند و این سازمان‌ها، به‌رغم عمومی بودن، هیچ‌گونه مسئولیت مستقیمی نسبت به عموم مردم ندارند.
♦️بسیاری از سازمان‌های غیردولتی بین‌المللی، برکنار ماندن از فرایندهای تصمیم‌گیریِ نهادهای عمده و تأثیرگذار در سرمایه‌داری جهانی را نقد کرده و خواستار اعطای نمایندگی نهادی از سوی آنها شدهاند. از جنبه‌ای دیگر، منتقدان جهانی شدن از کشمکش‌های مبتنی بر داروینیسم اجتماعی به منظور بقا در اقتصاد نوین جهانی و تشدید این کشاکش‌ها بر اثر ادغام جهانی، سخن به میان آورده‌اند. متأسفانه توانایی بعضی از شرکت‌ها در جذب بازارهای جدید و ارزان، بهره‌کشی از کودکان، تحمیل ساعات کار طولانی و دستمزدهای اندک، دادن مزایای اجتماعی حداقلی و مواردی از این دست، همه و همه به کلیدهای موفقیت بدل شدهاند.
🗞ماهنامه زمانه، مهر و شهریور ۱۳۸۹، ص ۵۱
#تجارت
#جهانی_سازی
#سرمایه_داری
#داروینیسم_اجتماعی
📌@canoon_org
🔷به باور مخالفان سرسخت جهانی شدن، در نظم نوینی که جهانی شدن عرضه کرده، نه از ساز و کارهای نهادی دموکراتیک برای نمایندگی (آن‌گونه‌که در دولت‌های ملی دیده می‌شود) خبری است، نه از انتخابات و نه از بحث و تبادل نظر آزاد. گسترش نهادهای جهانی به حدی رسیده که حکمرانی جهان در واقع به بخشی از منافع و عملکرد دولت‌ها و شرکت‌های چندملیتی تبدیل شده و نمودار نوعی امپراتوری جهانی بی‌سابقه، بی‌مسئولیت و غیرپاسخگو است.
🔶نابرابری و بی‌عدالتی، ذاتیِ تجارت بین‌الملل است و حتی کارشناسان مشهوری مانند ژوزِف اِستیگلیتز (اقتصاددان ارشد و پیشین بانک جهانی و برندۀ جایزۀ نوبل)، سازمانی مانند صندوق بین‌المللی پول را به علت مداخلۀ بی‌دلیل و گمراه‌کننده در بازارها و نهادها متهم کرده‌اند. استیلگلیتز به کارایی بازارهای آزاد اعتقاد چندانی ندارد و از شفاف نبودن جایگاه و عملکرد نهادهایی چون سازمان تجارت جهانی انتقاد کرده است. رهبران این سازمان‌ها به شکل غیرمستقیم انتخاب می‌شوند و این سازمان‌ها، به‌رغم عمومی بودن، هیچ‌گونه مسئولیت مستقیمی نسبت به عموم مردم ندارند.
♦️بسیاری از سازمان‌های غیردولتی بین‌المللی، برکنار ماندن از فرایندهای تصمیم‌گیریِ نهادهای عمده و تأثیرگذار در سرمایه‌داری جهانی را نقد کرده و خواستار اعطای نمایندگی نهادی از سوی آنها شدهاند. از جنبه‌ای دیگر، منتقدان جهانی شدن از کشمکش‌های مبتنی بر داروینیسم اجتماعی به منظور بقا در اقتصاد نوین جهانی و تشدید این کشاکش‌ها بر اثر ادغام جهانی، سخن به میان آورده‌اند. متأسفانه توانایی بعضی از شرکت‌ها در جذب بازارهای جدید و ارزان، بهره‌کشی از کودکان، تحمیل ساعات کار طولانی و دستمزدهای اندک، دادن مزایای اجتماعی حداقلی و مواردی از این دست، همه و همه به کلیدهای موفقیت بدل شدهاند.
🗞ماهنامه زمانه، مهر و شهریور ۱۳۸۹، ص ۵۱
#تجارت
#جهانی_سازی
#سرمایه_داری
#داروینیسم_اجتماعی
📌@canoon_org
