🔰آیا همان‌گونه که متصوفه معتقدند، قوه عقل با عشق در تزاحم هستند؟

💠عقل و عشق نیز دو قوه از قوای نفس انسانی هستند که در عین اینکه از نظر مفهومی با هم تباین دارند، از نظر مصداقی در معصومان و عارفان و حکمای راستین، توأمان تجلی یافته اند. اما متأسفانه در طول تاریخ بسیار دیده شده است که گروهی با اعتقاد به اینکه این دو با هم تزاحم دارند، به صورت افراطی به یکی از این دو توجه کرده اند.

🔻برای نمونه متصوفه اسلامی از جمله گروه هایی هستند که معتقدند نه تنها میان عقل و عشق تزاحم و تضاد است، بلکه تنها با مرکب عشق است که می توان به درجات عالی از عرفان قرب الهى نائل آمد. در مقابل این گروه هم گاهی می بینیم تنها ارزش انسانی در عقل و فکر خلاصه می شود.

🔸اما حقیقت این است که انسانیت انسان در پرتو توجه معتدلانه به همه ارزش های مادی و معنوی او محقق می شود. عقل، عشق، محبت، عدالت، خدمت، عبادت، آزادی و انواع دیگر ارزش های مادی و معنوی برای حیات انسان ضرورت دارد و مکتب جامعی مانند اسلام نمی تواند نسبت به هیچ یک از آنها بی تفاوت باشد.

▫️انسان کامل، از دیدگاه مکتب اسلام، انسانی است که همه این ارزش ها را در حد اعلی و به طور هماهنگ با یکدیگر در خود رشد دهد. افزون بر اینکه در جای خود اثبات شده است که رابطه بین عقل و عشق تقابل نیست، بلکه تعاضد است.

#عقل
#عشق
#تصوف


📌@canoon_org


https://b2n.ir/taaroz3

🔶#خواجه_نصیرالدین_طوسی ، ارتباط محبت و لذت را در تمایل انسان به شبیه خود می جوید. این نگرش، یک نگرش عرفانی است. در این نگرش، انسان با تخلیه ی بیگانه ها از وجود خود، با خدا شباهت پیدا می کند. از نظر خواجه، انسان جوهری بسيط و خدایی دارد که با هیچ یک از طبيعت ها مشابهتی ندارد، از این رو می تواند به چنان محبتی برسد که لذتش توصیف ناپذیر است. نام این چنین محبتی عشق تام و محبت الاهی است.

🔷هنگامی که جوهره ی الاهی انسان از تیرگی طبیعت رها و پاک گردید و از انواع جاه طلبی ها و شهوت ها که پایبند انسان است نجات یافت، به شبيه خود تمایل پیدا کرده، انوار حق بر او می تابد. در این هنگام لذتی به وی دست می دهد که نه شبیه دیگر لذت هاست و نه قابل توصیف و تبیین.

💢پس از مرگ و ارتحال از عالم طبیعت که رهایی و آزادی او از پای بندی های عالم طبیعت کامل تر می شود، لذتی که از این عشق می برد بسیار بیشتر و شدیدتر خواهد شد. در واقع حقیقت انسانی انسان جلوه کرده و خود را نشان خواهد داد.

📖کتاب #آشنایی_با_فیلسوفان_مسلمان به کوشش #سید_فضل الله_حسینی و #غلامرضا_میناگر

#عشق
#انسان
#عرفان
#فلسفه



📌@canoon_org

🔶 تمامی ایدئولوژی های مدرن با گزارۀ پایۀ «انسانگرایی» بنیادگذاری شده اند. انسان گرایی انسان محوری یا اومانیسم مفهوم جدیدی است که انسان مدرن به منظور پایه ریزی تفکرات دانش سیاسی و اجتماعی خود برگزیده است. مطابق این برداشت عالمی فراتر از دنیایی که انسان در آن زندگی می کند انکار می شود یا به شدت مورد تردید قرار می گیرد در این جهان نیز تنها موجود فعال مايشا همانا انسان است زیرا تنها او است که می تواند سوژه یا فاعل شناسایی بشود.

🔷 از این رو، قدرت تصرف در امور عینی (ابژکتیویته) و امور ذهنی (سوبژکتیویته) را دارد. انسان مدرن با فرض این که جهانی فراتر از این دنیا برای زیستن وجود ندارد، در تکاپوی ساخت دنیای جدیدی (مدرن) بر مبنای اصالت انسان یا انسان محوری بر می آید. شالوده دنیای جدید انسانگرا را (ایدئولوژی) طرح ریزی می کند. زیرا دنیای جدید تنها به نیروی عقلانیت بشر قابلیت تحقق پیدا می کند و فاعل شناسایی و سوژه هم قبل از انجام هرگونه مهندسی اجتماعی شروع به ایده پردازی نموده تا از آن ایده برای مهندسی اجتماعی (ساخت جهان مدرن) الهام بگیرد بدین ترتیب پای ایدئولوژی در دنیای جدید به میان می آید.

🔻انسان مدرن ایدئولوژی های سیاسی را با همان گزارۀ پایۀ( انسانگرایی) پدید می آورد تا منبعی معرفت را برای مهندسی اجتماعی باشند. حال، دموکراسی یکی از آن ایدئولوژی های سیاسی مدرنی است که توسط انسان مدرن با معنا و مفهوم جدیدی بازخوانی و احیا شده است. مفهوم حکومت مردم یا دموکراسی در نظام معنایی جدید ایدئولوژیکی شده است. یعنی به ایده یا عنصر ذهنی الهام بخش تبدیل شده که بنیاد آن بر انسانگرایی است. دموکراسی در مفهوم جدید خود هیچ ارتباطی با دنیای عینی که یکی از موجودات آن مردم است ندارد مردم سالاری جدید از همان ایده ذهنی خود الهام می گیرد و به مردم عینی ساکن در کوچه و بازار کاری ندارد.

🔺مردم عینی انسانهای گوشت و خوندار کاملاً متکثر است و همۀ آنان انسانگرا نیستند کسانی از آنها به آدمیان #عشق و #محبت می ورزند و افرادی شرارت می کنند؛ برخی دیو خویند و برخی فرشته خو؛ عده ای بر پایه ایمان به خداوند عمل می کنند و تعدادی بر پایه کفر و الحاد زندگی می کنند؛ اشخاصی اهل ظلم و ستم هستند و برخی دیگر اهل آزادگی و کرامت انسانی می باشند.

🔘 بنابراین، مردم عینی لزوماً بر پایه انسان گرایی، رفتار فردی و جمعی خود را تنظیم نمیکنند. آری! از مردم ذهنی (سوبژکتیو) چنین توقعی میتوان داشت زیرا آنان بر پایه ایده ای تصویر شده اند که انسانگرایی #جوهرۀ آنان است. بدین ترتیب می توان گفت که دموکراسی در مفهوم جدیدش بدون التزام به انسانگرایی ممکن نیست اما دموکراسی به مثابه شیوه حکومتی چطور؟ آیا رویکرد دوم دموکراسی نیز ملتزم به انسانگرایی است؟ پاسخ این پرسش کاملاً روشن است.

◻️ باید ملاحظه کرد که دموکراسی شیوه حکومت داری چه نوع حکومتی است. اگر شیوه حکومتی دولتهای مدرن ایدئولوژیک باشد. طبعاً بدون التزام به انسانگرایی : پذیرفته نمی شود #لیبرالیزه شدن دموکراسی دقیقاً به همین معنا است یعنی: شيوه حکومتی که مبنای انسان گرایانه پیدا کرده است. اما اگر دموکراسی شیوه حکومتی در نظام سیاسی اسلام باشد، بدون التزام به انسان گرایی ممکن می باشد.

💢لیکن به این نکته مهم میتوان اشاره کرد که #دموکراسی به مثابه شیوهٔ حکومتی در نظام سیاسی معطوف به مردم عینی و در خدمت آن است، نه خدمت گزار و معطوف به مردم ذهنی که معلوم نیست ارزش واقعی آن تا چه اندازه می باشد خدای اسلام، خالق مردم عینی گوشت و استخوان دار است نه خالق مردم ذهنی شریعتی هم که از سوی خداوند سبحان نازل شده برای تنظیم نظام معیشتی و اخروی همین مردم عینی است شریعت اسلامی معطوف به مردم ساخته و پرداخته ذهن بشری نیست.

📖کتاب #پارادوکس_روشنفکرانه به کوشش #داوود_مهدی_زادگان



#مدرن
#مسئله
#ایدئولوژی
#اومانیسم
#ابژکتیویته
#انسانگرایی
#دموکراسی
#سوبژکتیویته



📌@canoon_org

🔶 #معنویت مفهومی است که تا چند دهه اخیر به عنوان مؤلفه ای جدا از مؤلفه های دینی مطرح نبود در حوزۀ عرفان و دین عرفان #بودایی #مسیحی، #هندویی و #اسلامی مطرح می شد و از آن جدای از این ادیان سخنی به میان نمی آمد. با آمدن مدرنیته و جایگزینی علم و تکنولوژی به جای ادیان و مذاهب به سرعت خلائی عمیق در انسان غربی به وجود آمد که برای پرکردن این خلا مفهومی مستقل به نام معنویت به کار گرفته شد.

🔷 این مفهوم در حوزه ای شخصی به کار رفت و برای هر فرد، در قالب تاریخ، فرهنگ و مذهب خود معنا یافت؛ معنایی که خصلت جهان شمولی نداشت. این معنویت که هرکس تعریف خاص و مختلفی از آن داشت به مرور در هنر جای خود را پیدا کرد و موضوعاتی را به این #سینما تزریق نمود؛ موضوعاتی مانند جاودانگی، #عشق بدون هوس های اغراق آمیز و تعالی و تحول شخصیت ها در مسیر داستان فیلم از مهم ترین عواملی بود که امر قدسی و معنا را در اثر متجلی می کرد.

📖 کتاب #کمدی_الهی_هالیوود به کوشش #عباس_دانش_طلب و از انتشارات #کانون_اندیشه_جوان در پنج فصل به موضوع سینمای غرب و #کتاب_مقدس می پردازد:

🔸فصل اول: از کدام معنویت حرف می زنیم؟
🔹فصل دوم: سیمای پیامبران الهی در سینمای غرب
🔸فصل سوم: #شیطان؛ غول بی شاخ و دم؟!
🔹فصل چهارم: الگو های دینی و سینمای غرب
🔸فصل پنجم: روایت ایمان

#معرفی_کتاب
#کانون_اندیشه_جوان


📌@canoon_org