🔰 زندگی ملال‌آور مدرنیسم


🔷 از انتقاداتی که مدرنیسم به‌طور جدی با آن مواجه بوده‌است، وجود نوعی «تمامیت» و «کلیت» و «اکتفا به جهان‌بینی واحد» و «عدم توجه به تمایزات» در آن است. هر چند هر کدام از امور یاد شده از سوی متفکری ارائه شده است. برای مثال نقص تمامیت‌خواهی و اکتفا بر جهان‌بینی واحد و عدم توجه به تمایزات از سوی دریدا مطرح شده است.

🔶 تأکید همه به این نکته بازمی‌گردد که جهان‌بینی مدرنیسم در عین ناکارآمدی و ناتوانی در معرفی دیدگاه درستی از هستی‌شناسی، از قبول دیگر نظرات نیز سر باز زده و در این جهت انعطاف‌ناپذیر بوده است. بنابر تأکید منتقدان، زندگی بر اساس مدرنیسم بر پایه‌هایی استوار بود که با قطعیتی که در آن وجود داشت، ملال‌آوری و یک‌نواختی را به ارمغان می‌آورد.

♦️ لذا یکی از تأکیدات مهم و سرنوشت‌ساز دوره پسامدرنیسم، «نسبیت» و «تکثرگرایی» در ارائه طرح زندگی بود. این تأکید مبین آن است که مبانی مدرنیسم حرف نهایی نیست و پست‌مدرن‌ها بی‌توجهی محض مدرنیته نسبت به گذشته و سنت را به باد انتقاد گرفته و استفاده از سنت‌های بومی و محلی را ارزشمند دانستند.

📖کتاب معنای زندگی؛ تأملی بر دیدگاه دین و مکاتب بشری، نوشته علیرضا موفق

#مدرنیسم
#نسبیت
#عليرضا_موفق


📌@canoon_org

https://b2n.ir/modernism

🔶از دیدگاه سکولاریسم، ارزشهای مطلق و ثابت و کلی و دائمی وجود ندارد و امور اخلاقی و ادراکات آدمی همه محدود و موقتی و نسبی است و خوب و بد مطلق وجود ندارد و هر چه هست، زاییده عقل و درک محدود آدمی است و پسند و ناپسند و حسن و قبح هم نسبی و تابع شرایط اجتماعی و زیستی است.

🔷یکی از مبانی نظری سکولاریزم، نسبیت‌گرایی است. هم در عرصه ارزش‌های اخلاقی و هم در قلمرو معرفت. در توجیه نسبیت گرایی اخلاقی و معرفتی، استناد عمده ی سکولاریست ها به خطاپذیری بشر و محدود بودن درک و فهم آدمی است.

🔶این نظریه‌ها که به لغزش انگاری نیز تعبیر شده، مبتنی بر این فرض است که آدمی موجودی است قابل خطا با درکی نارسا و محدود و لغزش پذیر و بنابراین نباید انتظار الوهیت از او داشت. خطاکاری و محدودیت بشری در فهم و درک او نیز راه یافته است و معرفت او را در تمامی زمینه‌ها خطا آمیز و نسبی و محدود و نارسا و نامقدس می‌سازد. معرفت دینی، معرفتی بشری است و لذا انتقادپذیر، خطاآلود، نسبی، محدود و نامقدس است و همه ویژگی‌های بشری بدان سرایت می‌کند.

📖کتاب #اندیشه_دینی_و_سکولاریسم نوشته ی #همایون_همتی



#سکولاریسم
#نسبیت_گرایی
#آموزش_مفاهیم



📌@canoon_org

🔷در فلسفه جدید غرب، بسیاری از فلاسفه حقیقت را نسبی می دانند و به حقیقت مطلق اعتقاد ندارند. این گروه متاثر از علوم تجربی جدید معتقدند ماهیت اشیا که علم به آن ها تعلق می گیرد، مطلقا ممکن نیست در قوای ادراکی بشر ظهور کند، بلکه هر ماهیتی که بر انسان ظاهر می شود، دستگاه ادراکی از یک طرف و شرایط زمانی و مکانی از طرف دیگر، در کیفیت ظهور شیء ادراک شده بر شخص ادراک کننده دخالت دارند؛ از این رو افراد، یک شی واحد را مختلف ادراک میکنند.

🔶حتی یک نفر در دو حالت، یک شیء واحد را به دو صورت ادراک می کند. پس هر فکری در عین این که ممکن است مطابق با حقیقت باشد، فقط برای شخص ادراک کننده حقیقت است، اما ممکن است برای شخص دیگر و یا برای همان فرد در شرایط دیگر، حقیقت به گونه دیگری ادراک شود.

💢این فلاسفه از تحقیقات علمی جدید برای مدعای خود شاهد می آورند و می گویند: ماهیت اشیاء به طور مطلق بر قوای ادراکی ظهور نمی کنند. بنابراین حقایق در عین این که حقیقت هستند، نسبی می باشند. البته اندیشمندان مسلمان، نگاه انتقادی به این مسئله داشته و حقیقت را امری واحد می پندارند.



📖کتاب #فطرت_و_خرد به قلم #قاسم_اخوان_نبوی

#نسبیت

📌@canoon_org

🔶نسبی گرایی یکی از قدیمی ترین و سرسخت ترین عقاید در #فلسفه است. حدود ۲۵۰۰ سال پیش، پروتاگوراس کتابش را با این ادعا که «انسان مقیاس هر چیز است؛ برای آن چیزهایی که هست و آن چیزهایی که نیست» شروع میکند. #پروتاگوراس از این واقعیت، تحت تاثیر قرار گرفت که موقعیت هایی وجود دارد که ظاهرا در آنها دو طرف با هم اختلاف نظر دارند اما با این حال هر دو حق دارند.

🔷در #نسبی_گرایی ادعا می شود هستی شناسی طبقه بندی و مفهوم سازی مطلق نیست. کسانی هستند که مبانی ایمن را برای #حقیقت و #معرفت انکار میکنند و با انجام این کار، همسو با تفکر هراکلیتی، انبوهی از هویت های متغیر را مطرح میکنند که هیچ گونه ثباتی ندارد. در این حالت، هرگونه تلاش فلسفی برای تحمیل یک نظر، گمراه کننده و محکوم است.

💢در مقابل، کسانی هستند که نسبی گرایی را به عنوان نوعی خودکشی فکری رد میکنند و نسبی گرایی را ناخوشایند می بینند. نسبی گرایی از سویی با #نهیلیسم در ارتباط و به نحوی صورتی از نهیلیسم است و از سویی دیگر با #سکولاریسم مرتبط است و از بنیانهای آن به شمار می رود.

📖کتاب #باور_در_عصر_کلیک نوشته ی #عبدالله_صلواتی

#نسبیت
#جریان_های_فکری

📌@canoon_org

🔷 #کیهان_شناسی جدید با مقالهٔ ۱۹۱۷ #اینشتین با عنوان ملاحظات کیهان شناختی درباره نسبیت عام شروع شد اینشتین #نسبیت_عام را برای کل جهان به کار برد معادلات اینشتین، بسته به شرایط جواب های مختلفی دارند؛ اما خود نسبیت عام نمی تواند این شرایط را انتخاب کند.

🔶 در ۱۹۲۹ #هابل توجه کرد که طیف نوری که از #کهکشان ها به ما می رسد به طرف قرمز تمایل دارد و این انتقال به طرف قرمز متناسب با فاصله هر کهکشان از ما است این پدیده بر حسب انبساط جهان تعبیر شد و منتهی به مدل #مهبانگ جهان گردید که حاکی از آن است که جهان در زمانی در گذشته خلق شده است.

🔘 در دهه ۱۹۴۰ #فرد_هویل و همکارانش مدل جهان ماندگار را عرضه کردند که طبق آن جهان ابتدای زمانی ندارد و همواره بوده است. این نظریه برای برخی از فیزیک دانان جاذبه داشت؛ زیرا از نظر آنان مسئله وجود خالق برای جهان با این نظریه منتفی می شد. به قول #واینبرگ: «این ایده که جهان ابتدایی نداشته است برای بسیاری از فیزیک دانان از لحاظ فلسفی جاذبه دارد؛ زیرا آن از [مطرح کردن] عمل فوق طبیعی خلق پرهیز می کند.»

💢 #هاکینگ نیز همین نظر را دارد بسیاری از مردم این ایده را که جهان ابتدایی داشته است دوست نمی دارند؛ زیرا آن احتمالاً حاکی از دخالت الهی است. اما كشف اشعه #ریز_موج زمینه کیهانی در ۱۹۶۵، مدل مهبانگ را تقویت کرد.

📖 کتاب #خداناباوری_و_دانشمندان_معاصر_غربی به کوشش #مهدی_گلشنی



📌@canoon_org