🔶دکارت برای پرهیز از هر گونه پیش داوری و برای یافتن مبانی علوم و برای اینکه اموری را که به دست می آورد، تردید ناپذیر باشد، در هر آنچه که بتواند شک می کند.شک وی از نوع شکی که شکاکان یونان مطرح می کردند (شک مطلق) نمی باشد، بلکه شکی است دستوری و روشی. وی اگر چه در مورد امور حسی به طور جدی تشکیک نموده و تجربه حسی را پایه مستحکمی نمی دانست که بتوان آن را مبنای کسب نتیجه قرار داد، اما درباره اموری نظیر شهود نفس، ذات خداوند و حقایق ریاضی واقعا شک نداشته و در واقع تظاهر به شک نموده است.

🔷شک دستوری دکارت چند ویژگی دارد: ویژگی اول آن نظری، فرضی و غیر عملی بودن آن است. وی هرگز توصیه نمی کند که این شک را در مراحل عملی زندگی و اعمال اخلاقی به کار بریم. ویژگی دیگر آن موقتی بودن این نوع شک است. به همین خاطر وی از بررسی یک به یک امور و اثبات بطلان تمامی آنها که کاری بی پایان و یا دست کم طولانی مدت است خودداری نموده و صرفا تا رسیدن به بنای یقینی و استوار در عقاید از شک بهره می جوید.




📖کتاب #شک_میکنم_پس_هستم به قلم #محمد_ابراهیم_بخشنده

#شک
#دکارت
#تجربه_حسی



📌@canoon_org

🔶از نظر دکارت، شناخت حقیقی به طور فطری در ذهن حضور داشته و امری نیست که از خارج، وارد ذهن شود. تنها لازم است که از ارتکاب به خطا ممانعت کرده تا شناخت در نتیجه دخالت آن تیره و تار نشود. وی ابزار اندیشه را به دو نوع فاهمه و اراده تقسیم کرده و احساس و تخیل را متعلق به فاهمه می داند و در عوض، میل و بیزاری و تصدیق و انکار و تشکیک را به اراده نسبت می دهد.

🔷مکانیزم خطا و علت اصلی آن عبارت است از بلند پروازی اراده و درخواست اموری ورای شناخت و فهم صریح و متمايز. از نظر دکارت، گسترده تر بودن قلمرو اراده نسبت به فاهمه، نه تنها موجب نقص نیست بلکه نشانه کمال و زمینه مدح و یا ذم اعمال انسانی است.

💢به علاوه، خطاهای ما نمی تواند ناشی از ذات الهی و یا طبیعت باشد بلکه خطا، ریشه در روش عمل انسان و یا نحوه استفاده او از این اختیار و آزادی اراده دارد. بدین ترتیب که اگر درباره چیزهایی که صراحت و تمایز آنها را ادراک نکرده حکمی صادر کند، احتمال خطا و اشتباه در آن وجود دارد. پس نقص و عیب در استعمال نابجای اختیار و نحوه عمل خود فرد است و نه چیزی دیگر.

📖کتاب #شک_میکنم_پس_هستم به کوشش #محمد_ابراهیم_بخشنده

#دکارت

📌@canoon_org