🔰شعر نو، جریان‌های نو
🔸در شعر معاصر و در ادامه ظهور نیما و طبع‌آزمائی شاعران مختلف در این حوزه، شاهد بروز جریان‌های شعری متفاوتی هستیم که همگی از شعر نو نیمایی نشئت گرفته است؛ جریان‌هایی چون شعر سپید که فقط متکی بر موسیقی درونی به جای وزن عروضی بود و نیز جریان‌های موج نو، شعر حجم، شعر گفتار و ... . شیوه «عدم تساوی مصراع‌ها» در شعر معاصر که سبک «آزاد» خوانده می‌شود، عنصر ثابت گرایش‌های متفاوت است.
🔹جهت‌گیری کلی جریان‌های مختلف شعری بعد از نیما را می‌توان این‌گونه خلاصه کرد که برخی شاعران چون احمد شاملو، اخوان ثالث، سیاوش کسرایی و .... به مضامین سیاسی و اجتماعی روی آوردند و جهت‌گیری اصلی آثار آنان به این سمت و سو بود. برخی دیگر چون هوشنگ ایرانی، احمدرضا احمدی، یدالله رویایی و ... به حوزه زبان و تکنیک توجه بیشتری نشان دادند و نوآوری‌های خود را در این حوزه متمرکز کردند.
♦️شاعرانی هم بودند که رویکرد چریکی و انقلابی داشتند و سخنشان بیش از آنکه بیان هنری داشته باشد، بیانیه‌های مبارزه‌ای بود؛ کسانی چون خسرو گلسرخی، سعید سلطان پور و.... برخی دیگر هم مثل نادر نادرپور، فریدون توللی و... به سرودن اشعار احساسی و رمانتیک مشغول شدند و به ماندن در همین محدوده قناعت کردند. افرادی چون سهراب سپهری هم با شیوه منحصر به فرد خود و با درنگ در هستی، به نوعی عرفان روی آوردند و نگاه ویژه خود را نمایش دادند.
#شعر_نو
#شعر_سپید
#شعر_معاصر
#نیما_یوشیج
📌@canoon_org
https://b2n.ir/834061
🔸در شعر معاصر و در ادامه ظهور نیما و طبع‌آزمائی شاعران مختلف در این حوزه، شاهد بروز جریان‌های شعری متفاوتی هستیم که همگی از شعر نو نیمایی نشئت گرفته است؛ جریان‌هایی چون شعر سپید که فقط متکی بر موسیقی درونی به جای وزن عروضی بود و نیز جریان‌های موج نو، شعر حجم، شعر گفتار و ... . شیوه «عدم تساوی مصراع‌ها» در شعر معاصر که سبک «آزاد» خوانده می‌شود، عنصر ثابت گرایش‌های متفاوت است.
🔹جهت‌گیری کلی جریان‌های مختلف شعری بعد از نیما را می‌توان این‌گونه خلاصه کرد که برخی شاعران چون احمد شاملو، اخوان ثالث، سیاوش کسرایی و .... به مضامین سیاسی و اجتماعی روی آوردند و جهت‌گیری اصلی آثار آنان به این سمت و سو بود. برخی دیگر چون هوشنگ ایرانی، احمدرضا احمدی، یدالله رویایی و ... به حوزه زبان و تکنیک توجه بیشتری نشان دادند و نوآوری‌های خود را در این حوزه متمرکز کردند.
♦️شاعرانی هم بودند که رویکرد چریکی و انقلابی داشتند و سخنشان بیش از آنکه بیان هنری داشته باشد، بیانیه‌های مبارزه‌ای بود؛ کسانی چون خسرو گلسرخی، سعید سلطان پور و.... برخی دیگر هم مثل نادر نادرپور، فریدون توللی و... به سرودن اشعار احساسی و رمانتیک مشغول شدند و به ماندن در همین محدوده قناعت کردند. افرادی چون سهراب سپهری هم با شیوه منحصر به فرد خود و با درنگ در هستی، به نوعی عرفان روی آوردند و نگاه ویژه خود را نمایش دادند.
#شعر_نو
#شعر_سپید
#شعر_معاصر
#نیما_یوشیج
📌@canoon_org
https://b2n.ir/834061