🔶در قرآن کریم آمده است: ما امانت را بر آسمانها و زمین و کوه ها عرضه کردیم، همه از تحمل آن امتناع ورزیده و اندیشه کردند. اما انسان پذیرفت.
از روایت ها چنین بر می آید که این امانت، تكلیف و وظيفه و قانون است. بی تردید این امانت از امور مادی نیست، بلکه امری معنوی است.

🔷معنای عرضه از سوی خداوند این است که هر کمالی از ناحیه او بر تمامی مخلوقات عرضه می شود و فقط آن کس که استعداد دارد، می پذیرد؛ مثلا موهبت رسالت بر تمام موجودات عرضه می شود، ولی فقط قشر خاصی طاقت آن را دارند و چنین نیست که بر بعضی عرضه شود و بر بعضی خیر. و اگر بر همه عرضه می شد، همه آن را می پذیرفتند.

💢پس استعدادی در انسان هست که در سایر موجودات نیست و به همين علت، امانت را به او دادند. معلوم می شود که صرف پذیرش مطرح نیست، بلکه مقصود اصلی، به دوش کشیدن و بار امانت را به منزل رساندن است. هرچند امکان سقوط و انحراف برای انسان از دو جهت وجود دارد: یکی ظلم و خارج شدن از عدالت، و دیگر جهالت و ندانسته راه خطا پیمودن.

📖کتاب #اسلام_و_دنیای_متجدد ، دفتر سی و ششم از مجموعه کتاب‌های چلچراغ حکمت، به قلم #حسین_سوزنچی

#انسان
#تکلیف
#استعداد


📌@canoon_org