🔷 پلورالیزم دینی، قائل بودن به ادیان متعدد (نه دین واحد) است. مقصود از دین در بحث پلورالیزم دینی، فقط ادیان توحیدی نیست و شامل ادیان غیر توحیدی و شامل سایر ادیان نیز می‌شود. در پلورالیسم دینی افزون بر این که پیروان ادیان گوناگون اهل نجات اند، آموزه‌های همه ادیان توحیدی و غیر توحیدی و اعتقاداتشان درست، حق و مطابق با واقع است و نمی‌توان ادعا کرد که دینی در میان ادیان منحرف، بالاتر است.

🔶 این ادعا مستلم پذیرش حقانیت و صدق دو ادعای متناقض، در دو دین مختلف، و در نتیجه، پذیرش اجماع نقیضین است. مدعیان پلورالیزم دینی، در مقام پاسخ گویی به اشکال اجماع نقیضین، هیچ‌گاه ادعا نکرده‌اند که مدعای آن ها، حقانیت و صدق ادیان نیست؛ بلکه هریک به شیوه‌ای در مقام حل این مشکل برآمده اند.

📖 کتاب پلورالیزم دینی به قلم سید محمود نبویان، صفحه ۲۰و۲۱


#پلورالیزم
#پلورالیزم_دینی
#آموزش_مفاهیم
#سید_محمود_نبویان


📌@canoon_org

🔷 از سوی دیگر شمول گرایان چون کثرت‌گرایان، معتقدند که خداوند و لطف و عنایت او به شکل های گوناگون در ادیان مختلف تجلی یافته است. هر کسی می‌تواند رستگار شود؛ حتی اگر از اصول اعتقادی آن دین حق، چیزی نشنیده و ناآگاه باشد.

🔶 به این ترتیب، شمول گرایی از انحصارگرایی فراتر می‌رود؛ زیرا به رغم پذیرفتن این مدعای انحصار گرایانه که یک دین خاص، حق مطلق است می‌پذیرد که پیروان دیگر ادیان نیز می توانند رستگار شوند.

🔷 برای نمونه، مسیحیت با عیسای ناصری آغاز شد اما پیشینه تاریخی نیز دارد. بنابر عهد جدید، در دوران پیش از مسیحیت، بسیاری از بنی اسرائیلیان و پیروان دیگر ادیان، به ظاهر در نتیجه ی ایمان خویش و در واقع به دلیل اطاعت از مسیح موعود، رهایی یافتند.



📖 کتاب #پلورالیزم_دینی به قلم #سید_محمود_نبویان



#پلورالیزم
#شمول_گرایی
#آموزش_مفاهیم




📌@canoon_org