✅تفکیک‌ ناپذیری خیر و شر

🔹خوبی‌ها و بدی‌ها در جهان دو دسته‌ جدا و متمایز از یکدیگر نیستند، مانند جمادات و نباتات که از هم جدایند و صف‌های خاصی به وجود آورده‌اند. این خطاست که گمان کنیم بدی‌ها یک رده معینی از اشیا هستند که ماهیت آن‌ها را بدی تشکیل داده و هیچ‌گونه خوبی در آن‌ها نیست و در عین حال خوبی‌ها نیز به نوبه خود دسته‌ای دیگرند.

🔻خوبی و بدی آمیخته به هم‌اند و تفکیک ناپذیر و جدا ناشدنی. در طبیعت آن‌جا که بدی هست، خوبی هم هست. آن‌جا که خوبی هست، بدی نیز وجود دارد. در طبیعت، خوب و بد چنان به هم سرشته و آمیخته‌اند که گویی با یکدیگر ترکیب شده‌اند اما نه ترکیب شیمیایی، بلکه ترکیبی عمیق‌تر و لطیف‌تر؛ ترکیبی از نوع ترکیب وجود و عدم. بنابراین شرور از خیرات، غیرقابل تفکیک و جداناپذیر است.

📖کتاب مسأله شر و راز تفاوت‌ها، نوشته محمدصفر جبرئیلی

#شر
#خیر
#تفاوت


📌@canoon_org

🔷انفکاک شرور از جهان ماده ناممکن و مستلزم از میان رفتن خیرهای برتر و اکثر است. لازمه عالم ماده علاوه بر محدودیت وجودی، تضاد و تزاحم است و تصویر ماده، منهای این ویژگی، مساوی نفی وجود آن است. لازمه هر معلولیتی مرتبه ای از نقصان یعنی همان راه یافتن عدم است و در سیر نزولی عوالم هستی به عالم ماده می رسد و نسبت به مراتب بالاتر هستی قابلیت های کمتری دارد.

🔶از طرف دیگر لازمه نظم عالم آن است که علت های مشابه معلول های مشابه پدید آورند و اگر آتش در شرایط مشابه گاهی بسوزاند و گاهی نسوزاند، علاوه بر محذور تصادف، باعث می شود پیش بینی آنکه بار دیگر چه رخ خواهد داد، بسیار دشوار یا ناممکن شود.

💢بنابراین منشأ شرور عدم قابلیت ماده برای پذیرش برخی کمالات است. ممکن نیست ماده باشد ولی قابلیت قبول تضاد و تزاحم نداشته باشد یا در هر شرایطی قابلیت هر صورتی را داشته باشد. لازمه طبیعت مادی یک سلسله نقصانها، فقدانها، تضادها و تزاحم هاست. پس یا باید این جهان نباشد تا موضوع از اصل منتفی شود یا باید مقرون به همین فقدانها و نقصانها و تزاحم ها باشد.



📖#برهان_نظم_و_چالش_های_الحاد_جدید به کوشش #حمیدرضا_شاکرین

#خیر
#شر



📌@canoon_org

🔶 در کتاب های لغت، ضمن بیان معنای ریشه ای بازداشتن و امساک برای #عقل معانی دیگری نیز بیان شده است:
🔹قوه #تدبر و فهم سخنان دیگران؛
🔸قوه ای که آمادگی پذیرش علم را دارد؛
🔹بازدارنده انسان از سقوط در مهلکه ها
🔸حالتی مقدماتی برای انجام #خیر و اجتناب از #شر؛
🔹قوه شناسایی مجهولات و مانع از اقوال و افعال مذموم

🔷 چنانچه طبق معمول در کتب لغت که به معنای اولیه اکتفا نمی کنند و کاربردهای مختلف واژه را در عرف عام و حتی متون دینی می آورند؛ در هر یک از معانی بالا، به تبیین یکی از اصطلاحات عقل و توصیف یکی از مصادیق عینی و خارجی آن پرداخته شده و معنای لغوی عقل که همان بازداشتن و امساک باشد در آنها به نحوی کاربردی و مصداقی شده است. اما در اصطلاح، عقل به معانی متعددی به کار رفته :
اصطلاح اوّل، عقل را موجودی می داند که در ذات خود #مجرد بوده، به طور مستقل، یعنی بدون تعلّق به نفس و بدن موجود است.

🔻روایاتی که به ماهیت کلی عقل و گفتگوی خداوند با عقل قبل از تعلق آن به نفوس انسانی اشاره کرده است، ناظر به همین معنا از عقل است که اصطلاحاً در فلسفه از آن به عنوان عقل منفصل یاد می شود.
در اصطلاح دوم، عقل یکی از قوا و مراتب نفس انسانی است.

🔺عقل به معنای دوم میتواند در حوزه #حکمت نظری، هست ها و نیست ها و در استنباط مسائل نظری از مقدمات بدیهی ادراکاتی کلی داشته باشد و در حوزه حکمت عملی بایدها و نبایدها نیز اموری را درک کند.

💢همچنان ماده عقل، در معنای اصطلاحی دوم خود در سه معنا به کار می رود:

🔸معنا اول خود قوه #عاقله که کار #ادراک و شناخت را انجام میدهد.
🔸معنای دوم معقولات یعنی آنچه توسط عقل ادراک می شود.
🔸معنای سوم تعقل یا عقل ورزی یعنی فرآیند #تفکر.

📖کتاب #تعبد_و_عقلانیت به کوشش #محمد جعفری

#معرفی_کتاب
#آموزش_مفاهیم
#کانون_اندیشه_جوان

📌@canoon_org