💢از رنجی که می‌برند/اگر شنیدی مسلمان میانماری را زنده‌زنده سوزانده‌اند، بمیری، سرزنشی نیست

📝یادداشت #محمود_شم_آبادی در مورد مستند #زخم_های_استوایی:

🔷 #روزه_سکوت

🔻اولین بار که با نام #میانمار آشنا شدم، به واسطه زنی بود که در رسانه ها تبدیل به نماد مظلومیت شد. آن زن، خانم آنگ سان سوچی زندانی سیاسی میانماری بود که چند وقت بعد جایزه صلح نوبل را هم گرفت. آن روزها در خیلی از روزنامه ها و رنگین نامه ها سخن از میانمار و زنی مظلوم بود.

🔹چند سال بعد فجیع‌ترین جنایات علیه مسلمانان میانمار رخ داد ولی صدایی از کسی برنخاست. لابد در منظومه فکری روشنفکران، حقوق بشر فقط با معیار های فرانسه و آمریکا و کشورهای غربی قابل تعریف است. شبه روشنفکران وطنی هم در برابر این جنایات روزه سکوت گرفتند.

🔸گویی کشتار، تجاوز و آواره کردن مسلمانان میانمار، ظلم به حساب نمی‌آید. مستند «زخم‌های استوایی» ظلمی کمتر دیده شده به مسلمانان روهینگیایی میانمار را روایت می‌کند و از این بابت فیلم شریفی است که روایتگر دردهای انسان‌هایی است که هیچ رسانه‌ای صدای مظلومیتشان را فریاد نمی زند.

📍از آتش زدن منازل و مساجد تا قتل و تجاوز، جنایتی نبوده که بودایی‌ها علیه مسلمانان میانماری انجام نداده باشند. مادری از طفل خود می گوید که در راه میانمار به هند بر اثر گرسنگی مرده است. دیگری از کوچ اجباری مسلمانان روهینگیایی به دستور دولت میانمار می‌گوید. پیرزنی هم از ترس دیوانه شده، ترسی که حاصل تعصب و ظلم بودایی‌ها است.


🔶دین یعنی درد داشتن

📌یکی از نقاط قوت فیلم، گفتار متن‌های سنجیده و حساب شده است، در قسمتی از فیلم می شنویم: «دین یعنی حساسیت، یعنی اگر شنیدی خلخالی از پای زن یهودی ربوده‌اند یا مرد مسلمانی را در میانمار زنده زنده سوزانده‌اند، اگر از غصه بمیری سرزنشی بر تو نیست.» اگر هر انسانی به فریاد ستم‌دیده‌ها می‌رسید، هیچ گاه بنیاد ظلم چنین استوار نمی‌شد. این فیلم دعوتیست برای دغدغه‌مند بودن، بی درد نبودن، شنیدن صدای مظلومان و یاری آن‌ها.


تیزر این مستند:
🎥 t.iss.one/AmmarFest/5457
متن کامل یادداشت:
🌐 AmmarFilm.ir/11457

✅جشنواره مردمی فیلم عمار
➕ t.iss.one/joinchat/AAAAADwV0TVWnYtvmx4JpQ