‍ کاش ایران بودم !
در روزهایی که نازنین دخترکان و پسرکان زجر کشیده فوعه و کفریا چهره ی معصومانه و سختی زده هاشان به خون ناحق ریخته شان خضاب گردید عده ای که نمیدانم نامشان را چه بگذارم فورا ترکش حملات خود را به سمت گیسو پریشان های سگ به بغل ی گرفتند که بعد از انفجارات فرانسه جلوی درب سفارت این کشور نشستند و شمع روشن کردند و برای کعبه ی آمال خود اشک ریختند و اینکه چرا امروز برای شهدای فوعه و الکراده وعاشورای نیجریه و ... چنین کاری نکردند !
آری سخنم با شما «و خودم» بچه حزب اللهی ها و هیاتی هاست !
ببینید آنان در اوج غرب پرستی شان چقدر راسخ و پر همت هستند در حد شمع روشن کردن هم شده با همکیشانشان ابراز همدردی کردند
حال ما که صدای وا مظلوما یمان گوش فلک را کرده چه کرده ایم ؟
این روزها هرچه اخبار تجمع جلوی سفارت سوریه یا یک اجتماع عظیم مردمی در تهران یا سایر شهرها در ایران را رصد مینمودم خبری نبود که نبود ! هیاتی هامان که درگیر خرید میکسر و باند و میکروفون جدید ترند و حزب اللهی هامان نیز این روز ها همه ی زندگیشان شده تحلیل چرایی رد صلاحیت احمدی نژاد و قاپیدن ستاد های استانی و شهرستانی حجت الاسلام رییسی !
پس کی باید به قدر کفایت به فکر مظلومین و محرومین جهان اسلام بود
مگر نمیبینیم آنان در باطلشان چگونه استوارند و ما در حق بودنمان چقدر ...
کاش ایران بودم و به قدر یک بسته خرما از پدران و مادران شهدای فوعه دلجویی میکردم
ما را چه شده است ؟ پس چه شد آن اسلام ناب انقلابی ؟

سرباز کوچک امام خامنه ای
بنده ریاکار خدا
مجتبی موقر
#عراق_ثتمیه_موصل