نکبت (عربی: النَّكْبَة «فاجعه») :

آواره‌کردن و سلب مالکیت خشونت‌بار فلسطینیان و نابود کردن جامعه، فرهنگ، هویت، حقوق سیاسی و آمال غلسطینی ها توسط جهود است.

این لفظ در وصف وقایع سال ۱۹۴۸، و همچنین اشغال سرزمین‌های فلسطینی (کرانه باختری و نوار غزه) و آزار و آواره‌سازی فلسطینیان در سراسر این منطقه به کار رفته‌است. کنستانتین زُرِیق، تاریخ‌دان سوری، نخستین‌بار واژهٔ عربی «نکبه» (نکبت) را در کتابش به‌نام معنا النکبه در ۱۹۴۸ (۱۳۲۷ خورشیدی) در اشاره به آوراه کردن اجباری فلسطینی‌ها از سرزمین‌ها و خانه‌های‌شان به‌دست تروریست #غربی_جهودی در فلسطین به‌کار برد.

#النکبة

🚩 اماج

🔰 @Amaj24