غزل در مرثیه جان می‌گرفت آهسته آهسته
توان از قلب انسان می‌گرفت آهسته آهسته

چه آسان بسته می‌شد در دل شب دفتر خورشید
شتاب قصه پایان می‌گرفت آهسته آهسته


گل نیلوفرش را در حصار خاک‌ها می‌دید
نگاهش عطر باران می‌گرفت آهسته آهسته


دمادم در سکوت گریه‌هایش واژه می‌پژمرد
غزل حال پریشان می‌گرفت آهسته آهسته


دلش را دست طوفان می‌سپرد آهسته آهسته
کنار فاطمه جان می‌سپرد آهسته آهسته

#فاطمه_الله_مرادی

@Aftabgardan_ha