🔴سیاست زدگی، آفت سیاست در جامعه ایران
پیوند توهم آمیز همه امور جامعه به #سیاست و درهم آمیختگی مفرط سیاست و حکومت با مسائل مختلف جامعه، نوعی نابهنجاری سیاسی است که "سیاست زدگی" نامیده می شود. سیاست زدگی به عنوان یک انحراف و شکلی آسیب زا از سیاست، با سطوح و وجوه متعددی همچون دخالت بیش از حد دولت در مسائل غیرسیاسی، تفاسیر و پاسخ های سیاسی به امور غیرسیاسی، عوام زده شدن سیاست، جناح گرایی و.. شناخته می شود.
🔹 سطوح سیاست زدگی:
به طور کلی، سیاست زدگی را در سه سطح رابطه حکومت با توده مردم، رابطه توده مردم با حکومت و در سطح نخبگان می توان مطالعه کرد:
1️⃣ سطح اول: سیاست زدگی در رابطه #حکومت با توده مردم
تصدی گری حداکثری دولت در امور جامعه و دخالت حکومت و نخبگان سیاسی در مسائل غیرسیاسی (از بالا به پایین) سطح نخست از مفهوم سیاست زدگی است. . مثلا وقتی دولت به اعمال نفوذ در یک جشنواره هنری یا فرهنگی می پردازد و موضوعی غیرسیاسی رنگ سیاست می گیرد، گونه ای از سیاست زدگی رُخ می نماید.
2️⃣ سطح دوم: سیاست زدگی در رابطه #مردم با حکومت
سطح دوم سیاست زدگی، که اغلب با عنوان "عوام زدگی" شناخته میشود، شامل عوام زده و همه گیر شدن سیاست در مسائل مختلف و فرو کاستن آن از حوزه تخصصی به حوزه عمومی است. وقتی موضوعات مهم و بنیادی در حوزه سیاسی که مواجهه تخصصی، کارشناسی و فنی می طلبد، با عوام زدگی و سطحی گویی جایگزین می شود، این گونه از سیاست زدگی محقق می شود. به عنوان نمونه، آنچه در افواه عمومی به عنوان "تحلیل راننده تاکسی ها" می شناسیم، نمادی از دم دستی شدن سیاست و درگیر شدن مداوم ذهن و روان جامعه با مسائل سیاسی است. نسبت دادن معانی، برداشت ها و ریشه های سیاسی به مسائل غیرسیاسی توسط جامعه، نتیجه طبعی این دخالت بیش از حد است. ) آنگاه که سیاست هر عامل و امر دیگری را تحت الشعاع خود قرار می دهد، خودبخود عامل اصلی ناکامی ها و کامیابی ها تصویر می شود، به عنوان راه حل تمام مشکلات تصور می گردد و جامعه بدون ارائه تحلیل های واقع بینانه و علمی، ضعف های مدیریتی را به سیاست های حکومتی یا فقدان مشروعیت نظام سیاسی ربط می دهد و به رویارویی خفیف یا شدید و خشونت آشکار یا پنهان با حاکمان دست می یازد.
3️⃣ سطح سوم: سیاست زدگی در حوزه نخبگان
سطح سوم سیاست زدگی، مربوط به ساحت نخبگان سیاسی و غیر سیاسی است. آنگاه که نخبگان حوزه های غیرسیاسی به حریم سیاست پای میگذارند و خود را صاحب نظر در حوزه سیاست تصور می کنند و یا برعکس، نخبگان سیاسی به دخالت و تاثیرگذاری در امور و حوزه های غیرسیاسی می پردازند. سلطه سیاست بر مسائل صنفی بارزترین شکل نخبگانی سیاست زدگی است. آنگاه که تشکل ها و نهادهای صنفی (تشکل های دانشجویی، آموزش و پرورش، کارگری و..) به جای تامین منافع و مطالبات صنف خود، درگیر مسائل سیاسی و حب و بغض های سیاسی و جناحی می شوند و نهاد خود را عملا به نهادی حزبی تبدیل می کنند. پاسخ سیاسی به مطالبات غیرسیاسی و فروکاستن نهادهای اجتماعی، صنفی و مردم محور به بنگاه های حزبی و سازمان هایی با کارویژه سیاسی و جناحی، پیامد این نوع سیاست زدگی است. شکل دیگر این گونه سیاست زدگی، ورود چهره های غیرسیاسی به عرصه سیاسی است.
🔸اثرات سیاست زدگی در جامعه
- دست چندمي شدن "خدمت" و "كار" و اولويت پيدا كردن "سياست" و "سيٌاسي"
- بازتولید سیاست زدگی در چرخه ای مداوم
- فروكاسته شدن نظرات كارشناسي به تحليلهاي دم دستي
- توجيه ضعف و ناكارآمدي در تمام حوزهها با مضاف اليه " سياسي"
- آلوده شدن ارزشهاي مطلق اخلاقي به نسبيت سيال سياسي
- یأس و ناامیدی و انفعال سیاسی
- رادیکالیسم و خشونت مزمن در جامعه
سیاست زدگی مانع آزاداندیشی، عقلانیت و خردورزی
متن کامل یادداشت را در سرمقاله همشهری ماه بخوانید. محمد عبدالهی
👉 ☑️ @abdollahy
پیوند توهم آمیز همه امور جامعه به #سیاست و درهم آمیختگی مفرط سیاست و حکومت با مسائل مختلف جامعه، نوعی نابهنجاری سیاسی است که "سیاست زدگی" نامیده می شود. سیاست زدگی به عنوان یک انحراف و شکلی آسیب زا از سیاست، با سطوح و وجوه متعددی همچون دخالت بیش از حد دولت در مسائل غیرسیاسی، تفاسیر و پاسخ های سیاسی به امور غیرسیاسی، عوام زده شدن سیاست، جناح گرایی و.. شناخته می شود.
🔹 سطوح سیاست زدگی:
به طور کلی، سیاست زدگی را در سه سطح رابطه حکومت با توده مردم، رابطه توده مردم با حکومت و در سطح نخبگان می توان مطالعه کرد:
1️⃣ سطح اول: سیاست زدگی در رابطه #حکومت با توده مردم
تصدی گری حداکثری دولت در امور جامعه و دخالت حکومت و نخبگان سیاسی در مسائل غیرسیاسی (از بالا به پایین) سطح نخست از مفهوم سیاست زدگی است. . مثلا وقتی دولت به اعمال نفوذ در یک جشنواره هنری یا فرهنگی می پردازد و موضوعی غیرسیاسی رنگ سیاست می گیرد، گونه ای از سیاست زدگی رُخ می نماید.
2️⃣ سطح دوم: سیاست زدگی در رابطه #مردم با حکومت
سطح دوم سیاست زدگی، که اغلب با عنوان "عوام زدگی" شناخته میشود، شامل عوام زده و همه گیر شدن سیاست در مسائل مختلف و فرو کاستن آن از حوزه تخصصی به حوزه عمومی است. وقتی موضوعات مهم و بنیادی در حوزه سیاسی که مواجهه تخصصی، کارشناسی و فنی می طلبد، با عوام زدگی و سطحی گویی جایگزین می شود، این گونه از سیاست زدگی محقق می شود. به عنوان نمونه، آنچه در افواه عمومی به عنوان "تحلیل راننده تاکسی ها" می شناسیم، نمادی از دم دستی شدن سیاست و درگیر شدن مداوم ذهن و روان جامعه با مسائل سیاسی است. نسبت دادن معانی، برداشت ها و ریشه های سیاسی به مسائل غیرسیاسی توسط جامعه، نتیجه طبعی این دخالت بیش از حد است. ) آنگاه که سیاست هر عامل و امر دیگری را تحت الشعاع خود قرار می دهد، خودبخود عامل اصلی ناکامی ها و کامیابی ها تصویر می شود، به عنوان راه حل تمام مشکلات تصور می گردد و جامعه بدون ارائه تحلیل های واقع بینانه و علمی، ضعف های مدیریتی را به سیاست های حکومتی یا فقدان مشروعیت نظام سیاسی ربط می دهد و به رویارویی خفیف یا شدید و خشونت آشکار یا پنهان با حاکمان دست می یازد.
3️⃣ سطح سوم: سیاست زدگی در حوزه نخبگان
سطح سوم سیاست زدگی، مربوط به ساحت نخبگان سیاسی و غیر سیاسی است. آنگاه که نخبگان حوزه های غیرسیاسی به حریم سیاست پای میگذارند و خود را صاحب نظر در حوزه سیاست تصور می کنند و یا برعکس، نخبگان سیاسی به دخالت و تاثیرگذاری در امور و حوزه های غیرسیاسی می پردازند. سلطه سیاست بر مسائل صنفی بارزترین شکل نخبگانی سیاست زدگی است. آنگاه که تشکل ها و نهادهای صنفی (تشکل های دانشجویی، آموزش و پرورش، کارگری و..) به جای تامین منافع و مطالبات صنف خود، درگیر مسائل سیاسی و حب و بغض های سیاسی و جناحی می شوند و نهاد خود را عملا به نهادی حزبی تبدیل می کنند. پاسخ سیاسی به مطالبات غیرسیاسی و فروکاستن نهادهای اجتماعی، صنفی و مردم محور به بنگاه های حزبی و سازمان هایی با کارویژه سیاسی و جناحی، پیامد این نوع سیاست زدگی است. شکل دیگر این گونه سیاست زدگی، ورود چهره های غیرسیاسی به عرصه سیاسی است.
🔸اثرات سیاست زدگی در جامعه
- دست چندمي شدن "خدمت" و "كار" و اولويت پيدا كردن "سياست" و "سيٌاسي"
- بازتولید سیاست زدگی در چرخه ای مداوم
- فروكاسته شدن نظرات كارشناسي به تحليلهاي دم دستي
- توجيه ضعف و ناكارآمدي در تمام حوزهها با مضاف اليه " سياسي"
- آلوده شدن ارزشهاي مطلق اخلاقي به نسبيت سيال سياسي
- یأس و ناامیدی و انفعال سیاسی
- رادیکالیسم و خشونت مزمن در جامعه
سیاست زدگی مانع آزاداندیشی، عقلانیت و خردورزی
متن کامل یادداشت را در سرمقاله همشهری ماه بخوانید. محمد عبدالهی
👉 ☑️ @abdollahy
⭕️ خواستند عقده هایشان را علیه #اسلام و #روحانیت خالی کنند.. گفتند: #حکومت_آخوندی
اما هیچکس نگفت #آخوند ها از فقیرترین و قانع ترین اقشار جامعه اند و #میلیاردر ها افراد دیگری هستند
👉 ☑️ @abdollahy
اما هیچکس نگفت #آخوند ها از فقیرترین و قانع ترین اقشار جامعه اند و #میلیاردر ها افراد دیگری هستند
👉 ☑️ @abdollahy
🔰 چند نکته در خصوص مساله حجاب 🔰
1️⃣ برخی تنها به بعد #شخصی پوشش تاکید دارند و به این نکته استدلال میکنند که همانطور که بدن هر فرد متعلق به خود اوست لذا پوشش هر فرد نیز کاملا شخصی می باشد و #حکومت حق دخالت در یک مساله شخصی را ندارد در حالیکه آنچه وجدان عمومی بر آن صحه میگذارد این است که لباس تنها جنبه شخصی برای پوشاندن بدن ندارد؛ بلکه جنبه #اجتماعی و #بیرونی آن بسیار پر رنگ است همانطور که شخص متناسب با محلی که در آن حضور می یابد نوع پوشش خود را تغییر میدهد؛ ضمن اینکه در نگاه الهی، همه چیز متعلق به خداست و حتی این حق را نداریم که در خصوص بدن و پوشش خود آنطور که خواستیم برخورد کنیم. #قرآن، علت و فلسفه ضرورت حجاب را چنین بیان میفرماید «ذلک ادنی ان یعرفن فلا یوذین» یعنی برای اینکه #زنان_مسلمان شناخته شوند و مورد اذیت واقع نگردند چرا که آنان تجسم حرمت و عفاف جامعه هستند و حرمت دارند.
2️⃣ حتی اگر #حجاب را امری شخصی تلقی کنیم باز هم در دایره اختیارات حکومت قرار میگیرد چرا که هر عملی که آثار اجتماعی داشته باشد و بتواند حقوق جامعه را تحت الشعاع قرار دهد میتواند الزامی گردد حال اینکه بر کسی پوشیده نیست که هر اندازه در جامعهای، عفاف، حیا و حجاب کمرنگ گردد، نرخ رشد طلاق، مفاسد اجتماعی، بیبندوباری و بیماریهای جنسی و روحی افزایش مییابد.
3️⃣ حتی شخصی بودن امری مانع از دخالت حکومت نیست همانطور که جرائمی چون #زنا که ممکن است در حریم و حیطه خصوصی و با رضایت طرفین انجام شود در صورت اثبات نزد حاکم حق مجازات مرتکب برای حاکم وجود دارد. این موضوع منحصر به جامعه اسلامی هم نیست و در سایر جوامع نیز حکومت ها خود را مجاز به ورود به حوزه های خصوصی 👈همچون مصرف #مواد_مخدر و استفاده از تجهیزات ایمنی هنگام کار، بستن کمربند موقع رانندگی و ... میکنند.
4️⃣ نکته ای که در بحث دخالت حکومت در بحث حجاب قابل تامل است توجه به عنصر زمان و مکان است. در جوامع گذشته غالبا به دلیل کوچک بودن دولت ها و مداخله مستقیم خانواده و طایفه و به طور کلی مردم در حل مشکلات، دولت در اینگونه موارد نقش هدایتگر و ناظر را ایفا میکرد و وظیفه اصلی دولت مقابله با ناامنی و پاسخ به مرافعات و اجرای حدود تعریف میشد بنابراین امروز نمیتوان گفت که دولت های جدید نیز حق دخالت در موضوعاتی چون حجاب را ندارند.
5️⃣ مساله دیگر اینکه برخی مخالفان ضرورت حجاب اینگونه مطرح میکنند که صرف بیروسری بودن کسی را به گناه و جامعه را به #فساد نمیکشاند در حالیکه جدا از ادله عقلی و نقلی وجوب حجاب، امروز هدف شبهه افکنان صرفاً #روسری نیست بلکه هدف زدودن خط قرمز حجاب است، وقتی حجاب شرعی که خط قرمز پوشش است شکسته شد، عملاً دیگر هیچ حد و مرزی برای #پوشش وجود نخواهد داشت و این یعنی بیبندوباری محض .
🔶توجه به مراتب امر به معروف و نهی از منکر و استفاده از جدال احسن در کنار برنامه ریزی فرهنگی و به کارگیری تدابیر پیشگیرانه میتواند #فرهنگ حجاب را در جامعه نهادینه کند. محمد عبدالهی
✍️ متن کامل یادداشت در خبرگزاری فارس: https://fna.ir/a4hsff
👉 ☑️ @abdollahy
1️⃣ برخی تنها به بعد #شخصی پوشش تاکید دارند و به این نکته استدلال میکنند که همانطور که بدن هر فرد متعلق به خود اوست لذا پوشش هر فرد نیز کاملا شخصی می باشد و #حکومت حق دخالت در یک مساله شخصی را ندارد در حالیکه آنچه وجدان عمومی بر آن صحه میگذارد این است که لباس تنها جنبه شخصی برای پوشاندن بدن ندارد؛ بلکه جنبه #اجتماعی و #بیرونی آن بسیار پر رنگ است همانطور که شخص متناسب با محلی که در آن حضور می یابد نوع پوشش خود را تغییر میدهد؛ ضمن اینکه در نگاه الهی، همه چیز متعلق به خداست و حتی این حق را نداریم که در خصوص بدن و پوشش خود آنطور که خواستیم برخورد کنیم. #قرآن، علت و فلسفه ضرورت حجاب را چنین بیان میفرماید «ذلک ادنی ان یعرفن فلا یوذین» یعنی برای اینکه #زنان_مسلمان شناخته شوند و مورد اذیت واقع نگردند چرا که آنان تجسم حرمت و عفاف جامعه هستند و حرمت دارند.
2️⃣ حتی اگر #حجاب را امری شخصی تلقی کنیم باز هم در دایره اختیارات حکومت قرار میگیرد چرا که هر عملی که آثار اجتماعی داشته باشد و بتواند حقوق جامعه را تحت الشعاع قرار دهد میتواند الزامی گردد حال اینکه بر کسی پوشیده نیست که هر اندازه در جامعهای، عفاف، حیا و حجاب کمرنگ گردد، نرخ رشد طلاق، مفاسد اجتماعی، بیبندوباری و بیماریهای جنسی و روحی افزایش مییابد.
3️⃣ حتی شخصی بودن امری مانع از دخالت حکومت نیست همانطور که جرائمی چون #زنا که ممکن است در حریم و حیطه خصوصی و با رضایت طرفین انجام شود در صورت اثبات نزد حاکم حق مجازات مرتکب برای حاکم وجود دارد. این موضوع منحصر به جامعه اسلامی هم نیست و در سایر جوامع نیز حکومت ها خود را مجاز به ورود به حوزه های خصوصی 👈همچون مصرف #مواد_مخدر و استفاده از تجهیزات ایمنی هنگام کار، بستن کمربند موقع رانندگی و ... میکنند.
4️⃣ نکته ای که در بحث دخالت حکومت در بحث حجاب قابل تامل است توجه به عنصر زمان و مکان است. در جوامع گذشته غالبا به دلیل کوچک بودن دولت ها و مداخله مستقیم خانواده و طایفه و به طور کلی مردم در حل مشکلات، دولت در اینگونه موارد نقش هدایتگر و ناظر را ایفا میکرد و وظیفه اصلی دولت مقابله با ناامنی و پاسخ به مرافعات و اجرای حدود تعریف میشد بنابراین امروز نمیتوان گفت که دولت های جدید نیز حق دخالت در موضوعاتی چون حجاب را ندارند.
5️⃣ مساله دیگر اینکه برخی مخالفان ضرورت حجاب اینگونه مطرح میکنند که صرف بیروسری بودن کسی را به گناه و جامعه را به #فساد نمیکشاند در حالیکه جدا از ادله عقلی و نقلی وجوب حجاب، امروز هدف شبهه افکنان صرفاً #روسری نیست بلکه هدف زدودن خط قرمز حجاب است، وقتی حجاب شرعی که خط قرمز پوشش است شکسته شد، عملاً دیگر هیچ حد و مرزی برای #پوشش وجود نخواهد داشت و این یعنی بیبندوباری محض .
🔶توجه به مراتب امر به معروف و نهی از منکر و استفاده از جدال احسن در کنار برنامه ریزی فرهنگی و به کارگیری تدابیر پیشگیرانه میتواند #فرهنگ حجاب را در جامعه نهادینه کند. محمد عبدالهی
✍️ متن کامل یادداشت در خبرگزاری فارس: https://fna.ir/a4hsff
👉 ☑️ @abdollahy
🔴تجویزهای غربگراها با هدف ترکیه سازی ایران
🔰 #عباس_عبدی در مقاله ای به بهانه قربانی شدن عده ای در اثر مصرف #الکل_تقلبی طی یک ماه گذشته نوشته که وقایع این چنینی ناشی از تضادهای موجود در حکمرانی از جمله عدم تمایز بین #گناه و #جرم است.
🔰وی تشریح می کند که نمی توان گناهی را که عده زیادی مرتکب می شوند جرم انگاری کنیم و برای اثبات گزاره مغلطه آمیزش مشروب خواری را با گناه غیبت مقایسه کرده که اگرچه گناهی زشت و حتی در حد زناست، اما جرم تلقی نمی شود. وی گفته فقط اصلاح رفتارهایی که با #نظم_اجتماعی در تعارض است در توان حکومت هاست و مشروب خواری به علت رواج، دیگر با نظم اجتماعی در تعارض نیست.
🔰 #تاجزاده و برخی دیگر از غربگراها نیز با چنین استدلال هایی تمام تلاششان را کردند که القا کنند وقت تغییر راهبرد حاکمیت نسبت به این #گناه_اجتماعی ست و یا پیشنهاد داده اند واردات الکل آزاد شود تا شاهد اتفاقات اینچنینی نباشیم.
🔰نیاز به توضیح نیست که این همه استدلال ضعیف برای اثبات این گزاره با هدف #سکولاریزه و #لائیسیته کردن جامعه دینی ایران، همان رویای همیشگی غربگرایان است. یعنی همان اتفاقی که در #اروپا نسبت به کلیسا و در #ترکیه نسبت به اسلام افتاد. این اوج فاصله غربگراها و محدودیت افق دیدشان نسبت به واقعیت های کف جامعه را نشان می دهد.
🔰اگرچه #مصرف_الکل در جامعه قدری افزایش یافته، ولی بازهم فاصله زیادی با عمومیت پیدا کردن دارد و اتفاقا نزد عموم مردم ایران این رفتار #قبیح و ناپسند است. اما در هر حال احکام الهی هیچ گاه تابع عملکرد بندگان نیست که حتی با عمومیت یافتن یک گناه، تکلیف #حکومت_اسلامی از اجرای حدود نسبت به آن برطرف شود. پس این استدلال عبدی هم ناشی از عدم آشنایی وی با احکام دین خداست، هم ناشی از #بزرگنمایی فراوانی این گناه بزرگ.
🔰مقایسه مضحکی که عبدی بین مشروب خواری و غیبت کرده هم اوج دین نشناسی او را نشان می دهد. کجای دین برای گناهی مثل غیبت #حد_شرعی تعیین کرده که ما خبر نداریم؟ که حالا او می گوید چون غیبت را حد نمی زنیم، پس مشروب خواری را هم آزاد کنیم؟!
🔰استدلال دیگر او این است که وقتی یک گناه رایج شود، دیگر با #نظم_اجتماعی در تعارض نیست و باید رها شود. با این استدلال پس باید گفت چون عده زیادی #سلاح غیرمجاز دارند، پس باید خرید و حمل اسلحه آزاد شود. چون #سرقت جرم اول جامعه است، پس با نظم اجتماعی در تعارض نیست و باید آزاد شود. استعمال و خرید و فروش #مواد_مخدر هم باید آزاد شود. همین قدر بی مایه و بچه گانه!
🔰متاسفانه نظریه پردازان #اصلاحات سطح #مباحث_اجتماعی را با این نظریات و استدلال های کودکانه پایین آورده اند. آسیب شناسی رواج رفتارهای غیراخلاقی مثل مصرف الکل نیاز به مباحث دقیق #جامعه_شناسی و کارشناسان دینی دارد و این سطح استدلال ها فقط ما را از اصلاح این مسائل دور می کند.
#محمد_عبدالهی
☑️ @abdollahy
🔰 #عباس_عبدی در مقاله ای به بهانه قربانی شدن عده ای در اثر مصرف #الکل_تقلبی طی یک ماه گذشته نوشته که وقایع این چنینی ناشی از تضادهای موجود در حکمرانی از جمله عدم تمایز بین #گناه و #جرم است.
🔰وی تشریح می کند که نمی توان گناهی را که عده زیادی مرتکب می شوند جرم انگاری کنیم و برای اثبات گزاره مغلطه آمیزش مشروب خواری را با گناه غیبت مقایسه کرده که اگرچه گناهی زشت و حتی در حد زناست، اما جرم تلقی نمی شود. وی گفته فقط اصلاح رفتارهایی که با #نظم_اجتماعی در تعارض است در توان حکومت هاست و مشروب خواری به علت رواج، دیگر با نظم اجتماعی در تعارض نیست.
🔰 #تاجزاده و برخی دیگر از غربگراها نیز با چنین استدلال هایی تمام تلاششان را کردند که القا کنند وقت تغییر راهبرد حاکمیت نسبت به این #گناه_اجتماعی ست و یا پیشنهاد داده اند واردات الکل آزاد شود تا شاهد اتفاقات اینچنینی نباشیم.
🔰نیاز به توضیح نیست که این همه استدلال ضعیف برای اثبات این گزاره با هدف #سکولاریزه و #لائیسیته کردن جامعه دینی ایران، همان رویای همیشگی غربگرایان است. یعنی همان اتفاقی که در #اروپا نسبت به کلیسا و در #ترکیه نسبت به اسلام افتاد. این اوج فاصله غربگراها و محدودیت افق دیدشان نسبت به واقعیت های کف جامعه را نشان می دهد.
🔰اگرچه #مصرف_الکل در جامعه قدری افزایش یافته، ولی بازهم فاصله زیادی با عمومیت پیدا کردن دارد و اتفاقا نزد عموم مردم ایران این رفتار #قبیح و ناپسند است. اما در هر حال احکام الهی هیچ گاه تابع عملکرد بندگان نیست که حتی با عمومیت یافتن یک گناه، تکلیف #حکومت_اسلامی از اجرای حدود نسبت به آن برطرف شود. پس این استدلال عبدی هم ناشی از عدم آشنایی وی با احکام دین خداست، هم ناشی از #بزرگنمایی فراوانی این گناه بزرگ.
🔰مقایسه مضحکی که عبدی بین مشروب خواری و غیبت کرده هم اوج دین نشناسی او را نشان می دهد. کجای دین برای گناهی مثل غیبت #حد_شرعی تعیین کرده که ما خبر نداریم؟ که حالا او می گوید چون غیبت را حد نمی زنیم، پس مشروب خواری را هم آزاد کنیم؟!
🔰استدلال دیگر او این است که وقتی یک گناه رایج شود، دیگر با #نظم_اجتماعی در تعارض نیست و باید رها شود. با این استدلال پس باید گفت چون عده زیادی #سلاح غیرمجاز دارند، پس باید خرید و حمل اسلحه آزاد شود. چون #سرقت جرم اول جامعه است، پس با نظم اجتماعی در تعارض نیست و باید آزاد شود. استعمال و خرید و فروش #مواد_مخدر هم باید آزاد شود. همین قدر بی مایه و بچه گانه!
🔰متاسفانه نظریه پردازان #اصلاحات سطح #مباحث_اجتماعی را با این نظریات و استدلال های کودکانه پایین آورده اند. آسیب شناسی رواج رفتارهای غیراخلاقی مثل مصرف الکل نیاز به مباحث دقیق #جامعه_شناسی و کارشناسان دینی دارد و این سطح استدلال ها فقط ما را از اصلاح این مسائل دور می کند.
#محمد_عبدالهی
☑️ @abdollahy