مغالطه جدید آقای روحانی در رد امکان اسلامی سازی علوم انسانی
✅ ظاهرا در بحث علم دینی، یک تلقی ابتدایی از علم و از دین در ذهن آقای #روحانی وجود دارد که بر اساس همان تلقی اولیه ی خود که با واقع مطابق نیست اظهار نظر کرده و با #مغالطه سعی در اثبات آن دارد. در مغالطه؛ فرد مغالطه گر بی مقدمه، شروع به طرح ادعای سخیفی نموده و تقریری غلط و ضعیف از نظر حریف، ارائه داده و آن را تصریحاً یا تلویحاً به حریف نسبت داده و سپس به ابطال آن میپردازد.
✅ بر اساس دیدگاه وی، #علم و #دین قلمرو مشترکی ندارند و تعامل معرفتی بین آنها ممکن نخواهد بود. اظهاراتی که شبیه آن را مهدی #بازرگان در اواخر عمر خود مطرح کرد و در آن مباحث دین را فقط ناظر به خدا و آخرت و مباحث علم را فقط ناظر به زندگی دنیا قلمداد می کرد.
✅حال آنکه، وقتی از علوم انسانی اسلامی سخن گفته میشود به معنای تعارض کلی با علوم انسانی مدرن نیست چون جامعه مدرن، تعارض کلی با جامعه اسلامی ندارد و مشترکات و افتراقاتی بین آنها برقرار است و #عقل و #تجربه از مهمترین منابع علم دینی هستند.
✅ اگر «علم» در معنای پوزیتیویستی آن، و «دین» به معنای مجموعه گزاره های موجود در متون مقدس دینی، قلمداد شود، هیچگونه تصویر معقولی از علم دینی ممکن نیست. همچنانکه آقای روحانی با همین استدلال امکان اسلامی سازی علوم را رد کرده و زحمات اندیشمندان علوم اسلامی را به هیچ انگاشته اند. در واقع، ایشان تاثیر پارادایم‌ها در علم را نیز انکار کرده و گویی تمام مباحث فلسفه علم را بی‌ارزش شمرده‌اند. واقعیت این است که مشکل اصلی در فضای کشور ما، و به ویژه در حوزه علوم انسانی ـاجتماعی، فضای مرعوبیتی است که به اسم علم در مجامع به اصطلاح علمی پدید آمده به نحوی که نظرات دانشمندان غربی(که خود نیز گاهی پس از گذشت چند سال آن را رد میکنند) به طور مطلق صحیح شمرده میشود و از ظرفیت های مهمی که میراث علمی ما برای تحول آفرینی در علم در اختیار ما قرار داده غفلت یا تغافل میشود. همین مساله ضرورت اسلامی سازی علوم انسانی را روشن میکند.
✍️متن کامل گفتگوی محمد عبدالهی با قدس آنلاین: https://qudsonline.ir/news/590705/
👉 ☑️ @abdollahy
✅ ظاهرا در بحث علم دینی، یک تلقی ابتدایی از علم و از دین در ذهن آقای #روحانی وجود دارد که بر اساس همان تلقی اولیه ی خود که با واقع مطابق نیست اظهار نظر کرده و با #مغالطه سعی در اثبات آن دارد. در مغالطه؛ فرد مغالطه گر بی مقدمه، شروع به طرح ادعای سخیفی نموده و تقریری غلط و ضعیف از نظر حریف، ارائه داده و آن را تصریحاً یا تلویحاً به حریف نسبت داده و سپس به ابطال آن میپردازد.
✅ بر اساس دیدگاه وی، #علم و #دین قلمرو مشترکی ندارند و تعامل معرفتی بین آنها ممکن نخواهد بود. اظهاراتی که شبیه آن را مهدی #بازرگان در اواخر عمر خود مطرح کرد و در آن مباحث دین را فقط ناظر به خدا و آخرت و مباحث علم را فقط ناظر به زندگی دنیا قلمداد می کرد.
✅حال آنکه، وقتی از علوم انسانی اسلامی سخن گفته میشود به معنای تعارض کلی با علوم انسانی مدرن نیست چون جامعه مدرن، تعارض کلی با جامعه اسلامی ندارد و مشترکات و افتراقاتی بین آنها برقرار است و #عقل و #تجربه از مهمترین منابع علم دینی هستند.
✅ اگر «علم» در معنای پوزیتیویستی آن، و «دین» به معنای مجموعه گزاره های موجود در متون مقدس دینی، قلمداد شود، هیچگونه تصویر معقولی از علم دینی ممکن نیست. همچنانکه آقای روحانی با همین استدلال امکان اسلامی سازی علوم را رد کرده و زحمات اندیشمندان علوم اسلامی را به هیچ انگاشته اند. در واقع، ایشان تاثیر پارادایم‌ها در علم را نیز انکار کرده و گویی تمام مباحث فلسفه علم را بی‌ارزش شمرده‌اند. واقعیت این است که مشکل اصلی در فضای کشور ما، و به ویژه در حوزه علوم انسانی ـاجتماعی، فضای مرعوبیتی است که به اسم علم در مجامع به اصطلاح علمی پدید آمده به نحوی که نظرات دانشمندان غربی(که خود نیز گاهی پس از گذشت چند سال آن را رد میکنند) به طور مطلق صحیح شمرده میشود و از ظرفیت های مهمی که میراث علمی ما برای تحول آفرینی در علم در اختیار ما قرار داده غفلت یا تغافل میشود. همین مساله ضرورت اسلامی سازی علوم انسانی را روشن میکند.
✍️متن کامل گفتگوی محمد عبدالهی با قدس آنلاین: https://qudsonline.ir/news/590705/
👉 ☑️ @abdollahy