🔹زنده‌باد صلح
🖋عباس آخوندی، ۱۴۰۴/۴/۳
1- بامداد امروز ایران با اعلام وزیر محترم امور خارجه با پیشنهاد ترامپ رییس‌جمهور امریکا مبنی بر توقف منازعه موافقت کرد. بی‌گمان این اعلام آقای عراقچی بدون هماهنگی با مقامات ارشد صورت نگرفته و آنچه اعلام شده‌، نظر نظام بوده‌است.
2- بی‌گمان، توقف جنگ پس از 12 روز حاصل مقاومت و حملات درست، به‌موقع و موثر نیروهای مسلحِ عزیز ایران بود. این، علیرغم بهره‌مندی دشمن از بالاترین فناوری‌های تسلیحاتی و پشتیبانی امریکا بود. در این ارتباط باید هم‌چنین به نقش یک‌پارچگی بی‌نظیر ملی، دیپلماسی فعال و خدمات‌رسانی دولت و نهادهای مسوول اشاره کرد. وگرنه، نه ترامپ چنین پیشنهادی می‌داد و نه نتانیاهوی جنایتکار آن را می‌پذیرفت.
3- وضعیتی که در آن هستیم، قطعا متزلزل است. باید یک گام فراتر رویم و آن را تبدیل به یک آتش‌بس حقوقی و سپس یک صلح پایدار در سطح سازمان ملل و یا به هر روش دیگری که دستگاه دیپلماسی ایران درست و عملی می‌داند، تبدیل کنیم.
4- با درک درست از جنگ شناختی باید از هر ابتکار آغاز مذاکرات مستقیم و همه‌جانبه با آمریکا و تمام جهات خارجی استقبال کرد در جهت دستیابی به صلح پایدار اقدام نمود.
5- در این جنگ خسارات مادی فراوانی دیدیم. لیکن بزرگترین خسارتی که به ما وارد شد، جان‌های عزیزی بود که شهید شدند که به‌ هیچ‌وجه قابل جبران نیست. یاد آنان را گرامی بداریم. البته که خسارات فراوانی نیز بر دشمن وارد ساختیم که سزای هر متجاوزی است.
6- دو گروه مخالف استحکام صلح و ثبات در منطقه هستند: اسرائیل و سلفیان. هرگونه، تضعیف وضعیت فعلی، حرکت بر خلاف منافع ملی و بازی در زمین اسرائیل است. به‌هوش باشیم که ناخواسته ابزار دست نتانیاهوی جنایتکاران نشویم.

🔹 Long Live Peace
🖋 Abbas Akhoundi — June 23, 2025
1. Earlier this morning, the Islamic Republic of Iran—according to the announcement by the Honorable Foreign Minister—formally accepted the proposal put forth by United States President Donald Trump for a cessation of hostilities. Undoubtedly, Mr. Araghchi’s statement was issued in full coordination with senior leadership and thus reflects the official and unified position of the Islamic Republic.
2. There is no doubt that the ceasefire, achieved after twelve days of conflict, is the result of the steadfast resistance and the timely, effective, and strategically executed operations of Iran’s esteemed armed forces—despite the adversary’s possession of the most advanced weaponry and the full support of the United States. It is equally essential to acknowledge the profound national unity, the active and skillful diplomacy, and the diligent efforts of the government and all responsible institutions. Without these, neither Trump nor Netanyahu would have made such a proposal, nor would the latter have accepted it.
3. The current situation remains delicate and precarious. It is imperative that we now take the next step by formalizing this agreement into a legal ceasefire, and subsequently transforming it into a sustainable and enduring peace, whether through the auspices of the United Nations or by any other mechanism deemed appropriate and effective by the Iranian diplomatic apparatus.
4. With a comprehensive understanding of the complexities of cognitive warfare, it is incumbent upon us to embrace any initiative aimed at launching direct, inclusive, and substantive negotiations with the United States and other relevant international stakeholders, in pursuit of a just and lasting peace.
5. The recent conflict has resulted in considerable material losses. Yet, the most profound and irreparable loss has been the sacrifice of our martyrs—those cherished lives lost in defense of our nation. We must honor their memory with the utmost reverence. At the same time, it is worth noting that we inflicted substantial damage upon the enemy—an inevitable and rightful consequence for any aggressor.
6. It must be clearly stated that there are two principal forces opposed to the consolidation of peace and stability in the region: the Zionist regime of Israel and extremist Salafist groups. Any weakening of our current strategic position constitutes a direct threat to national interests and serves, whether knowingly or not, the agenda of Israel. We must, therefore, exercise utmost vigilance to ensure that we do not, even inadvertently, become instruments of Netanyahu and his criminal entourage.

🔹زمان را دریابیم

✍عباس آخوندی، ۱۴۰۴/۴/۳

🔻جنگ ایران و اسرائیل یک بار دیگر #تنهایی_استراتژیک_ایران را نشان داد. بدون فوت وقت باید سیاست #بی‌طرفی_فعال از سوی ایران اعلام گردد.
به گفت‌وگوی زیر که در اذرماه 1403 در این باره انجام داده‌ام نگاه کنید.

🔻برای آشنایی بیشتر با سیاست بی‌طرفی فعال این عبارت را در همین کانال جستجو کنید.

🔹استراتژی بی‌طرفی فعال

✍️عباس آخوندی

🔻با توجه به واقعیت‌های تحولات منطقه و جهان و ضرورت حفظ امنیت ملی ایران، به‌نظر می‌رسد که ضروری است ایران تجدید نظر کلی در سیاست‌های راهبردی خود داشته باشد. من سیاست بی‌طرفی فعال را برای ایران پیشنهاد می‌کنم.

🔻 از کسانی که این ویدیو را می‌بینند درخواست دارم که نقطه نظرهای انتقادی خود را زیر این پست قرار دهند.

🎥 از محور مقاومت تا بی‌طرفی فعال

🔶گفتگوی عباس آخوندی و ابراهیم متقی

🔻عباس آخوندی: اسرائیل دنبال این است که به‌نحوی رقبای خود را در منطقه خلع‌سلاح کند. ایران باید استراتژی دولت بی‌طرف فعال را درپیش بگیرد و رسما اعلام کند که حیاط‌خلوت و متحد هیچ‌یک از قدرت‌های جهان نیست. اینکه چین و روسیه را متحد خود دانستیم هیچ کمکی به ما نکرده است، وضعیت امنیت حزب‌الله، روسیه و سوریه در منطقه این مسئله را تایید می‌کند!

🔻ابراهیم متقی: با توجه به سابقه تاریخی‌ای که در ایران داشتیم، بی‌طرفی برای ما مطلوب نیست. بی‌طرفی زمانی ممکن است که بازدارندگی کشور تضعیف نشود. سیاست بین‌الملل و قدرت‌های بزرگ هیچ‌گاه به یک قدرت منطقه‌ای آزادی عمل نمی‌دهند. در دولت‌های قبل دیدیم که ایران انعطاف‌پذیری نشان داد و خواستار رابطه با آمریکا9 بود، اما آنها بودند که کنار رفتند.

🎞 فیلم کامل این گفتگو در یوتوب آزاد:
https://youtu.be/oSnJ7j0E4Ug

یادداشتی ارجمند و شایسته خواندن و ژرف‌اندیشیدن.

جنگ ۱۲ روزه؛ شاهدی بر «تنهایی استراتژیک ایران»

🖌عباس موسایی | فعال سیاسی اصلاح‌طلب

🔹نوع ِنگاه، مبادی و مبانی ِکشورهای جهان از ایالات‌متحده آمریکا و کشور‌های اروپایی تا کشورهایی که در بلوک شرق تعریف می‌شوند (روسیه و چین) و نیز کشورهایی که جهان اسلام را تشکیل می‌دهند، پیرامون ِجنگ ایران و اسرائیل، مبانی ِاستوار ِنظریه‌ی «تنهایی ِاستراتژیک ایران» را بیش‌ازپیش، عیان کرد.

🔹تنهایی استراتژیک، مفهومی که نخستین‌بار توسط محی‌الدین مصباحی، استراتژیست برجسته ایرانی بیان‌شده، اشاره به واقعیتی است که در آن «ایران، چه آگاهانه و خودخواسته و چه ناخواسته و از روی ناچاری، به‌گونه‌ای استراتژیک تنهاست و محروم از هرگونه اتحادهایی معنادار و متصل به قدرت‌های بزرگ.»

🔹تنهایی استراتژیک ایران اشاره به وضعیتی است که در آن ایران فاقد هرگونه اتحاد طبیعی با ابرقدرتی جهانی یا قدرتی بزرگ است؛ فقدانی که با پیروزی انقلاب اسلامی، بحران گروگان گیری و درنهایت جنگی خونین و طولانی با عراق بیش‌ازپیش تشدید شد.

🔹ایران دچار تنهایی استراتژیک است، یعنی در تدوین، کاربرد و پیشبرد استراتژی های کلان خود تنها است. به‌رغم ِآنکه ممکن است متأثر از منازعات پیچیده و هزارتوی بین‌المللی‌،‌‌ لحظاتی از ادراک‌،‌‌ مسیر‌،‌‌ استراتژی‌،‌‌ مواجهه‌،‌‌ تصمیم و... را با کشور / کشورهایی‌،‌‌ همراستا باشد‌،‌‌ اما این لحظات و همراهی‌،‌‌ بسان سایر موارد برآمده از خصایص سیال سیاست‌،‌‌ مقطعی، شکننده و ناپایدار بوده و از ساحت ‌‌لفظی، خطابی و رتوریک‌،‌‌ فراتر نرفت.‌

🔹فی‌المثل‌، ‌‌اوراسیا گرایی الکساندر دوگین، تا آنجا که در منطقی غرب‌ستیزانه، ایران را در کنار روسیه و در تقابل با غرب و هم‌پیاله‌کردن ایران با روسیه در جنگ با اوکراین می‌کند و بخشی موثر از هزینه‌ها را بر ایران حوالت می‌دهد، ایده و عمل کاخ کرملین است، اما آنگاه که ایران در میدان جنگ با رژیم صهیونسیتی به‌عنوان تکه‌ای از غرب در شرق‌،‌‌ قرار دارد، دوگین‌ ،‌‌این جنگ را جنگ شیعه و یهود می‌داند که به روسیه ارتباطی ندارد!!! ما اکثر العبر و اقل الاعتبار.

🔹منطق تنهایی استراتژیک‌،‌‌ نتایج و پیامد‌هایی کلیدی و اساسی را در پی داشته است . جنگ ایران و اسرائیل‌،‌‌ بخش‌هایی از این پیامدها را به منصه‌ی ظهور رسانید، بدین‌معنا که آنچه در ذهنیت ایرانیان پیرامون اینکه ایران در مواجهه با اسرائیل‌،‌‌ به‌شدت تنهاست‌،‌‌ به وضوحی بیش‌ازپیش رخ نمایاند.

🔹تجویز مصباحی برای ایران دچار تنهایی استراتژیک این است که : «کشوری که مرزهایش خاکریز دفاعی آن باشد، باید به درون خود تکیه کند.». آنچه در این جنگ اما به کمک ایران آمد‌،‌‌ نه انیران‌،‌‌ بلکه ایران بود. به‌عبارتی‌، ‌‌مبانی برسازنده‌ی «ایران»، برای ایران به صحنه آمد. ایرانیان به‌رغم همه‌ی نگرانی‌ها، دوباره به میدان آمده و در برابر متجاوز به خاک ایران، همبستگی بیشینه‌ای از خود به نمایش گذاشتند. به زبانی دیگر‌،‌‌ انتگریزه‌‌شدن هرآنچه در روح تاریخی و عناصر برسازنده‌ی ایران‌‌‌ نقش‌آفرینی کرده بودند، در این مواجهه به‌مدد ایران شتافتند و سدی ستبر در برابر دشمن متجاوز شدند تا ایران دچار شکنندگی و فروپاشی نشود.

📌هم‌میهن را در فضای مجازی دنبال کنید:

🔗سایت | 🔗اینستاگرام | 🔗 واتساپ | 🔗تلگرام

درخواستی عدالت‌خواهانه، از موضع نگاه به درون و ارج‌گذاری بر سرمایه‌های ملی و آغاز انجام تغییرات نهادی و سیاستی در ایران.

یادداشت زیر را آقای امیر پارسا گرمسیری نوشته‌است. او دانشجوی من در دوره‌ی کارشناسی ارشد مطالعات بریتانیا در دانشگاه تهران بود. جوانی پر مطالعه، خون‌گرم، مهربان و سخت‌کوش.
دیدم که خیلی خوب نوشته‌است. دریغم آمد که با شما در میان نگذارم. به‌واقع دلگرم به چنین جوانان اندیشمند و ایران‌دوستی هستیم.


جنگ ۱۲ روزه اسرائیل علیه ایران
آغازی بر پایان یا پایانی بر یک دوران؟

✍امیرپارسا گرمسیری

در تاریخ هر ملت، لحظاتی هست که آینده یک کشور نه در میادین سیاسی و دیپلماتیک، بلکه در آتش و خاکستر جنگ رقم می‌خورد. جنگ ۱۲ روزه تحمیلی اسرائیل علیه ایران، بی‌تردید یکی از همین لحظات است. جنگی کوتاه، اما به‌شدت پرتنش و سرنوشت‌ساز که تأثیرات آن، فراتر از میدان نبرد، بر مناسبات داخلی و بین‌المللی ایران سایه خواهد انداخت. اکنون پرسش این است که نتیجه‌ی حاصل از این جنگ چه خواهد بود؟

نتایجی فراتر از نتیجه
در دنیای فوتبال فارغ از نتیجه ی برد ، باخت و تساوی و آمار گل های رد و بدل شده ، آنچه مهم است دو مفهوم قابل برسازی تحت عنوان شکست و پیروزی است . برای نمونه
بازی ایران و استرالیا در سال ۱۹۹۷ هنوز هم به‌عنوان یکی از شیرین‌ترین خاطرات ورزشی ملت ایران شناخته می‌شود. آن بازی به رغم آنکه با نتیجه مساوی ۲-۲ به پایان رسید، اما به صعود ایران به جام جهانی انجامید. در ظاهر نتیجه مساوی بود ، نه برد بود و نه باخت اما در واقعیت، آن «مساوی» از بسیاری از پیروزی‌ها ارزشمندتر بود. این مثال واجد نکته ی مهمی است ، اینکه : مهم نیست که نتیجه‌ی بازی چیست، مهم نتیجه‌ای است که از آن بازی حاصل می‌شود.
در صحنه‌ی جنگ نیز همین منطق حکم‌فرماست. شاید طرف های جنگ خسارت‌های قابل‌توجهی ببینند ، شاید زیرساخت‌هایی از دست بروند ، شاید جنگ قربانیان زیادی بر جای بگذارد و جان های عزیزی را بستاند ، اما طرفی پیروز میدان است که نتایج حاصل از جنگ را فارغ از نتایج آماری مستقیم از جنگ به نفع خود رقم بزند . این همان پیروزی راهبردی است .
اکنون اگر در پی این جنگ، موقعیت استراتژیک و بین‌المللی ایران ارتقاء یابد و اصلاحاتی هدفمند و موثر در سازوکار حکمرانی کشور شکل بگیرد، آنگاه این جنگ می‌تواند به یک نقطه‌ی عطف تاریخی تبدیل شود ؛ حتی اگر نتیجه‌ی تاکتیکی آن، پیروزی نظامی قاطع نباشد.

سه سناریو، سه آینده متفاوت

پس از جنگ ۱۲ روزه، تحلیل‌گران سیاسی و نظامی به سه رویکرد عمده در تحلیل آینده ایران اشاره دارند .

سناریوی فروپاشی یا تجزیه :
در این نگاه بدبینانه، جنگ اخیر آغاز فروپاشی جمهوری اسلامی، یا حتی پایان ایران در موقعیت جغرافیایی، سیاسی ، تمدنی و تاریخی فعلی‌اش تلقی می‌شود. تحلیل‌گران این گروه معتقدند ضربه‌های سیاسی، اقتصادی و امنیتی حاصل از جنگ، کشور را به‌سمت بی‌ثباتی مزمن و حتی تجزیه سوق خواهد داد.

سناریوی فرو رفتن در مدل کره شمالی :
برخی دیگر پیش‌بینی می‌کنند که جمهوری اسلامی پس از جنگ، در واکنش به انزوای بین‌المللی و تهدیدات خارجی، سیاست‌هایی مشابه کره شمالی در پیش گیرد: امنیتی کردن کامل فضا، حذف مشارکت سیاسی، بستن درهای دیپلماسی و اتکاء انحصاری به قدرت نظامی. این مسیر، هرچند بقای کوتاه‌مدت نظام را تضمین کند، اما در بلندمدت به فرسایش ساختار سیاسی و اجتماعی کشور خواهد انجامید.

سناریوی تحول درونی و جهش ملی :
اما سومین سناریو، که نگارنده آن را محتمل‌تر و بایسته‌تر می‌داند، ورود ایران به یک دوره‌ی جدید از حیات سیاسی است. دوره‌ای که در آن حکومت با فاصله گرفتن از شیوه های ناکارآمد، غیرمنعطف و بسته در امر حکمرانی ساختاری نوگرا، کارآمد، مردمی و هوشمند را برای اداره ی کشور و ساختن آینده ی ایران سامان دهد . این تحول نه از جنس فروپاشی است، نه از نوع فرو رفتن و انزوا ؛ بلکه نوعی بازسازی و نوسازی درونی است در پاسخ به بزرگ‌ترین تهدید خارجی چند دهه‌ی اخیر.

جمهوری اسلامی پس از اثبات کفایت خود در دفع سهمگین ترین تهاجم نظامی از سوی دو کشور مجهز به مدرن ترین ارتش های جهان و سلاح هسته ای ، اکنون اگر از دل این بحران، بر آن باشد که مسیر تازه‌ای در پیش گیرد؛ مسیری که در آن عناصری چون گسترش آزادی‌های سیاسی و اجتماعی، عدالت اجتماعی، رفاه، شایسته‌سالاری، فسادزدایی، تعامل متوازن با جهان با رویکرد اولویت تامین منافع ملی و خیر عمومی در کانون سیاست‌گذاری‌ها قرار گیرند ، آنگاه می‌توان گفت این جنگ نه تنها «آغازی بر پایان» نخواهد بود ، بلکه «پایانی بر دوران» گذشته است ؛ دورانی که در آن ضعف هایی همچون ناکارآمدی، بی‌اعتمادی، سیاست خارجی منجمد ، و تبعیض و بی عدالتی ناشی از پدیده ی فساد بر قوت هایی چون ثبات و انسجام ملی سایه افکنده و مجال نداد تا دستاوردهای کم نظیر علمی پژوهشی ، نظامی ، فضایی و حتی سیاسی کشور آنطور که شایسته است کام مردم را شیرین کند .

در این صورت، مردم ایران که در این جنگ دوازده روزه، در کنار نیروهای مسلح ایستادگی خیره‌کننده‌ای از خود نشان دادند موفق شده اند که نه تنها یک تهاجم بیرونی را دفع کنند ، بلکه با خون و آتش، صفحه‌ای نو را در سرنوشت خود و کشور رقم بزنند .

این نگاه، یادآور همان صحنه‌ی حماسه ی ملبورن است که در آن ایران با تساوی در برابر استرالیا به جام جهانی رسید. شاید امروز هم، نتیجه جنگ چیزی شبیه «تساوی» باشد. اما اگر این تساوی به «صعود» ایران به مرحله‌ای تازه در تاریخ خود منجر شود، این نقطه، به یکی از درخشان‌ترین لحظات حافظه جمعی ملت ایران بدل خواهد شد.

برگ زرینی در تاریخ یا لکه‌ای تیره؟

در نهایت، جنگ ۱۲ روزه می‌تواند به دو شکل در تاریخ ایران ثبت شود:
یا به‌عنوان یک شکست تلخ و نقطه‌ی آغاز افول؛
یا به‌عنوان برگی زرین در کتاب تاریخ، جایی که ملتی در برابر دو قدرت نظامی بزرگ ایستاد، دوام آورد، و از دل جنگ، کشورش را بازتعریف کرد.
انتخاب این مسیر، نه به اراده ی دشمنان، بلکه در دستان خود ماست. همان‌گونه که نتیجه‌ی نهایی یک تورنمنت فوتبال تنها به نتیجه‌ی یک بازی وابسته نیست ، سرنوشت یک کشور نیز با یک جنگ تعیین نمی‌شود، بلکه با نحوه‌ی مواجهه با نتایج آن جنگ رقم می‌خورد.

- امیرپارسا گرمسیری
دانشجوی دکتری دانشکده مطالعات جهان، دانشگاه تهران
۵ تیر ۱۴۰۴

آقای قالیباف
رئیس محترم مجلس شورای اسلامی

در این هنگامه که ملت ایران یک‌پارچه در برابر دشمنان متجاوز قد علم کرده‌است، دست و زبان ملت ایران را نبرید. باور‌ کنید این طرح نتیجه‌ای وارونه خواهد داشت.

دادگاه برای مجازات جاسوسان و خائنان به این سرزمین از بالاترین اختیارات قانونی بهره‌مند است. و هیچ‌گاه‌ با خلاء قانونی روبه‌رو نبوده‌است. ‌این‌گونه قانون‌ها بیشتر  بندی بر دست‌وپای رجال ملی می‌گردند تا جاسوسان و‌ستون‌پنجم اسرائیل جنایتکار. رجال ملی را به‌همکاری بگیرید. پس نزنید. این به خیر و صلاح نزدیکتر است.

https://ensafnews.com/599495/%d8%a7%d8%b9%d8%aa%d8%b1%d8%a7%d8%b6-57-%d8%a7%d8%b3%d8%aa%d8%a7%d8%af-%d9%88-%d8%ad%d9%82%d9%88%d9%82%d8%af%d8%a7%d9%86-%d8%a8%d9%87-%d8%b7%d8%b1%d8%ad%db%8c-%d8%a8%d8%a7-%d8%b9%d9%86%d9%88/

مصاحبه جناب دکتر #پزشکیان با #تاکر_کارلسون، مصاحبه‌ای دقیق، حرفه‌ای از موضع قدرت، صداقت، راهگشا و اثرگذار بر شنوندگان با هر نوع سابقه شغلی وحرفه‌ای و یا موقعیت سیاسی و اجتماعی در هر جای جهان.
https://irna.ir/news/85882268/%D8%B1%D8%A6%DB%8C%D8%B3-%D8%AC%D9%85%D9%87%D9%88%D8%B1-%D8%A8%D8%A7%D8%B2%DA%AF%D8%B4%D8%AA-%D8%A8%D9%87-%D9%85%D8%B0%D8%A7%DA%A9%D8%B1%D9%87-%D9%86%DB%8C%D8%A7%D8%B2%D9%85%D9%86%D8%AF-%DB%8C%DA%A9-%D8%B4%D8%B1%D8%B7-%D8%A7%D8%B3%D8%AA-%D8%A7%D8%B9%D8%AA%D9%85%D8%A7%D8%AF-%D8%A8%D9%87-%D8%B1%D9%88%D9%86%D8%AF

🔹 عنوان گزارش: از اقتصاد اشغال تا اقتصاد نسل‌کشی
🔹 نهاد منتشرکننده: گزارشگر ویژه شورای حقوق بشر سازمان ملل (ژوئن ۲۰۲۵)- فرانچسکا البانیزی
🖋مترجم_ عباس آخوندی با استفاده از هوش مصنوعی

🔻این گزارش تکان دهنده تهیه شده توسط گزارش‌گر سازمان ملل خانم فرانچسکا آلبانیزی است که نشان می‌دهد که چگونه اقتصاد استعماری اسکان‌گرایانه اسرائیل – از تأمین سلاح و فناوری‌های نظارتی تا بانکداری، بیمه، دانشگاه‌ها و صنایع استخراجی – به تدریج به اقتصاد نسل‌کشی تبدیل شده است. از اکتبر ۲۰۲۳ به بعد، زیرساخت‌های اقتصادی، فناورانه و سیاسی که پیشتر برای سلب مالکیت، بهره‌کشی و سرکوب فلسطینیان طراحی شده بودند، به ابزارهایی برای کشتار گسترده، تخریب ساختاری و آوارگی دسته‌جمعی بدل شدند.

🔻این گزارش روشنگرانه نشان می‌دهد که بسیاری از نهادهای شرکتی و مدیران آنها، با علم به اینکه مشارکت‌شان نقض حق تعیین سرنوشت فلسطینیان و ارتکاب جنایاتی مانند نسل‌کشی و آپارتاید را تسهیل می‌کند، همچنان به فعالیت‌های خود ادامه می‌دهند. این وضعیت حاکی از یک انحطاط اخلاقی و یک بحران جدی در نظام حاکمیت و پاسخگویی جهانی است که به شرکت‌ها اجازه می‌دهد از قدرت اقتصادی و سیاسی خود برای نقض گسترده حقوق بشر بدون ترس از پیامدهای آن استفاده کنند.

🔻گزارش تأکید می‌کند که برای متوقف‌کردن این روند و پایان‌دادن به نسل‌کشی، مسئولیت‌پذیری شرکت‌ها امری ضروری است. دولت‌ها و سازمان‌های بین‌المللی باید فوراً نسبت به پاسخگو کردن شرکت‌های دخیل در نقض‌ها و جرائم اقدام کنند و از تمام ابزارهای حقوقی موجود در سطوح ملی و بین‌المللی – از جمله تحریم، تحقیقات قضایی و محدودیت‌های سرمایه‌گذاری – بهره بگیرند.

🔻شرکت‌ها باید بدون قید و شرط از هرگونه فعالیت مرتبط با اقتصاد اشغال و آپارتاید اسرائیل خارج شوند و هرگونه همکاری یا تعامل تجاری با ساختارهای مرتبط با اشغال را متوقف کنند. در غیر این صورت، باید آمادگی پاسخگویی کیفری و مدنی را داشته باشند.

🔻در نهایت، حق تعیین سرنوشت و بقای ملت فلسطین در گرو شکستن زنجیره همدستی شرکت‌ها و پایان دادن به نظامی است که اشغال و نسل‌کشی را به یک تجارت سودآور برای بخش خصوصی تبدیل کرده است. پایان‌دادن به این روند، مستلزم یک تعهد جمعی از سوی جامعه جهانی، نهادهای دولتی و جامعه مدنی برای مقابله با ساختارهای اقتصادی، سیاسی و حقوقی‌ای است که این جنایات را ممکن کرده‌اند.

🔻این گزارش از 200 شرکت از شرکت‌های به‌نام جهان با تاکید بر 45 شرکت عمده را که در جنایت نسل‌کشی شریک اسرائیل بوده و هستند یاد می‌کند. برخورد با نام شرکت‌هایی چون لاکهید مارتین، Maersk، البیت، IAI، IBM، HP، مایکروسافت، گوکل، آمازون و کاتترپیلار جالب توجه است. این گزارش افکار عمومی جهان را در دوراهی اخلاقی استفاده از خدمات این بنگاه‌ها و یا تحریم آنها قرار می‌دهد. سختی انتخاب در این قرار دارد که این بنگاه‌ها در زندگی روزمره‌ی بخش اعظمی از ابناء بشر نقش مستقیم دارند و آزمون بسیار سختی برای ملت‌های گوناگون است.
گزارش با استناد به اصول حقوق بشری و تحولات قضایی اخیر (ازجمله احکام دیوان بین‌المللی دادگستری) تأکید می‌کند هرگونه همکاری تجاری با ساختار اشغال اسرائیل به معنای مشارکت آگاهانه در نقض حق تعیین سرنوشت و ارتکاب جرائم بین‌المللی از جمله نسل‌کشی و آپارتاید است. از این رو، این گزارش تاکید می‌کند که شرکت‌ها و دولت‌های متبوع آنها باید بدون قید و شرط از هرگونه فعالیت مرتبط با اقتصاد اشغال و آپارتاید اسرائیل خارج شوند و هرگونه همکاری یا تعامل تجاری با ساختارهای مرتبط با اشغال را متوقف کنند. در غیر این صورت، باید آمادگی پاسخگویی کیفری و مدنی را داشته باشند.
در نهایت، این گزراش تاکید می‌کند که پایان‌دادن به این روند، مستلزم یک تعهد جمعی از سوی جامعه جهانی، نهادهای دولتی و جامعه مدنی برای مقابله با ساختارهای اقتصادی، سیاسی و حقوقی‌ای است که این جنایات را ممکن کرده‌اند.

🔻شایسته است ج.ا. در هماهنگی با دولت آفریقای جنوبی و هم‌چنین کشورهای عضو کنفرانس اسلامی با استناد به این گزارش رسمی سازمان ملل از رهگذر دادگاه بین‌المللی کیفری اقدام‌های حقوقی لازم را معمول دارد.

ترجمه فارسی متن کامل گزارش گزارشگر ویژه شورای حقوق بشر سازمان ملل در باره اقتصاد نسل‌کشی در اسرائیل

متن انگلیسی گزارش کامل گزارشگر ویژه شورای حقوق بشر سازمان ملل در باره اقتصاد نسل‌کشی در اسرائیل

ضرورت حل‌وفصل جامع مسائل ایران و آمریکا

به همگان توصیه می‌کنم که اگر این‌ گفت‌وگو را ندیده‌اند، حتما ببینند. و اگر دیده‌اند یک بار دیگر ببینند.

این گفت‌گو از بهترین و‌ روشنگرایانه‌ترین گفت‌گوهایی است که تا کنون در باره تجاوز اسرائیل به ایران و‌ هم‌چنین، حمله امریکا به مراکز هسته‌ای ایران شنیده‌ام.

گفت‌گویی که هم زمینه‌ها‌ و دلایل تجاوز، اهداف و استراتژی‌های اسرائیل و راه‌های مقابله با آن را به خوبی توضیح‌می‌دهد.

هادیان تصریح‌ می‌کند که منافع ملی حل‌وفصل جامع‌ مسائل ایران و آمریکا است و نه تنها انحصار مذاکره در باره مساله‌ی هسته‌ای. این موضع درستی است که متاسفانه دولت هنوز به آن گرایش نیافته است.

البته من پیش از این نیز گفته بودم که مذاکره هسته‌ای حتی به فرض موفقیت در گام‌نخست، در ادامه، در مدت کوتاهی منجر به شکست خواهد شد، مگر آن‌که مذاکره با هدف و با اراده‌ی حل ‌وفصل جامعه مسائل ایران و آمریکا باشد.

https://youtu.be/IFdWFSu-654?si=rr61-xEd-0R5KoC-

در خواست پاسخ در صدا و سیما

پیرو انتشار نامه 180 تن از استادان و اقتصاددانان، صدا و سیمای ج.ا. در چندین برنامه از جمله برنامه نصرالله بر خلاف قانون اقدام به توهین به امضا کنندگان به‌طور عموم و نشر اکاذیب در مورد شخص اینجانب نمود. از آن تاریخ به شرح این نامه درخواست پاسخ‌گویی داشتم که تا کنون پذیرفته نشده است. مراتب را جهت استحضار عموم ملت شریف ایران انتشار می‌دهم. البته این مانع اقدام قضایی نخواهد شد.

این ره که تو می‌روی

نقض حقوق شهروندان است
👇

🔴طرح صیانت با لباس مبدل به امضای پزشکیان
۱/مرداد/۱۴۰۴
آقای پزشکیان دیروز طی نامه ای "لایحه مقابله با انتشار محتوای خبری خلاف واقع در فضای مجازی" را به مجلس تقدیم کرد.
این لایحه به قید دوفوریت در هیأت وزیران تصویب شده است.
چند نکته به اشاره:

۱-لایحه دارای ۲۲ ماده است.

۲-محتوای اصلی لایحه همان چیزی است که دو سه سال پیش تحت عنوان طرح صیانت از فضای مجازی توسط نمایندگان تهیه و در مجلس مطرح شد. طرحی که به شدت حق آزادی بیان و دسترسی به اطلاعات را از مردم سلب می کرد.

۳-این لایحه در عبارت پردازی ها متفاوت از طرح صیانت است. ولی محتوایش مثل همان لایحه حق آزادی بیان و حق دسترسی به اطلاعات را نشانه رفته است.

۴-کسانی که این لایحه را نوشته و تصویب کرده اند بخوبی می دانند که در قانون مجازات اسلامی جرم نشر اکاذیب و گزارش خلاف واقع به صراحت ذکر شده است (مادۀ ۶۹۸). از نظر حقوقی هیچ نیازی به این لایحه نبوده است. اما نویسندگان لایحه نعل وارونه زده اند تا نشان سم اسب را گم کنند. آنها چنین عنوانی برای این لایحه گذاشته اند تا معلوم نشود که این این لایحه همان طرح صیانت است در یک لباس مبدل و اندکی خوشگل تر.

۵-دولت آقای پزشکیان که تا حال اقدام قابل اعتنایی برای بهبود وضع رسانه ها توسعۀ حقوق و آزادی رسانه ها نکرده است و نمایندگان دولت در شورای نظارت بر صدا و سیما عملاً بی اثر بوده اند، ، همت گماشته برای تنگتر کردن و سخت تر کردن محیط آزادی بیان و دسترسی به اطلاعات چنان شتاب می کند که لایحه را به قید دو فوریت در هیأت وزیران تصویب می کند.

۶-آقایان وزیران محتترم کجا تنفس می کنند که در میان این همه بحرانهای سه فوریتی و چهار فوریتی و ده فوریتی ملت، این موضوع را "دوفوریتی" رسیدگی و تصویب می کنند؟ مشکل آزادی بیان برای آقایان وزیران و سایر دستگاهها دوفوریتی است نه برای ملت.

۷-پیشنهاد برادرانه بنده این است که لااقل آن وزرایی که به این لایحه رأی منفی داده اند نام خود را اعلام کنند برای حراست از اعتبار معنوی خود.

۸-هیچ کس در نهاد ریاست جمهوری یا در میان آقایان وزیران یا در معاونت حقوقی یا معاونت پارلمانی ریاست جمهوری نبود که به هیأت وزیران گزارش دهد که این لایحه به منزلۀ نقض حقوق ملت است و در موارد متعدد مغایر با آزادی‌های فردی و اجتماعی و اصول حقوق کیفری و اصول قانون اساسی است؟

۹-تأسف بارتر از همه چیز این است که آقای پزشکیان وعده کرده و عهد بسته بود با ملت که فیلترینگ را بردارد. این اتفاق نیفتاد و وعده فراموش شد و به ملت نگفتند چرا به وعده عمل نشد جملگی هیچ، دیوار تازه ای به دور حق آزادی بیان و دسترسی به اطلاعات کشیدند.

۱۰- برای آقای پزشکیان احترام فراوان قائلم. به صداقت ایشان همچنان باور دارم. اما اصول قانون اساسی و حقوق ملت از هرچیز و هرکس مهمتر است.
برادر من! عهد نابستن از ان به که ببندی و نپایی.
https://t.iss.one/kambiznouroozi