#فلسفه🔸چگونه هایدگر بخوانیم
مارک راتال، ترجمه مهدی نصر
چاپ اول ۱۴۰۳، نشر نی، قطع رقعی، ۱۶۵صفحه، جلد شومیز، قیمت: ۱۶۰۰۰۰تومان
تفکر هایدگر به جهات متنوعی برای انسان امروز اهمیت دارد. تفکر او، صرف نظر از تأثیر شگرفی که در فلاسفه‌ی بعد از خود مثل گادامر، یوناس، فوکو، لویناس، سارتر، آدورنو، بولتمان، بارت، بینسوانگر، مدارد بوس، رورتی، آگامبن و خیل کثیری دیگر از متفکران گذاشته، اصالتی بنیادین دارد که در تک‌تک صد و چند جلد آثار او می‌توان این اصالت و اعلام استقلال تفکر از علوم طبیعی، متافیزیک، انتوتئولوژی، ماده‌باوری و غیره را دید. امروزه جریانی مرموز کرسی او در آلمان را به فلسفه‌ی تحلیلی اختصاص داده، اما فهم فلسفه، روانشناسی، نظریه‌ی سیاسی، هنر، معماری و بسیاری از حیطه‌های دیگر بدون درک تفکر هایدگر در مجموعه‌آثار او او ناممکن است. این کتاب تلاشی است برای همسفر شدن با هایدگر در آنچه او، به جای استعمال واژه‌هایی فریبکارانه مثل روش و مدل، راه می‌نامید. شهر کتاب

#کتاب🔸افلاطون‌های پست‌مدرن
نیچه، هایدگر، گادامر، اشتراوس و دریدا را می‌توان پنج فیلسوف مهم پست‌مدرن دانست که کوشیدند محدودیت‌های عقل‌گرایی مدرن را آشکار کنند و راهی برای نقد آن بگشایند. اما طرح فکری این پنج متفکر با پیروی از الگویی مشابه شکل گرفته است؛ همۀ آن‌ها، برای گذر از آخرین مرحلۀ سنت فلسفی غربی و کشف معنای اصیل فلسفه‌ورزی، به سرآغاز فلسفۀ غربی یعنی افلاطون رجوع کردند. کاترین زاکرت در این کتاب می‌کوشد ابتدا اندیشۀ این متفکران و مواجهه‌شان با افلاطون را به نحوی دقیق و موشکافانه تبیین کند و توضیح دهد که پست‌مدرن‌بـــودن آن‌هـــا دقیقاً چه معنایی دارد. سپس #فلسفه این متفکران را به عرصۀ عملی پیوند می‌دهد و تبعات سیاسی و اجتماعی آن‌ را می‌کاود. حاصل کار او کتـابی است که هم طرحی یکپارچه و به‌هم‌پیوسته از تفکر فلسفیِ غربی برای خواننده مهیا می‌کند و هم نشان می‌دهد که چگونه این پنج فیلسوف، برای عبور از بحران‌های سیاسی و اجتماعی معاصرشان، سنت خود را بازخوانی و نقد کردند.
 لینک خرید

#کتاب▫️نشرثالث منتشرکرد:
🔸فلسفه‌درمانی
این کتاب تلاشی است برای دفاع از نقش فلسفه در ساختن زندگی، اگرچه #فلسفه نیازی به کسی ندارد تا از آن دفاع کند. ما نیاز داریم تا اهمیتش را در زندگی روشن کنیم تا بتواند نقش فراموش شده‌اش را ایفا کند، نقشی زنده‌تر: کار فلسفه این است که ما را قادر به زندگی سازد. نقشی که امروز در دورۀ انسان پس از ادیان به آن نیاز داریم؛ انسانی که بی‌شک نیازهای روحی دارد، اما ادیان موروثی نمی‌توانند به آن پاسخ دهند. دوستانی داریم که از فجایع روزگار و مصیبت‌های زمانه رنج می‌کشند، یکی در لهیب آتش دردی کشنده در شرایط بشری بسیار بی‌رحمانه می‌سوزد، یکی با دردهای ورشکستگی، یأس و بی‌یاوری رو به روست، یکی از دوزخ خشونتی وحشی، خسته و نفس بریده بیرون جسته و برای ماندن جان می‌کند، یکی می‌بیند بلایای روزگار آمال و آرزوهایش را بر باد می‌دهد و پا به سن گذاشته و یکی هم بی‌هیچ پایانی در بستر مرگ افتاده... آیا فلسفه چیزی برای گفتن به اینان دارد؟ پاسخ آری است و این همان چیزی است که تلاش می‌کنم ثابت کنم.
شهر کتاب

#فلسفه
🔸چه خبر از کنگره جهانی فلسفه؟
کنگره جهانی فلسفه (WCP) که هر پنج سال یکبار برگزار می‌شود، در رم تشکیل خواهد شد. کنگره جهانی فلسفه معمولاً یک برنامه بسیار حجیم دارد: امسال حدود ۵۵٠ صفحه برنامه با بیش از ١٠٠٠ سخنران.

فراسوی یک هشتگ🔸فلسفه
برای دستیابی به مباحث مربوط به فلسفه در کانال عرصه‌های ارتباطی بر روی هشتگ #فلسفه کلیک کنید.

#رخ‌نما #یونس_شکرخواه
#فلسفه🔸هایدگر؛ یک نگاه کوتاه
طرح بخشی از دیدگاه‌های #مارتین_هایدگر (بودن در جهان* و بودن در جهت مرگ**) در برنامه تلویزیونی #سپنج - #شبکه‌خانگی فیلیمو
*Being-in-the-world
**Being-toward-death

#تراس #فلسفه
🔸 آموختن
آموختن؛ زینت در رفاه، پناهگاه در مصیبت‌ها و توشه در پیری است. #فردریش_نیچه

#فلسفه🔸تفکر
نمی‌توانم هیچ چیزی به هیچکس بیاموزم. فقط می‌توانم آن‌ها را به تفکر وادار کنم.
#سقراط

#فلسفه🔸فیلسوف‌شدن
تصمیم گرفتن برای فیلسوف شدن به همان اندازه احمقانه به نظر می رسید که تصمیم به شاعر شدن داشتم.
#کارل_یاسپرس

#شبکه‌خانگی #تلویزیون #رخ‌نما
🔸سپنج؛ برنامه‌ای برای تفکر و مباحثه با مخاطب
🔹روزنامه اعتماد شنبه ٢۴ شهریور ١۴٠٣
#یونس_شکرخواه گفت: در برنامه سپنج معنا کاملا صیقل خورده بود و خبری از حرف‎های کلیشه‌ای نبود و همین کلیشه‌ای نبودن یکی از دلایل مهم جذابیت برنامه برای مخاطبان بود.
این مدرس #ارتباطات و #روزنامه‌نگاری که مهمان برنامه سپنج با اجرای #رضا_درستکار بود در ادامه درباره ویژگی‌های این برنامه گفت: برنامه سپنج به بهترین شکل از یک پلتفرم استفاده کرد، چنین پلتفرم‌هایی در همه جای دنیا تحت عنوان نروکستینگ (narrowcasting) (ارسال پیام برای بخش محدودی از جامعه) شناخته می‌شوند. در پخش محدود به موضوعات خاص پرداخته می‌شود. همان‌طور که در شبکه‌های تلویزیونی سراسری کشورمان هم برخی از شبکه‌ها یک ماموریت و شعار خاص دارند در پخش‌‌هایی مثل فیلیمو، فیلم نت، نماوا و امثال این‌ها هم برنامه‌ها با موضوعات خاص برای مخاطبان محدود به آن موضوع ساخته می‌شود و در این میان به نظرم برنامه سپنج از نروکستینگ در برابر برودکستینگ (broadcasting) (ارسال پیام برای بخش وسیعی از جامعه) استفاده درستی کرده است. مهم‌تر از همه اینکه انتخاب خوب و درست کلمه سپنج و اجرای توانمند مجری برنامه باعث شده که این برنامه فقط یک مصاحبه نباشد و مخاطب را به یک بحث دعوت ‏کند چون در دسته‎بندی تاک‌شوها دو نوع دسته‌بندی وجود دارد؛ یکی از جنس مصاحبه و دیگری از جنس مباحثه. سپنج از نوع بحث است.
شکرخواه با بیان اینکه پرداختن به موضوعاتی از جنس معنای زندگی و چیستی آن برای پلتفرم‌های با دامنه پخش محدود مناسب است، افزود: طرح بحث موضوعاتی از جنس چیستی و معنای زندگی می‌تواند با مخاطبان خاص ارتباط برقرار کند و ثمربخش باشد چون در تاک‌شو‌هایی که به یک بحث دامن زده می‌شود، مهمان برنامه ناچار است در قلمروی واژه حرکت کند نه اینکه جواب‌هایی از جنس بله - خیر یا به اصطلاح جواب‌های بسته به سوالات بدهد. در واقع مهمانان این برنامه وقتی وارد این بحث می‌شوند می‌دانند که نمی‌توانند حرف‌های مهمانان قبلی را تکرار کنند و اگر هم بنا به بحث تکرار پیش‌ بیاید به معنای فراوانی در یک تحلیل محتوا و اهمیت آن موضوع است که افراد مختلف را درگیر کرده است. علاوه بر اینها خوشبختانه مباحث برنامه فقط در حد چرایی نیست و چطور‌ها هم در این برنامه مطرح می‌شود و بنا به تجربه شخصی، من فکر می‌کنم جناب درستکار که مسوولیت اجرای برنامه را داشتند توانستند تا حد زیادی مرا از زاویه ارتباطات به مبانی فلسفه ارتباطات نزدیک کنند بنابراین بدون هیچ تردیدی می‌توان گفت که ساخت چنین برنامه‌هایی ثمربخش است و حتی می‌تواند بعدها به کتاب تبدیل شود، کتابی با موضوع کاویدن یک واژه (مثل سپنج) توسط افراد گوناگون، از مناظر مختلف. ضمن اینکه پاسخ به سوالات برنامه فقط از جنس فلسفه نیست و ناچارا به نوعی با علم هم مرتبط  می‎شود. 
این استاد ارتباطات در خصوص بازخوردهایی که از برنامه گرفته نیز توضیح داد: همه بازخوردهایی که درباره برنامه گرفتم بلااستثنا پیرامون مفید بودن برنامه بود و بسیاری از دوستان من نه تنها فقط درباره برنامه‌ای که من حضور داشتم بلکه به‌طور کلی درباره کلیت این برنامه احساس رضایت داشتند و به نظر من این مفید بودن فقط به خاطر محتوا نیست بلکه به خاطر عوامل دیگری مثل شکل اجرا، طراحی صحنه، طراحی نور درست هم هست. از نظر من در این برنامه، معنا کاملا صیقل خورده بود و خبری از حرف‎های کلیشه‌ای نبود و همین کلیشه‌ای نبودن خود یکی از دلایل مهم جذابیت برنامه برای مخاطبان بود. با این اوصاف می‌توان گفت دیدن این برنامه صرفا به معنای  وقت‌گذرانی نیست. 
وی در پایان گفت: نباید توقع داشت که با ساخت یک برنامه، می‌توان مخاطب متفکر و فرهیخته تربیت کرد و البته بهتر است بگویم نه تنها با این برنامه بلکه با ده‌ها رسانه هم نمی‌شود چنین کاری را کرد چون رسانه نمی‌تواند یک سویه فرهنگ، تفکر و راهنما بیافریند اما می‌تواند سطوح و لایه‌هایی را در برابر #مخاطب قرار بدهد و مخاطب آن #اطلاعات را وارد سیستم ارزشی- فرهنگی خودش کند و در آن عرصه است که یک نوع تقلا و تکاپو برای درک بهتر از موضوعات فراهم می‌شود به عبارت دیگر چنین برنامه‌هایی می‌تواند نگاه‌های بین‌رشته‌ای و فرارشته‌ای، همگرایانه و آشتی‌جویانه به وجود بیاورد و این دستاورد و موفقیت کمی نیست که دیگران به سمت یک نوع بازآفرینی مایملک فکری و تالیف  تفکری دعوت  شوند.