#سینماویژن
🔸پنج تئوری جذاب دربارۀ ماتریکس۴
▫️#محمدسعید_خزایی
دهۀ ١٩٩٠ میلادی یکی از پویاترین و جالب توجه‌ترین دوره‌های #سینما است. سال‌هایی که در آن اعجوبۀ دوست‌داشتنی مثل #کوئنتین_تارانتینو به دنیا معرفی می‌شود و فیلم‌های جریان‌سازی مانند "باشگاه مبارزه" و "فارگو روی پرده می‌روند. اما سبک علمی-خیالی در قیاس با دهۀ ١٩٨٠ طراوت و نوآوری خود را از دست می‌دهد و دیگر خبری از فیلم‌های تاثیرگذار و پیشرویی مانند "بلید رانر"، "نابودگر" یا"ئی.تی." نیست. با این وجود در سال‌های پایانی این دهه به دنبال سرخوردگی اگزیستانسیالیسمی که در غرب پدیدار می‌شود فیلم‌های علمی-خیالی حائز اهمیتی جلوی دوربین می‌روند که با نگاهی بدبینانه، اما تفکربرانگیز و دقیق به کندوکاو در حقیقت زندگی بشر می‌پردازند. ماتریکس (خواهران واچوفسکی) یکی از این فیلم‌ها است. فیلمی انقلابی که به واسطۀ داستان فلسفی و پیچیده و جلوه‌های بصری حیرت‌انگیزش ماندگار شد. موفقیت‌های ماتریکس به‌قدری زیاد بود که برای آن دو دنباله به نام‌های "بارگذاری مجدد ماتریکس" (۲۰۰۳) و "انقلاب‌های ماتریکس" (۲۰۰۳) به کارگردانی واچوفسکی‌ها ساخته شد تا ماجراجویی‌های #نئو به سرانجام مطلوبی برسد. اما اینطور که پیداست هنوز کار #لانا_واچوفسکی با دنیای ماتریکس تمام نشده و این کارگردان پنجاه‌وشش ساله قصد دارد با فیلم #ماتریکس۴ با عنوان "رستاخیزهای ماتریکس" دوباره نئو و #ترینیتی را به پرده نقره‌ای بازگرداند تا داستان آن‌ها را به شکل متفاوت و جذاب‌تری پایان دهد. در این ویدئو (پست قبلی را ببینید) به پنج تئوری پرطرفدار دربارۀ داستان و اتفاقات فیلم "رستاخیزهای ماتریکس" پرداخته‌ایم تا ببینیم بازگشت به آن دنیای پساآخرالزمانی چگونه ممکن است...*
*نسخۀ کامل و متنی این مطلب را می‌توانید در صفحات ١٢٢ و ١٢٣ هفتمین شمارۀ مجله #فیلم‌امروز مطالعه کنید.
@filmemrooz_official
🔸پنج تئوری جذاب دربارۀ ماتریکس۴
▫️#محمدسعید_خزایی
دهۀ ١٩٩٠ میلادی یکی از پویاترین و جالب توجه‌ترین دوره‌های #سینما است. سال‌هایی که در آن اعجوبۀ دوست‌داشتنی مثل #کوئنتین_تارانتینو به دنیا معرفی می‌شود و فیلم‌های جریان‌سازی مانند "باشگاه مبارزه" و "فارگو روی پرده می‌روند. اما سبک علمی-خیالی در قیاس با دهۀ ١٩٨٠ طراوت و نوآوری خود را از دست می‌دهد و دیگر خبری از فیلم‌های تاثیرگذار و پیشرویی مانند "بلید رانر"، "نابودگر" یا"ئی.تی." نیست. با این وجود در سال‌های پایانی این دهه به دنبال سرخوردگی اگزیستانسیالیسمی که در غرب پدیدار می‌شود فیلم‌های علمی-خیالی حائز اهمیتی جلوی دوربین می‌روند که با نگاهی بدبینانه، اما تفکربرانگیز و دقیق به کندوکاو در حقیقت زندگی بشر می‌پردازند. ماتریکس (خواهران واچوفسکی) یکی از این فیلم‌ها است. فیلمی انقلابی که به واسطۀ داستان فلسفی و پیچیده و جلوه‌های بصری حیرت‌انگیزش ماندگار شد. موفقیت‌های ماتریکس به‌قدری زیاد بود که برای آن دو دنباله به نام‌های "بارگذاری مجدد ماتریکس" (۲۰۰۳) و "انقلاب‌های ماتریکس" (۲۰۰۳) به کارگردانی واچوفسکی‌ها ساخته شد تا ماجراجویی‌های #نئو به سرانجام مطلوبی برسد. اما اینطور که پیداست هنوز کار #لانا_واچوفسکی با دنیای ماتریکس تمام نشده و این کارگردان پنجاه‌وشش ساله قصد دارد با فیلم #ماتریکس۴ با عنوان "رستاخیزهای ماتریکس" دوباره نئو و #ترینیتی را به پرده نقره‌ای بازگرداند تا داستان آن‌ها را به شکل متفاوت و جذاب‌تری پایان دهد. در این ویدئو (پست قبلی را ببینید) به پنج تئوری پرطرفدار دربارۀ داستان و اتفاقات فیلم "رستاخیزهای ماتریکس" پرداخته‌ایم تا ببینیم بازگشت به آن دنیای پساآخرالزمانی چگونه ممکن است...*
*نسخۀ کامل و متنی این مطلب را می‌توانید در صفحات ١٢٢ و ١٢٣ هفتمین شمارۀ مجله #فیلم‌امروز مطالعه کنید.
@filmemrooz_official
#متاورس🔸تحقق پیش‌گویی فیلم‌های علمی‌تخیلی
حمید کُریلی: اگر قواعد محدودکننده وجود نداشته باشد، جذابیت متاوِرس به‌سرعت زائل می‌شود. الزاما چیزی شبیه قانون کپی‌رایت یا احراز هویت هم لازم است تا نه‌فقط قیافه‌ها خیلی شبیه به هم نشود بلکه بر سر تصاحب ظاهر مارلون براندو، جیمز دین، براد پیت، مریلین مونرو، آدری هپبرن و... هم دعوا نشود:
چرا آواتارت شبیه پدرخوانده است؟
-چون دوست دارم، چه‌طور مگر؟
-نمی‌بینی؟ من خودم دُن ویتو کورلئونه‌ام!
برای فهم امکانات این جهان عظیم، مرزها و محدودیت‌های ذهنی را فراموش کنید. مثلا مطمئن باشید که تجربۀ دیدن فیلم دیگر منحصر به تماشای یک پردۀ دوبعدی نخواهد بود و می‌توانید در وسط فضای فیلم، شاهد اتفاق‌های اطراف‌تان باشید یا اصلا خودتان در نقش یکی از شخصیت‌های فیلم زندگی کنید. در نمایی از "بازیکن شماره یک آماده" (#استیون_اسپیلبرگ، ٢٠١٨) که ادای دین آشکاری به "درخشش" (#استنلی_کوبریک، ١٩*) است، شخصیت‌ها فقط فیلم را تماشا نمی‌کنند بلکه با هم وارد هتل اُوِرلوک می‌شوند و در راهروهای آن قدم می‌زنند، در سیل خون غرقه می‌شوند و در هزارتوی یخ‌زده برای زنده ماندن می‌دوند.*
می‌توان حدس زد که در آینده‌ای نزدیک فیلم‌ها و سریال‌های جدیدی ساخته می‌شود که تماشاگر در محیط آن‌ها حضور خواهد داشت و چه‌بسا بتواند در داستان فیلم یا سریال مداخله کند. شاید برای پیش‌بینی منسوخ‌شدن تکنیک‌های فعلی سینما کمی زود باشد ولی این‌که از فیلم‌های سینمایی محبوب و کلاسیک، نسخه‌های جدید بر بستر واقعیت مجازی ساخته شود، خیلی دور از ذهن نیست. چیزی شبیه به بازی‌های کامپیوتری که بر پایۀ فیلم‌های سینمایی محبوب ساخته می‌شوند، منتهی در دنیای فراگیر و واقعی‌تر متاوِرس.
تجربه‌های تفریحی یا تجاری در متاوِرس، مختص تماشای فیلم نخواهد بود. احتمالا در یکی از بی‌شمار امکانات این جهان بتوانید بدون دردسرهای ویزا و خرید بلیت هواپیما یا هزینۀ اقامت، تور دور اروپا را تجربه کنید، به دوران قرون وسطی، عصر قاجار و دهۀ متلاطم شصت خورشیدی بروید، فینال جام جهانی نود را در ورزشگاه المپیک رم ببینید، در فستیوال تاریخی ووداستاک و کنسرت لایواید شرکت کنید یا به قول وید واتس، قهرمانِ «بازیکن شماره یک آماده»، برای اسکی روی اهرام مصر آماده شوید و قلۀ اورست را با بتمن صعود کنید...*
* متن کامل این مقاله را در صفحات ١٢۴ تا ١٢۶ هفتمین شمارۀ #فیلم‌امروز بخوانید
@filmemrooz_official
حمید کُریلی: اگر قواعد محدودکننده وجود نداشته باشد، جذابیت متاوِرس به‌سرعت زائل می‌شود. الزاما چیزی شبیه قانون کپی‌رایت یا احراز هویت هم لازم است تا نه‌فقط قیافه‌ها خیلی شبیه به هم نشود بلکه بر سر تصاحب ظاهر مارلون براندو، جیمز دین، براد پیت، مریلین مونرو، آدری هپبرن و... هم دعوا نشود:
چرا آواتارت شبیه پدرخوانده است؟
-چون دوست دارم، چه‌طور مگر؟
-نمی‌بینی؟ من خودم دُن ویتو کورلئونه‌ام!
برای فهم امکانات این جهان عظیم، مرزها و محدودیت‌های ذهنی را فراموش کنید. مثلا مطمئن باشید که تجربۀ دیدن فیلم دیگر منحصر به تماشای یک پردۀ دوبعدی نخواهد بود و می‌توانید در وسط فضای فیلم، شاهد اتفاق‌های اطراف‌تان باشید یا اصلا خودتان در نقش یکی از شخصیت‌های فیلم زندگی کنید. در نمایی از "بازیکن شماره یک آماده" (#استیون_اسپیلبرگ، ٢٠١٨) که ادای دین آشکاری به "درخشش" (#استنلی_کوبریک، ١٩*) است، شخصیت‌ها فقط فیلم را تماشا نمی‌کنند بلکه با هم وارد هتل اُوِرلوک می‌شوند و در راهروهای آن قدم می‌زنند، در سیل خون غرقه می‌شوند و در هزارتوی یخ‌زده برای زنده ماندن می‌دوند.*
می‌توان حدس زد که در آینده‌ای نزدیک فیلم‌ها و سریال‌های جدیدی ساخته می‌شود که تماشاگر در محیط آن‌ها حضور خواهد داشت و چه‌بسا بتواند در داستان فیلم یا سریال مداخله کند. شاید برای پیش‌بینی منسوخ‌شدن تکنیک‌های فعلی سینما کمی زود باشد ولی این‌که از فیلم‌های سینمایی محبوب و کلاسیک، نسخه‌های جدید بر بستر واقعیت مجازی ساخته شود، خیلی دور از ذهن نیست. چیزی شبیه به بازی‌های کامپیوتری که بر پایۀ فیلم‌های سینمایی محبوب ساخته می‌شوند، منتهی در دنیای فراگیر و واقعی‌تر متاوِرس.
تجربه‌های تفریحی یا تجاری در متاوِرس، مختص تماشای فیلم نخواهد بود. احتمالا در یکی از بی‌شمار امکانات این جهان بتوانید بدون دردسرهای ویزا و خرید بلیت هواپیما یا هزینۀ اقامت، تور دور اروپا را تجربه کنید، به دوران قرون وسطی، عصر قاجار و دهۀ متلاطم شصت خورشیدی بروید، فینال جام جهانی نود را در ورزشگاه المپیک رم ببینید، در فستیوال تاریخی ووداستاک و کنسرت لایواید شرکت کنید یا به قول وید واتس، قهرمانِ «بازیکن شماره یک آماده»، برای اسکی روی اهرام مصر آماده شوید و قلۀ اورست را با بتمن صعود کنید...*
* متن کامل این مقاله را در صفحات ١٢۴ تا ١٢۶ هفتمین شمارۀ #فیلم‌امروز بخوانید
@filmemrooz_official