#فضا🔸هدیه هابل
تلسکوپ فضایی #هابل ۳۰ ساله شد و به مناسبت تولد خود، تصویر نابی را از دو سحابی موجود در نزدیکی کهکشان #راه_شیری به زمین فرستاد.
سحابی پهناور سرخ «ان‌جی‌سی ۲۰۱۴» و همسایه آبی آن به نام «ان‌جی‌سی ۲۰۲۰» در فاصله ۱۶۳ هزار سال نوری از کره زمین قرار دارند و از جمله سحابی‌های نزدیک کهکشان راه شیری محسوب می‌شوند.
@younesshokrkhah
تلسکوپ فضایی #هابل ۳۰ ساله شد و به مناسبت تولد خود، تصویر نابی را از دو سحابی موجود در نزدیکی کهکشان #راه_شیری به زمین فرستاد.
سحابی پهناور سرخ «ان‌جی‌سی ۲۰۱۴» و همسایه آبی آن به نام «ان‌جی‌سی ۲۰۲۰» در فاصله ۱۶۳ هزار سال نوری از کره زمین قرار دارند و از جمله سحابی‌های نزدیک کهکشان راه شیری محسوب می‌شوند.
@younesshokrkhah
#فضا 🔸 حلقه انیشتن
تلسکوپ #هابل تصویری از پدیده موسوم به حلقه انیشتین ثبت کرد که نمایی خیره‌کننده از عمق کیهان به دست می‌دهد.
در مرکز تصویر یک حلقه براق و تقریبا کامل به چشم می‌خورد که چهار نقطه روشن در امتداد آن پیچ خورده است و دو نقطه نورانی نیز در مرکز قرار دارند. دو نقطه اصلی در واقع دو کهکشان را به تصویر می‌کشند که نور از بین آن‌ها عبور کرده و تشکیل یک شکل دایره‌ای مانند را داده است. نقاط روی حلقه نیز اختروَش یا یا کوازار (هسته کهکشانی فعال و بسیار نورانی) هستند.
علت به وجود آمدن چنین صحنه‌ای را #همگرایی‌گرانشی می‌دانند. اگر به هنگام روی دادن این پدیده نور (که می‌تواند از یک منبع درخشان بسیار دور سرچشمه گرفته باشد)، عدسی گرانشی (در اینجا دو کهکشان) و ناظر (در اینجا تلسکوپ هابل) هر سه در یک راستا قرار گرفته باشند، آن‌گاه نور یک دور قوسی‌شکل می‌زند که به نام #حلقه‌انیشتین معروف است.
نخستین حلقه انیشتین کامل حدود نود سال بعد از طرح تئوریک آن با همکاری اخترشناسان دانشگاه منچستر و تلسکوپ فضایی هابل ناسا در سال ۱۹۹۸ کشف شد.
تلسکوپ #هابل تصویری از پدیده موسوم به حلقه انیشتین ثبت کرد که نمایی خیره‌کننده از عمق کیهان به دست می‌دهد.
در مرکز تصویر یک حلقه براق و تقریبا کامل به چشم می‌خورد که چهار نقطه روشن در امتداد آن پیچ خورده است و دو نقطه نورانی نیز در مرکز قرار دارند. دو نقطه اصلی در واقع دو کهکشان را به تصویر می‌کشند که نور از بین آن‌ها عبور کرده و تشکیل یک شکل دایره‌ای مانند را داده است. نقاط روی حلقه نیز اختروَش یا یا کوازار (هسته کهکشانی فعال و بسیار نورانی) هستند.
علت به وجود آمدن چنین صحنه‌ای را #همگرایی‌گرانشی می‌دانند. اگر به هنگام روی دادن این پدیده نور (که می‌تواند از یک منبع درخشان بسیار دور سرچشمه گرفته باشد)، عدسی گرانشی (در اینجا دو کهکشان) و ناظر (در اینجا تلسکوپ هابل) هر سه در یک راستا قرار گرفته باشند، آن‌گاه نور یک دور قوسی‌شکل می‌زند که به نام #حلقه‌انیشتین معروف است.
نخستین حلقه انیشتین کامل حدود نود سال بعد از طرح تئوریک آن با همکاری اخترشناسان دانشگاه منچستر و تلسکوپ فضایی هابل ناسا در سال ۱۹۹۸ کشف شد.