#تبلیغات
🔸مکث و مسیر
فیکسیشن (fixation) به معني ثابت و فيكس شدن است اما در تبليغات به مكث و درنگ چشم در #آگهی اطلاق میشود كه می‌تواند در يك آگهی در چند نقطه رخ دهد.
مسیر (saccades) و راهي است كه چشم از يك مكث تا مكث ديگر (بر روي يك آگهی) طی می‌كند.
به عبارت ساده‌تر پس تماشای يك آگهی آميزه‌ای است از مكث و مسير. به اين ترتيب، درك اين دو نكته براي گرافيست‌ها و طراحانی كه با آژانس‌های تبليغاتی كار می‌كنند بسيار اهميت دارد
🔸مکث و مسیر
فیکسیشن (fixation) به معني ثابت و فيكس شدن است اما در تبليغات به مكث و درنگ چشم در #آگهی اطلاق میشود كه می‌تواند در يك آگهی در چند نقطه رخ دهد.
مسیر (saccades) و راهي است كه چشم از يك مكث تا مكث ديگر (بر روي يك آگهی) طی می‌كند.
به عبارت ساده‌تر پس تماشای يك آگهی آميزه‌ای است از مكث و مسير. به اين ترتيب، درك اين دو نكته براي گرافيست‌ها و طراحانی كه با آژانس‌های تبليغاتی كار می‌كنند بسيار اهميت دارد
#تبلیغات 🔸آگهی‌پیش از پخش چیست؟
آگهی‌های "پیش از پخش" (Pre-roll) اصطلاحی است که هم در عرصه رادیو تلویزیونی و هم در عرصه وب به کار می‌رود.
آگهی‌های "پیش از پخش" به آگهی‌هایی اطلاق میشود که پیش از برنامه اصلی مورد پخش به نمایش در می‌آیند و مخاطب جبرا باید آنها را تماشا کند و به عبارت بهتر انتخاب دیگری ندارد.
این نوع از #آگهی بین ۱۰ تا ۱۵ ثانیه طول می‌کشد. به عنوان مثال وقتی شما در محیط وب یک فیلم را برای تماشا کلیک می‌کنید؛ ابتدا این آگهی "پیش از پخش" است که به نمایش در می‌اید و لحظاتی بعد فیلم مورد نظر در ادامه پخش میشود
آژانس‌های تبلیغاتی معتقدند آگهی‌های "پیش از پخش" به سه دلیل از سایر گونه‌های آگهی بهتر هستند:
۱. مخاطب مجبور به تماشای آن‌هاست؛
۲. مخاطب خودش انتخاب کرده که فیلم را ببیند و بنابراین احتمالا یک مخاطب تخصصی است (آگهی هم برایش معنادار میشود)؛
۳. و به خاطر تعاملی بودن این نوع از آگهی‌ها امکان کلیک خوردن خود اگهی هم وجود دارد.
آگهی‌های "پیش از پخش" (Pre-roll) اصطلاحی است که هم در عرصه رادیو تلویزیونی و هم در عرصه وب به کار می‌رود.
آگهی‌های "پیش از پخش" به آگهی‌هایی اطلاق میشود که پیش از برنامه اصلی مورد پخش به نمایش در می‌آیند و مخاطب جبرا باید آنها را تماشا کند و به عبارت بهتر انتخاب دیگری ندارد.
این نوع از #آگهی بین ۱۰ تا ۱۵ ثانیه طول می‌کشد. به عنوان مثال وقتی شما در محیط وب یک فیلم را برای تماشا کلیک می‌کنید؛ ابتدا این آگهی "پیش از پخش" است که به نمایش در می‌اید و لحظاتی بعد فیلم مورد نظر در ادامه پخش میشود
آژانس‌های تبلیغاتی معتقدند آگهی‌های "پیش از پخش" به سه دلیل از سایر گونه‌های آگهی بهتر هستند:
۱. مخاطب مجبور به تماشای آن‌هاست؛
۲. مخاطب خودش انتخاب کرده که فیلم را ببیند و بنابراین احتمالا یک مخاطب تخصصی است (آگهی هم برایش معنادار میشود)؛
۳. و به خاطر تعاملی بودن این نوع از آگهی‌ها امکان کلیک خوردن خود اگهی هم وجود دارد.
عرصه‌های ارتباطی
#کیوسک 🔸 آزما شهریور ٩٩
🔸سایت‌های روزنامه‌ها؛ آنچنان که هست
▫️#یونس_شکرخواه
عده‌ای می‌گویند وب سایت‌های #روزنامه‌ها بی‌فایده هستند. آنها می‌گویند این سایت‌ها نه از نظر میزان #کاربران و نه از جنبه جذب #آگهی موفق نبوده‌اند و لذا بود و نبودشان تفاوتی ندارد.
این افراد اگر کمی با گزارش‌های فنی و همچنین با کارکردهای #بهینه‌سازی برای موتورهای جستجو آشنا باشند، به راحتی متوجه روند رو به رشد سایت‌های روزنامه‌های ایران خواهند شد، امری که به طرزی آشکارتر در سایت‌های روزنامه‌های بین‌المللی نظیر نیویورک‌تایمز و گاردین قابل تعقیب است.
اما آیا علیرغم رشد سایت‌های روزنامه‌های ایرانی، ظرفیت موجود آنها سقف پیشروی است یا کف آن؟
آنچه بدیهی به نظر می‌رسد این واقعیت است که سایت‌های روزنامه‌ها دقیقا در زمان‌هایی که ماشین‌های چاپ متوقف است و جهان در حرکت؛ به سبب قدرت پوشش ۲۴ ساعته خود کمک بزرگی به غیبت خبری روزنامه‌های خود می‌کنند. این کمک؛ همه روزه پس از قرار گرفتن روزنامه‌ها بر روی پیشخوان آغاز میشود و در روزهای پنجشنبه و جمعه و در روزهای تعطیل رسمی به اوج می‌رسد. فراموش نکنیم که بار خبررسانی در تعطیلات چند هفته‌ای نوروز هم فقط و فقط بر دوش سایت‌های روزنامه‌هاست.
مشکل اصلی سایت‌های ایرانی را در محتوای آنها یافت. این محتوا عمدتا کپی شده از خبرگزاری‌هاست و لذا موتورهای جستجو هم به دلیل همین کپی کاری - و در اصطلاح #آنلاین #ژورنالیسم به دلیل "داپلیکیت کانتنت" بودن- به سایت‌ها رتبه نمی‌دهند. رتبه در واقع به تعداد خبرهای منتشر شده تعلق نمی‌گیرد و بیشتر بر تولیدی بودن آنها (چه تالیف و چه ترجمه) متمرکز است.
به گمان من که دست‌کم در راه‌اندازی دو سایت برای دو روزنامه تجربه دارم، کپی‌کاری در ذات آنلاین ژورنالیسم ایرانی نیست و مشکل از آنجا ریشه می‌گیرد که روزنامه‌ها حاضر نشده‌اند برای سایت‌های خود تحریریه مستقل فراهم کنند تا در چند شیفت به صورت ۲۴ ساعته کار کنند.
به جز مشکل تحریریه مستقل؛ موضوع‌های فنی و زیرساختی نیز برای رفتار تعاملی آنلاین مطرح است که بحث دیگری را می‌طلبد.
▫️#یونس_شکرخواه
عده‌ای می‌گویند وب سایت‌های #روزنامه‌ها بی‌فایده هستند. آنها می‌گویند این سایت‌ها نه از نظر میزان #کاربران و نه از جنبه جذب #آگهی موفق نبوده‌اند و لذا بود و نبودشان تفاوتی ندارد.
این افراد اگر کمی با گزارش‌های فنی و همچنین با کارکردهای #بهینه‌سازی برای موتورهای جستجو آشنا باشند، به راحتی متوجه روند رو به رشد سایت‌های روزنامه‌های ایران خواهند شد، امری که به طرزی آشکارتر در سایت‌های روزنامه‌های بین‌المللی نظیر نیویورک‌تایمز و گاردین قابل تعقیب است.
اما آیا علیرغم رشد سایت‌های روزنامه‌های ایرانی، ظرفیت موجود آنها سقف پیشروی است یا کف آن؟
آنچه بدیهی به نظر می‌رسد این واقعیت است که سایت‌های روزنامه‌ها دقیقا در زمان‌هایی که ماشین‌های چاپ متوقف است و جهان در حرکت؛ به سبب قدرت پوشش ۲۴ ساعته خود کمک بزرگی به غیبت خبری روزنامه‌های خود می‌کنند. این کمک؛ همه روزه پس از قرار گرفتن روزنامه‌ها بر روی پیشخوان آغاز میشود و در روزهای پنجشنبه و جمعه و در روزهای تعطیل رسمی به اوج می‌رسد. فراموش نکنیم که بار خبررسانی در تعطیلات چند هفته‌ای نوروز هم فقط و فقط بر دوش سایت‌های روزنامه‌هاست.
مشکل اصلی سایت‌های ایرانی را در محتوای آنها یافت. این محتوا عمدتا کپی شده از خبرگزاری‌هاست و لذا موتورهای جستجو هم به دلیل همین کپی کاری - و در اصطلاح #آنلاین #ژورنالیسم به دلیل "داپلیکیت کانتنت" بودن- به سایت‌ها رتبه نمی‌دهند. رتبه در واقع به تعداد خبرهای منتشر شده تعلق نمی‌گیرد و بیشتر بر تولیدی بودن آنها (چه تالیف و چه ترجمه) متمرکز است.
به گمان من که دست‌کم در راه‌اندازی دو سایت برای دو روزنامه تجربه دارم، کپی‌کاری در ذات آنلاین ژورنالیسم ایرانی نیست و مشکل از آنجا ریشه می‌گیرد که روزنامه‌ها حاضر نشده‌اند برای سایت‌های خود تحریریه مستقل فراهم کنند تا در چند شیفت به صورت ۲۴ ساعته کار کنند.
به جز مشکل تحریریه مستقل؛ موضوع‌های فنی و زیرساختی نیز برای رفتار تعاملی آنلاین مطرح است که بحث دیگری را می‌طلبد.