🔹اعتماد در دوره پساحقیقت
🔸در شبکه‌های اجتماعی بازنشردهندگان بیش از پدیدآوران مطالب اهمیت دارند

🔻مطالعه میدیا اینسایت پراجکت درباره شیوه برخورد خوانندگان با خبرهایی که در شبکه‌های اجتماعی منتشر می‌شود، نشان داد که افراد، وقتی می‌خواهند به درستی یک خبر اعتماد کنند، بیشتر از آنکه منبع اصلی خبر برایشان اهمیت داشته باشد، کسی که آن را بازنشر کرده برایشان مهم است. این نشانه دیگری است از اهمیتِ روزافزون شبکه‌های اجتماعی در ساختارِ اعتماد ما انسان‌ها حکایت دارد، نشانه‌ای که شبکه‌های اجتماعی باید بیش از پیش به آن توجه کنند.

🔻نتایج این پژوهش نشان می‌دهد خوانندگان برای اینکه خبری را باور کنند به بازنشردهنده آن نگاه می‌کنند، نه پدیدآور اصلی!

🔻تام روزنستیل ـ مدیر اجرایی موسسه مطبوعات آمریکایی گفته معمولا اینگونه است که اگر از کسانی خوشمان بیاید و با آن‌ها موافق باشیم، هم بر چیزهایی که می‌بینیم تأثیر دارد و هم بر اینکه چیزی را باور کنیم یا نه؛ ما به آن‌ها اعتماد داریم و این اعتماد را به مطالبی هم که بازنشر می‌دهند تسری می‌دهیم.

#عصر_هوشمندی، مجموعه تخصصی سوادرسانه‌ای و اطلاعاتی

@asrehooshmandi

💢 تجربه سی روز بدون خبر!

🔻«امروز پاکم.» این جملۀ رولف دوبِلی نویسندۀ کتاب «دیگر اخبار نخوانید!» است. دوبِلی در سال ۲۰۱۰ آزمایشی غریب انجام داد. اشتراک تمام روزنامه‌هایش را لغو کرد، از بولتن‌های رادیویی خارج شد، دست از تماشای اخبار تلویزیون برداشت و تصمیم گرفت دیگر اخبار نخواند! تصمیمی که به‌گفتۀ خودش به یکی از بهترین تصمیم‌های زندگی‌اش تبدیل شد و دلیلی شد که کیفیت بهتر زندگی‌ امروزش را مدیون آن است.

🔻دوبلی در این ویدئو از تجربه‌هایش سخن می‌گوید و از ما دعوت می‌کند که برای رسیدن به زندگی بهتر و آرام‌تر و بینشی عمیق‌تر اخبار را رها کنیم، که دیگر اخبار نخوانیم.

#رژیم_مصرف_رسانه

✅#عصر_هوشمندی، مجموعه تخصصی سوادرسانه‌ای و اطلاعاتی

@asrehooshmandi

🚦آنچه باید به عنوان شهروند کلان شهر اینترنت بدانیم

❇️هرگز امنیت در دنیای امروز به این معنی نیست که اگر خانه و ماشین‌مان را قفل کردیم، خودمان را در برابر تهدیدهای دیگر در شهر ایمن کرده‌ایم. در شهر، ممکن است با افرادی برخورد کنیم که بخواهند فریب‌مان دهند، به ما حمله کنند، یا جیب‌مان را بزنند. ما به‌مرور یاد گرفته‌ایم که چه رفتارهایی را خطرناک تشخیص دهیم و چه واکنشی در برابر آن داشته باشیم.

❇️همین قوانین در کلان‌شهر اینترنت نیز حاکم‌اند. نه‌تنها هر چیزی که در اینترنت می‌بینید لزوماً درست نیست، بلکه شهروندان خراب‌کار و غیرمسئولی در این شهر زندگی می‌کنند که کارشان انتشار عامدانه اطلاعات غلط و گمراه‌کننده است که آن را دیس‌اینفورمیشن (disinformation) می‌گویند. گاهی ممکن است ما هم سهواً و به‌اشتباه اطلاعات نادرستی را برای دیگران بفرستیم یا به اشتراک بگذاریم که آن را میس‌اینفورمیشن (misinformation) می‌خوانند.

❇️بعضی از شهروندان، دیگران را مورد آزار و اذیت قرار می‌دهند و به خاطر اعتقادات، جنسیت، زبان، نژاد، هویت جنسی و موارد شخصی دیگر به آنها توهین می‌کنند. آزار آنلاین پدیده خطرناکی است که آثار مخرب و گاه طولانی‌مدت روی فردی که مورد آزار قرارگرفته می‌گذارد.

❇️هکرها هم بیکار نیستند در این شهر؛ روزانه حملات سایبری متعددی برای جمع‌آوری اطلاعات خصوصی‌مان انجام می‌شود حتی اگر ما از آنها مطلع نشویم. ما به عنوان شهروندان عصر رسانه باید با این تهدیدها آشنا شویم، درباره‌شان بدانیم و بتوانیم با آنها مقابله کنیم. سواد رسانه ای کمک می کند ما در این فضا هم مصون بمانیم و هم رفتار بهتری داشته باشیم.


✅#عصر_هوشمندی، مجموعه تخصصی سوادرسانه‌ای و اطلاعاتی

@asrehooshmandi

‍ 🌐جنگی نامرئی با بی‌نهایت سناریو

🔹دو مؤلفه «نامرئی بودن» و «نداشتن محدودیت در طراحی سناریو» از امتیازات ویژه #جنگ_شناختی است. جنگ شناختی جنگی نامرئی است. نه نقشه آن معلوم است و نه آرایش نیروها در آن قابل‌ مشاهده عینی است. شوالیه‌ها و سربازان این عرصه بدون هیچ محدودیتی وارد بخش‌های مختلف ذهن حریف خود می‌شوند و مرکز فرماندهی اعمال و رفتارهای او را تحت اشغال و کنترل خود درمی‌آورند. تا جایی که حتی کنش‌های او را به نفع خود مصادره کرده و حریف خود را به مکمل‌ بخشی از پازل خود تبدیل می‌کنند.

🔹بسیاری از کشورها امروز به دلیل نداشتن درک درستی از مفهوم جنگ شناختی و قلمرو آن، به فراهم کردن زیرساخت‌ها و مستقر کردن سامانه‌های دفاعی و پدافندی در مرزها و نقاط استراتژیک این قلمرو بی‌توجه‌اند. همین امر موجب می‌شود دشمن بتواند به‌راحتی و بدون مواجه شدن و مقابله با هیچ مرزبانی، وارد این قلمرو شود و به‌راحتی کنترل مراکز فرماندهی و مراکز استراتژیک که همان قلمرو شناخت باشد را به دست گیرد.

🔹علاوه بر نامرئی بودن، امتیاز دیگر جنگ شناختی داشتن بی‌نهایت سناریو و عدم محدودیت از این لحاظ است. در هر جنگی سناریوها و عملیات‌های احتمالی آن جنگ تقریبا مشخص و قابل پیش‌بینی است. به‌عنوان‌مثال در جنگ نظامی سه نیروی زمینی، هوایی و دریایی و در کنار این‌ها یگان‌های سایبری و جنگ الکترونیک و نهایتا عملیات‌های روانی پشتیبانی‌کننده عملیات‌های جنگی، عرصه جنگ را به‌طورکلی تشکیل می‌دهند و یگان‌ها و تیپ‌های انسانی، زرهی، الکترونیک و... نیز تقریباً مشخص و قابل شناسایی هستند. درنهایت ترکیبی از این نیروهای مشخص، عملیات‌ها و سناریوهای جنگی را انجام می‌دهند.

🔹اما در عرصه شناخت، بی‌نهایت سناریو توسط بی‌نهایت کنشگر می‌تواند اتفاق بیفتد که به‌هیچ‌عنوان قابل پیش‌بینی و تخمین نیست. به‌هیچ‌وجه نمی‌توان پیش‌بینی کرد که چه اقداماتی، توسط کدام کنشگران، در چه زمانی و برای تکمیل پازل‌های چه سناریویی قرار است انجام پذیرد. بلکه تنها بعد از انجام عملیات می‌توان آن را تحلیل کرد و متوجه شد که چه سناریوی شناختی‌ای در دستور کار بوده است.

#عصر_هوشمندی، مجموعه تخصصی سواد رسانه ای و اطلاعاتی
asrehooshmandi.ir
@asrehooshmandi

💢مقررات اتحادیه اروپا در برابر اخبار دروغ در شبکه‌های اجتماعی

⬅️کمیسیون اتحادیه اروپا مقرراتی را برای شبکه‌های اجتماعی وضع کرده است که آنها را موظف می‌کند هرماه بیلان اقدامات خود برای مبارزه با #اخبار_جعلی و کمپین‌های "ضدخبر" را به این کمیسیون ارائه دهند. این گزارش باید با جزییات کامل شامل تعداد، محتوا و میزان گستردگی و گمراه‌کنندگی پست‌های منتشر شده در این شبکه‌ها و حساب‌های جعلی در آنها باشد.

⬅️کمیسیون اتحادیه اروپا بر این باور است که این اتحادیه باید قوی‌تر با جریان ضدخبر در شبکه‌های اجتماعی مقابله کند. شبکه‌های اجتماعی باید گزارش دهند که چگونه در هریک از کشورهای اتحادیه اروپا از انتشار اخبار دروغین و تبلیغات جعلی درباره تئوری‌های توطئه‌ در وبسایت‌های خود جلوگیری کرده‌اند.

⬅️مسئول سیاست خارجی اتحادیه اروپا در عین حال یادآور شده است که حذف پست‌های دروغین به تنهایی کافی نیست، بلکه باید در مقابل آن توضیحات درست و با استناد به فکت‌ها و دلایل را نیز در مقابل کاربران قرار داد.

#عصر_هوشمندی، مجموعه تخصصی سواد رسانه ای و اطلاعاتی

@asrehooshmandi