#فلسفه🔸غرور و خودرأیی
چگونه ممکن است آدم‌ها هنگام بحث فقط در پی پیروزی باشند و به حقیقت اعتنا نکنند؟
"به سادگی"، این "دنائت فطری بشری است." این امر نتیجهٔ "نخوت ذاتی" و این واقعیت است که مردم پیش از سخن گفتن، فکر نمی‌کنند بلکه پرحرف و فریبکارند... آنها به سرعت موضعی اختیار می‌کنند، و از آن پس، فارغ از درستی یا نادرستی آن موضع، صرفاً به خاطر غرور و خودرأیی به آن می‌چسبند. نخوت همیشه بر حقیقت غلبه می‌کند.
#آرتور_شوپنهاور 📚هنر همیشه بر حق بودن
چگونه ممکن است آدم‌ها هنگام بحث فقط در پی پیروزی باشند و به حقیقت اعتنا نکنند؟
"به سادگی"، این "دنائت فطری بشری است." این امر نتیجهٔ "نخوت ذاتی" و این واقعیت است که مردم پیش از سخن گفتن، فکر نمی‌کنند بلکه پرحرف و فریبکارند... آنها به سرعت موضعی اختیار می‌کنند، و از آن پس، فارغ از درستی یا نادرستی آن موضع، صرفاً به خاطر غرور و خودرأیی به آن می‌چسبند. نخوت همیشه بر حقیقت غلبه می‌کند.
#آرتور_شوپنهاور 📚هنر همیشه بر حق بودن
Philosophy in the Islamic World 19-20 Arabic.pdf
10.5 MB
#کتاب🔸فلسفه در جهان اسلام
کتاب فلسفه در جهان اسلام یک اثر مرجع جامع و بی‌سابقه در چهار جلد است که به تاریخ #فلسفه در قلمروهای اسلامی از آغاز آن در قرن هشتم میلادی تا دوران معاصر می‌پردازد. این چهارمین جلد از مجموعه، که در دو بخش ارائه شده، به قرن‌های نوزدهم و بیستم اختصاص دارد و به بررسی فلسفه در کشورهای عربی، منطقه عثمانی-ترکیه، ایران و جنوب آسیا می‌پردازد.
این نسخه انگلیسی از جلد مربوطه در سری Ueberweg است، که معتبرترین اثر مرجع آلمانی در زمینه تاریخ فلسفه محسوب می‌شود. این نسخه با به‌روزرسانی منابع و ارجاعات به ادبیات پژوهشی اخیر، نسخه آلمانی (فلسفه در جهان اسلام، جلد ۴/۱: قرن نوزدهم و بیستم، منطقه عربی، بازل: شوابه، ۲۰۲۱) را تکمیل کرده است.
▫️نویسندگان: کاتایون امیرپور، صادق جلال العظم، سرپیل چاکر، فرانک دارویچ، بتینا دنرلین، سرحان ذویب، زینب دیرک، میشائیل فرای، اورس گوسکن، اورسولا گونتر، رضا حاجت‌پور، یان-پیتر هارتونگ، کریستف هرتسوگ، الیزابت سوزان کساب، محمد عزیز لحبابی، کاتا موزر، سعید اوزروارلی، نیلز ریکن، سجاد رضوی، روگرو ویمرکاتی سانسورینو، رومان سیدل، و هارالد ویرسن.
🔹فایل پیوست را دانلود کنید.
کتاب فلسفه در جهان اسلام یک اثر مرجع جامع و بی‌سابقه در چهار جلد است که به تاریخ #فلسفه در قلمروهای اسلامی از آغاز آن در قرن هشتم میلادی تا دوران معاصر می‌پردازد. این چهارمین جلد از مجموعه، که در دو بخش ارائه شده، به قرن‌های نوزدهم و بیستم اختصاص دارد و به بررسی فلسفه در کشورهای عربی، منطقه عثمانی-ترکیه، ایران و جنوب آسیا می‌پردازد.
این نسخه انگلیسی از جلد مربوطه در سری Ueberweg است، که معتبرترین اثر مرجع آلمانی در زمینه تاریخ فلسفه محسوب می‌شود. این نسخه با به‌روزرسانی منابع و ارجاعات به ادبیات پژوهشی اخیر، نسخه آلمانی (فلسفه در جهان اسلام، جلد ۴/۱: قرن نوزدهم و بیستم، منطقه عربی، بازل: شوابه، ۲۰۲۱) را تکمیل کرده است.
▫️نویسندگان: کاتایون امیرپور، صادق جلال العظم، سرپیل چاکر، فرانک دارویچ، بتینا دنرلین، سرحان ذویب، زینب دیرک، میشائیل فرای، اورس گوسکن، اورسولا گونتر، رضا حاجت‌پور، یان-پیتر هارتونگ، کریستف هرتسوگ، الیزابت سوزان کساب، محمد عزیز لحبابی، کاتا موزر، سعید اوزروارلی، نیلز ریکن، سجاد رضوی، روگرو ویمرکاتی سانسورینو، رومان سیدل، و هارالد ویرسن.
🔹فایل پیوست را دانلود کنید.
🔸هستی شناسی معطوف به شی
▫️یک تئوری همه چیز جدید
هستی‌شناسی معطوف به شیء یک نظریه فلسفی جدید است که از دل رئالیسم نظرورزانه بیرون می‌آید و ژیژک، دریدا و فوکو را آنتی‌رئالیست می‌خواند. فلسفه‌ای که شیء را نه هم‌بسته با انسان که مستقل از او می‌بیند. مسئله‌ی رئالیسم نظرورزانه، هستی برای ما نیست؛ هستی به‌خودی‌خود است. این فاصله‌گیری از محوریت انسان اندیشنده چیزی است که رئالیسم نظرورزانه از آن آغاز می‌کند. انسان به‌مثابه هستی در مجاورت هستنده‌های نا-انسانی دیگر، بدون جایگاهی ویژه: یا هستی‌شناسی مسطح.
کتاب #گراهام_هارمن از دونالد ترامپ شروع می‌کند، نظریه‌های علمی مدعی "تئوری همه‌چیز" را مردود می‌شمارد و با شخصیت داستانی شرلوک هولمز به مصاف نظریه ریسمان در فیزیک می‌رود، تئوری همه‌چیز را نه در فیزیک بلکه در #فلسفه پیدا می‌کند و با صدای بلند اعلام می‌کند: بنیان کل فلسفه زیبایی‌شناسی است.
▫️هستی شناسی معطوف به شی یک، تئوری همه چیز جدید، نویسنده: گراهام هارمن، مترجم: نوید حمزوی، ناشر: نیماژ، (۲۸۸ص)، قیمت: ۲,۹۰۰,۰۰۰ ریال.
شهرکتاب
▫️یک تئوری همه چیز جدید
هستی‌شناسی معطوف به شیء یک نظریه فلسفی جدید است که از دل رئالیسم نظرورزانه بیرون می‌آید و ژیژک، دریدا و فوکو را آنتی‌رئالیست می‌خواند. فلسفه‌ای که شیء را نه هم‌بسته با انسان که مستقل از او می‌بیند. مسئله‌ی رئالیسم نظرورزانه، هستی برای ما نیست؛ هستی به‌خودی‌خود است. این فاصله‌گیری از محوریت انسان اندیشنده چیزی است که رئالیسم نظرورزانه از آن آغاز می‌کند. انسان به‌مثابه هستی در مجاورت هستنده‌های نا-انسانی دیگر، بدون جایگاهی ویژه: یا هستی‌شناسی مسطح.
کتاب #گراهام_هارمن از دونالد ترامپ شروع می‌کند، نظریه‌های علمی مدعی "تئوری همه‌چیز" را مردود می‌شمارد و با شخصیت داستانی شرلوک هولمز به مصاف نظریه ریسمان در فیزیک می‌رود، تئوری همه‌چیز را نه در فیزیک بلکه در #فلسفه پیدا می‌کند و با صدای بلند اعلام می‌کند: بنیان کل فلسفه زیبایی‌شناسی است.
▫️هستی شناسی معطوف به شی یک، تئوری همه چیز جدید، نویسنده: گراهام هارمن، مترجم: نوید حمزوی، ناشر: نیماژ، (۲۸۸ص)، قیمت: ۲,۹۰۰,۰۰۰ ریال.
شهرکتاب
#فلسفه🔸اندیشه فلسفی
قرار نیست یک اندیشه فلسفی در برابر همه نقدها نفوذ ناپذیر باشد. این همان اشتباهی است که وایتهد (Alfred North Whitehead) از تبدیل فلسفه به هندسه توصیف می‌کند و در درجه اول به عنوان راهی برای کسب پیروزی‌های کوتاه مدت در بحث‌های شخصی مفید است که هیچکس دیگری به هر حال به آن اهمیت نمی‌دهد (یا حتی نمی‌داند). یک اندیشه فلسفی خوب همیشه در معرض انتقاد قرار خواهد گرفت - همان بینش عمیقی که هایدگر یا وایتهد داشتند - آنها آنقدر ظرافت و عمق دارند که اصطلاحات بحث را تغییر می‌دهند و به عنوان نوعی "محل عبور اجباری" عمل می‌کنند (اصطلاح لاتور) (Bruno Latour). یا به عبارت دیگر، دلیل اینکه "هستی و زمان" هنوز همچنان با صدها هزار یا میلیون‌ها خواننده تقریباً تا یک قرن بعد هم کلاسیک هستند، به این دلیل نیست که هایدگر "اشتباهات کمتری" را نسبت به سایر نسل‌هایش مرتکب شده است. اشتباهات باید پاک شوند، اما این موتور اصلی پیشرفت فکری شخصی یا جمعی نیست.
#گراهام_هارمن فیلسوف آمریکایی
قرار نیست یک اندیشه فلسفی در برابر همه نقدها نفوذ ناپذیر باشد. این همان اشتباهی است که وایتهد (Alfred North Whitehead) از تبدیل فلسفه به هندسه توصیف می‌کند و در درجه اول به عنوان راهی برای کسب پیروزی‌های کوتاه مدت در بحث‌های شخصی مفید است که هیچکس دیگری به هر حال به آن اهمیت نمی‌دهد (یا حتی نمی‌داند). یک اندیشه فلسفی خوب همیشه در معرض انتقاد قرار خواهد گرفت - همان بینش عمیقی که هایدگر یا وایتهد داشتند - آنها آنقدر ظرافت و عمق دارند که اصطلاحات بحث را تغییر می‌دهند و به عنوان نوعی "محل عبور اجباری" عمل می‌کنند (اصطلاح لاتور) (Bruno Latour). یا به عبارت دیگر، دلیل اینکه "هستی و زمان" هنوز همچنان با صدها هزار یا میلیون‌ها خواننده تقریباً تا یک قرن بعد هم کلاسیک هستند، به این دلیل نیست که هایدگر "اشتباهات کمتری" را نسبت به سایر نسل‌هایش مرتکب شده است. اشتباهات باید پاک شوند، اما این موتور اصلی پیشرفت فکری شخصی یا جمعی نیست.
#گراهام_هارمن فیلسوف آمریکایی
Hans-Georg Gadamer
#فلسفه🔸همجوشی افق‌ها
در فلسفه #هانس‌گئورگ_گادامر فیلسوف آلمانی قرن بیستم (١٩٠٠-٢٠٠٢) همجوشی یا آمیختگی افق‌ها (Horizontverschmelzung) فرآیندی است که از طریق آن طرفین یک گفتگوی هرمنوتیکی گستره یا فرامتن یا بافت و زمینه وسیع‌تری را ایجاد می‌کنند که در آن به فهم مشترک برسند.
🔹هرمنوتیک
🔹درباره هرمنوتیک گادامری
افق در پدیدارشناسی، به زمینه‌ای اطلاق می‌شود که هر گونه نمود معنادار در آن وجود دارد. از نظر گادامر، ما نه در افق‌های بسته وجود داریم و نه در افقی که منحصر به فرد است. ما باید هم این فرض معرفت مطلق را رد کنیم که می‌توان تاریخ جهانی را در یک افق بیان کرد و هم این فرض عینیت را که می‌توانیم "خودمان را فراموش کنیم" تا به دیدگاهی عینی از مشارکت‌کننده دیگر دست یابیم.
به عقیده گادامر، از آنجایی که نمی‌توان به طور کامل خود را از بافت خود (مانند پیشینه، تاریخ، فرهنگ، جنسیت، زبان، تحصیلات و غیره) حذف کرد و وارد یک سیستم کاملاً متفاوت از نگرش‌ها، باورها و شیوه‌های تفکر شد، برای اینکه بتوانیم از مکالمه یا گفت‌وگو در مورد فرهنگ‌های مختلف به درکی دست یابیم، باید افق تحقیق درستی را برای سؤالات برانگیخته شده در مواجهه با سنت انتخاب کنیم. طرفین برای دستیابی به توافق باید از طریق مذاکره، از طریق این همجوشی افق‌های خود، زمینه مشترکی را ایجاد کنند.
#فلسفه🔸همجوشی افق‌ها
در فلسفه #هانس‌گئورگ_گادامر فیلسوف آلمانی قرن بیستم (١٩٠٠-٢٠٠٢) همجوشی یا آمیختگی افق‌ها (Horizontverschmelzung) فرآیندی است که از طریق آن طرفین یک گفتگوی هرمنوتیکی گستره یا فرامتن یا بافت و زمینه وسیع‌تری را ایجاد می‌کنند که در آن به فهم مشترک برسند.
🔹هرمنوتیک
🔹درباره هرمنوتیک گادامری
افق در پدیدارشناسی، به زمینه‌ای اطلاق می‌شود که هر گونه نمود معنادار در آن وجود دارد. از نظر گادامر، ما نه در افق‌های بسته وجود داریم و نه در افقی که منحصر به فرد است. ما باید هم این فرض معرفت مطلق را رد کنیم که می‌توان تاریخ جهانی را در یک افق بیان کرد و هم این فرض عینیت را که می‌توانیم "خودمان را فراموش کنیم" تا به دیدگاهی عینی از مشارکت‌کننده دیگر دست یابیم.
به عقیده گادامر، از آنجایی که نمی‌توان به طور کامل خود را از بافت خود (مانند پیشینه، تاریخ، فرهنگ، جنسیت، زبان، تحصیلات و غیره) حذف کرد و وارد یک سیستم کاملاً متفاوت از نگرش‌ها، باورها و شیوه‌های تفکر شد، برای اینکه بتوانیم از مکالمه یا گفت‌وگو در مورد فرهنگ‌های مختلف به درکی دست یابیم، باید افق تحقیق درستی را برای سؤالات برانگیخته شده در مواجهه با سنت انتخاب کنیم. طرفین برای دستیابی به توافق باید از طریق مذاکره، از طریق این همجوشی افق‌های خود، زمینه مشترکی را ایجاد کنند.
#فلسفه🔸بازی
ساختار بازی، بازیکن را در خود جذب می‌کند و بنابراین او را از زیر بار ابتکار عمل که فشار واقعی وجود را تشکیل می‌دهد، رها می‌کند.
#هانس‌گئورگ_گادامر
ساختار بازی، بازیکن را در خود جذب می‌کند و بنابراین او را از زیر بار ابتکار عمل که فشار واقعی وجود را تشکیل می‌دهد، رها می‌کند.
#هانس‌گئورگ_گادامر
نشرنی منتشرکرد:
#فلسفه🔸گوتلوب فرگه
#گوتلوب_فرگه یکی از چهره‌های برجسته در تاریخ منطق و فلسفه است و می‌توان او را بنیانگذار فلسفهٔ تحلیلی خواند. هانس اسلوگا قصد دارد در #کتاب پیش رو شرحی تاریخی از ریشه‌ها و سرچشمه‌های آرای او و ساختار کلی اندیشه‌اش ارائه دهد. به عقیدهٔ اسلوگا رویکرد غیرتاریخی فلسفهٔ تحلیلی سبب شده است این مکتب نتواند جایگاه حقیقی فرگه در این سنت را تشخیص دهد. اسلوگا پس از بحثی تاریخی می‌کوشد مهم‌ترین بینش‌های فرگه را در مورد منطق و زبان منطقی، احکام و ساختارشان، تابع و شناسه، اعیان منطقی، معنا و دلالت، و موضوعات دیگر، براساس نوشته‌های گوناگون او، توضیح دهد. شهرکتاب
#فلسفه🔸گوتلوب فرگه
#گوتلوب_فرگه یکی از چهره‌های برجسته در تاریخ منطق و فلسفه است و می‌توان او را بنیانگذار فلسفهٔ تحلیلی خواند. هانس اسلوگا قصد دارد در #کتاب پیش رو شرحی تاریخی از ریشه‌ها و سرچشمه‌های آرای او و ساختار کلی اندیشه‌اش ارائه دهد. به عقیدهٔ اسلوگا رویکرد غیرتاریخی فلسفهٔ تحلیلی سبب شده است این مکتب نتواند جایگاه حقیقی فرگه در این سنت را تشخیص دهد. اسلوگا پس از بحثی تاریخی می‌کوشد مهم‌ترین بینش‌های فرگه را در مورد منطق و زبان منطقی، احکام و ساختارشان، تابع و شناسه، اعیان منطقی، معنا و دلالت، و موضوعات دیگر، براساس نوشته‌های گوناگون او، توضیح دهد. شهرکتاب
#فلسفه🔸خوانندگان، متون و همجوشی افق‌ها: الهیات و هرمنوتیک گادامر
🔹#متیو_ناتز
هرمنوتیک از زمینه‌ای الهی نشأت می‌گیرد و در واقع، آثار #هانس‌گئورگ_گادامر به مدت نیم قرن بر الهی‌دانان و افراد مذهبی تأثیرگذار بوده است. یک متن، مثلاً یک متن کتاب مقدسی، امروزه چه ارتباطی با ما دارد؟ آیا به دلیل فاصله تاریخی و زمانی از ما جدا شده است؟ حتی اگر پیامی داشته باشد که امروز مرتبط باشد، چگونه می‌توان به آن دسترسی پیدا کرد و آن را تفسیر کرد؟ گادامر در اثر بزرگ خود "حقیقت و روش"، با درک طبیعت متون و آنچه که آن را "همجوشی افق‌ها" می‌نامد، به این مسائل می‌پردازد. برای گادامر، افقی دیدگاهی است که جهان‌بینی فرد را شکل می‌دهد. اما این افق در معرض گسترش و بازبینی است و همچنین با افق‌های دیگر تماس می‌یابد. در این فرآیند همجوشی افق‌ها، فهم بین ذهن‌ها رخ می‌دهد و فرد در آگاهی و جستجوی حقیقت خود رشد می‌کند. گادامر معتقد است که این موضوع می‌تواند از مرزهای هرمنوتیکی و تاریخی عبور کند و بنابراین قابلیت کاربردی بودن را حفظ کند.
🔹فایل پیوست را دانلود کنید... +
🔹#متیو_ناتز
هرمنوتیک از زمینه‌ای الهی نشأت می‌گیرد و در واقع، آثار #هانس‌گئورگ_گادامر به مدت نیم قرن بر الهی‌دانان و افراد مذهبی تأثیرگذار بوده است. یک متن، مثلاً یک متن کتاب مقدسی، امروزه چه ارتباطی با ما دارد؟ آیا به دلیل فاصله تاریخی و زمانی از ما جدا شده است؟ حتی اگر پیامی داشته باشد که امروز مرتبط باشد، چگونه می‌توان به آن دسترسی پیدا کرد و آن را تفسیر کرد؟ گادامر در اثر بزرگ خود "حقیقت و روش"، با درک طبیعت متون و آنچه که آن را "همجوشی افق‌ها" می‌نامد، به این مسائل می‌پردازد. برای گادامر، افقی دیدگاهی است که جهان‌بینی فرد را شکل می‌دهد. اما این افق در معرض گسترش و بازبینی است و همچنین با افق‌های دیگر تماس می‌یابد. در این فرآیند همجوشی افق‌ها، فهم بین ذهن‌ها رخ می‌دهد و فرد در آگاهی و جستجوی حقیقت خود رشد می‌کند. گادامر معتقد است که این موضوع می‌تواند از مرزهای هرمنوتیکی و تاریخی عبور کند و بنابراین قابلیت کاربردی بودن را حفظ کند.
🔹فایل پیوست را دانلود کنید... +
#فلسفه🔸امر واقع و تمایز عقیده
▫️جان کوروینو | فیلاسفرز مگزین
The Fact / Opinion Distinction
by John Corvino
هنگام بحث دربارۀ اخلاق و سایر موضوعات مناقشه‌آمیز، معمولاً می‌شنویم که می‌گویند این صرفاً عقیدۀ شماست. یا استدلال من در اینجا چنین است. چنین ادعاهایی خطرناک است، معنای روشنی ندارد و باید آن را در آتش انداخت.
وقتی کسی می‌گوید فلان چیز صرفاً یک عقیده است، احتمالاً می‌خواهد آن را از چیزی که صرفاً یک عقیده نیست متمایز کند و بدیهی‌ترین نامزد برای این تمایزگذاری امر واقع (fact) است. فیلسوفان شاید وسوسه شوند که با تعریف امر واقع به وضعیت امور -رخدادهایی که در جهان پدید می‌آیند، فارغ از اینکه کسی به آنها فکر کند یا نه- و تعریف عقیده به باورهای راجع‌به وضعیت امور این تمایز را توضیح دهند. مطابق این رهیافت می‌توانیم، به قول پری ودل، با استفاده از آزمون "مالِ کی" امور واقع را از عقاید تمیز دهیم: همیشه می‌توان پرسید "این عقیدۀ کیست؟" اما هیچ‌وقت نمی‌شود پرسید"این امر واقعِ کیست؟" اما این شیوۀ تمایزگذاری فقط مسئله را یک گام عقب‌تر می‌برد. چون در میانِ باورهایی که افراد راجع‌به جهان دارند، برخی باورها هستند که مردم تمایل دارند آنها را ذیل ستون «امور واقع» قرار دهند و برخی دیگر هستند که مایل‌اند آنها را ذیل ستون «عقیده‌ها» بگذارند. در واقع، افراد بین باورهای واقعیت‌بنیاد و عقیده‌ها (باورهای عقیده‌بنیاد) تمایز می‌گذارند و پرسشِ «باور کی؟» در هر دو مورد قابل طرح است. همین وضع در مورد بیان‌های باور نیز صادق است: می‌توانیم از اظهار امر واقع در مقابل اظهار عقیده سخن بگوییم یا از مدعیات واقعیت‌بنیاد در مقابل مدعیات عقیده‌بنیاد و الی‌آخر -و همۀ این‌ها از دهان سوژه‌ها بیرون می‌آید. با این وصف، بیایید بررسی خود را به اظهارات محدود کنیم، یعنی وقتی می‌پرسیم "فرق بین امر واقع و عقیده چیست؟" در واقع منظورمان این باشد که فرق بین اظهار امر واقع و اظهار عقیده چیست؟. شاید این پرسش ساده‌ای به نظر بیاید، ولی در واقع اکثر افراد پاسخی برای آن ندارند. توجه داشته باشید که آنان در ارائۀ مثال، یا در دسته‌بندی مثال‌های دیگر، مشکلی ندارند.... +
▫️جان کوروینو | فیلاسفرز مگزین
The Fact / Opinion Distinction
by John Corvino
هنگام بحث دربارۀ اخلاق و سایر موضوعات مناقشه‌آمیز، معمولاً می‌شنویم که می‌گویند این صرفاً عقیدۀ شماست. یا استدلال من در اینجا چنین است. چنین ادعاهایی خطرناک است، معنای روشنی ندارد و باید آن را در آتش انداخت.
وقتی کسی می‌گوید فلان چیز صرفاً یک عقیده است، احتمالاً می‌خواهد آن را از چیزی که صرفاً یک عقیده نیست متمایز کند و بدیهی‌ترین نامزد برای این تمایزگذاری امر واقع (fact) است. فیلسوفان شاید وسوسه شوند که با تعریف امر واقع به وضعیت امور -رخدادهایی که در جهان پدید می‌آیند، فارغ از اینکه کسی به آنها فکر کند یا نه- و تعریف عقیده به باورهای راجع‌به وضعیت امور این تمایز را توضیح دهند. مطابق این رهیافت می‌توانیم، به قول پری ودل، با استفاده از آزمون "مالِ کی" امور واقع را از عقاید تمیز دهیم: همیشه می‌توان پرسید "این عقیدۀ کیست؟" اما هیچ‌وقت نمی‌شود پرسید"این امر واقعِ کیست؟" اما این شیوۀ تمایزگذاری فقط مسئله را یک گام عقب‌تر می‌برد. چون در میانِ باورهایی که افراد راجع‌به جهان دارند، برخی باورها هستند که مردم تمایل دارند آنها را ذیل ستون «امور واقع» قرار دهند و برخی دیگر هستند که مایل‌اند آنها را ذیل ستون «عقیده‌ها» بگذارند. در واقع، افراد بین باورهای واقعیت‌بنیاد و عقیده‌ها (باورهای عقیده‌بنیاد) تمایز می‌گذارند و پرسشِ «باور کی؟» در هر دو مورد قابل طرح است. همین وضع در مورد بیان‌های باور نیز صادق است: می‌توانیم از اظهار امر واقع در مقابل اظهار عقیده سخن بگوییم یا از مدعیات واقعیت‌بنیاد در مقابل مدعیات عقیده‌بنیاد و الی‌آخر -و همۀ این‌ها از دهان سوژه‌ها بیرون می‌آید. با این وصف، بیایید بررسی خود را به اظهارات محدود کنیم، یعنی وقتی می‌پرسیم "فرق بین امر واقع و عقیده چیست؟" در واقع منظورمان این باشد که فرق بین اظهار امر واقع و اظهار عقیده چیست؟. شاید این پرسش ساده‌ای به نظر بیاید، ولی در واقع اکثر افراد پاسخی برای آن ندارند. توجه داشته باشید که آنان در ارائۀ مثال، یا در دسته‌بندی مثال‌های دیگر، مشکلی ندارند.... +
فراسوی یک هشتگ🔸فلسفه
برای دستیابی به مباحث مربوط به فلسفه در کانال عرصه‌های ارتباطی بر روی هشتگ #فلسفه کلیک کنید.
برای دستیابی به مباحث مربوط به فلسفه در کانال عرصه‌های ارتباطی بر روی هشتگ #فلسفه کلیک کنید.