#عکاسانه #عکاسان #فتوژورنالیسم
🔸سعید فرجی: وزارت ارشاد و دستگاه دیپلماسی از لحاظ مادی و معنوی به آثار عکاسان بحران بهاء دهند
شفقنارسانه: تامین امنیت حرفه‌ای را نمی‌توان تنها برای خبرنگاران در نظر گرفت و از وجود امنیت برای عکاسان غافل شد. چه بسا عکاسان و تصویربرداران به خاطر اثرگذاری فوری و فراگیری که در انتشار تصاویرشان هست، تأمین امنیت شغلی و حرفه‌ای برای آن‌ها مهم‌تر به نظر برسد. #سعید_فرجی از عکاسان بحران، ضمن بیان توصیه‌هایی به عکاسان خبری جهت بالا بردن امنیت جانی و حرفه‌ای خود در مناطق بحرانی، از وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی و دستگاه دیپلماسی می‌خواهد تا از لحاظ مادی و معنوی به آثار عکاسانی که جانشان را بخاطر ثبت تصاویری از مناطق بحرانی به خطر می‌اندازند، بهاء دهند. متن‌کامل

#دوستان #فتوژورنالیسم #رخ‌نما
🔸هیات داوران سومین دوره نشان عکس سال مطبوعاتی ایران (آثار۱۳۹۷):
از راست: #سعید_فرجی، #عطا_طاهرکناره، #یونس_شکرخواه، #ساعد_نیکزاد، #مهدی_قاسمی

#سایت🔸فردارسانه
یک سایت تازه به نام فردارسانه در زمینه #روزنامه‌نگاری و #ارتباطات اعلام موجودیت کرده است. در بخش پایانی درباره ما (about us) در این سایت به امضای #سعید_درویشی
صاحب امتیاز و مدیرمسئول چنین آمده است:
فردارسانه در دورانی که باید آن را رقابت رسانه‌ها بنامیم ماموریت و تکلیفی برای خود متصور است. مهمترین ماموریت ما علمی‌کردن مفاهیم رسانه در ذهن افراد است. هر جا که ردی از علم باشد بشر به خوشبختی می‌رسد. رسانه نیز دانش و علم دارد که باید به همه شناسانده شود تا در چارچوب قانون بتوانند بهترین و سودمندترین استفاده را از رسانه‌ها ببرند.
ماموریت مهم دیگر ما ارتباط پیوسته و همیشگی با خوانندگان و مخاطبان فردارسانه است. با وجود اینکه خود را موظف به انتقال نکته‌های آموزشی و پژوهشی به شما می‌دانیم اما خودمان نیز نیازمند یادگیری از شما هستیم. هر آنچه را که فکر می‌کنید به بهترشدن ما کمک می‌کند به وسیله راه‌های ارتباط با فردارسانه به ما منتقل کنید.امیدواریم با شما فردای رسانه در ایران روشن‌تر باشد.

#روزنامه‌نگاری
#خبر🔸مرور نرم خبر و سخت خبر
کتاب نرم خبر و سخت خبر؛ خبرنویسی پیشرفته، ترجمه و تالیف #محمدرضا_نوروزپور از منابع دانشگاهی رشته ارتباطات و روزنامه‌نگاری به چاپ چهارم رسید.
به گزارش خبرآنلاین، #سعید_دمیرچی مدیر انتشارات ثانیه از انتشار چاپ چهارم این کتاب خبر داد. کتاب نرم خبر و سخت خبر اولین بار در سال ١٣٨۴ با ترجمه محمدرضا نوروزپور و با مقدمه دکتر #یونس_شکرخواه استاد ارتباطات، توسط انتشارات ثانیه منتشر شد و به سرعت به یکی از عناوین اصلی آزمون سراسری رشته‌های #ارتباطات و #روزنامه‌نگاری و #روابط‌عمومی و یکی از کتاب‌های منبع در این حوزه تبدیل شد. ویراست دوم این کتاب که با تغییرات زیادی همراه بود در سال ١٣٩٣ به بازار آمد و محمدرضا نوروزپور، مولف و مترجم کتاب در مقدمه آن نوشت: برخی از آن‌چه درباره نرم‌خبر در این کتاب خواهید خواند قطعاً شما را شگفت‌زده خواهد کرد و ممکن است با آن‌چه تاکنون از آن شنیده یا خوانده‌اید، متفاوت باشد، اما نگران نباشید؛ شما نرم‌خبر را از زاویه دیگری آموخته و شناخته بودید و حالا این فرصت را دارید تا از زوایای دیگری نیز به آن نگاه کنید و لذت ببرید. چاپ سوم این کتاب در بهمن ١٣٩٨ و با تصویری از دکتر ظریف وزیر امور خارجه وقت به همراه همسرش که مربوط به دیدار وی از معبد سیک‌ها در یکی از سفرهای رسمی‌اش به هند بود منتشر شد.
این کتاب مشتمل بر چهار فصل کلی است. نخستین فصل کتاب درباره چیستی نرم خبر، تعریف های مختلف و کاربردهای آن و نمونه‌های بدیعی از لید، تیتر و بدنه اخبار و پایان بندی است. فصل دوم کتاب به تعریف فیچر و انواع آن و نحوه نگاشتن یک فیچر خوب می پردازد. در انتهای این فصل چند نمونه از فیچرهای برتر را که توجه جهانی را به خود جلب کرده یا برنده جایزه شده‌اند، می‌خوانید.
در فصل سوم و چهارم کتاب هم دو مقاله از دو کارشناس برجسته غربی در رد و تایید نرم خبر و روزنامه‌نگاری انتقادی درج شده است که نگاه‌های متفاوتی به این سبک از خبر و #خبرنویسی دارند. آندائیو یوکو و توماس ایی پترسون در این دو مقاله به صورت حرفه‌ای کوشیده‌اند تا جدال سخت خبر و نرم خبر را که در جهان موافقان و مخالفان بسیاری دارند، به بحث بگذارند.
دکتر یونس شکرخواه، در مقدمه این کتاب به بررسی کوتاه تاریخی سبک‌ها و موافقان و مخالفان نرم خبر و سخت خبر و دلایل آنها پرداخته است که با توجه به بحث‌های نرم خبر در ایران این مقدمه خواندنی است. در بخشی از مقدمه شکر‌خواه بر کتاب نرم خبر و سخت خبر می‌خوانیم: مطالعه دیدگاه‌های موجود در این کتاب که به خوبی چالش‌های جاری مرتبط با نرم خبر را به تصویر می‌کشد، برای روزنامه‌نگاران و دانشجویان رشته‌های روزنامه‌نگاری و ارتباطات بسیار ضروری است. فراموش نکنیم که خبرها تغییر می‌کنند، چون عادات ما تغییر می‌کنند و چسبیدن به عادات غلط مانند چسبیدن به تارهای عنکبوتی می‌ماند که در نهایت به میله‌های آهنین یک قفس مبدل خواهد شد. مطالعه آثاری از این دست می‌تواند از بروز چنین فرجامی جلوگیری کند.

#سینما🔸صفحه اول
دوشنبه ۲۴ مهر ١۴٠٢ ساعت ۱۷ جلسه نمایش و تحلیل فیلم صفحه اول ساخته بیلی وایلدر در سینماتک خانه هنرمندان برگزار می‌شود.
#سعید_ارکان‌زاده‌یزدی، روزنامه‌نگار در این جلسه درباره مقام روزنامه‌نگار در دنیای امروز صحبت خواهد کرد.
اعضای انجمن نفی روزنامه‌نگاران با ارائه کارت انجمن می‌توانند از ۴۰ درصد تخفیف خرید بلیت به‌طور حضوری بهره‌مند شوند.

🔸روزنامه‌نگاری و جامعه مدنی
ویدیوی نشست #روزنامه‌نگاری و جامعه مدنی در یوتیوب موسسه رحمان قرار گرفت. #هادی_خانیکی، #نیلوفر_قدیری و #سعید_ارکان‌زاده‌یزدی سخنرانان این نشست بودند که ۱۶ مرداد ١۴٠٢ ۴به مناسبت روز خبرنگار برگزار شد. نشست روزنامه‌نگاری و جامعه مدنی چهارمین نشست از مجموعه نشست‌های جامعه مدنی است که در موسسه رحمان برگزار شد... +

#عکاسانه
٢🔸شب عکاسی در تصویر سال
بعد از عوامل فیلم خواست روی سن بیایند و از ایشان قدرشناسی کرد. #محمد_صیاد، عکاسی که موضوع فیلم در باره او بود، #مریم_ملک‌مختار، کارگردان فیلم، #سهند_صمدیان – تدوین‌گر و #محمدرضا_دلپاک، طراح صدای فیلم. پس از آن، دبیر جشن تصویر سال و جشنواره فیلم تصویر، رونمایی و معرفی هشت کتاب عکاسی را با کتاب #آلفرد_یعقوب‌زاده شروع کرد تا به تعبیر خودش غریب‌نوازی کرده باشد. پیش از تماس با پاریس مقدمه‌ای که برای کتاب او نوشته بود را با عنوان آلفرد؛ زاده ایران، فرزند جهان خواند.
او از مهمترین ویژگی‌های آلفرد، دور بودن از ویروس حسادت و رقابت به هر قیمت، دانست که رایج‌ترین خصلتی است که در جهان رقابتی #فتوژورنالیسم و رسانه‌های اکثرا تحت کنترل به وضوح دیده می‌شود و اضافه کرد: آلفرد در کنار مهر بی‌مثالش به انسان معاصر، سر نترس و شجاعت غریبی هم دارد. در سفری با خبرنگاران ایرانی و خارجی به مرز ایران و عراق در جریان جنگ هشت ساله، با چشم خودم دیدم که بعد از اصابت خمپاره‌ای در نزدیک‌ترین فاصله با ما، آلفرد تنها کسی بود که ایستاده عکاسی می‌کرد. یادم نمی‌رود تیتر گزارش تصویری آلفرد از درگیری‌های چچن در سال ٢٠١١ که منجر به مصدومیت بسیار شدید او شد را که در ویژه نامه عکاسی مجله تصویر چاپ شد این بود: در خیابان‌ها فقط سگ‌ها بودند و عکاس‌.
بعد آلفرد روی خط آمد و قدرشناسانه با حاضران صحبت کرد و به چند پرسش صمدیان درباره تنوع پروژه‌های عکاسی‌اش در جهان و حضور مستمرش در فلسطین در جریان انتفاضه اول و دوم پاسخ داد.
پیمان درگاهی، مدیر نشر بایگانی - ناشر کتاب - هم یادداشت #محمود_کلاری، عکاس و مدیر فیلمبرداری باسابقه را خواند و به مسیر آماده‌سازی یک سال و نیمه‌ی کتاب و همراهی و همدلی سخاوتمندانه آلفرد در رفت و برگشت‌های متنی و تصویری کتاب اشاره و تاکید کرد یعقوب زاده از راه دور – فرانسه- نوعی همدل و همراهی می‌کرد که بسیاری از کسانی که در ایران هستند به سختی انجام می‌دهند؛ مخصوصا با ناشران جوانی مثل من!
دومین کتاب، اثر #ساسان_مویدی بود؛ که به‌خاطر همزمانی برنامه با افتتاحیه نمایشگاه عکس‌اش در گالری دنا در جلسه حضور نداشت و کلیپی از کتاب و تصاویر تحسین بر انگیز او پخش شد. کتاب بعدی عکس‌های #مهرداد_دفتری از چهره هنرمندان معاصر ایران با عنوان چشم درون بود. کتابی که هنوز به بازار عرضه نشده و در مرحله‌ صحافی است. #احمد_شاملو، #محمدرضا_شجریان، #مرتضی_ممیز، #بهمن_جلالی، #اکبر_عالمی و … از جمله هنرمندانی بودند که دفتری در مجموعه عکس چشم درون ماندگار کرده بود. او خبر داد مستندی را که با همین عنوان به موضوع عکاسی از پرتره هنرمندان معاصر ایران پرداخته و ساخته شده را با اسکن کیو آر کد پشت کتاب آمده، در دسترس علاقمندان قرار می‌گیرد.
کتاب بعدی، مختص آثار عکاسی جنگ #بهرام_محمدی‌فرد بود. او از نخستین عکاسانی بود که به جبهه رفت و حضور موثری در منطقه داشت. سخنران بعدی #محمدحسین حیدری عکاس و رئیس انجمن عکاسان انقلاب و دفاع مقدس بود که پس از پخش کلیپ مربوط به کتاب آثار ماندگار زنده یاد #کاظم_اخوان بروی صحنه آمد.
حیدری در ابتدای سخنانش گفت: انجمن از سال ۱۳۸۰ علاوه بر گردآوری و ساماندهی، حفظ و نگهداری نگاتیوهای آثار عکاسی مربوط به انقلاب و جنگ، به انتشار کتاب‌های عکس پرداخته که نخستین کتابش #احمد_علیزاده‌نوحی بوده است.
دوره‌ی کتاب‌های عکاسان جنگ، دربرگیرنده‌ی آثاری‌ست که به موضوع جنگ عراق علیه ایران و جنگ‌های معاصر است که نگاه، سبک شخصی، اطلاعات صحیح عکس‌ها و شناخت عکاس‌های جنگ است. نه کتاب با همین عنوان عکاسان جنگ منتشر شده است. #ساسان_مویدی، #سعید_صادقی، #اباصلت_بیات، #مریم_کاظم‌زاده، #محمدحسین_حیدری، #علی_فریدونی، #بهرام_محمدی‌فر و #کاظم_اخوان از جمله این کتاب‌هاست.

🔸بزرگداشت استاد کاتوزیان در هفته گرافیک ایران
نشست خبری هفته #گرافیک ۱۴۰۳ با حضور #بهرام_کلهرنیا رئیس‌هیات مدیره انجمن صنفی طراحان گرافیک ایران، #محمدرضا_خاکساری دبیر این دوره هفته گرافیک، #سعید_باباوند نایب رئیس هیأت مدیره و #نواب_قزلباش خزانه‌دار انجمن، دوشنبه ۳ اردیبهشت ۱۴۰۳ در سالن استاد امیرخانی خانه هنرمندان ایران برگزار شد. در این نشست از پوستر هفته گرافیک ۱۴۰۳ نیز رونمایی شد. هفته گرافیک از ۷ الی ۱۴ اردیبهشت سال جاری در خانه هنرمندان ایران برگزار می‌شود. مراسم گشایش این رویداد سالانه جمعه ۷ اردیبهشت ساعت ۱۷ در تالار استاد شهناز خانه هنرمندان ایران با حضور پیشکسوتان و فعالان حوزه طراحی گرافیک ایران برگزار و بزرگداشت استاد #کامران‌_کاتوزیان طراح برجسته و پیشرو در عرصه طراحی گرافیک در ایران از برنامه‌های این مراسم است.
عکس: #لیلا_ابراهیمی
@iranartists

🔸گفتمان وفاق؛ دولت و جامعه در ایران
▫️باحضور این چهره‌ها برگزار می‌شود:
#علی_ربیعی #غلامرضا_غفاری #مقصود_فراستخواه #سعید_معیدفر
🔹دوشنبه ١۶ مهر ١۴٠٣ ساعت ١٧
برنامه به صورت حضوری برگزار می‌شود و ورود برای عموم، آزاد و رایگان است
▫️انجمن جامعه شناسی ایران، انجمن ایرانی مطالعات فرهنگی و ارتباطات و خانه اندیشمندان علوم انسانی

🔸شمارش میله‌های قفس
نگاهی به کتاب سپید در آندلس، ترجمه یونس شکرخواه
🔹#سعید_کیائی
یونس شکرخواه بودن، یعنی ربطی به ارتباطات آنلاین داشتن و گذشتن از مرحله‌ای به مرحله‌ای، جایی به جایی، گذر از راهی ارتباطی که حاوی شرایط، پیام‌ها و زمینه‌های مختلفی است. #یونس_شکرخواه بودن برای بسیاری بسیار سخت است اما کسی قرار نیست یونس شکرخواه باشد، جز یک یونس شکرخواه که استاد ارتباطات است و همه آن ویژگی‌ها بخاطر همین ربط مستقیم بی واسطه‌ایست که با رابطه ایجاد کرده، طی سالیان بسیاری که از زندگی ارتباطی او می‌گذرد.
همه این "شکرخواه بودن" وقتی سایه می‌اندازد بر یک رفتار که اینجا انتشار کتابی پس از نزدیک به سی سال است، برای کسی چون من، سوالی را تداعی می‌کند که از پس یک پیش‌بینی بزرگ - به زعم من جوان بیست سال قبل - از مردی دنیا دیده چون عبدالعلی دستغیب برآمده است. دستغیب که آن روزگار به تازگی همه کتابهایش را اهدا کرده بود در آن خانه خیابان یوسف‌آباد وقتی من جوانی تازه پر شور شده بودم، طی مصاحبه‌ای که هرگز منتشر نشده درباره نادر ابراهیمی گفت: "من گمان می‌کنم آینده جهان به سوی معنویتی شعرگونه می‌رود." نه اینکه آیندهی او اینقدر نزدیک شده باشد که در ٢٠ سال جامه بپوشد و رخ نمایان کند، اما این هست که سوالی ذهنی برای من در آستانه دهه پنجم زندگی هنوز دارد که آن "شعرگونگی»"چیست و کجاها نمایان می‌شود؟
کتاب شکرخواه، و از ورطه تئوری‌های عملی و اجرایی به جهان ارتباطی دیگر رفتن، و دوباره بعد از نزدیک به سه دهه بازگشتن، آیا تداعی کننده این جمله دستغیب نیست؟ نمی‌توان گفت نیست! همانقدر که نمی‌توان از بودنش اطمینان داشت. در نقد این کتاب، اگر نقد نگاهی به آن تعریف شود، باید به این اندیشید و دست‌رسی پیدا کرد که کتاب چه اضافات و کمالات و کاستی‌هایی خواهد داشت، چرا که این ترجمه همه از زبان انگلیسی به فارسی است. پس از یکبار ترجمه از عربی به انگلیسی. آیا ما شاعران را نقد می‌کنیم یا منش مترجم را در واژه‌گزینی؟ وقتی دست رسی به متون اصلی اشعار حتی برای مترجم سخت است و در مقدمه آورده تنها به چند شعر دست یافته! پس به کلی این عمل برآمده از منقدان کهن را شاید باید کنار گذاشت و به جریان ارتباطی آن فکر کرد. اینجاست که نگاه بیرونی کنار گذاشته می‌شود و نگاهی درونی – درون متنی و تطبیقی – نمایان. کاش کتاب‌های "هزارسال غزل"، "هزارسال قصیده" و"هزارسال قطعه"‌ی فارسی که توسط امیرهوشنگ ابتهاج به اهتمام محمدزهرایی نشر کارنامه جمع‌آوری و تدوین شده بود، منتشر نیز می‌شد که بتوان با این کتاب که گزیده‌ای از هزار سال قصیده عربی‌ست، تطبیق داده شود. آنگاه است که تقابل دو فرهنگ رنگ می‌گیرد. شاخص دوم نیست، و راه این تحلیل نیز بسته. نگاه درون متنی اما نگاهی پیوسته امکان‌پذیر است. یکی از ویژگی‌های توجه برانگیز کتاب شکرخواه، نزدیکی زبان ترجمه به زبان شاعران امروز ایران است. اگرچه جای بررسی بیشتر در مجالی دیگر دارد اما حائز اهمیت می‌شود، وقتی می‌توان تطابق و تداعی آنها را در دو دوره شعر شاعران ایرانی جست و اتفاقاً یافت: در صفحه ٣٧ کتاب شاعری از قرن ١٣ گفته است:
با صورتی سپید در جامه‌ای گلگون
نزدیک آمد
انگار ماه بود در تن‌پوشی از شفق.
و تداعی می‌کند صائب تبریزی را در مضمونی نزدیک می‌گوید: "ناخنی خورده است بر دل از هلال ابروی من زان نشیند از شفق هر شام در خون آفتاب.
و باز در صفحه ٣٨ از شاعری دیگر در همان قرن آمده:
وقتی پرنده‌ی خواب به بیتوته در چشمانم اندیشید
مژه‌هایم را به هیئت میله‌ها دید
از قفس ترسید
وحشت کرد و گریخت
شاعر فقید دیگر هم عصر ما را تداعی می‌کند که علقه بسیار به شاعران دوره بازگشت و بیدل دارد، سیدحسن حسینی که می‌گوید: یک به یک با مژه‌هایت دل من مشغول است میله‌های قفسم را نشمارم چه کنم!
باید توجه کرد که حسینی در ادامه آمده است و گویی متأثر از فضای جمعی و اجتماعی این دو در ادامه‌ی یکدیگر هم‌اند. به عبارتی گویی این فرهنگ همسانی است که از یک فضای پیوسته در حال گسترش است. از صائب تا حسنی. مخصوصاً که چنین تداعی‌هایی بسیار در کتاب قابل استخراج است. نقد چنین اثری بینامتن‌های بسیاری می‌طلبد، این بینامتنیت سیال، ارزش اثر و تلاش برقراری ارتباط میان جریانی فرهنگی و با دوام است. جایی که ما را به نگاه دستغیب در ابتدای یادداشت باز می‌گرداند. عرفانی سیال، که هرچه نزدیک‌تر می‌شود، هم تغییرپذیری بیشتر پیدا می‌کند و هم رنگ و بوی دیگر، اما در همان راستا و تلاقی با جمیع جریانات اجتماعی، که فرهنگ را تحت‌الشعاع خود قرار می‌دهد و ناگزیر از شعر می‌گذرد تا به جریان ارتباطی خود در ادامه زیست خود پرداخته باشد. این همان نقطه‌ایست که شکرخواه در جریان شعر و ترجمه آن معنا می‌شود. متن کامل