#تکنوکلاس🔸افشای طرح ۲۲هزار هکتاری ساخت آرمانشهر کالیفرنیا
🔻رویای میلیاردرهای سیلیکون‌ولی؟
یک شرکت کالیفرنیایی به نام شرکای فلانری (Flannery Associates) وب‌سایتی را راه اندازی کرده که تصاویر گرافیکی مربوط به یک پروژه ۸۰۰ میلیون دلاری را نشان می‌دهد.
این مجموعه در ۵ سال گذشته موفق شده است بالغ بر ۵۵ هزار جریب فرنگی معادل تقریبی ۲۲ هزار هکتار زمین از اراضی این منطقه را خریداری کند. به گزارش یورونیوز شرکای فلانری که ساخت این پروژه را در دست دارد، با انتشار این تصاویر گرافیکی نشان می‌دهد که این شهرک دارای خانه‌هایی به سبک مدیترانه‌ای و محله‌های دارای پیاده‌راه و مسیر دوچرخه‌سواری خواهد بود. به محض رونمایی از این پروژه که با حمایت گروهی از سرمایه‌گذاران میلیاردر #سیلیکون‌ولی انجام می‌پذیرد؛ یک کارزار عمومی در مخالفت با دستور کار مبهم این پروژه به راه افتاد.
▫️هیچکس نمی‌دانست خریدار زمین‌ها کیست؟
تا هفته گذشته، هیچ کس خبر نداشت دقیقا چه کسی پشت خرید زمین‌های کشاورزی و بایرِ جنوب شرقی شهرستان سولانو، در ۶۰ مایلی سانفرانسیسکو است. در مجموع، این گروه نزدیک به یک میلیارد دلار خرج کرده و به بزرگترین زمین‌دار این منطقه تبدیل شده است. حتی زمین‌های اطراف شلوغ‌ترین پایگاه نیروی هوایی ایالات متحده آمریکا هم خریده شده، بطوریکه گزارش شده است که این معما توجه ارتش آمریکا و پلیس فدرال را نیز به خود جلب کرده است. تا اینکه هفته گذشته، #نیویورک‌تایمز فاش کرد که شرکای فلانری با حمایت جمعی از سرمایه‌گذاران برجسته سیلیکون‌ولی به دنبال ساخت شهری جدید با استفاده از انرژی پاک است. گفته می‌شود که این پروژه موجب اشتغال‌زایی هزاران نفر خواهد شد و در عین حال ساکنان آن از حمل‌ونقل عمومی و زندگی شهری پایدار و قابل اعتماد برخوردار خواهند بود.
یان شرامِک ۳۶ ساله، تاجر سابق شرکت سرمایه‌گذاری گلدمن ساکس مسئول هدایت و رهبری این پروژه عظیم است. در گروه حامیان این آرمانشهر رید هافمن، از بنیانگذاران #لینکداین و لورن پاول جابز، بنیانگذار گروه بشردوستانه امرسون کالکتیو و همسر #استیو_جابز فقید نیز به چشم می‌خورند.
▫️چرا این برنامه تا کنون مخفی بوده است؟
این گروه، چشم‌انداز آرمانشهر را در ‌سایت خود تحت عنوان کالیفرنیا تا همیشه (California Forever) ارائه کرده است. کالیفرنیا فور اِور شرکت مادر شرکای فلانری است که توسط شرامِک تأسیس شده است. همچنین خبر رسیده است که یان شرامِک اخیرا اولین خانه خود را در این شهرستان خریداری کرده است.
سایت کالیفرنیا فور اِور استدلال کرده که برای ایجاد یک مجموعه کامل و پایدار به یک زمین بزرگ نیاز داشته و تا زمان پایان رساندن خرید این املاک، نمی‌توانسته برنامه‌های خود را با عموم به اشتراک بگذارد. این گروه متعهد شده که این شهرک به فرصتی برای ایجاد یک جامعه جدید، مشاغل محلی پر درآمد، نیروگاه‌های خورشیدی و محیط‌های باز تبدیل شود. به گفته این ‌سایت، رویای این افراد ایجاد شهری جدید با خانه‌هایی با متراژ و اندازه‌ها و قیمت‌های مختلف است و محله‌های آن دارای پیاده راه با دسترسی نزدیک به مدرسه و فروشگاه‌ خواهد بود. تصاویر گرافیکی این آرمانشهر خانه‌هایی را نشان می‌دهد که به پارک‌ و فضاهای طبیعی برای قایق‌رانی، ماهیگیری و دوچرخه‌سواری نزدیک هستند.
▫️جلب موافقت اهالی محلی لازم است
این وب سایت بیان می‌کند که شهرک مورد نظر باید مطابق با نیاز شهرستان و اهالی آن طراحی شود. این گروه پیش‌تر نظرسنجی‌هایی را برای ساکنان محلی ارسال کرده است تا احساسات آنها را در مورد این ابتکار بسنجد.
برای ساختن هر چیزی شبیه به یک شهر در زمین‌های کشاورزی کنونی، این گروه ابتدا باید رای‌دهندگان شهرستان سولانو را متقاعد کند که با تبدیل کاربری زمین‌های کشاورزی به کاربری شهری موافقت کنند. 
کالیفرنیا فور اِور در بیانیه‌ای اعلام کرد که این گروه در این هفته با نمایندگان کنگره و هیات قانونگذاری ایالت کالیفرنیا دیدار کرده و به زودی با مقامات و شهرداران منطقه نیز دیدار خواهد کرد. چندین مقام محلی قبلا نسبت به این پروژه ابراز نگرانی و تردید کرده‌اند؛ از جمله جان گارامِندی، یکی از اعضای کنگره معتقد است این گروه "در اعمال نفرت‌انگیز، مخفیانه و وحشتناک" دست داشته است. کاترین موی، شهردار فیرفیلد، قصد دارد برای مقابله با این طرح، با آقای گارامندی و اعضای هیات ناظران این شهرستان  دیدار کند. خانم کاترین موی این شرکت و اتهاماتش را علیه کشاورزان مورد انتقاد قرار داد و گفت که شرکت‌ها تعلق خاطر مردم با زمین‌هایشان را درک نمی‌کنند. این شهردار گفت که او صدها پیام دریافت کرده است که تقریبا همگی آن‌ها مخالف این طرح هستند.

🔸ابتذال قصه
🔻چرا همۀ روایت‌ها در شبکه‌های اجتماعی تکراری و خسته‌کننده شده‌اند؟
در #انیمیشنِ عروسکی آنومالیسا، با دنیایی روبه‌رو می‌شویم که در آن همۀ آدم‌ها یک‌جورند و یک‌جور حرف می‌زنند. در جایی از فیلم، دهان راوی، که یک سخنران انگیزشی به نام مایکل استون است، از صورتش جدا می‌شود و میان دست‌هایش می‌افتد، درحالی که همین‌طور برای خودش وراجی می‌کند. موعظه‌های تعالی‌دهندۀ این مربی آنچنان هوشمندانه، مصنوعی، پیش‌بینی‌پذیر و عملاً فراانسانی‌اند که به گرمای هیچ جسم یا روحی که زنده نگه‌شان دارد محتاج نیستند. از نظر بیونگ چول هان، فیلسوف آلمانی-کره‌ای این صحنه نمادی از دوران امروز است. هان در کتاب جدیدش، بحران روایت، می‌گوید امروزه مدام به ما توصیه می‌کنند که فردیت داشته باشیم و داستان خودمان را تعریف کنیم، اما وقتی #شبکه‌های‌اجتماعی همۀ ما را عین هم کرده، چطور می‌توانیم چنین کنیم؟
پیش‌تر، قصه‌گویی ما را دور آتش گرد هم می‌آورد، به گذشته‌ پیوندمان می‌داد و کمک می‌کرد آیندۀ امیدبخشی را تجسم کنیم. حالا نمایشگر دیجیتالی جای آن آتش را گرفته و ما را به آدم‌های تک‌افتاده‌ای بدل کرده است که نسخه‌ای ساختگی از خودمان را پیش روی همتایان نادیدۀ خود می‌گذاریم و ظاهر، زندگی و عقایدمان را با هنجارهای غالبْ هماهنگ می‌کنیم. این صورت هوشمندِ سلطه مدام از ما می‌خواهد عقاید، نیازها و اولویت‌هایمان را ابراز کنیم، زندگی‌مان را بازگو کنیم، پست بگذاریم، به اشتراک بگذاریم و پیام دیگران را #لایک کنیم.
بدین‌ترتیب، ما انسان‌ها که روزگاری قصه‌گو بوده‌ایم، امروز به قصه‌فروش‌ تبدیل شده‌ایم... محتواسازانی که مدل‌های کسب‌وکار هولناک ابرثروتمندان #سیلیکون‌ولی را گسترش می‌دهیم. با استفاده از داده‌هایِ دستبندهای هوشمند در مورد ضربان قلبمان، قصه‌هایی کسالت‌بار و من‌درآوردی دربارۀ مسیرِ رسیدن به سلامتی و تناسب بدن تعریف می‌کنیم؛ همین‌طور که دربارۀ تفریح، کار، دوستی و غذا مدام قصه‌های تکراری خسته‌کننده می‌گوییم. در تمام این قصه‌ها چیزی غایب است: فردیت، انسانیت و توانایی اینکه به‌جای نمایشِ خودمان، روایت‌هایی باورپذیر تعریف کنیم.
"حریم خصوصیْ دزدی است". برای انسان‌هایی که در گرداب شبکه‌های اجتماعی غرق شده‌اند، این شعار حکم فرمان الهی را دارد. در مقابل، آنچه ستایش می‌شود، به‌اشتراک‌گذاشتن همه‌چیز است تا جایی که واقعاً هیچ رازی برایمان نماند. حتی وقتی قصه‌ای نمی‌سازیم، در حال مصرف فله‌ای قصه‌‌هایی هستیم که با همین مدل تولید شده‌اند. مدیرعامل #نتفلیکس جایی گفته است کل مدل کسب‌وکار او در این خلاصه می‌شود که به مشتریانش همان چیزی را بدهد که می‌خواهند: محتوایی که مصرفش آسان باشد و دارای روایتی باشد که با تبعیت از الگوهای ازپیش‌تعیین‌شده‌ای ترغیبمان کند تا بی‌وقفه تماشایش کنیم. هان می‌گوید #هانا_آرنت ابتذال شر را دیده بود. اگر عمرش به #اینستاگرام قد می‌داد، ابتذال قصه را هم می‌دید: قصۀ سبُک و زودهضم تعریف کنید. این بهترین خوراک نظام رسانه‌های اجتماعی است.
آنچه خواندید مروری کوتاه است بر مقاله‌ای که در سی‎ویکمین شمارۀ مجلۀ ترجمان علوم انسانی منتشر شده است. این مطلب در تاریخ ۲۹ خرداد ۱۴۰۳ در وب‌سایت ترجمان نیز بارگذاری شده است. این مطلب نوشتۀ استوارت جفریز است و نسیم حسینی آن را ترجمه کرده است. نسخۀ کامل این مطلب: +

#تکنوکلاس🔸درباره تکنو-اقتدارگرایی
این روزها که مرتباً گزارش‌های رسوایی‌آمیز تازه‌ای از ابرشرکت‌های فناورانۀ #سیلیکون‌ولی منتشر می‌شود، نقدکردن افرادی مثل #مارک_زاکربرگ عادی و رایج است، اما ده سال پیش، در دوران اوج شبکه‌های اجتماعی، زاکربرگ با ایده‌های انقلابی‌اش مانند “اولویت شرکت بر کشور” الهام‌بخش خیلی از ماجراجویان جاه‌طلبی بود که می‌خواستند با توسعۀ فناوری‌های جدید در سیلیکون‌ولی، هم خودشان پولدار شوند، هم دنیا را به جای بهتری تبدیل کنند. آن‌ها واقعاً پولدار شدند، اما جهان را حقیقتاً به جای بدتری تبدیل کردند.
#فیسبوک حالا به تجسمی از جنبه‌های تاریک سیلیکون‌ولی تبدیل شده. از دستکاری پنهانی احساسات کاربران گرفته تا ایفای نقش در بحران‌هایی چون نسل‌کشی میانمار و شورش کنگره، رد پای #متا دیده می‌شود. رشد بی‌وقفه، حتی به بهای نادیده‌گرفتن اخلاق و حقوق بشر، سال‌هاست اصل محوری شرکت‌های سیلیکون‌ولی است.
در پس ظاهر پیشرو شرکت‌های فناوری، ایدئولوژی‌ای نهفته است که کمتر شناخته شده اما بسیار خطرناک است: تکنو-اقتدارگرایی. به تعبیر آدریئن لافرانس، روزنامه‌نگار آمریکایی، باور به برتری فناوری، انکار محدودیت‌های اخلاقی، تحمیل نظم فناورانه به مردم، بدون احساس نیاز به کسب رضایت یا آگاه‌کردن آن‌ها، و در ورای همۀ این‌ها، میل بی‌پایان به قدرتِ بی‌حدو‌مرز ویژگی‌های اصلی این سبک جدید از اقتدارگرایی‌اند. لافرانس می‌گوید این روزها مردم شدیداً نگران اقتدارطلبانی چون #دونالد_ترامپ هستند، اما شاید خطر اصلی در تکنو-اقتدارگرایی باشد…. +