#هواشناسی 🔸هشدار نارنجی
امروز در چهارمحال و بختیاری، کهگیلویه و بویراحمد، اصفهان، فارس، سمنان و ۶خوزستان هشدار نارنجی برقرار است.
امروز در چهارمحال و بختیاری، کهگیلویه و بویراحمد، اصفهان، فارس، سمنان و ۶خوزستان هشدار نارنجی برقرار است.
#روزنامهنگاری
🔸روزنامهنگاری در عصر دیجیتال
پوست‌اندازی یا مرگ؟
▫️#امید_جهانشاهی
نو‌شتن از نسبت روزنامهنگاری و دموکراسی برای گرامی‌داشت نقش روزنامه‌نگار یکی از موضوع‌های رایج در روز خبرنگار بوده است. چه، تاریخ روزنامهنگاری در پیوندی عمیق با دموکراسی است.
https://tinyurl.com/yccd8mu4
🔸روزنامهنگاری در عصر دیجیتال
پوست‌اندازی یا مرگ؟
▫️#امید_جهانشاهی
نو‌شتن از نسبت روزنامهنگاری و دموکراسی برای گرامی‌داشت نقش روزنامه‌نگار یکی از موضوع‌های رایج در روز خبرنگار بوده است. چه، تاریخ روزنامهنگاری در پیوندی عمیق با دموکراسی است.
https://tinyurl.com/yccd8mu4
#موسیقی🔸موسیقی تعزیه
موسیقی یکی از ارکان مهم تعزیه است و همراه با کلام و بیان در این نمایش آیینی اهمیت بسیار دارد. کاربرد زبان شعر و موسیقی در بیان واقعه و هماهنگی میان شعر و موسیقی با حرکات نمایشی در تعزیه برجسته‌ترین نقش را ایفا می‌کند. ادای کلمات و اشعار با الحان موسیقی در ردیفها، مقامها و گوشه‌های مختلف و متناسب با شخصیت نقشها، تأثیر وقایع را در ذهن و احساس مردم بسیار عمیق می‌کند. درگذشته تعزیه‌خوانانی که چند دانگ صدا داشتند و در خواندن ردیفها و گوشه‌های موسیقی سنّتی ایران کارکُشته و با‌تجربه بودند، تصویر برجسته‌ای از خود در جامعه باقی گذاشته‌اند.
تعزیه از عاملهای مهم حفظ نغمه‌ها و الحان و گوشه‌های موسیقی ایرانی تا پیش از بهره‌گیری از آوانگاری علمی (نتنویسی) در ضبط موسیقی بوده است. تعزیه‌خوانان را معمولاً از میان خوشصداترین مردم در نقاط مختلف ایران گرد می‌آوردند. آنان زیر نظر استادان موسیقی تعلیم آواز می‌گرفتند و دستگاهها و مقامها و ردیفهای موسیقی را می‌آموختند و آموخته‌های خود را در تعزیه‌خوانیها به کار می‌گرفتند. همین گروه از تعزیه‌خوانان تعلیم‌دیدۀ موسیقی آشنا، حافظ و عامل اشاعه و استمرار و بقای موسیقی بوده‌اند. موسیقی آوازی در تعزیه‌خوانی رفتهرفته به همت تعزیه‌خوانانی که در موسیقی و آواز ورزیدگی و مهارت داشتند، تحول یافت و در دورۀ ناصری به اوج شکوفایی خود رسید. سرانجام، خوانندگانی از مکتب تعزیه برآمدند که در فن موسیقی و آوازخوانی به مقام هنرمندی رسیدند. آقاحسین، حاجی بارک‌الله یا حاجی خان و رضاقلی تجریشی از تعزیه‌خوانان و موسیقیدانان معروف تهرانی در دورۀ قاجار، و از دورۀ ناصری به این سو بودند که همراه با تعزیه‌خوانی، در مجالس بزم نیز آواز می‌خواندند. میرزا رحیم کمانچه‌کش نیز از تعزیه‌خوانهای دورۀ ناصری بود که در جوانی نقش شبیه حضرت عباس(ع) را در تکیۀ دولت بر عهده میگرفت و دستگاههای موسیقی را نیز به تفصیل می‌نواخت.
برخی از تعزیه‌خوانان دورهگرد که ایمان و اعتقادی راسخ و راستین به مذهب و تعزیه‌خوانی نداشتند و به اصطلاح «از تیرۀ یزیدی» بودند، پس از ماه صفر به جامۀ مطربی درمی‌آمدند و در مجالس سرور و عروسی مردم به آوازخوانی و بازیگری می‌پرداختند. معروف‌ترین آنها احمد مرمری و علی دلربا، از مطربان زنانه‌پوش و رقاصان معروف در تهران بودند. مطربان مرد تهران در آغاز در قهوه‌خانه‌های امامزاده زید، امامزاده سید ولی و قهوه‌خانۀ سید اسماعیل پاتوغ داشتند. در حالی که موسیقی در دورۀ قاجار وضع و حالتی راکد و یکنواخت یافته بود، موسیقی تعزیه و نوحه‌سرایی و روضه‌خوانی حالتی وصفی و متنوع داشت و در گسترش موسیقی ایران نقش مؤثری ایفا کرد.
▫️مردم‌شناسی جامعۀ تهران قدیم و گفتارهایی دربارۀ خانه و خانواده و سنت‌های خانوادگی، دکتر علی بلوکباشی، تهران: انتشارات دکتر محمود افشار، ۱۳۹۹، ۱۶۴-۱۶۵
@AfsharFoundation
موسیقی یکی از ارکان مهم تعزیه است و همراه با کلام و بیان در این نمایش آیینی اهمیت بسیار دارد. کاربرد زبان شعر و موسیقی در بیان واقعه و هماهنگی میان شعر و موسیقی با حرکات نمایشی در تعزیه برجسته‌ترین نقش را ایفا می‌کند. ادای کلمات و اشعار با الحان موسیقی در ردیفها، مقامها و گوشه‌های مختلف و متناسب با شخصیت نقشها، تأثیر وقایع را در ذهن و احساس مردم بسیار عمیق می‌کند. درگذشته تعزیه‌خوانانی که چند دانگ صدا داشتند و در خواندن ردیفها و گوشه‌های موسیقی سنّتی ایران کارکُشته و با‌تجربه بودند، تصویر برجسته‌ای از خود در جامعه باقی گذاشته‌اند.
تعزیه از عاملهای مهم حفظ نغمه‌ها و الحان و گوشه‌های موسیقی ایرانی تا پیش از بهره‌گیری از آوانگاری علمی (نتنویسی) در ضبط موسیقی بوده است. تعزیه‌خوانان را معمولاً از میان خوشصداترین مردم در نقاط مختلف ایران گرد می‌آوردند. آنان زیر نظر استادان موسیقی تعلیم آواز می‌گرفتند و دستگاهها و مقامها و ردیفهای موسیقی را می‌آموختند و آموخته‌های خود را در تعزیه‌خوانیها به کار می‌گرفتند. همین گروه از تعزیه‌خوانان تعلیم‌دیدۀ موسیقی آشنا، حافظ و عامل اشاعه و استمرار و بقای موسیقی بوده‌اند. موسیقی آوازی در تعزیه‌خوانی رفتهرفته به همت تعزیه‌خوانانی که در موسیقی و آواز ورزیدگی و مهارت داشتند، تحول یافت و در دورۀ ناصری به اوج شکوفایی خود رسید. سرانجام، خوانندگانی از مکتب تعزیه برآمدند که در فن موسیقی و آوازخوانی به مقام هنرمندی رسیدند. آقاحسین، حاجی بارک‌الله یا حاجی خان و رضاقلی تجریشی از تعزیه‌خوانان و موسیقیدانان معروف تهرانی در دورۀ قاجار، و از دورۀ ناصری به این سو بودند که همراه با تعزیه‌خوانی، در مجالس بزم نیز آواز می‌خواندند. میرزا رحیم کمانچه‌کش نیز از تعزیه‌خوانهای دورۀ ناصری بود که در جوانی نقش شبیه حضرت عباس(ع) را در تکیۀ دولت بر عهده میگرفت و دستگاههای موسیقی را نیز به تفصیل می‌نواخت.
برخی از تعزیه‌خوانان دورهگرد که ایمان و اعتقادی راسخ و راستین به مذهب و تعزیه‌خوانی نداشتند و به اصطلاح «از تیرۀ یزیدی» بودند، پس از ماه صفر به جامۀ مطربی درمی‌آمدند و در مجالس سرور و عروسی مردم به آوازخوانی و بازیگری می‌پرداختند. معروف‌ترین آنها احمد مرمری و علی دلربا، از مطربان زنانه‌پوش و رقاصان معروف در تهران بودند. مطربان مرد تهران در آغاز در قهوه‌خانه‌های امامزاده زید، امامزاده سید ولی و قهوه‌خانۀ سید اسماعیل پاتوغ داشتند. در حالی که موسیقی در دورۀ قاجار وضع و حالتی راکد و یکنواخت یافته بود، موسیقی تعزیه و نوحه‌سرایی و روضه‌خوانی حالتی وصفی و متنوع داشت و در گسترش موسیقی ایران نقش مؤثری ایفا کرد.
▫️مردم‌شناسی جامعۀ تهران قدیم و گفتارهایی دربارۀ خانه و خانواده و سنت‌های خانوادگی، دکتر علی بلوکباشی، تهران: انتشارات دکتر محمود افشار، ۱۳۹۹، ۱۶۴-۱۶۵
@AfsharFoundation
#روزنامهنگاری
🔸شمار روزنامه‌نگاران جان باخته ۲۰۲۲
🔻٣١ روزنامه‌نگار بر اساس اعلام فدراسیون بین‌المللی روزنامه‌نگاران (IFJ) تاکنون در سال ۲۰۲۲ جان خود را از دست داده‌اند و کشورهای مکزیک با ۱۰ قربانی و اوکراین با ۷ جان باخته، ناامن‌ترین کشورها برای فعالان رسانه‌ای محسوب می‌شود.
🔸شمار روزنامه‌نگاران جان باخته ۲۰۲۲
🔻٣١ روزنامه‌نگار بر اساس اعلام فدراسیون بین‌المللی روزنامه‌نگاران (IFJ) تاکنون در سال ۲۰۲۲ جان خود را از دست داده‌اند و کشورهای مکزیک با ۱۰ قربانی و اوکراین با ۷ جان باخته، ناامن‌ترین کشورها برای فعالان رسانه‌ای محسوب می‌شود.
از جهان‌های موازی
🔸ژانرهای پراکنده و روایت‌های ناتمام روزنامهنگاری
▫️یادداشت دکتر #هادی_خانیکی
▫️روزنامه اطلاعات؛ سه‌شنبه ١٨ مرداد ١۴٠١
@hadikhaniki
عمری پی آرایش خورشید شدیم
آمد ظلمات عصر و نومید شدیم
دشوارترین شکنجه این بود که ما
یک‌یک به درون خویش تبعید شدیم
شفیعی کدکنی
۱) هفتمین نوشتار از تجربه‌‌ها و زیسته‌های جهان روزنامهنگاری را به مناسبت همزمانی با یکصدوشانزدهمین سالگرد پیروزی مشروطیت در ایران به آن سو می‌برم و از داشته‌های روزنامه‌نگارانة عصر مشروطه به نداشته‌های تاریخی این دوران که داشتن «روایتی تاریخمند» و «تصویری پیوسته» از این جهان پرفراز و فرود است می‌رسم.
و دوستانم از نزدیک در کار کاستن از دغدغه‌های سلامتش.
۲) سوزان سانتاگ، نویسنده هنرمند و کنشگری که زندگی مؤثر خود را با دو بار جدال با سرطان پشت سر نهاده است در ضرورت بازنمایی واقعی دردهای فردی و اجتماعی و بالا بردن توانش ارتباطی جامعه کتابی کوچک و مهم دارد که با دو نام «نظر به درد دیگران» (نشر گمان، ترجمه احسان کیانی‌خواه) و «تماشای رنج دیگران» (نشر چشمه، ترجمة زهرا درویشیان) به فارسی منتشر شده است، هر دو ترجمه خوب و خواندنی است. مسأله ذهنی سانتاگ پرسش از دشواری‌های حسّ درد و رنج است. به تعبیر خود او همدردی حسّ کم ثباتی است، یا باید در قالب عمل درآید و یا از بین می‌رود. و به همین اعتبار او در پی مقابله با انفعال در مواجهه با درد و رنج دیگران است که خود موجب کم رنگ شدن احساسات است
https://bit.ly/3QcKOxx
ادامه‌ی یادداشت در INSTANT VIEW
🔸ژانرهای پراکنده و روایت‌های ناتمام روزنامهنگاری
▫️یادداشت دکتر #هادی_خانیکی
▫️روزنامه اطلاعات؛ سه‌شنبه ١٨ مرداد ١۴٠١
@hadikhaniki
عمری پی آرایش خورشید شدیم
آمد ظلمات عصر و نومید شدیم
دشوارترین شکنجه این بود که ما
یک‌یک به درون خویش تبعید شدیم
شفیعی کدکنی
۱) هفتمین نوشتار از تجربه‌‌ها و زیسته‌های جهان روزنامهنگاری را به مناسبت همزمانی با یکصدوشانزدهمین سالگرد پیروزی مشروطیت در ایران به آن سو می‌برم و از داشته‌های روزنامه‌نگارانة عصر مشروطه به نداشته‌های تاریخی این دوران که داشتن «روایتی تاریخمند» و «تصویری پیوسته» از این جهان پرفراز و فرود است می‌رسم.
و دوستانم از نزدیک در کار کاستن از دغدغه‌های سلامتش.
۲) سوزان سانتاگ، نویسنده هنرمند و کنشگری که زندگی مؤثر خود را با دو بار جدال با سرطان پشت سر نهاده است در ضرورت بازنمایی واقعی دردهای فردی و اجتماعی و بالا بردن توانش ارتباطی جامعه کتابی کوچک و مهم دارد که با دو نام «نظر به درد دیگران» (نشر گمان، ترجمه احسان کیانی‌خواه) و «تماشای رنج دیگران» (نشر چشمه، ترجمة زهرا درویشیان) به فارسی منتشر شده است، هر دو ترجمه خوب و خواندنی است. مسأله ذهنی سانتاگ پرسش از دشواری‌های حسّ درد و رنج است. به تعبیر خود او همدردی حسّ کم ثباتی است، یا باید در قالب عمل درآید و یا از بین می‌رود. و به همین اعتبار او در پی مقابله با انفعال در مواجهه با درد و رنج دیگران است که خود موجب کم رنگ شدن احساسات است
https://bit.ly/3QcKOxx
ادامه‌ی یادداشت در INSTANT VIEW
Telegraph
از جهان‌های موازی: ژانرهای پراکنده و روایت‌های ناتمام روزنامهنگاری
عمری پی آرایش خورشید شدیم آمد ظلمات عصر و نومید شدیم دشوارترین شکنجه این بود که ما یک‌یک به درون خویش تبعید شدیم شفیعی کدکنی ۱) هفتمین نوشتار از تجربه‌‌ها و زیسته‌های جهان روزنامهنگاری را به مناسبت همزمانی با یکصدوشانزدهمین سالگرد پیروزی مشروطیت در ایران…
🔸ابراز نگرانی از طولانی‌شدن جنگ اوکراین
#آنتونیو_گوترش دبیرکل #سازمان‌ملل حملات اخیر به نیروگاه هسته‌ای #اوکراین را که بزرگترین نیروگاه در اروپا است، "خودکشی" توصیف کرد و گفت که بسیار نگران طولانی شدن جنگ اوکراین است.
#آنتونیو_گوترش دبیرکل #سازمان‌ملل حملات اخیر به نیروگاه هسته‌ای #اوکراین را که بزرگترین نیروگاه در اروپا است، "خودکشی" توصیف کرد و گفت که بسیار نگران طولانی شدن جنگ اوکراین است.