Media is too big
VIEW IN TELEGRAM
#خوشنویسی #هنر #خط #یونسکو
📽 Media coverage of "Raqse-qalam", the 1st international exhibition and conference of the silk road calligraphy
@irunesci_channel
https://instagram.com/unesco.iran
📽 Media coverage of "Raqse-qalam", the 1st international exhibition and conference of the silk road calligraphy
@irunesci_channel
https://instagram.com/unesco.iran
عرصه‌های ارتباطی
#یونسکو #فرهنگ 🔸طرح فرخ‌بال کمیسیون ملی یونسکو 🔹ایستگاه بعدی: فرهنگ طرح #فرخ‌بال کمیسیون ملی یونسکو-ایران با همکاری یکی از شرکت‌های هواپیمایی کشور با شعار ایستگاه بعدی: فرهنگ The next stop: culture با حضور اساتید #خوشنویسی و جمعی از بزرگان فرهنگ و هنر…
Media is too big
VIEW IN TELEGRAM
Forwarded from بنیاد سینمایی فارابی
چهارمین شماره فجرنامه.pdf
17.5 MB
Forwarded from انجمن علمی مطالعات ارتباطی علامه طباطبایی
🔸ما اهالی "ایران"
▫️#جواد_دلیری - سردبیر روزنامه ایران
#روزنامه_ایران در مطلبی نوشت: نمی‌دانیم باید در بیست‌وشش سالگی روزنامه ایران، امیدوارانه جشن بگیریم و از گذشته بنویسیم یا درآغاز سال بیست‌وهفتم نومیدانه شروع سال جدید را بزمی دیگر بگیریم و از آینده بگوییم.
روزنامه ایران در یادداشتی به قلم جواد دلیری سردبیر نوشت: برای همه «ایرانیان»، عمارت «ایران» نماد یک مکتب است، اول بهمن ۱۳۷۳ روزنامه‌ای تازه؛ به میان مردم آمد تا «صدایی برای نسل نو» باشد. از آن روز تا امروز «ایران» تلاش کرد «زبان مردم» و «نگاه دولت» باشد و پلی میان هر دو. نام بلند «ایران» را بر پیشانی‌اش حک کردند و این روزنامه به گواه همه در اصلاح سیاست و فرهنگ و اجتماع قدم‌های تأثیرگذاری برداشت. می‌گویند تاریخ ایران تاریخ پرتلاطم و آمیختگی است، بی‌شک در این مسیر اعصار و زمان‌هایی بوده‌اند که نقش تعیین‌کننده در سرنوشت فرهنگ و اجتماع ایران ایفا کرده‌اند، اینکه چقدر در این مسیر پرفراز و نشیب به آرمان «ایران» وفادار مانده‌ایم، کاغذهای زرد شده آرشیو سازمان اسناد ملی حکم خواهند کرد، چرا که تاریخ همیشه قاضی خوبی بوده است.
یک سال دیگر گذشت و «ایران» ما بزرگتر شد. مثل آدمیزاد؛ روزنامه هم، چنین است، روزنامه هم زنده است، گاهی مانند جوانی پر شر و شور است و زمانی چونان پیری سالخورده، محافظه‌کار و گاهی خسته از زمانه و ایامی امیدوار با نگاهی پر امید به سوی آینده. گاهی به قول استاد شریف #یونس_شکرخواه «باز ایستادیم» و گاهی چون همه آدمیان زندگی کردیم و پیش رفتیم. اپیدمی بیماری کرونا سال سختی را برای همه به‌دنبال داشت، رنج‌ها، غم‌ها و مصیبت‌های زیادی رقم خورد؛ به‌ناچار و در راستای همدردی با مصیبت‌دیدگان و عبرت‌آموزی دیگران، اخبار تلخ مرگ و میرها و مصائب جانکاه بازماندگان را پوشش دادیم.
هرچند تلاش کردیم پیام‌آور امید و سلامتی باشیم و وفادار به شعار فاصله‌گذاری اجتماعی که با تولید گزارش‌های تحلیلی آنلاین و محصولات تصویری که متضمن ضرورت دوران فاصله‌گذاری‌هاست، به هئیت روزنامه کاغذی درآمدیم. آنلاین بودیم و دورکاری را برای حفظ سلامتی همکاران تجربه کردیم. باهمه خوبی‌ها و بدی‌هایش و شاید الزام امروز باشد – هرچند معتقدم روزنامه‌نگاری در تحریریه و اتاق خبر جان تازه‌ای می‌گیرد و سخن در این‌باره بسیار است – اما تلاش کردیم به چرخه اطلاع‌رسانی و انتشار روزنامه آسیبی وارد نشود؛ با این حال جسم نحیف روزنامه در این سال بی‌نصیب از مشکلات ریز و درشت نماند. من و شاید خیلی‌ها هنوز معتقدیم عصر #روزنامه‌های_کاغذی پایان نیافته است، روزنامه‌نگار می‌میرد اما روزنامه و اثر او همچون نامش جاودانه خواهد بود. زمانی که به نوشتن این یادداشت فکر می‌کردم، خبری ناگوار ما مطبوعاتی‌ها را داغدار کرد، خانم شیده لالمی یکی از روزنامه‌نگاران صاحب سبک که سالیانی نیز در «ایران» قلم زد ناباورانه از این دنیا رخت بربست. از او نامی نیک و البته انبوهی «نوشته» و روشی خاص در روزنامه‌نگاری بر جای مانده است. جسم او در این دنیا نیست اما نام او(روزنامه‌نگار) حتماً جاودانه خواهد شد و رسم او(روزنامه‌نگاری) بی‌گمان ادامه خواهد یافت.
به‌قول حافظ: اگر به زلف دراز تو دست ما نرسد
گناه بخت پریشان و دست کوته ماست
اقبال به روزنامه سالیانی بود که کم شده بود و امسال به مدد ویروس منحوس کرونا هم کمتر. اما همه مشکلات را به‌گردن دیگران نمی‌اندازیم؛ خود ما هم نیز مقصریم منِ سردبیر و اعضای دیگر تحریریه، اما سهم من بیشتر و سهم همکاران به اندازه‌ای دیگر. ما تلاش کردیم روزنامه‌نگاری‌ای با کیفیت داشته باشیم. درست، اما فکر می‌کنم مخاطب ما ذائقه دیگری داشت. یکی از روزنامه‌نگاران باتجربه به من می‌گفت امروز باید بیشترین هزینه را جایی بپردازیم که ببینیم مخاطب از ما چه می‌خواهد. نمی‌توان مثل گذشته‌ها فقط تولیدکننده باشیم و او مصرف‌کننده. چیزی که فکر می‌کنم از آن غفلت کردیم.
مخاطبِ امروز شتابان است، او منتظر خبر فوری نیست چرا که آن را در گوشی‌اش می‌یابد، او امروز اطلاعات و داده، تحلیل و تحقیق می‌خواهد. در دنیای اطلاعات گمراه‌کننده و اخبار جعلی (که این روزها همه از آن سخن می‌گویند) و ناآگاهی‌ها، یک مرجعیت می‌خواهد همراه با اعتماد و صداقت. امروز روز جشن ماست اما بپذیریم ما روزنامه‌نگاران باید تلاش بیشتری کنیم و البته دولت و حاکمیت باید طاقت بیشتری داشته باشند. بگذریم
گفتا ز بخت بد اگر، ناگه رقیب آید ز در
گفتم که با افسونگری، او را ز سر وا می‌کنم
▫️#جواد_دلیری - سردبیر روزنامه ایران
#روزنامه_ایران در مطلبی نوشت: نمی‌دانیم باید در بیست‌وشش سالگی روزنامه ایران، امیدوارانه جشن بگیریم و از گذشته بنویسیم یا درآغاز سال بیست‌وهفتم نومیدانه شروع سال جدید را بزمی دیگر بگیریم و از آینده بگوییم.
روزنامه ایران در یادداشتی به قلم جواد دلیری سردبیر نوشت: برای همه «ایرانیان»، عمارت «ایران» نماد یک مکتب است، اول بهمن ۱۳۷۳ روزنامه‌ای تازه؛ به میان مردم آمد تا «صدایی برای نسل نو» باشد. از آن روز تا امروز «ایران» تلاش کرد «زبان مردم» و «نگاه دولت» باشد و پلی میان هر دو. نام بلند «ایران» را بر پیشانی‌اش حک کردند و این روزنامه به گواه همه در اصلاح سیاست و فرهنگ و اجتماع قدم‌های تأثیرگذاری برداشت. می‌گویند تاریخ ایران تاریخ پرتلاطم و آمیختگی است، بی‌شک در این مسیر اعصار و زمان‌هایی بوده‌اند که نقش تعیین‌کننده در سرنوشت فرهنگ و اجتماع ایران ایفا کرده‌اند، اینکه چقدر در این مسیر پرفراز و نشیب به آرمان «ایران» وفادار مانده‌ایم، کاغذهای زرد شده آرشیو سازمان اسناد ملی حکم خواهند کرد، چرا که تاریخ همیشه قاضی خوبی بوده است.
یک سال دیگر گذشت و «ایران» ما بزرگتر شد. مثل آدمیزاد؛ روزنامه هم، چنین است، روزنامه هم زنده است، گاهی مانند جوانی پر شر و شور است و زمانی چونان پیری سالخورده، محافظه‌کار و گاهی خسته از زمانه و ایامی امیدوار با نگاهی پر امید به سوی آینده. گاهی به قول استاد شریف #یونس_شکرخواه «باز ایستادیم» و گاهی چون همه آدمیان زندگی کردیم و پیش رفتیم. اپیدمی بیماری کرونا سال سختی را برای همه به‌دنبال داشت، رنج‌ها، غم‌ها و مصیبت‌های زیادی رقم خورد؛ به‌ناچار و در راستای همدردی با مصیبت‌دیدگان و عبرت‌آموزی دیگران، اخبار تلخ مرگ و میرها و مصائب جانکاه بازماندگان را پوشش دادیم.
هرچند تلاش کردیم پیام‌آور امید و سلامتی باشیم و وفادار به شعار فاصله‌گذاری اجتماعی که با تولید گزارش‌های تحلیلی آنلاین و محصولات تصویری که متضمن ضرورت دوران فاصله‌گذاری‌هاست، به هئیت روزنامه کاغذی درآمدیم. آنلاین بودیم و دورکاری را برای حفظ سلامتی همکاران تجربه کردیم. باهمه خوبی‌ها و بدی‌هایش و شاید الزام امروز باشد – هرچند معتقدم روزنامه‌نگاری در تحریریه و اتاق خبر جان تازه‌ای می‌گیرد و سخن در این‌باره بسیار است – اما تلاش کردیم به چرخه اطلاع‌رسانی و انتشار روزنامه آسیبی وارد نشود؛ با این حال جسم نحیف روزنامه در این سال بی‌نصیب از مشکلات ریز و درشت نماند. من و شاید خیلی‌ها هنوز معتقدیم عصر #روزنامه‌های_کاغذی پایان نیافته است، روزنامه‌نگار می‌میرد اما روزنامه و اثر او همچون نامش جاودانه خواهد بود. زمانی که به نوشتن این یادداشت فکر می‌کردم، خبری ناگوار ما مطبوعاتی‌ها را داغدار کرد، خانم شیده لالمی یکی از روزنامه‌نگاران صاحب سبک که سالیانی نیز در «ایران» قلم زد ناباورانه از این دنیا رخت بربست. از او نامی نیک و البته انبوهی «نوشته» و روشی خاص در روزنامه‌نگاری بر جای مانده است. جسم او در این دنیا نیست اما نام او(روزنامه‌نگار) حتماً جاودانه خواهد شد و رسم او(روزنامه‌نگاری) بی‌گمان ادامه خواهد یافت.
به‌قول حافظ: اگر به زلف دراز تو دست ما نرسد
گناه بخت پریشان و دست کوته ماست
اقبال به روزنامه سالیانی بود که کم شده بود و امسال به مدد ویروس منحوس کرونا هم کمتر. اما همه مشکلات را به‌گردن دیگران نمی‌اندازیم؛ خود ما هم نیز مقصریم منِ سردبیر و اعضای دیگر تحریریه، اما سهم من بیشتر و سهم همکاران به اندازه‌ای دیگر. ما تلاش کردیم روزنامه‌نگاری‌ای با کیفیت داشته باشیم. درست، اما فکر می‌کنم مخاطب ما ذائقه دیگری داشت. یکی از روزنامه‌نگاران باتجربه به من می‌گفت امروز باید بیشترین هزینه را جایی بپردازیم که ببینیم مخاطب از ما چه می‌خواهد. نمی‌توان مثل گذشته‌ها فقط تولیدکننده باشیم و او مصرف‌کننده. چیزی که فکر می‌کنم از آن غفلت کردیم.
مخاطبِ امروز شتابان است، او منتظر خبر فوری نیست چرا که آن را در گوشی‌اش می‌یابد، او امروز اطلاعات و داده، تحلیل و تحقیق می‌خواهد. در دنیای اطلاعات گمراه‌کننده و اخبار جعلی (که این روزها همه از آن سخن می‌گویند) و ناآگاهی‌ها، یک مرجعیت می‌خواهد همراه با اعتماد و صداقت. امروز روز جشن ماست اما بپذیریم ما روزنامه‌نگاران باید تلاش بیشتری کنیم و البته دولت و حاکمیت باید طاقت بیشتری داشته باشند. بگذریم
گفتا ز بخت بد اگر، ناگه رقیب آید ز در
گفتم که با افسونگری، او را ز سر وا می‌کنم
عصر روزنامه‌نگاری کاغذی هنوز به پایان نرسیده است و اینکه روزگار، روزگارِ #روزنامه‌نگاری_دیجیتال است سخنی دیگر. روزنامه‌نگاری و روزنامه کاغذی از نفس نمی‌افتد. چرا که همچنان فرزند زمانه خود است، هر چند رو به زوال باشد. روزنامه باید خود را با مدیوم‌های تازه، زنده کند و زنده نگاه دارد. امروز روزنامه‌نگاران چند مهارتی و روزنامه‌نگاری چند پلتفرمی در دستور کار است. روزنامه‌نگاران امروزِ دنیا هم همین‌طور هستند. امروز در لندن و واشنگتن (البته اصلاً نباید خود را با آنها مقایسه کنیم به هزار و یک دلیل) هم شاید روزنامه‌های چاپی اقبال خوبی نداشته باشند اما باید بپذیریم که آنان با استفاده از تمام فرمت‌ها و مدیوم‌های جدید و روزآمد کردن اتاق‌های خبر خود نه مخاطبان سابق که کاربران جدیدی را هم به آمار مخاطبان خود اضافه کرده‌اند و همچنان مؤثر و جریان‌سازند. (نگاه کنیم به ماجراهای انتخابات امریکا و رویدادهای برگزیت و حوادث کرونایی در اروپا و...)
این رسم ما روزنامه‌نگاران است؛ بر گذشته افسوس می‌خوریم، انگار با خود عهد کرده‌ایم از هر باب و بیتی که بگوییم، آخرالامر به اینجا برگردیم که روزنامه‌نگاری و روزنامه‌داری به پایان راه خود رسیده است. هر سطری که می‌نویسیم، چه درسیاهی‌هایش چه در سپیدی‌هایش و چه در میان سطورش و چه پشت میز و روی کاغذ و تلفن، به عینه این حس را با خود داریم. ما باید از هر نغمه‌ای که سخن آغاز می‌کنیم، آن را با مایه روزنامه‌نگاری نوین به پایان بریم. روزنامه‌نگاری همواره مدرن بوده است؛ چون با خبر سر و کار دارد. ما مدیوم‌ها را عوض می‌کنیم. ما بازنشسته نیستیم اما بازایستاده‌ایم. این را استاد #یونس_شکرخواه روزی که زمان و زمینه، او را اسمی ونه رسمی بازنشسته خواندند، گفت. استادِ من درست می‌گوید. روزنامه‌نگاری امروز در ایران بازایستاده است، مگر در تحریریه ما پیر حادثه‌نویسی همچنان نمی‌نویسد، مگر #بهروز_بهزادی همچنان سردبیری نمی‌کند، همین استاد شکرخواه مگر وقتی به قول خودش «خانه کوچکش» در همشهری‌آنلاین را ترک گفت، به خانه بزرگی چون عرصه‌های ارتباطی نرفت و درس و تجربه و آموزش روزنامه‌نگاری را به سنتی دیگر و روشی نوین‌تر به ما نیاموخت. مگرمرد شیک‌پوش و خوش سخن، #فریدون_صدیقی روزنامه‌نویسی را از خانه ادامه نمی‌دهد.
حافظه روزنامه‌نگاری ایران استاد #سیدفرید_قاسمی همچنان از برگ‌های زرد و خاک خورده مطبوعات عصر مشروطه سوژه بیرون نمی‌کشد. مگر دکتر #نمکدوست؛ دکتر #فرقانی، دکتر #خانیکی نوشتن و خواندن را هنوز نمی‌آموزند. اما می‌توان با استفاده از #شبکه‌های_اجتماعی، فناوری‌های ارتباطی و با استفاده از ظرفیت‌های «وب ۱» و «وب ۲» پیش بیفتیم. معنای این پیش‌افتادن هم این است که در کار رسانه‌ای، باید سوژه‌محوری داشت. ما روزنامه‌نگاران بویژه ما اهالی «ایران» در آغاز قرنی تازه و سالی دیگر باید به سه مؤلفه «تولید محتوا» چه چاپی چه آنلاین و تصویری، «بسته‌بندی» چه در کیوسک و چه در پلت‌فرم‌های اجتماعی و «مخاطب» توجه و تمرکز نماییم. ما در «ایران» جدید باید به‌صورت همگرا وهم‌افزا بر تقویت این سه عنصر بکوشیم و حرکت کنیم. ما در سال ۱۴۰۰ باید وفادارانه با شعار اولیه تأسیس «ایران» عهد ببندیم که این شعار را روزآمدتر و نوتر کنیم: «ایران» بخوان و «ایران‌بخوان» و «ایران‌ببین».
خوانندگان عزیز، روزنامه ایران دوره‌ای جدید را آغاز می‌کند؛ می‌خواهیم ماندگارتر بمانیم. با همراهی شما (چه خوانندگان سنتی و کاغذی ما چه #مخاطبان آنلاین و اینترنتی ما) سپاس بی‌دریغ‌مان را تقدیم می‌کنیم و می‌خواهیم همچنان ما را از همراهی و اعتمادتان بی‌بهره نسازید.
و آخر سخن، ضمن تشکر از مخاطبان که بزرگترین مشوقان ما بوده‌اند، از همکارانم در تحریریه که بالندگی روزنامه برآمده از تلاش یکایک آنان است، سپاسگزاری می‌کنم. در ضمن گروه‌های حروفچینی، ویرایش و صفحه‌آرایی روزنامه که نیروهای بسیار حرفه‌ای هستند، در زنجیره کار، وظیفه‌ای بس مهم برعهده دارند که سپاس از آنان وظیفه من و همکارانم در تحریریه خواهد بود. همچنین سایر نیروهای روزنامه که امور آگهی، چاپ، توزیع، اداری، حسابداری و خدمات را برعهده دارند، در این چرخه به آن اندازه مؤثرند که باید گفت محصول تولیدی ما حاصل تلاش همگی آنان است. به زبانی دیگر هر یک در جای خود از نیروهای حرفه‌ای «ایران» هستند.
▫️روزنامه ایران اول بهمن ۱۳۹۹
این رسم ما روزنامه‌نگاران است؛ بر گذشته افسوس می‌خوریم، انگار با خود عهد کرده‌ایم از هر باب و بیتی که بگوییم، آخرالامر به اینجا برگردیم که روزنامه‌نگاری و روزنامه‌داری به پایان راه خود رسیده است. هر سطری که می‌نویسیم، چه درسیاهی‌هایش چه در سپیدی‌هایش و چه در میان سطورش و چه پشت میز و روی کاغذ و تلفن، به عینه این حس را با خود داریم. ما باید از هر نغمه‌ای که سخن آغاز می‌کنیم، آن را با مایه روزنامه‌نگاری نوین به پایان بریم. روزنامه‌نگاری همواره مدرن بوده است؛ چون با خبر سر و کار دارد. ما مدیوم‌ها را عوض می‌کنیم. ما بازنشسته نیستیم اما بازایستاده‌ایم. این را استاد #یونس_شکرخواه روزی که زمان و زمینه، او را اسمی ونه رسمی بازنشسته خواندند، گفت. استادِ من درست می‌گوید. روزنامه‌نگاری امروز در ایران بازایستاده است، مگر در تحریریه ما پیر حادثه‌نویسی همچنان نمی‌نویسد، مگر #بهروز_بهزادی همچنان سردبیری نمی‌کند، همین استاد شکرخواه مگر وقتی به قول خودش «خانه کوچکش» در همشهری‌آنلاین را ترک گفت، به خانه بزرگی چون عرصه‌های ارتباطی نرفت و درس و تجربه و آموزش روزنامه‌نگاری را به سنتی دیگر و روشی نوین‌تر به ما نیاموخت. مگرمرد شیک‌پوش و خوش سخن، #فریدون_صدیقی روزنامه‌نویسی را از خانه ادامه نمی‌دهد.
حافظه روزنامه‌نگاری ایران استاد #سیدفرید_قاسمی همچنان از برگ‌های زرد و خاک خورده مطبوعات عصر مشروطه سوژه بیرون نمی‌کشد. مگر دکتر #نمکدوست؛ دکتر #فرقانی، دکتر #خانیکی نوشتن و خواندن را هنوز نمی‌آموزند. اما می‌توان با استفاده از #شبکه‌های_اجتماعی، فناوری‌های ارتباطی و با استفاده از ظرفیت‌های «وب ۱» و «وب ۲» پیش بیفتیم. معنای این پیش‌افتادن هم این است که در کار رسانه‌ای، باید سوژه‌محوری داشت. ما روزنامه‌نگاران بویژه ما اهالی «ایران» در آغاز قرنی تازه و سالی دیگر باید به سه مؤلفه «تولید محتوا» چه چاپی چه آنلاین و تصویری، «بسته‌بندی» چه در کیوسک و چه در پلت‌فرم‌های اجتماعی و «مخاطب» توجه و تمرکز نماییم. ما در «ایران» جدید باید به‌صورت همگرا وهم‌افزا بر تقویت این سه عنصر بکوشیم و حرکت کنیم. ما در سال ۱۴۰۰ باید وفادارانه با شعار اولیه تأسیس «ایران» عهد ببندیم که این شعار را روزآمدتر و نوتر کنیم: «ایران» بخوان و «ایران‌بخوان» و «ایران‌ببین».
خوانندگان عزیز، روزنامه ایران دوره‌ای جدید را آغاز می‌کند؛ می‌خواهیم ماندگارتر بمانیم. با همراهی شما (چه خوانندگان سنتی و کاغذی ما چه #مخاطبان آنلاین و اینترنتی ما) سپاس بی‌دریغ‌مان را تقدیم می‌کنیم و می‌خواهیم همچنان ما را از همراهی و اعتمادتان بی‌بهره نسازید.
و آخر سخن، ضمن تشکر از مخاطبان که بزرگترین مشوقان ما بوده‌اند، از همکارانم در تحریریه که بالندگی روزنامه برآمده از تلاش یکایک آنان است، سپاسگزاری می‌کنم. در ضمن گروه‌های حروفچینی، ویرایش و صفحه‌آرایی روزنامه که نیروهای بسیار حرفه‌ای هستند، در زنجیره کار، وظیفه‌ای بس مهم برعهده دارند که سپاس از آنان وظیفه من و همکارانم در تحریریه خواهد بود. همچنین سایر نیروهای روزنامه که امور آگهی، چاپ، توزیع، اداری، حسابداری و خدمات را برعهده دارند، در این چرخه به آن اندازه مؤثرند که باید گفت محصول تولیدی ما حاصل تلاش همگی آنان است. به زبانی دیگر هر یک در جای خود از نیروهای حرفه‌ای «ایران» هستند.
▫️روزنامه ایران اول بهمن ۱۳۹۹
#کرونا
سازمان جهانی بهداشت:
🔸ویروس جهش یافته بریتانیایی به ۶۰ کشور جهان رسید
یکی از گونه‌های جهش یافته ویروس کرونا که برای نخستین بار اواخر سال گذشته میلادی نمونه‌هایی از آن در جنوب بریتانیا شناسایی شد اکنون به ۶۰ کشور جهان گسترش یافته است.
سازمان جهانی بهداشت روز چهارشنبه با اعلام این مطلب یادآور شد که نوع بریتانیایی گونه جهش یافته ویروس کرونا به سرعت در حال منتشر شدن در سراسر جهان است و هفته گذشته نمونه‌هایی از آن در ۶۰ کشور و سرزمین مختلف در سراسر جهان شناسایی شده است.
بر اساس آمار تازه که روز چهارشنبه خبر آن منتشر شد میزان سرایت این گونه جهش یافته از ویروس کرونا که قابلیت انتشار بیشتری نسبت به ویروس اصلی دارد نسبت به ابتدای هفته گذشته ۱۰ برابر افزایش یافته است.
سازمان جهانی بهداشت در مجله تخصصی هفتگی خود با موضوع بیماری‌های همه‌گیر تصریح کرده که گونه دیگر جهش یافته‌ای که برای نخستین بار در آفریقای جنوبی مشاهده شد نیز به سرعت در حال انتشار است و تاکنون در ۲۳ کشور و سرزمین شناسایی شده است.
بنا به این گزارش، گونه جهش یافته شناسایی شده در آفریقای جنوبی نیز همانند ویروس بریتانیایی از قابلیت سرایت بسیار بالایی برخوردار است؛ به نحوی که بر اساس آمارهای تازه، تعداد کشورهایی که این ویروس به آنها وارد شده نسبت به ابتدای هفته گذشته سه برابر افزایش داشته است.
سازمان جهانی بهداشت همچنین یادآور شده که در حال بررسی وضعیت انتشار دو گونه جدید جهش یافته دیگر است که یکی از آنها برای نخستین بار در برزیل مشاهده شده و چهار فرد دیگر در ژاپن که از برزیل بازگشته بودند نیز به آن مبتلا شده‌اند.
سازمان جهانی بهداشت:
🔸ویروس جهش یافته بریتانیایی به ۶۰ کشور جهان رسید
یکی از گونه‌های جهش یافته ویروس کرونا که برای نخستین بار اواخر سال گذشته میلادی نمونه‌هایی از آن در جنوب بریتانیا شناسایی شد اکنون به ۶۰ کشور جهان گسترش یافته است.
سازمان جهانی بهداشت روز چهارشنبه با اعلام این مطلب یادآور شد که نوع بریتانیایی گونه جهش یافته ویروس کرونا به سرعت در حال منتشر شدن در سراسر جهان است و هفته گذشته نمونه‌هایی از آن در ۶۰ کشور و سرزمین مختلف در سراسر جهان شناسایی شده است.
بر اساس آمار تازه که روز چهارشنبه خبر آن منتشر شد میزان سرایت این گونه جهش یافته از ویروس کرونا که قابلیت انتشار بیشتری نسبت به ویروس اصلی دارد نسبت به ابتدای هفته گذشته ۱۰ برابر افزایش یافته است.
سازمان جهانی بهداشت در مجله تخصصی هفتگی خود با موضوع بیماری‌های همه‌گیر تصریح کرده که گونه دیگر جهش یافته‌ای که برای نخستین بار در آفریقای جنوبی مشاهده شد نیز به سرعت در حال انتشار است و تاکنون در ۲۳ کشور و سرزمین شناسایی شده است.
بنا به این گزارش، گونه جهش یافته شناسایی شده در آفریقای جنوبی نیز همانند ویروس بریتانیایی از قابلیت سرایت بسیار بالایی برخوردار است؛ به نحوی که بر اساس آمارهای تازه، تعداد کشورهایی که این ویروس به آنها وارد شده نسبت به ابتدای هفته گذشته سه برابر افزایش داشته است.
سازمان جهانی بهداشت همچنین یادآور شده که در حال بررسی وضعیت انتشار دو گونه جدید جهش یافته دیگر است که یکی از آنها برای نخستین بار در برزیل مشاهده شده و چهار فرد دیگر در ژاپن که از برزیل بازگشته بودند نیز به آن مبتلا شده‌اند.
#روزنامه‌نگاری #تلویزیون
🔸لری کینگ بر اثر ابتلا به کرونا درگذشت
#لری کینگ، مجری سرشناس آمریکایی که به کرونا مبتلا و بستری شده بود در سن ۸۷ سالگی در مرکز درمانی سیدارز ساینای در لس‌آنجلس درگذشت.
لری کینگ ۲۵ سال مجری برنامه گفت‌وگوی تلویزیونی "لری کینگ لایو" بود که در آن با ده‌هاچهره سرشناس نظیر ولادیمیر پوتین و جرج دبلیو بوش مصاحبه می‌کرد
🔸لری کینگ بر اثر ابتلا به کرونا درگذشت
#لری کینگ، مجری سرشناس آمریکایی که به کرونا مبتلا و بستری شده بود در سن ۸۷ سالگی در مرکز درمانی سیدارز ساینای در لس‌آنجلس درگذشت.
لری کینگ ۲۵ سال مجری برنامه گفت‌وگوی تلویزیونی "لری کینگ لایو" بود که در آن با ده‌هاچهره سرشناس نظیر ولادیمیر پوتین و جرج دبلیو بوش مصاحبه می‌کرد
#کرونا 🔸ابتلای صدها گارد ملی آمریکا
رسانه آمریکایی پولیتیکو از ابتلای صدها تن از اعضای گارد ملی آمریکا به #کرونا خبر داد. این ماموران و سربازان، مسئولیت تامین امنیت مراسم تحلیف جو بایدن را برعهده داشتند. یکی از این سربازان در تشریح وضعیت نگهداری‌شان در ساختمان کاپیتول گفته است که «ما را مانند ماهی ساردین کنار هم نگه داشتند». اشاره این سرباز به رعایت نشدن فاصله اجتماعی در طول حضور در این ساختمان است؛ نکته‌ای که ابتلای تعداد زیادی سرباز به کرونا را موجب شده است
رسانه آمریکایی پولیتیکو از ابتلای صدها تن از اعضای گارد ملی آمریکا به #کرونا خبر داد. این ماموران و سربازان، مسئولیت تامین امنیت مراسم تحلیف جو بایدن را برعهده داشتند. یکی از این سربازان در تشریح وضعیت نگهداری‌شان در ساختمان کاپیتول گفته است که «ما را مانند ماهی ساردین کنار هم نگه داشتند». اشاره این سرباز به رعایت نشدن فاصله اجتماعی در طول حضور در این ساختمان است؛ نکته‌ای که ابتلای تعداد زیادی سرباز به کرونا را موجب شده است
#روابط_عمومی #تکنوکلاس
🔸روابط عمومی و تکنولوژی‌های نوین؛ چند پرسش
از نگاه من؛ قلمرو نفوذگذاری و نفوذپذیری به تغییرات كیفی و ژرفی دچار شده است كه شاید بشود گوشه‌هایی از آن را در پدیده تبدیل شدن روابط عمومی دیسیپلین به روابط عمومی روند؛ دید و گوشه‌های دیگر را در منطقه ناشناخته #رسانههای_اجتماعی و از دیگر سو در افقی كه تحت عنوان روابط عمومی گلوبال (Global PR) رو به گسترش است.
▫️بازطراحی (Redesign)؟ یا بازساختاری (Restructure)؟ نوبت دومی است.
▫️روابط عمومی دیگر یك دیسیپلین نیست. روابط عمومی دیگر یك رشته نیست یك پدیده بین‌رشته‌ای است كه از رشته به "روند" تبدیل شده است
▫️آیا رسانههای اجتماعی می‌توانند بر #هویت یك نهاد تاثیر بگذارند یا نه؟ اگر چنین است نقش روابط عمومی در درك رسانههای اجتماعی چیست و یا نقش روابط عمومی در ترسیم ماهیت رسانههای اجتماعی برای نهادها یا سازمان‌هایی كه آنها را نمایندگی می‌كنند؛ چیست؟
🔸روابط عمومی و تکنولوژی‌های نوین؛ چند پرسش
از نگاه من؛ قلمرو نفوذگذاری و نفوذپذیری به تغییرات كیفی و ژرفی دچار شده است كه شاید بشود گوشه‌هایی از آن را در پدیده تبدیل شدن روابط عمومی دیسیپلین به روابط عمومی روند؛ دید و گوشه‌های دیگر را در منطقه ناشناخته #رسانههای_اجتماعی و از دیگر سو در افقی كه تحت عنوان روابط عمومی گلوبال (Global PR) رو به گسترش است.
▫️بازطراحی (Redesign)؟ یا بازساختاری (Restructure)؟ نوبت دومی است.
▫️روابط عمومی دیگر یك دیسیپلین نیست. روابط عمومی دیگر یك رشته نیست یك پدیده بین‌رشته‌ای است كه از رشته به "روند" تبدیل شده است
▫️آیا رسانههای اجتماعی می‌توانند بر #هویت یك نهاد تاثیر بگذارند یا نه؟ اگر چنین است نقش روابط عمومی در درك رسانههای اجتماعی چیست و یا نقش روابط عمومی در ترسیم ماهیت رسانههای اجتماعی برای نهادها یا سازمان‌هایی كه آنها را نمایندگی می‌كنند؛ چیست؟
#روابط_عمومی #پیام
🔸طراحی پیام
▫️طراحی #پیام شما با ارزش‌های شما آغاز می‌شود
▫️ارزش‌های شما باید مبنای طراحی پیام باشد
آیا ارزش‌های شما با گفتمان غالب یا گردانندگان افكار نقاط اشتراك دارد
▫️منافع مستقیم این ارزش‌ها را برای #مخاطبان تشریح كنید؛ مردم از این ارزش‌ها چه به دست می‌آورند؟ و زندگی‌شان چطور با تن دادن به این ارزش‌ها تغییر می‌كند؟ در تشریح این منافع صریح عمل كنید
▫️از زبان منطبق با مخاطبان استفاده كنید (تنوع مخاطب - تنوع زبان)
▫️پیام‌ها را پیش از انتشار تست كنید
🔸طراحی پیام
▫️طراحی #پیام شما با ارزش‌های شما آغاز می‌شود
▫️ارزش‌های شما باید مبنای طراحی پیام باشد
آیا ارزش‌های شما با گفتمان غالب یا گردانندگان افكار نقاط اشتراك دارد
▫️منافع مستقیم این ارزش‌ها را برای #مخاطبان تشریح كنید؛ مردم از این ارزش‌ها چه به دست می‌آورند؟ و زندگی‌شان چطور با تن دادن به این ارزش‌ها تغییر می‌كند؟ در تشریح این منافع صریح عمل كنید
▫️از زبان منطبق با مخاطبان استفاده كنید (تنوع مخاطب - تنوع زبان)
▫️پیام‌ها را پیش از انتشار تست كنید
This media is not supported in your browser
VIEW IN TELEGRAM
#گرافیک 🔸 قباد شیوا
#قباد_شیوا امروز، هشتادمین زادروز خود را جشن گرفت.
▫️گزارش حمیدرضا محمدی و مروری بر یک عمر فعالیت هنری او
#قباد_شیوا امروز، هشتادمین زادروز خود را جشن گرفت.
▫️گزارش حمیدرضا محمدی و مروری بر یک عمر فعالیت هنری او