Forwarded from اخبار کمیسیون ملی یونسکو - ایران
Media is too big
VIEW IN TELEGRAM
📽سیوسومین #نت_گپ_یونسکویی
#شب_های_یونسکویی با #هفته_هنر_افغانستان
🖼شب نقاشی و مینیاتور #جان_پدر_کجاستی💔
۲۵ آذر ۱۳۹۹
@irunesco_channel
⚠️https://instagram.com/unesco.iran
#شب_های_یونسکویی با #هفته_هنر_افغانستان
🖼شب نقاشی و مینیاتور #جان_پدر_کجاستی💔
۲۵ آذر ۱۳۹۹
@irunesco_channel
⚠️https://instagram.com/unesco.iran
#تراس 🔸 درخت غان
بهخاطر همین ترس بیمعنی است که ما داریم هلاک میشویم؛ و کسانی از ترس ما سوءاستفاده میکنند. آنها خوب میدانند که آدمی تا وقتی بترسد مثل درخت غان در مرداب خواهد پوسید
▫️#ماکسیم_گورکی
بهخاطر همین ترس بیمعنی است که ما داریم هلاک میشویم؛ و کسانی از ترس ما سوءاستفاده میکنند. آنها خوب میدانند که آدمی تا وقتی بترسد مثل درخت غان در مرداب خواهد پوسید
▫️#ماکسیم_گورکی
🔸چین: با مذاکره مجدد بر سر برجام مخالفیم
نماینده چین در کمیسیون مشترک برجام: آمریکا به تعهداتش ذیل #برجام برگردد و همه تحریمهای مرتبط با برجام را رفع کند. ایران هم باید به پایبندی به برجام برگردد. فارس
نماینده چین در کمیسیون مشترک برجام: آمریکا به تعهداتش ذیل #برجام برگردد و همه تحریمهای مرتبط با برجام را رفع کند. ایران هم باید به پایبندی به برجام برگردد. فارس
2389_19788.pdf
1.2 MB
#ارتباطات #روزنامهنگاری #رسانه
🔸همیشه استاد
🔹متن کامل ویژهنامه روزنامه شهرآرای مشهد درباره دکتر #کاظم_معتمدنژاد
#کیوسک 🔸 پنجشنبه ۲۷ آذر ٩٩
🔸همیشه استاد
🔹متن کامل ویژهنامه روزنامه شهرآرای مشهد درباره دکتر #کاظم_معتمدنژاد
#کیوسک 🔸 پنجشنبه ۲۷ آذر ٩٩
عرصههای ارتباطی
Photo
▫️درباره استاد کاظم معتمدنژاد
🔸دروازهها را باید باز نگاه داشت
▫️#یونس_شکرخواه
الان آسان است که امثال مرا صدا بزنید و بخواهید درباره استاد #کاظم_معتمدنژاد (۱۳۱۳–۱۳۹۲) برایتان بگوییم و بنویسیم. اما ما هم تمام میشویم و ...
اتکای محض به حافظه و بازگویی خاطرات شیرین و تلخ فقط بخشی کوچک از یک ادای دین به افراد و به نقاط عطف است و این حد برای مردی که رد پای خدمات ارتباطی، دانشگاهی، حقوقی و پژوهشی او از روستای مود در استان خراسان جنوبی تا دانشگاههای فرانسه وسایر محافل آکادمیک جهانی زبانزد است و علوم ارتباطات هم در ایران مدیون اوست؛ بسیار اندک است.
او هفت سال است که در میان ما نیست و دهها حرف و طرح از خود به جای گذاشته است و بهتر است بگویم بسیاری از حرفها و طرحهایش ناشناخته و بر زمین مانده است.
بیتردیدی مردی که خود بنیانگذار دانشکده علوم ارتباطات اجتماعی در ایران بوده و آثار علمیاش به تنهایی گنجینهای ماندگار از دانش ارتباطی برای این دیار است، نیازی به تعریف و تمجید ندارد. او یک بلد تمام عیار بود و تا جان در بدن داشت کیمیاگر ماند و ارتباطات معطوف به توسعه را با آرای انتقادی درآمیخت و راهگشای شاگردان خود شد و حتی از فردای ارتباطات در قالب جوامع معرفتی و اطلاعاتی گفت و نوشت.
به گمان من میراث دکتر کاظم معتمدنژاد در سه سطح نیاز به تعقیب دارد:
محافل اکادمیک ارتباطی وظیفه دارند در سطوح کارشناسی و دکتری به ترتیب با رسالههای ارشد به بررسی آثار استاد (کتابها و مقالات) و با رسالههای دکتری به آرای ارتباطی انتقادی او در عرصههای آموزش، توسعه و ارتباطات و روزنامهنگاری بپردازند. این کار دستمایه لازم را برای کارهای پژوهشی بزرگتر فراهم خواهد ساخت.
کانونهای صنفی و مدنی میتوانند برای دیدگاهای صنفی دکتر از جنبههای حرفهای و حقوقی در عرصه #ارتباطات و وظایف حرفهای روزنامهنگار و نهادهای صنفی #روزنامهنگاری و کارکردهای واقعی مطبوعات، رادیو و تلویزیون؛ نشستهای مستمر یا سمینارهای تخصصی برگزار کنند.
نهادهای رسانهای هم میتوانند جنبههای کم پیدای استاد را به #رسانهها بکشانند و تصویری دقیق از دکتر درعرصههای رسانهای ترسیم کنند. رسانهها همچنین میتوانند جایزهای به نام دکتر برای جشنوارههای خود انتخاب کنند. و من مرادم از رسانهها صرفا نوع چاپی نیست و حتی فرهنگسراها را هم در تحقق چنین فرایندی ذیمدخل میدانم.
به صراحت میگویم که نکته اینجاست که نه تنها جای خالی کاظم معتمدنژاد پر نشده است بلکه گفتوگو درباره او هم دارد کمتر میشود. منظورم گفتوگوهای و یادکردهای سرشار از احترام نیست؛ چرا که خود دکتر تجسم رفتار اخلاقی و محترمانه بود و همه ما را دوستان خود میدانست و نه شاگردانش.
و صادقانه بگویم دکتر خودش خالق سرمایه نمادین خودش بود و حالا باید تلاش کرد با سرمایه نمادین او سرمایههای نمادین و فرهنگی در عرصه ارتباطی خلق کرد.
و تلختر بگویم که دکتر محصول نهادهای اکادمیک ارتباطی نبود و محصول خودش بود هم از جنبه کنش و هم از جنبه توانش و این دو سطح هنوز کاملا درک نشدهاند.
مرد گشودن دروازهها، گذرگاهها و آغازها دیگر در میان ما نیست و دروازهها را باید باز نگاه داشت. همه تلاش دکتر بر سر ایجاد ارتباط بود و همه تلاش ما باید بر سر گسسته نشدن ارتباط باشد.
🔸دروازهها را باید باز نگاه داشت
▫️#یونس_شکرخواه
الان آسان است که امثال مرا صدا بزنید و بخواهید درباره استاد #کاظم_معتمدنژاد (۱۳۱۳–۱۳۹۲) برایتان بگوییم و بنویسیم. اما ما هم تمام میشویم و ...
اتکای محض به حافظه و بازگویی خاطرات شیرین و تلخ فقط بخشی کوچک از یک ادای دین به افراد و به نقاط عطف است و این حد برای مردی که رد پای خدمات ارتباطی، دانشگاهی، حقوقی و پژوهشی او از روستای مود در استان خراسان جنوبی تا دانشگاههای فرانسه وسایر محافل آکادمیک جهانی زبانزد است و علوم ارتباطات هم در ایران مدیون اوست؛ بسیار اندک است.
او هفت سال است که در میان ما نیست و دهها حرف و طرح از خود به جای گذاشته است و بهتر است بگویم بسیاری از حرفها و طرحهایش ناشناخته و بر زمین مانده است.
بیتردیدی مردی که خود بنیانگذار دانشکده علوم ارتباطات اجتماعی در ایران بوده و آثار علمیاش به تنهایی گنجینهای ماندگار از دانش ارتباطی برای این دیار است، نیازی به تعریف و تمجید ندارد. او یک بلد تمام عیار بود و تا جان در بدن داشت کیمیاگر ماند و ارتباطات معطوف به توسعه را با آرای انتقادی درآمیخت و راهگشای شاگردان خود شد و حتی از فردای ارتباطات در قالب جوامع معرفتی و اطلاعاتی گفت و نوشت.
به گمان من میراث دکتر کاظم معتمدنژاد در سه سطح نیاز به تعقیب دارد:
محافل اکادمیک ارتباطی وظیفه دارند در سطوح کارشناسی و دکتری به ترتیب با رسالههای ارشد به بررسی آثار استاد (کتابها و مقالات) و با رسالههای دکتری به آرای ارتباطی انتقادی او در عرصههای آموزش، توسعه و ارتباطات و روزنامهنگاری بپردازند. این کار دستمایه لازم را برای کارهای پژوهشی بزرگتر فراهم خواهد ساخت.
کانونهای صنفی و مدنی میتوانند برای دیدگاهای صنفی دکتر از جنبههای حرفهای و حقوقی در عرصه #ارتباطات و وظایف حرفهای روزنامهنگار و نهادهای صنفی #روزنامهنگاری و کارکردهای واقعی مطبوعات، رادیو و تلویزیون؛ نشستهای مستمر یا سمینارهای تخصصی برگزار کنند.
نهادهای رسانهای هم میتوانند جنبههای کم پیدای استاد را به #رسانهها بکشانند و تصویری دقیق از دکتر درعرصههای رسانهای ترسیم کنند. رسانهها همچنین میتوانند جایزهای به نام دکتر برای جشنوارههای خود انتخاب کنند. و من مرادم از رسانهها صرفا نوع چاپی نیست و حتی فرهنگسراها را هم در تحقق چنین فرایندی ذیمدخل میدانم.
به صراحت میگویم که نکته اینجاست که نه تنها جای خالی کاظم معتمدنژاد پر نشده است بلکه گفتوگو درباره او هم دارد کمتر میشود. منظورم گفتوگوهای و یادکردهای سرشار از احترام نیست؛ چرا که خود دکتر تجسم رفتار اخلاقی و محترمانه بود و همه ما را دوستان خود میدانست و نه شاگردانش.
و صادقانه بگویم دکتر خودش خالق سرمایه نمادین خودش بود و حالا باید تلاش کرد با سرمایه نمادین او سرمایههای نمادین و فرهنگی در عرصه ارتباطی خلق کرد.
و تلختر بگویم که دکتر محصول نهادهای اکادمیک ارتباطی نبود و محصول خودش بود هم از جنبه کنش و هم از جنبه توانش و این دو سطح هنوز کاملا درک نشدهاند.
مرد گشودن دروازهها، گذرگاهها و آغازها دیگر در میان ما نیست و دروازهها را باید باز نگاه داشت. همه تلاش دکتر بر سر ایجاد ارتباط بود و همه تلاش ما باید بر سر گسسته نشدن ارتباط باشد.