نوشته‌های ترمینالی
2.63K subscribers
424 photos
12 videos
32 files
2.25K links
Download Telegram
وبسایت‌ها می‌دانند شما به چه شبکه‌اجتماعی‌های دیگری لاگین کرده‌اید.
توضیحات:
https://www.tomanthony.co.uk/blog/detect-visitor-social-networks/

جوابیه شرکت‌ها وقتی در این مورد بهشون ایمیل زده شد:
https://webkay.robinlinus.com/clickjacking/redirect-statements.txt
(دراپ‌باکس عالیه)
کار با CLI در گو
به صورت پیشفرض با کتاب‌خونه‌ی flag انجام میشه.
https://gobyexample.com/command-line-subcommands

اما با این کتاب‌خونه می‌تونید چیزی مشابه argaparse پایتون رو انتظار داشته باشید.
https://github.com/akamensky/argparse
دونالد کنوث از ایمیل هم استفاده نمی‌کنه. فقط پست!
https://www-cs-faculty.stanford.edu/~knuth/email.html
نوشته‌های ترمینالی
https://stackify.com/premature-optimization-evil/
خب ترجمه شد:
چرا بهینه‌سازی زودهنگام ریشه تمام مشکلات است؟
https://javacup.ir/premature-optimizations/
شبکه ی کیوبیت ها.


کامپیوتر های کلاسیک:

در یک کامپیوتر کلاسیک، میشه هر دو (یا چند) بیت مختلف رو انتخاب و روشون یک عملگر اعمال کرد. مثلا میشه به کامپیوتر گفت دو متغیر از دو جای مختلف حافظه برداره، با هم جمعشون کنه و خروجی رو یک جای دیگه حافظه ذخیره کنه. اما سوال اینه که آیا اطلاعات این بیت ها از بین نمیرن؟ مثلا چی پیشه اگر در حین خوندن یک بیت، یک مشکل فیزیکی پیش بیاد و کامپیوتر عدد رو اشتباه بخونه؟ این مشکل پیش میاد و البته تا حدودی هم شایعه.
بگذارید مثال رو ملموس تر جلو ببریم. فرض کنید دو کامپیوتر رو با یک کابل به هم وصل کردید. بعد یک فایل حجیم رو از روی یک کامپیوتر به کامپیوتر دیگه از طریق کابل شبکه انتقال میدید. حالا اگر روی کابل شبکه نویز (مثلا نزدیک کردن یک آهنربایی قوی) اعمال کنیم، اون وقت میبینیم که سرعت انتقال کم میشه، اما اگر نویز زیاد نباشه در نهایت فایل "تقریبا" سالم منتقل میشه. دلیل کم شدن سرعت اینه که اطلاعات در قالب یک بسته کددار منتقل میشن و کامپیوتر مقصد میفهمه که بسته به خاطر نویز خراب شده. در نتیجه به کامپیوتر مبدا میگه که دوباره اون بسته (بخش کوچک اطلاعات) رو ارسال کنه. این ارسال چند باره باعث میشه سرعت کم بشه. اما در نهایت کل اون فایل حجیم منتقل میشه.
برگردیم به داخل کامپیوتر . اگر یک میدان مغناطیسی قوی روی RAM اعمال کنیم چی میشه؟ چون در این سطح دیگه اطلاعات به شکل بسته با کد تایید نیستن، امکان ترمیم و یا تشخیص خطا نیست و بیت های خطا دار خونده و به پردازنده ارسال میشن. پردازنده که نمیتونه اون ها رو معنی کنه، هنگ میکنه! اما این مساله اصلا مشکل زا نیست نیست چون اولا محیط کاری ما برای کامپیوتر های کلاسیک پرنویز محسوب نمیشه، و در ثانی، خود این کامپیوتر ها هم اون قدر به نویز حساس نیستن. از طرف دیگه، در کامپیوتر ها میلیاردها بیت ذخیره و پردازش میشه و خراب شون تعداد کمی، احتمالا منجر به خطای خاصی نمیشه.

کوانتوم کامپیوترها:

در یک کوانتوم کامپیوتر نمیشه روی هر دو کیوبیت دلخواه عملیات محاسباتی انجام داد چون همگی به هم وصل نیستن! مثلا گوگل کیوبیت هاش رو به شکل شبکه ی مربعی (mesh) کنار ام قرار میده. در نتیجه اگر دو کیوبیت مستقیما به هم وصل نباشن باید با روش های نسبتا پیچیده به شکل منطقی (مجازی) به هم وصلشون کرد که احتمال خطا رو بالا میبره. از طرف دیگه چون که تعداد کیوبیت ها در کامپیوترهای امروزی کمه (کمتر از ۶۰)، از دست رفتن اطلاعات حتی یکی از کیوبیت ها هم به معنی خراب شدن کل محاسباته. در آخر، کوانتوم کامپیوتر ها به شدت به نویز حساس هستن و اندک تغییر شرایط فیزیکی باعث میشه کاملا از کار بیافتن. برای همین هم وقتی می خوایم یک مساله رو روی کوانتوم کامپیوتر حل کنیم، عموما اون رو چند هزار بار برای کامپیوتر می فرستیم و بعد می بینیم که چه جوابی بیشتر تولید شده. اما حل مساله حتی چند هزار دفعه، کمتر از یک میلی ثانیه زمان میبره.