📡 اگر این امکان بود که در ۳۱ اردیبهشت ۱۴۰۰، از زاویهٔ بالا به منظومهٔ خورشیدی نگاه شود، کرهٔ زمین با خورشید و سیارهٔ مشتری در حالت زاویهٔ ۹۰-درجه در #آسمان_شب دیده می‌شدند؛ سیارهٔ زمین، رأس این زاویه را تشکیل می‌داد.

نیکلاس کوپرنیک، ستاره‌شناس و ریاضیدانِ آلمانی-لهستانی (۱۴۷۳ – ۱۵۴۳ میلادی)، از این ساختارِ هندسی استفاده کرد و فاصلهٔ مشتری تا خورشید را به‌درستی تخمین زد: ۵-برابر فاصلهٔ زمین–خورشید!

در تصویر ۱، آسمانِ شب شیراز در ۳۱ اردیبهشت ۱۴۰۰، ساعت :۰۵:۰۵ و پیش از طلوع خورشید نشان داده شده. سیارهٔ مشتری با روشنایی بالا در آسمان این شب‌ها قابل مشاهده خواهد بود. — 🌐 — [پست قبل: 🔗].

🛰 @TechX

📡 سیارکِ #بنو [‌Bennu] با عمری بیش از ۴.۵ میلیارد سال، غنی از مواد آلی و کربنی است. فضاپیمای OSIRIS-REx یا O-Rex ناسا در ۱۸ شهریور ۱۳۹۵ به‌سمت این سیارک ارسال شد [🔗].

🔺 فضاپیما در مدارهایی پیچیده، سیارک را از نظر شکل، ابعاد، جرم، چرخش و غیره به‌طور کامل مورد بررسی قرار داد. مجموعه تصاویر ارسالی، باعث ایجاد نقشهٔ سه‌بعدیِ این سنگِ آسمانی‌ شد که در اوایل منظومهٔ خورشیدی شکل گرفته.

🔺 اولین تصویر بشر از این سیارک توسط رصدخانهٔ رادیوییِ Arecibo (آرِسیبو) در سال ۱۳۷۸ (۱۹۹۹ میلادی) انجام گرفت [🔗]. اما دقت و مقیاس تصویربرداری فضاپیما تا ۵ سانتی‌متر در پیکسل بود.

سرعت بازگشت فضاپیما به زمین حدود ۱۰۰۰ کیلومتر بر ساعت است که ۲.۵ سال طول خواهد کشید (۲۰ اردیبهشت ۱۴۰۰ – ۲ مهر ۱۴۰۲). در ویدئوها، مدارهای گردش به دور این سیارک نشان داده شده. —🌐— [پست قبل: 🔗]

🛰 @TechX

📡 بخش کامل #ماه‌گرفتگی ۵ خرداد ۱۴۰۰ در ساعت ۱۵:۴۱:۲۶ به‌وقت ایران شروع شده، اوجِ گرفتگی در ۱۵:۴۸:۴۲ خواهد بود و پایان ماه گرفتگیِ کامل در ساعت ۱۵:۵۵:۵۴. طبیعتا در ایران قابل رصد نیست. نواحی غربیِ قارهٔ آمریکا و جنوب‌شرق آسیا موقعیت رصدی مناسبی دارند.

در ماه‌گرفتگی، کرهٔ زمین بین خورشید و ماه قرار گرفته و ماه از سایهٔ زمین عبور می‌کند. ماهِ کاملِ ۵ خرداد در نزدیک‌ترین فاصله‌اش به زمین در سال ۲۰۲۱ میلادی است. —🌐— [پست قبل: 🔗]، #آسمان_شب

🛰 @TechX

📡 تلسکوپ فضایی #جیمزوب، جَو (اتمسفر) سیاره‌هایِ فراخورشیدی را با تجهیزاتِ پیشرفته در نور فروسرخ بررسی و تصویربرداری خواهد کرد. سیاره‌های #فراخورشیدی، سیاره‌هایی‌اند که به دور ستاره‌ای غیر از خورشیدِ ما چرخش می‌کنند. اولین بار در دههٔ ۱۹۹۰ میلادی (۱۳۷۰) کشف شدند. تا کنون، بیش از ۴۰۰۰ سیاره در ابعاد و فواصل مختلف شناسایی شده است.

این سیاره‌ها در درون کهکشان راه‌شیری قرار دارند. سیاره‌هایی که در خارج از کهکشان راه‌شیری قرار دارند به سیاره‌های فراخورشیدیِ فراکهکشانی معروف‌اند؛ به‌ دلیل فواصل زیاد [🔗]، کشفِ آن‌ها بسیار دشوار است.

تکنیک‌های زیادی برای شناسایی این سیارات وجود دارد. تکنیک رایجی که رصدخانهٔ وِب نیز استفاده خواهد کرد، Coronagraph نام دارد: نورِ ورودی ستاره به تلسکوپ مسدود می‌شود تا سیاره‌هایِ اطرافِ آن نمایان شود.

کاندیدهای اولیه برای کاوش‌ سیستم‌های فراخورشیدی با نام‌های: 51 Eridani (فاصله از زمین: ۹۶ سال-نوری🔗) و HR 8799 (فاصله از زمین: ۱۳۳ سال-نوری). —🌐— [پست قبل: 🔗]، #رصد_کیهان

🛰 @TechX

📡 تصویر اول: فضانوردان ایستگاه فضایی در حال تماشای فیلم سینمایی [۱۷ اردیبهشت ۱۴۰۰]. 🌐

تصویر دوم: قسمت مربوط به سازمان فضایی اروپا در #ایستگاه_فضایی [۱۹ اردیبهشت ۱۴۰۰]. 🌐

تصویر سوم: شهر ساحلی در شمال-غرب قارهٔ آفریقا [۷ اردیبهشت ۱۴۰۰]. 🌐 — #رصد_زمین، [پست قبل: 🔗]

🛰 @TechX

📡 #ماه‌گرفتگی ۵ خرداد ۱۴۰۰ [🔗] در ویدئوهایِ تایم‌لپس از رصدخانهٔ گریفیس (Griffith) در ایالت کالیفرنیا، آمریکا. این ماه‌گرفتگی در فاصلهٔ بین مناطق غربی آمریکا و شرق آسیا قابل مشاهده بود.

چندین فاکتور در قرمز دیده شدن رنگِ ماه طی گرفتگی نقش دارند:

۱: نور تابش شده از خورشید به چشمِ انسان سفید به نظر می‌رسد اما در رنگ‌های مختلفی‌ست که طی رنگین‌کمان یا در منشور دیده می‌شود. رنگ‌های متمایل به قرمز دارای طول موج‌های بلندتر و رنگ‌های متمایل به آبی داری طول موج‌های کوتاه‌تری‌اند [🔗].

۲: ساختار لایه‌های جَوِ زمین که از گازها و قطراتِ آب و گرد و غبار مختلفی شکل گرفته.

۱+۲: با برخورد نورِ خورشید به جوِ زمین، نورهایی که طولِ موج‌ بلندتری دارند (متمایل به قرمز) از جو عبور کرده و پس از برخورد با ماه رنگ قرمز ایجاد می‌کنند. — 🌐 — #آسمان_شب — [پست قبل: 🔗]

🛰 @TechX