◀️ ۱۵- انسان انقلاب اسلامی همواره خود را در موضع کنش‌گری و جنبش می­‎بیند و نه شکست­‌ها و نه پیروزی­‌ها او را از کوشش و جنبش برای رسیدن به سطوح بالاتری از آرمان­‌هایش باز نمی­‌دارد.

◀️ ۱۶- انسان انقلاب اسلامی محافظه­‌کاری و اکتفا به حفظ وضع موجود را قتلگاه انقلاب اسلامی می­‌داند. هیچ چیزی نمی­‌تواند انسان انقلاب را از موضع کوشش برای ارتقاء وضع موجود خارج کرده و به موضع حفظ آن یا بی‌تفاوتی آن بکشاند. «انقلاب اسلامی» در حد ذاتِ هویت انسان انقلاب اسلامی اخذ شده است. او انسانی تغییرگراست و همواره در صدد فراهم آوردن یک تغییر فراگیر اجتماعی به سر می‌برد.

◀️ ۱۷- امام خمینی مبدأ وجودی و معرفتی انسان انقلاب اسلامی است. انسان انقلاب اسلامی انسان خمینی است و ایجاد و وجود آن، حدوثاً و بقائاً به امام خمینی وابسته است. صحیفه­‌ی امام کتاب بالینی انسان انقلاب اسلامی است. انسان انقلاب اسلامی هیچ‌گاه و به هیچ توجیه، تنبلی و یا بهانه‌ای از صحیفه‌خوانی و استمرار ارتباط معرفتی با امام خمینی دست بر نمی­‌دارد.

◀️ ۱۸- آیت­‌الله خامنه­‌ای برای انسان انقلاب اسلامی، امکانِ انقلابی بودن است. برای انسان انقلاب اسلامی، آیت­الله خامنه­‌ای سفیرِ مسلَّم حضرت مهدی عج­‌الله تعالی فرجه­‌الشریف است. انسان انقلاب اسلامی سخنان و آثار رهبر انقلاب را با ولعی سیری ناپذیر می­‌خواند و می­‌کاود.

◀️ ۱۹- برای انسان انقلاب اسلامی، عدالت خواسته‌ای نیست در عرض دیگر خواست‎ها. برای او عدالت‌خواهی یکی از صورت­‌های ممکن کنش‌گری اجتماعی یا یک آرمان در کنار دیگر آرمان‌ها نیست. برای انسان انقلاب اسلامی هرگونه کنش‎گری اجتماعی و آرمان­‎خواهی منحصراً از عدالت­‎خواهی آغاز می­‎شود و در ادامه­‎ی آن تداوم می­‎یابد.

◀️ ۲۰- انسان انقلاب اسلامی عدالت­‎خواه است چون موحد است و همان­‎گونه که هیچ چیز و هیچ باور مقدسی برای او جای توحید را پر نمی­‎کند، در ساحت حیات اجتماعی هیچ چیزی عدالت­‎خواهی­ را برای­ش از اولویت نمی­‎اندازد.

◀️ ۲۱-انسان انقلاب اسلامی توده­‎ی مردم و مستضعفان  و پابرهنگان را عاملان و برپادارندگان انقلاب­‎های توحیدی می­‎داند. سیاسیون شکم­‎سیر را تابع و گاه تفاله­‎ی جامعه برمی‌شمرد.

◀️ ۲۲-  در نظر انسانِ انقلابِ اسلامی همه مردم فطرتاً حزب­‎الله هستند. وقتی انسان انقلاب اسلامی مفهوم «حزب‌الله» را به کار می‎برد، مرادش اشاره به یک جریان یا الیت خاص مذهبی- سیاسی نیست. انسان انقلاب اسلامی با فطرت مردم گفتگو می‎کند و هر آن­که این فطرتِ انسانی در اوست را مخاطب قرار می‌دهد. انسان انقلاب اسلامی نه فقط برای انسان، کرامت انسانی و ایفای آزادی­‌های اساسی او می­‎کوشد، بلکه برای بسط قدرت و نظارت هر چه بیشتر مردم/حزب­‎الله، در جامعه و بر حکومت، روز و شب نمی­‎شناسد.

◀️ ۲۳- انسان انقلاب اسلامی، آیین­‎های اجتماعی مذهبی که فاقد جهت­‎گیری­‎های اصیل عدالت­‎خواهانه باشند را به هیچ روی بر نمی­‎تابد. آن­‎ها را نسبتاً خوب یا خوب ولی ناقص نمی­‎داند؛ چرا که باور دارد یک وجه مهم از انقلاب اسلامی در تقابل با اسلامِ مناسک میان­‎تهی شکل گرفته و صورت یافته است.

◀️ ۲۴- انسان انقلاب اسلامی آن­گاه که به هیئت‌های مذهبی می‌رود، در هیئتِ انقلاب اسلامی حضور می­‎یابد و یک هیئت در نظر او زمانی منسوب و معطوف به انقلاب اسلامی است که سنگری باشد برای مبارزه با «اسلام مراسم و مناسک میان­‎تهی».

◀️ ۲۵- انسان انقلاب اسلامی مبارزه با طبقه مرفه جدیدی که از دل انقلاب بیرون آمده را هدف اصلی در جهت­گیری‎های سیاسی و اجتماعی خود می­‎داند و دعواهای نعمتی/حیدری و اصولگرا/اصلاح­‎طلب، که این طبقه پوشاندن منافع و دست­‎درازی­‎های خود به پا می­‎کند را از اساس قبول نداشته و در عداد بی­‎مزه­‎ترین، تلخ­‎ترین و تکراری­‎ترین شوخی­‎ها بر می‌شمرد

◀️ ۲۶- برای انسان انقلاب اسلامی تزاحم و تعارض دوگانه­‎ی جامعه­‎سازی و خودسازی مضحک و بی­‎معناست. نمونه­‎های عینی، به انسان انقلاب اسلامی نشان داده که تربیت در حلقه­‎ها و کنج حجره­‎ها اتفاق نمی­‎افتند. در نظر او تربیت انسان­‎ها هم جز در دل انقلابی‎گری و تلاش برای تغییر اجتماعی اتفاق نمی­‎افتد: تغییر اجتماعی منهای تربیت امکان­‎پذیر نیست و تغییر اجتماعی منهای تربیت انسانی امکان پذیر نمی­‎گردد. برای انسان انقلاب اسلامی، مبارزه امکان تربیت است.

◀️ ۲۷- کنش‎گری اجتماعیِ انسان انقلاب اسلامی عبارت است از کوشش­‎گری برای تحقق جامعه­‎ی توحیدی و این هدف جز با زمینه­‎سازی برای بسط حضور هر چه بیشتر مردم ممکن نیست. انسان انقلاب اسلامی جاده صاف­‎کن مردم است. در نظر او نسبت جمهوریت و اسلامیت ترکیبی انضمامی نیست؛ به همین دلیل این‌گونه می‌اندیشد که جامعه و نظام هر چه جمهوری‌تر باشد اسلامی‌تر است و هر چه اسلامی‌تر باشد جمهوری‌تر.

◀️ ۲۸- انسان انقلاب اسلامی در کوشش و کنش اجتماعی خود، راوی مسئله­‎ها و تجربه­‎های مردم است (تولید). برای بسط روایت خود (توزیع) از مردم کمک می­‎گیرد و مردم اولین و آخرین و اصلی­‎ترین مخاطب او هستند (مصرف).

◀️ ۲۹- انسان انقلاب اسلامی همواره به «چه باید کرد؟» می­‎اندیشد و برای پاسخ به این پرسش می­‎کوشد به درک متعالی­‎تری از انقلاب اسلامی دست پیدا کند. این پرسش اما او را از کوشش باز نمی­‎دارد. اصولا انسان انقلاب اسلامی از راه کوشش و عمل به دانسته­‎هایش به پاسخ پرسش­‎هایش می­‎رسد نه از راه قعود و اشتغال به توهمات و ترهات نظری.

◀️ ۳۰- برای انسان انقلاب اسلامی «نهادهای انقلاب اسلامی» در وضع اولیه­‎ی خود نمونه­‎ای عینی و کارآمد از الگوی کنش مدنی متناسب با انقلاب اسلامی هستند. انسان انقلاب اسلامی می­‎کوشد کنش­‎هایش بر بازفهمی و بازتولید این قبیل تجربه­‎ها و الگوها مبتنی باشد. او با وضع موجود جهادسازندگی، نهضت سوادآموزی، بنیاد مستضعفان و دیگر نهادهای استحاله یافته یا ناکارآمد سر ناسازگاری دارد اما در بیش و پیش از آن در پی بازتولید الگوی مطلوبی از کنشگری مدنی است که فلسفه کارکردی این نهادها را محقق سازد. او در این مسیر بر تجربه آغازین و وضع اولیه این نهادها تمرکز و تأکید دارد.

◀️ ۳۱- انسان انقلاب اسلامی جامعه­‎سازی را واجد طرح و تئوری­‎ای از پیش تعیین شده نمی­‎داند. او بر این باور نیست برای جامعه­‎سازی و عمل اجتماعی نیاز است یک طرح کلان و صفر تا صدی وجود داشته باشد. اگر چه وحی و عقل منابع و مبانی معرفت و منطق تحلیل­‎های اوست اما برای کسب دانش ادامه­‎ی انقلاب، نیاز است کنش­‎های گذشته ماده­‎ی تحلیل­‎ها باشد. از این رو به ثبت و درکِ تجربه­‎ی کنش­‎های انقلابی سخت معتقد و علاقه­‎مند است.

◀️ ۳۲- انسان انقلاب اسلامی نه فقط اهل عدالت­‎خواهی است بلکه به تکامل عدالت­‎خواهی و سیر از عدالت­‎خواهی اجمالی به عدالت­‎خواهی تفصیلی نیز می­‎اندیشد و بدان عمل می­‎کند.

برای انسان انقلاب اسلامی عدالت‌خواهی به مبارزه با فساد محدود نمی­‎شود. در نظر او تقلیل عدالت­‎خواهی به مبارزه با فساد نوعی محافظه­‎کاری است. انسان انقلاب اسلامی مفتون پوشاندن این تقلیلِ محافظه­‎کارانه زیر عناوین پرقمطراقی مانند فساد سیستمی نمی­‎شود و مبارزه­‎ی فراگیر و اصلاحی خود را به نحو توأمان در مبارزه با سه‌گانه‌ی فقر و فساد و تبعیض دنبال می­‎کند.

◀️ ۳۳- انسان انقلاب اسلامی استکبارستیز اما استکبار را فقط جهانی نمی­‎داند. مبارزه‎ی انسان انقلاب اسلامی با استکبار جهانی از دل درگیری او با استکبار ایرانی آغاز می­‎شود. همچنان که مبارزه‎ی او با استکبار اجتماعی، از دل مبارزه‌اش با استکبار نفسانی بر می‌خیزد.

◀️ ۳۴- انسان انقلاب اسلامی مبارزی همواره برای جنگ فقر و غنا است و این جنگ را نهضتی مقدس و در تداوم انقلاب اسلامی می­بیند.