💫Сузор’е МАЦІ
***
Мама...
Маці...
Матуля...
Матуля...
Ты адна, як жыццё, як вясна.
Ты самотнага сына прытуліш,
І дачку ты прытуліш адна,
Бо найсветлыя словы ты знаеш,
Ад якіх пасвятлее ў душы.
Ты сабою наш дом асвятляеш
І, як сонца, ідзеш праз дажджы,
Праз мяцеліцы ў нашае Заўтра,
Каб мы Заўтра сваё бераглі
І не зніклі, нібы тыя таўры,
З нашай любай і слаўнай зямлі.
Віктар Шніп
#мама_маці_матуля #паэтычнае_шматгалоссе
#прысвячэнне
#аўтарскіпраект
***
Мама...
Маці...
Матуля...
Матуля...
Ты адна, як жыццё, як вясна.
Ты самотнага сына прытуліш,
І дачку ты прытуліш адна,
Бо найсветлыя словы ты знаеш,
Ад якіх пасвятлее ў душы.
Ты сабою наш дом асвятляеш
І, як сонца, ідзеш праз дажджы,
Праз мяцеліцы ў нашае Заўтра,
Каб мы Заўтра сваё бераглі
І не зніклі, нібы тыя таўры,
З нашай любай і слаўнай зямлі.
Віктар Шніп
#мама_маці_матуля #паэтычнае_шматгалоссе
#прысвячэнне
#аўтарскіпраект
💫Сузор’е МАЦІ
Пакланюся...
Я пакланюся
Матулі роднай,
Што мне дарыла
Жыццё вясною.
Я пакланюся
За тыя рукі,
Якімі рэжу
І сталь, і камень.
За тыя вочы,
Якімі бачу
Я свет цудоўны
Маёй Радзімы.
За тое сэрца,
Якім спяваю
Хвалу і славу
Маёй краіне.
Адам Русак
#мама_маці_матуля #паэтычнае_шматгалоссе
#прысвячэнне
#аўтарскіпраект
Пакланюся...
Я пакланюся
Матулі роднай,
Што мне дарыла
Жыццё вясною.
Я пакланюся
За тыя рукі,
Якімі рэжу
І сталь, і камень.
За тыя вочы,
Якімі бачу
Я свет цудоўны
Маёй Радзімы.
За тое сэрца,
Якім спяваю
Хвалу і славу
Маёй краіне.
Адам Русак
#мама_маці_матуля #паэтычнае_шматгалоссе
#прысвячэнне
#аўтарскіпраект
💫Сузор’е МАЦІ
МАМЕ
Вось, матуля, я зараз матуля сама.
Для цябе гэта трошачкі дзіўна, напэўна,
Што маленькай разумнай дзяўчынкі няма,
Ёсць жанчына з дзяўчынкай -
другой -
на каленях.
Толькі ты для мяне не змянілася, не -
Хай мінаюць гады і сплятаюцца лёсы,
І партрэты цямнеюць на бляклай сцяне,
І мяняюць свой колер і вочы, і косы -
Ёсць надмерная сувязь, якой не парваць,
Ёсць адбіткі на сэрцы. якіх не загладзіць.
Кожны год на лугах вырастае трава,
Кожны год аднаўляецца квецень у садзе,
І пяшчоты матулінай хочацца усім,
У любым, самым сталым, стамлёным узросце.
Мы, дарослыя, у вочы матулі глядзім
І дзяцінства сваё ў іх заўсёды знаходзім.
Людміла Рублеўская
#мама_маці_матуля #паэтычнае_шматгалоссе
#прысвячэнне
#аўтарскіпраект
МАМЕ
Вось, матуля, я зараз матуля сама.
Для цябе гэта трошачкі дзіўна, напэўна,
Што маленькай разумнай дзяўчынкі няма,
Ёсць жанчына з дзяўчынкай -
другой -
на каленях.
Толькі ты для мяне не змянілася, не -
Хай мінаюць гады і сплятаюцца лёсы,
І партрэты цямнеюць на бляклай сцяне,
І мяняюць свой колер і вочы, і косы -
Ёсць надмерная сувязь, якой не парваць,
Ёсць адбіткі на сэрцы. якіх не загладзіць.
Кожны год на лугах вырастае трава,
Кожны год аднаўляецца квецень у садзе,
І пяшчоты матулінай хочацца усім,
У любым, самым сталым, стамлёным узросце.
Мы, дарослыя, у вочы матулі глядзім
І дзяцінства сваё ў іх заўсёды знаходзім.
Людміла Рублеўская
#мама_маці_матуля #паэтычнае_шматгалоссе
#прысвячэнне
#аўтарскіпраект
💫Сузор’е МАЦІ
ЛЮСТЭРКІ МАТЧЫНЫХ ВАЧЭЙ
Я ў юнацтве ўглядваўся ў люстэркі:
Бог, прарок - ні больш таго, ні менш...
За душой не маючы капейкі,
Я ў душы вызвоньваў грошны верш.
І глядзеўся ў вочы я каханай:
Прынц, ды толькі, што там ні кажы...
Па сяле блукаў як апантаны
З пачуццём узнёсласці душы.
А нядаўна ў вочы роднай маці -
Слёзныя люстэркі - зазірнуў
І ўбачыў воблік там дзіцяці -
Сам сябе і ўсю сваю віну
Перад ёй, прад грэшным мілым людам,
Прад каханай, што сышла даўно...
Я ў люстэркі больш глядзець не буду.
Знаю: ёсць праўдзівае адно -
Вочы маці - вечнасці акно...
Леанід Галубовіч
#мама_маці_матуля #паэтычнае_шматгалоссе
#прысвячэнне
#аўтарскіпраект
ЛЮСТЭРКІ МАТЧЫНЫХ ВАЧЭЙ
Я ў юнацтве ўглядваўся ў люстэркі:
Бог, прарок - ні больш таго, ні менш...
За душой не маючы капейкі,
Я ў душы вызвоньваў грошны верш.
І глядзеўся ў вочы я каханай:
Прынц, ды толькі, што там ні кажы...
Па сяле блукаў як апантаны
З пачуццём узнёсласці душы.
А нядаўна ў вочы роднай маці -
Слёзныя люстэркі - зазірнуў
І ўбачыў воблік там дзіцяці -
Сам сябе і ўсю сваю віну
Перад ёй, прад грэшным мілым людам,
Прад каханай, што сышла даўно...
Я ў люстэркі больш глядзець не буду.
Знаю: ёсць праўдзівае адно -
Вочы маці - вечнасці акно...
Леанід Галубовіч
#мама_маці_матуля #паэтычнае_шматгалоссе
#прысвячэнне
#аўтарскіпраект
💫Сузор’е МАЦІ
РУКІ МАЦІ
Як салодка спіцца
У роднай хаце,
Калі пасцель табе
Слала маці.
Як хораша ранкам
Прачынацца,
Калі да сняданка
Будзіць маці.
Як рупна сонца
З паўдня прыпякае,
Нада мной узлятае
Матчынымі рукамі.
Ператомлена ўздрыгваюць
Рукі маці:
Як кара, шчасце
Неба трымаць ім!
На крокі твае,
Як на песню,
Галаву ўзнімаю.
Пакуль іх чую,
Мне жыць не страшна,
Мама.
Ніна Мацяш
#мама_маці_матуля #паэтычнае_шматгалоссе
#прысвячэнне
#аўтарскіпраект
РУКІ МАЦІ
Як салодка спіцца
У роднай хаце,
Калі пасцель табе
Слала маці.
Як хораша ранкам
Прачынацца,
Калі да сняданка
Будзіць маці.
Як рупна сонца
З паўдня прыпякае,
Нада мной узлятае
Матчынымі рукамі.
Ператомлена ўздрыгваюць
Рукі маці:
Як кара, шчасце
Неба трымаць ім!
На крокі твае,
Як на песню,
Галаву ўзнімаю.
Пакуль іх чую,
Мне жыць не страшна,
Мама.
Ніна Мацяш
#мама_маці_матуля #паэтычнае_шматгалоссе
#прысвячэнне
#аўтарскіпраект