#мои5копеек
Смысл обновлений концепции национальной безопасности и Военной доктрине сводится к тому, что мы - мирный народ, но если будет исходить реальная угроза (как территориальная так и биологическая), то мы ответим всей своей мощью

Интервью Алексея Иовчева и Александра Носкова для ОТВ.
ЗВЕРОБОЙ о спектакле "Путь к Победе", о поездках в Донбасс, о жизни и творчестве. (29.01.2024)

https://rutube.ru/video/a6f955b3e29b9b544dd73af9f73d14a8/?r=a

Директор Центра международных исследований Белорусского государственного университета Олег Лешенюк – специально для «Евразия.Эксперт» об углублении научного сотрудничества Беларуси и России

Беларусь взаимодействует в сфере науки и технологий с более чем 50 странами мира. Активное сотрудничество ведется с ближайшими соседями. Большая часть программ реализуется в рамках Союзного государства. Ведется разработка инновационных технологий и оборудования для производства биобезопасных кормов для животных, новых технологий в области медицины, геномных технологий идентификации личности. Развивается система гидрометеорологической безопасности Союзного государства, IT-технологии, авиакосмические технологии, нано– и биотехнологии, новые материалы, атомная и возобновляемая энергетика.

В 2018 г. Государственный комитет по науке и технологиям (ГКНТ) Беларуси совместно с Министерством образования и науки РФ разработали и утвердили положение о премии Союзного государства в области науки и техники. В 2023 г. в Беларуси была произведена и зарегистрирована отечественная вакцина против COVID-19. Это знаковое событие для страны, так как вакцины в республике разрабатывались с 1924 по 1950 год, однако производство было остановлено.

В укрепление энергетической самостоятельности страны вносит вклад БелАЭС, возведенная в тесном сотрудничестве с госкорпорацией «Росатом». Стратегическое партнерство с «Росатомом» ведется на постоянной основе и продолжится после завершения проекта БелАЭС по вопросам эксплуатации и технической поддержки, научного сопровождения, обращения с радиоактивными отходами. Обсуждаются совместные с «Росатомом» проекты по ядерным неэнергетическим и неядерным технологиям, ядерной медицине, накопителям энергии, 3D-принтерам, цифровому направлению. Дискуссии ведутся и о проектах в электроэнергетике, газовой отрасли, в сфере энерго– и ресурсосберегающих технологий, производства телекоммуникационного оборудования (коммутаторов, модемов).

Сотрудничество Беларуси и России по развитию цифровой инфраструктуры направлено на импортозамещение. В целях обеспечения технологической, энергетической и информационной безопасности необходимо современное оборудование. Особенно важным вопросом является вопрос обеспечения информационной безопасности, защита информационной инфраструктуры и каналов связи Союзного государства.

От общих тенденций не отстают и гуманитарии – на минувшей неделе между Республиканским советом по исторической политике при Администрации Президента Беларуси и межведомственной комиссией по историческому просвещению при Президенте России подписан Меморандум о взаимопонимании. Это означает, что две страны намерены и дальше развивать сотрудничество в области социогуманитарной деятельности, защищать память и правду об общих страницах истории.

В рамках Меморандума будет создана совместная белорусско-российская комиссия по истории и определен совместный экспертно-консультативный совет по истории. Документ будет способствовать развитию просветительской, экспертной, консультационной, общественно значимой гуманитарной деятельности в области истории. Усилия будут направлены на координацию общей исторической политики, сохранение исторической памяти, в том числе в учебной литературе.

Целесообразность создания подобного органа очевидна, так как в эпоху роста информационного воздействия из-за рубежа предпринимаются попытки перевернуть историю, особенно в части совершенного подвига советского народа – победы над фашистками захватчиками в Великой Отечественной войне: переписывать исторические факты, прославлять нацизм, выставлять народ-освободитель в качестве захватчиков.

Фундаментальные и прикладные исследования, научные достижения – это «вечный двигатель» развития, обеспечения независимости и устойчивости в современном нестабильном мире.

Уважаемые подписчики!

Если у вас на работе холодно и вы не знаете, как быть? Продолжать терпеть или попробовать постоять за себя? Хочу поделиться с вами историей, когда обращение одного человека в профсоюз позволило решить проблему целого трудового коллектива.

- Условия труда этой женщины не соответствовали санитарным нормам. Но обратиться за помощью долгое время она не решалась, так как до ухода на пенсию оставался год, и боялась преждевременного увольнения. Однако все-таки решилась. К переговорам с нанимателем подключился профсоюз. На решение проблемы потребовался год, но результат порадовал – достойные условия труда получили все члены этого коллектива. Работодатель арендовал новое помещение, которое полностью соответствует требованиям, а некоторым сотрудникам даже поднял зарплату. 

P.S. Не бойтесь заявить о своей проблеме, даже если кажется, что вы не в силах что-то изменить. А обратившись за помощью в профсоюз - вам точно постараются помочь.

Дэлегацыя Зімбабвэ наведала канцэрн «Беллегпрам»

Старшыня канцэрна Таццяна Лугіна абмеркавала з міністрам прамысловасці і гандлю Рэспублікі Зімбабвэ доктарам Сітэмбісай Джайл Глэдзіс Ньёні варыянты супрацоўніцтва.
Па выніках сустрэчы былі дасягнуты дамоўленасці аб перадачы ўзораў тканін для пашыву школьнай формы зімбабвійскаму боку для вывучэння, а таксама ўзораў тканін спецыяльнага прызначэння для пашыву форменнага адзення для патрэб сілавых структур Зімбабвэ.

Акрамя таго, бакі дамовіліся аб наведванні прадпрыемствамі канцэрна швейных прадпрыемстваў і гарбарнай асацыяцыі Рэспублікі Зімбабвэ.
Прадстаўнікі Зімбабвэ азнаёміліся з прадукцыяй буйных прадпрыемстваў «Беллегпрама». Таццяна Лугіна прадставіла гасцям навінкі трыкатажнай, швейнай, тэкстыльнай галін легпрама.

Крыніца https://zviazda.by/be/news/20240130/1706593305-bellegpram-peradasc-zimbabve-uzory-tkanin-dlya-pashyvu-shkolnay-formy

#ГісторыяБеларусі
Беларусь у складзе Расійскай імперыі.
Русіфікацыя і дэпаланізацыя

Урад Расійскай імперыі не разглядаў беларусаў як самастойны народ, які мог прэтэндаваць на ўласную этнапалітычную адметнасць. Адсутнасць уласнай неспаланізаванай эліты ўспрымалася як сведчанне неразвітасці высокай культуры і мовы, з якімі патрэбна было лічыцца.
Кірунак урадавай палітыкі наклаў адбітак на погляд на беларусаў, як на "рускіх", які панаваў сярод расійскіх эліт.

Тым не менш у канцы XVIII - пачатку XIX ст. расійскія ўлады дастаткова лаяльна паставіліся да ўзмацнення польскага грамадска-культурнага руху на беларускіх землях. Створаны ў 1803 годзе Віленскі ўніверсітэт у хуткім часе стаў польскім па сваім духу. Адначасова ён славіўся сваёй прафесурай і выпускнікамі, быў цэнтрам навуковай і грамадскай думкі.

Але пасля паўстання 1830 - 1831 г.г. Віленскі ўніверсітэт быў закрыты і былі зроблены пэўныя крокі да абмежавання польскага і пашырэння расійскага ўплыву. Да 1840 г. было канчаткова спынена дзеянне Статута ВКЛ на тэрыторыі Беларусі і ўведзена расійскае заканадаўства.
У 1831 годзе расійскі ўрад узмацніў працэс "разбору шляхты".

У завершаным выглядзе палітыка русіфікацыі аформілася пасля паўстання 1863 - 1864 г.г., якое стала важным этапам у эвалюцыі ўрадавай палітыкі на тэрыторыі Беларусі, фарміраванні грамадска-палітычнай думкі і руху. Пасля падаўлення паўстання становіцца менш адчувальным уплыў польскага асяроддзя. Барацьба за нацыянальнае вызваленне адкладавалася на перспектыву. Расійскія ўрадавыя колы і грамадская думка ў гэты час схілілася да канцэпцыі агульнай нацыі, у склад якой уключылі велікаросаў, маларосаў і беларусаў.

Пасля паўстання 1863 - 1864 г.г. беларускія і літоўскія губерніі разглядаліся расійскім урадам як рэгіён, дзе адбывалася найбольш жорсткае супрацьстаянне польскім уплывам. Русіфікатарскі курс тут некалькі адрозніваўся ад этнічна польскіх зямель.
Расійскія чыноўнікі пры рэалізацыі мерапрыемстваў па ўмацаванні імперскіх пазіцый у Царстве Польскім не ставілі задачу знішчэння польскай мовы і культуры.

На тэрыторыі заходніх губерняў сітуацыя выглядала некалькі інакш. Урадавыя колы ў сваім змаганні супраць польскага ўплыву разлічвалі на падтрымку беларускага праваслаўнага сялянства.

⚡⚡⚡Виталий Леонович о своём опыте регистрации в качестве кандидата в депутаты.

🔥А также напутствие будущим депутатам от Виталия:
"Не совершайте ошибки, которые совершили депутаты в 2020-м году. Вы — избранники народа! Будьте со своим народом. Вы несёте интересы народа и, если вы будете работать с народом, 20-й год у нас больше никогда не повторится.
Работайте на созидание и благо нашего народа и государства!"

🇧🇾 🇷🇺 Исторические памятники во имя союзной памяти

Коллеги подняли вопрос об увековечивании нашей общей союзной памяти. И если в Беларуси уже установлены памятники Александру Невскому, Пушкину, Алексию II и даже доска такому спорному деятелю как Петр Столыпин, то вот в России таких памятников действительно мало.
1⃣ Любителей древности мог бы порадовать памятник матери государей русских Софьи Витовтовны, которая захоронена в Успенском соборе Кремля. Около самого Собора памятник матери Василия Тёмного, пробабки Ивана III мог бы символизировать наши общегосударственные узы.
2⃣ Москва как город стала местом фактического рождения белорусской советской государственности. И в это ложились как самые светлые умы России, так и белорусы, работавшие в этом городе. Здесь работал Белнацком, проживали отцы-основатели БССР Дмитрий Жилунович и Александр Червяков (белорусский староста). Установление им памятников и музеефикация Белнацкома ждут своего времени.
3⃣ Не следует забывать и об общей нашей профессуре. К примеру не хватает памятника профессору ряда московских вузов, специалисту в области белоруссистики и славистики Фёдору Фёдоровичу Туруку, могила которого на Ваганьковском кладбище.
4⃣ В Петербурге могли бы найти свое место памятники Ефиму Карскому и Александру Сержпутовскому, профессорам Ленинградских университетов.
5⃣ Недалеко от Москвы на станции Сходня находился Белорусский штаб партизанского движения. Следовало бы мемореализовать и его. Ведь уже в Беларуси в деревни Чёнки Гомельского района поставлен памятник.
6⃣ Евсей Степанович Канчер, один из организаторов вместе с Лениным и Сталиным Всебелорусского съезда, также достоин памятника. Большую часть жизни он провел в Саратове. Этот город заслуживает памятника Канчеру.

#ГісторыяБеларусі
Беларусь у складзе Расійскай імперыі.

Пытанне дзяржаўнаўсці ў грамацка-палітычным жыцці Беларусі першай паловы XIX ст.

Ліквідацыя ВКЛ у перыяд падзелаў Рэчы Паспалітай, няўдалая спроба яго аднаўлення ў 1812г., мэтанакіраваная палітыка расійскай улады прывялі да паступовага адмірання ідэі аднаўлення дзяржаўнасці на беларускіх землях у выглядзе Вялікага Княства Літоўскага.

Таму напярэдадні паўстання 1830 - 1831 гг. сярод мясцовых паланізаваных эліт на першы план выйшла імкненне да аднаўлення Рэчы Паспалітай з далучэннем да яе беларуска-літоўскіх губерняў.

Нацыянальны рамантызм і лібералізм складалі аснову светаўспрымання нешматлікіх тайных студэнцкіх і вучнёўскіх арганізацый на тэрыторыі Беларусі ў 30 - 50-я гг. XIX ст. Удзельнікі гэтых гурткоў і арганізацый праяўлялі літвінскі патрыятызм.

Прыкладна ў гэты час з польскамоўнага літаратурнага асяроддзя выдзелілася так званая беларуская школа, творчасць прадстаўнікоў якой была связана з літаратурнай тэматыкай. Погляды і творы прадстаўнікоў гэтага кола далёка не заўсёды мелі выразна акрэслены нацыянальны змест, аднак у будучым яны стварылі адну з асноў нацыянальнай мастацкай культуры, якая служыла даказам патэнцыяльных магчымасцей развіцця беларускай мовы і саміх беларусаў.

Паўстанні 1830 - 1831і 1863 - 1864 гг. з'явіліся вынікам уздыму польскага нацыянальнага руху і не ставілі задач фарміравання беларускай дзяржаўнасці, але яны змянілі на наступныя дзесяцігоддзі ход грамадска-культурных працэсаў.

Істотнае ўзмацненне русіфікацыі пасля падаўлення паўстання  1863 - 1864 гг. на чале з яго кіраўніком К. Каліноўскім стала штуршком для пошукаў самаідэнтыфікацыі сярод інтэлігенцыі Беларусі.
Невыпадковым сярод адукаванага грамадства стаў паступовы заняпад ідэі "літвінскага" патрыятызму і пашырэнне самаўсведамлення беларускай нацыі ў яе сучасным разуменні.

#ПобытБеларусі

Традыцыйная духоўная культура беларусаў

Духоўная культура беларусаў да канца ХІХ ст. развівалася пераважна ў аднастайных формах. Найбольш значны ўплыў на развіццё народнай культуры аказвала хрысціянская царква.
Спачатку (XIV—XVI стст.) галоўную ролю ў культуры адыгрывала праваслаўе, а ў XVII—XVIII стст. да яго далучылася ўніяцтва.

Для насельніцтва Беларусі ў цэлым былі характэрныя талерантнасць, павага да звычаяў і традыцый суседзяў.

Разам з тым мелі месца забабоны, вера ў вядзьмарства, пэўны этнацэнтрызм (перабольшванне ролі ўласнай культуры і недаацэнка культуры іншых народаў).

Таксама не трэба забываць, што ў эпоху феадалізму духоўная культура сялянства развівалася па-за межамі пісьмовай традыцыі, і гэта ў істотнай ступені вызначала многія яе рысы.