🇺🇦⚡«400 тысяч героев». Украинский оператор Киевстар случайно признался в подтвержденных потерях страны.
С
Оператор запустил благотворительную акцию – отправь сообщение со словом «спасибо» на номер павшего солдата. «400 тысяч героев уже никогда не ответят на звонок», - написали в промо. На данный момент видео уже удалено.

И это только киевстар и только те кто знает что их родственник погиб.

Могилизация продолжается. Миллиарды долларов приплыли в карманы провластных нацистов. А поток "спасибо" успешно продолжаются.

#МЫБеларусь #Украина

​​Яўген Пуставой:
"Усе мы адчувалі шчасце — хоць бы імгненні. У дзяцінстве гэтыя імгненні цягнуцца даўжэй. Бо ў дзяцінстве мы чыстыя. Не залілі ў сваю галаву інфармацыйны бруд, не запэцкалі свае сэрцы дрэннымі ўчынкамі. Хораша. Мне заўжды было хораша, калі заўзята падарожнічаў па краіне ведаў. Адчуваў шчасце ад набыцця новых ведаў. І шматлікія цацкі былі ў баку, калі ў руках новая кніга альбо па беларускім радыё гучала публіцыстыка. Адчуваў шчасце і ў местачковай бібліятэцы, названай у гонар светача беларускай навуковай думкі — Ігнатоўскага, і ў «чыталцы» БДУ з вялізнымі вокнамі ва ўнутраны сквер з яго зялёнымі шатамі. Адукацыя — гэта таксама акно альбо дзверы ў свет. І у літаральным сэнсе — і ўвогуле. Адукацыя выхоўвае і фарміруе чалавека. А ў выніку — і краіну.
🔹
Ці не таму заваёўнікі заўжды «палявалі» на кнігі — носьбіты асветы і думкі народа. Ці не таму сёння сучасныя транснацыянальныя гегемоны, нібы на ланцуг, прывязваюць людзей да віртуальных сродкаў перадачы і атрымання інфармацыіі. А што? Усе бібліятэкі не знішчыш. Сучасныя герастраты выбралі больш дзейсны шлях. Аўтарытэт кніг і нацыянальнай адукацыі замянілі ўніфікаванымі адносінамі да ведаў. Яны безаблічныя і нібы агульныя. А насамрэч — знішчальныя для нацыяльнай ідэі. Таму і навязваюць новы трэнд — адмена культуры. Лайтова! Тое ж, што ўрокі не вучыць — лёгка, але шлях да невуцтва.

Мы, напэўна, свае геапалітычныя ўрокі вывучылі. Больш не падтрыміваем тэндэнцыі, што вядуць да невуцтва. Шмат чаго зламалі, цяпер зноў ствараем. Адукацыйныя дойліды — выкладчыкі ўніверсітэтаў. Нават сучасны філосаф палітычнай думкі — Бжэзінскі — папярэджваў: хто не будзе карміць свайго настаўніка, той будзе карміць іншаземцаў.
🔹
Адукацыя — гэта прыярытэт дзяржавы. Гэта не сфера паслуг. Не, ад замежных студэнтаў мы не будзем хаваць веды. Хай прыносяць краіне грошы, самых лепшых запросім застацца, а тыя, што вернуцца на радзіму, — будуць носьбітамі ведаў аб нашай краіне. Але паслугі — не галоўнае. Галоўнае — выхаваць БЕЛАРУСА яксапраўднага чалавека і патрыёта. Бо мы — краіна хлебаробаў і Лабановічаў. Заўсёды імкнуліся да міру і спасціжэння наваколля. То наша радавое — прага да ведаў. Нават праз сотні кіламетраў паўз пушчы і балоты. З Полацка да Падуі. Ад кніг Скарыны з пражскай тыпаграфіі для люду паспалітага да Купалы «эй, каб цёмен не быў, чытаць кніжкі ўмеў...» Ад сціплых кніжачак з друкарні пана Марціна Кухты да шыкоўных выдавецтваў. Гэта — наша. Любім і ганарымся. Гэтаму трэба таксама вучыць. Любіць Радзіму, паважаць род і родную сімволіку — выхоўваць грамадзяніна. Інакш за нас тое зробяць іншыя. Адукацыя — гэта заўжды момант ісціны, прышчэпка ад касмапалітызму, ад духоўнага забыцця. Ад паўтарэння падзей 2020-га.

А сёння грамадства чакае чарговы іспыт. Штучны інтэлект. Падкупляе сваімі перспектывамі. Гуляе нашымі слабасцямі. Вучыць лайдачыць. Адбірае розум. А потым — увогуле — чалавека. Ад падмены да замены — невялікі крок. І яшчэ меншы гістарычны перыяд. Лічбавы носьбіт заменіць чалавека як носьбіт інфармацыі. Вучыцеся, назапашвайце веды. Адукацыя цяпер — не толькі пра магчымасць застацца ў геапалітычнай прасторы. Адукацыя — гэта магчымасць, каб чалавека не знішчылі адным націсканнем клавішы «Delete».

На нядаўняй сустрэчы ў БДУ Прэзідэнт выказаў... не, не крытыку, больш развагу пра ролю навуковай інтэлігенцыі ў жыцці краіны. І пра нейкую пасіўнасць. Сапраўды, калі не дацэнты і рэктары будуць светачамі грамадства, то хто? Навуковае асяроддзе — гэта ж і прастора для нацыянальнага дыялогу, вырашэння самых спрэчных пытанняў найбольш мірным і цывілізаваным спосабам. Адмаўчацца сёння не атрымаецца. Не толькі словы павінны быць сапраўднымі, але і ўчынкі. Бо адукаванасць — гэта не толькі пра пасады і крэслы, не толькі высокія званні і колькасць манаграфій. Гэта яшчэ і культура паводзін, стан душы, жаданне зберагчы Радзіму. Бо чым больш чалавек ведае, тым больш ён разумее, што мы маем, тым больш хоча тое зберагчы. Гэта аз і букі, альфа і амега існавання любой незалежнай дзяржавы."
#Пустовой #МЫБеларусь

С наступающим Днём знаний!

#1сентября
#образование
#МЫБеларусь

Доброе утро!
С Днем знаний, товарищи!

#МЫБеларусь

Немножко ностальгии 🤗

#КакЭтоБыло
#СССР
#МЫБеларусь

Евгений Пустовой:
"Ефросинья Полоцкая, Кирилл Туровский, Георгий Скорина и Семион Полоцкий — в биографии белорусского народа много имён, но они первенцы. Сложный и тернистый путь у светочей — вести народ к книге, к знаниям. Знать — это существительное пошло от глагола знать – владеть информацией. Скорина вбивает в летопись нашей истории возможность "людьми зваться". Без книги, без стихотворения Гусовского, без научной школы, без БГУ в начале 20 века и Академии управления в его конце, были бы мы народом, нацией, государством? Ведь так бы и остались наши победы мифическими историями, а многовековые приобретения — утраченным наследием. Но нет, звучит громко слово белорусов.
Авторитет книг и национального образования хотели заменить стандартизированным отношением к знаниям. Они разрушительны для национальной идеи. Именно поэтому они навязывают новую тенденцию — отмену культуры. Лайтово! Этот путь ведёт к незнанию, а значит забвению. Своего и себя. Но у нас есть маяки"
#Пустовой
#БезГалстуков_и_купюр
#МЫБеларусь

Американский боксер Кевин Джонсон подал документы на получение гражданства России.

#США #Россия
#МЫБеларусь

Вот вы смеетесь над кострами рябин и прочим третьим сентября, а дата не совсем случайная. В свое время я как-то даже не сопоставил. Сейчас уже не помню, то ли кто-то в Тибете, когда я ходил на Кайлас, то ли шаманы на Амазонке пытаясь вразумить меня рассказывая о карме Земли говорили про эту дату в следующем контексте. Рассказывали, что периодически проходит что-то вроде, нашим языком если, аудита количества добра и зла на Земле, причем практически в математических терминах.

Хотя карма вся про математику, поэтому и говорят «плюсик в карму», шутка очень близкая к реальности.

И каким-то образом, если зло начинает перевешивать сильно, запускается процесс похожий на самоуничтожение программы. Войны, эпидемии и т.д.

Люди ужасаются, затем. приходят в себя и неосознанно всей популяцией начинают хоть что-то хорошее делать, чтобы при следующем аудите выравнять все.

Если помните, после второй мировой было очень доброе и светлое время с битлами, хиппи и прочим французским кино.

Так вот взвешивание это как и раз и проходит третьего сентября. Так ли это или нет я точно не знаю, но взял к себе и концепцию, и дату в сериал Министерство Всего Хорошего, который мы как раз монтируем.

Там аудит как раз проходит в эту воспетую Шуфутинским дату и главная героиня Лизы Ищенко должна принять решение. Ну а соответственно темные силы во главе с героиней Насти Ивлеевой ее мешают.

Если вдруг все-таки и есть и аудит сегодня, то нам надо всем очень постараться, так как судя по сгущающейся тьме (ковид, вооруженные конфликты, хейт бесконечный) прошлый аудит мы провалили и нас похож реально подумывают прикрыть как проект.

Всем срочно совершать хорошие поступки. Иначе кармдец.

#МинистерствоВсегоХорошего