سرنوشت VOLKISCHER BEOBACHTER، روزنامه حزب ناسيونال سوسيالست آلمان
27 اپريل 1945 و سه روز پيش از خودكشي #هيتلر، روزنامهVOLKISCHER BEOBACHTER (ناظر) ارگان حزب ناسيونال سوسياليست آلمان (حزب نازي) تعطيل شد زيرا كه چاپ و توزيع آن و حتي رسانيدنش به دست پيشوا، به سبب پيشروي سربازان شوروي در درون شهر برلين امكان ناپذير شده بود. به اين ترتيب اين نكته مهم سياسي 180 ساله «كه يك روزنامه حزبي نماد آن حزب است، لذا كاهش تيراژ نشانه ريزش هواداران و قطع انتشار به معناي پايان كار حزب است» يك بار ديگر تحقق و مصداق يافت.
«ناظر» كه به نام «#ابزرور_مونيخ» انتشار مي يافت در سال 1920 توسط حزب نازي از صاحبش خريداري و به سردبيري «ديتريك اكارد» روزنامه نگار 52 ساله آلماني كه در تاريخ مطبوعات به نام يك ژورناليست نابغه معرفي شده است ارگان حزب شد. تيراژ اين روزنامه كه نخستين شماره اش تحت عنوان ارگان حزب ناسيونال سوسياليست تنها هشت هزار نسخه فروش داشت، برغم كمبود كاغذ، در سال 1944 بيش از يك ميليون و هفتصد هزار شده بود. محتواي «#ناظر» درست برپايه اصول ژورناليسم حزبي بود و وارد كار روزنامه هاي حرفه اي نمي شد. در طول 25 سال انتشار «ناظر»، نود درصد مطالب آن اختصاص به مقاله و فعاليت هاي حزب داشت.
#هيتلر هم گاهي براي آن مقاله مي نوشت. مقاله هايي را كه هيتلر ديكته مي كرد تا بنويسند به نام ديگران به چاپ مي رسيد. تا سال 1936 هيتلر قبل از چاپ، مطالب ناظر را مرور و احيانا تصحيح مي كرد. محتواي اين روزنامه خوراك خبرگزاري ها بود و سفارتخانه هاي كشورهاي ديگر در برلين بلافاصله پس از انتشار «ناظر» محتواي مقالات آن را ترجمه و براي رئيس دولت متبوع خود مخابره مي كردند.
آلفرد روزنبرگ، روزنامه نگار معروف ديگر آلمان هم سالها سردبير «ناظر» بود. «#ناظر» تيتر اول شماره 20 اپريل 1945 خود (ده روز پيش از خودكشي هيتلر) را به مناسبت زادروز او اختصاص به پيشوا داده بود و در اين تيتر وي را مرد قرن خوانده بود (عكس بالا).
منبع: iranianshistoryonthisday
///
27 اپريل 1945 و سه روز پيش از خودكشي #هيتلر، روزنامهVOLKISCHER BEOBACHTER (ناظر) ارگان حزب ناسيونال سوسياليست آلمان (حزب نازي) تعطيل شد زيرا كه چاپ و توزيع آن و حتي رسانيدنش به دست پيشوا، به سبب پيشروي سربازان شوروي در درون شهر برلين امكان ناپذير شده بود. به اين ترتيب اين نكته مهم سياسي 180 ساله «كه يك روزنامه حزبي نماد آن حزب است، لذا كاهش تيراژ نشانه ريزش هواداران و قطع انتشار به معناي پايان كار حزب است» يك بار ديگر تحقق و مصداق يافت.
«ناظر» كه به نام «#ابزرور_مونيخ» انتشار مي يافت در سال 1920 توسط حزب نازي از صاحبش خريداري و به سردبيري «ديتريك اكارد» روزنامه نگار 52 ساله آلماني كه در تاريخ مطبوعات به نام يك ژورناليست نابغه معرفي شده است ارگان حزب شد. تيراژ اين روزنامه كه نخستين شماره اش تحت عنوان ارگان حزب ناسيونال سوسياليست تنها هشت هزار نسخه فروش داشت، برغم كمبود كاغذ، در سال 1944 بيش از يك ميليون و هفتصد هزار شده بود. محتواي «#ناظر» درست برپايه اصول ژورناليسم حزبي بود و وارد كار روزنامه هاي حرفه اي نمي شد. در طول 25 سال انتشار «ناظر»، نود درصد مطالب آن اختصاص به مقاله و فعاليت هاي حزب داشت.
#هيتلر هم گاهي براي آن مقاله مي نوشت. مقاله هايي را كه هيتلر ديكته مي كرد تا بنويسند به نام ديگران به چاپ مي رسيد. تا سال 1936 هيتلر قبل از چاپ، مطالب ناظر را مرور و احيانا تصحيح مي كرد. محتواي اين روزنامه خوراك خبرگزاري ها بود و سفارتخانه هاي كشورهاي ديگر در برلين بلافاصله پس از انتشار «ناظر» محتواي مقالات آن را ترجمه و براي رئيس دولت متبوع خود مخابره مي كردند.
آلفرد روزنبرگ، روزنامه نگار معروف ديگر آلمان هم سالها سردبير «ناظر» بود. «#ناظر» تيتر اول شماره 20 اپريل 1945 خود (ده روز پيش از خودكشي هيتلر) را به مناسبت زادروز او اختصاص به پيشوا داده بود و در اين تيتر وي را مرد قرن خوانده بود (عكس بالا).
منبع: iranianshistoryonthisday
///