#سانسور_نشريات و بركناري ريشليو از قدرت
دوك دو #ريشليو [با کاردينال ريشليو اشتباه نشود] نخست وزير وقت فرانسه دستور داد كه از 15 اپریل در سال 1820 در فرانسه بارديگر سانسور نشريات كه انقلاب اين كشور آن را مطلقا ممنوع كرده بود برقرار شود كه با مخالفت احزاب و اعتراض انجمن هاي اديبان و روشنفكران رو به رو شد، و متعاقب آن اكثريت پارلماني اش را از دست داد و مجبور به كناره گيري شد و ميراث انقلاب محفوظ ماند.
ريشليو دو بار نخست وزير فرانسه شده بود كه دور اول نخست وزيري او در سال 1818 پايان يافته بود. او بمانند بسياري از اشراف فرانسوي در جريان انقلاب از فرانسه فرار كرده بود. #ريشليو پس از فرار از وطن به روسيه پناهنده شده بود و از سوي تزار روسيه به او يك مقام دولتي هم داده شده بود.
/////
دوك دو #ريشليو [با کاردينال ريشليو اشتباه نشود] نخست وزير وقت فرانسه دستور داد كه از 15 اپریل در سال 1820 در فرانسه بارديگر سانسور نشريات كه انقلاب اين كشور آن را مطلقا ممنوع كرده بود برقرار شود كه با مخالفت احزاب و اعتراض انجمن هاي اديبان و روشنفكران رو به رو شد، و متعاقب آن اكثريت پارلماني اش را از دست داد و مجبور به كناره گيري شد و ميراث انقلاب محفوظ ماند.
ريشليو دو بار نخست وزير فرانسه شده بود كه دور اول نخست وزيري او در سال 1818 پايان يافته بود. او بمانند بسياري از اشراف فرانسوي در جريان انقلاب از فرانسه فرار كرده بود. #ريشليو پس از فرار از وطن به روسيه پناهنده شده بود و از سوي تزار روسيه به او يك مقام دولتي هم داده شده بود.
/////
درباره «#سانسور_نامحسوس» در رسانه‌های اجتماعی چه می‌دانیم؟
«#سانسور_نامحسوس» (Shadow Banning) عبارت است از مسدود کردن یا محدود کردن مشارکت یک کاربر در #رسانه‌های_اجتماعی، به ترتیبی که آن کاربر و دیگران متوجه نشوند که او محدود شده است.
این کار معمولا از طریق پنهان کردن یا کمتر برجسته کردن پست‌های یک کاربر خاص در شبکه‌های اجتماعی انجام می‌شود، به‌طوری که مخاطبان معمولا پست‌های وی را نمی‌بینند یا کمتر می‌بینند، و هدف آن کاهش نفوذ آن کاربر در سطح جامعه است.
توییتر، فیس‌بوک، یوتوب و اینستاگرام از رسانه‌های اجتماعی مشهوری هستند که همیشه در مظان اتهام #سانسور_نامحسوس کاربران بوده‌اند. سازندگان محتوا برای این شبکه‌های اجتماعی عموما شکایت می‌کنند که پست‌های‌شان توسط مدیریت رسانه به‌طور نامحسوس سانسور شده است.
در ادامه با #شارا همراه باشید:
https://www.shara.ir/view/50211/
«#سانسور_نامحسوس» (Shadow Banning) عبارت است از مسدود کردن یا محدود کردن مشارکت یک کاربر در #رسانه‌های_اجتماعی، به ترتیبی که آن کاربر و دیگران متوجه نشوند که او محدود شده است.
این کار معمولا از طریق پنهان کردن یا کمتر برجسته کردن پست‌های یک کاربر خاص در شبکه‌های اجتماعی انجام می‌شود، به‌طوری که مخاطبان معمولا پست‌های وی را نمی‌بینند یا کمتر می‌بینند، و هدف آن کاهش نفوذ آن کاربر در سطح جامعه است.
توییتر، فیس‌بوک، یوتوب و اینستاگرام از رسانه‌های اجتماعی مشهوری هستند که همیشه در مظان اتهام #سانسور_نامحسوس کاربران بوده‌اند. سازندگان محتوا برای این شبکه‌های اجتماعی عموما شکایت می‌کنند که پست‌های‌شان توسط مدیریت رسانه به‌طور نامحسوس سانسور شده است.
در ادامه با #شارا همراه باشید:
https://www.shara.ir/view/50211/
#سانسور در #سودان_جنوبی سبب شده خبرنگاران حرفه خود را ترک کنند
کمیته حفاظت از #خبرنگاران اعلام کرده است که از سال ۱۹۹۲ دست کم ده خبرنگار در سودان جنوبی در حال انجام کار کشته شده اند. اغلب این کشته شدگان به قتل رسیده اند.
خبرنگاری سودانی به نام Adia Jildo طی یک مراسم اهدای جایزه در جوبا گفت راه مرگ زودهنگام در سودان جنوبی خبرنگار شدن است.
سودان جنوبی در فهرست ۱۸۰ کشور جهان در شاخص #آزادی_بیان در جهان، جایگاه ۱۲۸ ام را دارد. خبرنگاران در این کشور با سانسور، تهدید، ارعاب، بازداشت های غیرقانونی و مرگ مواجهند. به علاوه، #خبرنگاران هنگام تهیه گزارش در بحبوحه خشونت جاری در آن کشور دچار فشار روانی می شوند و به سبب درآمد اندک شان نمی توانند هزینه روان درمانی را بپردازند.
در ادامه با #شارا همراه باشید:
https://www.shara.ir/view/50284/
کمیته حفاظت از #خبرنگاران اعلام کرده است که از سال ۱۹۹۲ دست کم ده خبرنگار در سودان جنوبی در حال انجام کار کشته شده اند. اغلب این کشته شدگان به قتل رسیده اند.
خبرنگاری سودانی به نام Adia Jildo طی یک مراسم اهدای جایزه در جوبا گفت راه مرگ زودهنگام در سودان جنوبی خبرنگار شدن است.
سودان جنوبی در فهرست ۱۸۰ کشور جهان در شاخص #آزادی_بیان در جهان، جایگاه ۱۲۸ ام را دارد. خبرنگاران در این کشور با سانسور، تهدید، ارعاب، بازداشت های غیرقانونی و مرگ مواجهند. به علاوه، #خبرنگاران هنگام تهیه گزارش در بحبوحه خشونت جاری در آن کشور دچار فشار روانی می شوند و به سبب درآمد اندک شان نمی توانند هزینه روان درمانی را بپردازند.
در ادامه با #شارا همراه باشید:
https://www.shara.ir/view/50284/
🔴 فیلترینگ، سانسور عمومی و نقض حقوق ملت است
✍️ کامبیز نوروزی
👈 حدود 50 روز از فیلتر شدن برخی پلتفرم های فضای می گذرد و نه تنها هیچ خبری از رفع فیلتر آنها نیست بلکه برخی افراد از احتمال فیلتر شدن دائمی آنها سخن می گویند. به نظر شما این موضوع چه قدر با اصل آزادی بیان سازگاری دارد؟
نوروزی: فیلترینگ شاید در دو دهه اخیر و به دلیل تکنولوژی جدید اینترنت وارد ادبیات ارتباطات شده و از مصادیق سانسور است. از طرف دیگر حق آزادی بیان، گردش اطلاعات و آزادی رسانه به شکل های مختلف در قانون اساسی کشور پیش بینی شده و بنابر این فیلترینگ مستقیم و صریح ناقض حقوق ملت است و به عنوان سانسور کلی «نقض بسیار گسترده» محسوب می شود.
سانسور ممکن است موردی باشد، مثل اینکه اعلام می کنند فلان خبر منتشر نشود اما فیلترینگ شبیه آن است که بگویند کل روزنامه ها دیگر منتشر نشوند. یعنی یک سانسور کلی است و از این جهت نقض گسترده حقوق ملت محسوب می شود.
دسترسی به فضای مجازی بی شک جزو حقوق اساسی و مشروع ملت است. مطابق با اصل نهم قانون اساسی، حتی مجلس نمی تواند قوانینی به تصویب برساند که آزادی های مشروع ملت را از آنها سلب کند.
نمایندگان مجلس باید توجه داشته باشند که نمایندگان ملت هستند و نمایندگان حکومت نیستند. اینکه نمایندگان ملت خلاف حقوق اساسی ملت قوانینی را تصویب کنند، اولا این قوانین طبق اصل نهم قانون اساسی مشروعیت ندارد و ثانیا خلاف مقتضای ذات نمایندگی است.
*اعتراضات اخیر بهانه فیلتر شدن بخشی از فضای مجازی بود. الآن که برخی از سیاسیون مدعی هستند فضای کشور آرام شده فیلترینگ چه توجیهی می تواند داشته باشد؟
از نظر حقوقی در شرایط بحران های وسیع مثل جنگ، سانسور مجاز است.
در تمام رژیم های حقوقی، دولت ها می توانند در موارد بحرانی مانند جنگ، سانسورهای موردی و محدود اعمال کنند. اما صرف‌نظر از اینکه الان ما در چنان شرایطی نیستیم فیلترینگ #سانسور موردی و محدود نیست و یک سانسور کلی و عمومی است؛ و حتی در شرایط بحران های وسیع هم دولت ها مجاز به اعمال سانسور وسیع و کلی نیستند.
*نظر شما در خصوص آسیب این نوع #فیلترینگ به کسب و کارهای مجازی چیست؟ آیا آماری در این زمینه دارید؟
مسأله فقط کسب و کارهای فضای مجازی نیست. مسأله اختلال در کسب و کارهای شخصی مردم، یک بخش از آسیب هایی است که فیلترینگ ایجاد می کند. آمارهای شگفت انگیزی هم منتشر شده که چه مقدار زیان به کسب و کارها وارد شده است.
امروز من آماری دیدم که حدود 70 هزار میلیارد تومان آسیب وارد شده به کسب و کارهایی که در فضای مجازی وجود دارد.
مسأله این است که اساسا با فیلترینگ بخش بزرگی از ارتباطاتی که رسانه های رسمی اعم از خبرگزاری ها، روزنامه ها و رسانه های دیگر می خواهند با مخاطبانشان برقرار کنند، مختل می شود و نظام گردش اطلاعات را در کشور مختل می کند. البته مشکل در پلتفرم ها و فضای مجازی نیست.
مشکل در این است که بزرگترین و مهمترین رسانه کشور، که تلویزیون هست، اصولا از اعتبار ساقط شده و نفوذ خودش را در جامعه از دست داده است.
کسانی که طرفداران فیلترینگ هستند، با این دیدگاهشان یک اقرار ضمنی دارند؛ و آن هم این است که رقابت رسانه ای را به رسانه های رقیب باخته اند. اینها به جای اینکه به این نوع شیوه های خلاف قانون اساسی متمسک شوند، باید به این فکر کنند که چگونه می توانند تلویزیون داخلی را به شکلی احیا کنند که اعتماد مردم را جلب کند.
در واقع راه حل افزایش توان رقابت با فضای مجازی در اصلاح گسترده تلویزیون است و در فیلترینگ به عنوان یک تجربه شکست خورده نیست.
*شما تأکید داشتید که فیلترینگ نشانه ضعف صدا و سیما در رقابت است. اما پس از فیلتر شدن پلتفرم های خارجی بحث تقویت پلتفرم های داخلی مطرح شد. آیا فیلتر کردن پلتفرم های خارجی می تواند باعث تقویت پلتفرم های داخلی شود؟
من بسیار بعید می دانم. از زمانی هم که تلگرام فیلتر شد، دولت امکانات گسترده ای به برخی پلتفرم های داخلی داد تا بتوانند جایگزین تلگرام شوند، ولی استقبالی از آنها به عمل نیامد.
میزان استقبال مردم از هر پلتفرم، تابع نظام بازار است. همین الآن تلگرام، اینستاگرام و واتس آپ محبوبیت زیادی بین مردم دارند. پلتفرم های خارجی دیگری مثل ایمو، سیگنال، تیک توک، لاین، وایبر و ویچت هم هستند اما مردم سراغ آنها نرفته اند و آنها را انتخاب نکرده اند.
پلتفرم های داخلی هم همین وضعیت را دارند؛ وقتی مردم استقبال نمی کنند، اعتماد ندارند علاقه ای به آنها ندارند، نمی شود به زور آنها را به خورد مردمی داد که استفاده نمی کنند:
کما اینکه الآن میزان استفاده مردم از تلویزیون داخلی ایرانی بسیار کاهش پیدا کرده و مردم را نمی شود مجبور کرد که جلوی فلان شبکه تلویزیون بنشینند؛ دوست ندارند و نمی پسندند. تجربه هم نشان داده که این شیوه ها همیشه شکست خورده است./🌐 جماران
///^
✍️ کامبیز نوروزی
👈 حدود 50 روز از فیلتر شدن برخی پلتفرم های فضای می گذرد و نه تنها هیچ خبری از رفع فیلتر آنها نیست بلکه برخی افراد از احتمال فیلتر شدن دائمی آنها سخن می گویند. به نظر شما این موضوع چه قدر با اصل آزادی بیان سازگاری دارد؟
نوروزی: فیلترینگ شاید در دو دهه اخیر و به دلیل تکنولوژی جدید اینترنت وارد ادبیات ارتباطات شده و از مصادیق سانسور است. از طرف دیگر حق آزادی بیان، گردش اطلاعات و آزادی رسانه به شکل های مختلف در قانون اساسی کشور پیش بینی شده و بنابر این فیلترینگ مستقیم و صریح ناقض حقوق ملت است و به عنوان سانسور کلی «نقض بسیار گسترده» محسوب می شود.
سانسور ممکن است موردی باشد، مثل اینکه اعلام می کنند فلان خبر منتشر نشود اما فیلترینگ شبیه آن است که بگویند کل روزنامه ها دیگر منتشر نشوند. یعنی یک سانسور کلی است و از این جهت نقض گسترده حقوق ملت محسوب می شود.
دسترسی به فضای مجازی بی شک جزو حقوق اساسی و مشروع ملت است. مطابق با اصل نهم قانون اساسی، حتی مجلس نمی تواند قوانینی به تصویب برساند که آزادی های مشروع ملت را از آنها سلب کند.
نمایندگان مجلس باید توجه داشته باشند که نمایندگان ملت هستند و نمایندگان حکومت نیستند. اینکه نمایندگان ملت خلاف حقوق اساسی ملت قوانینی را تصویب کنند، اولا این قوانین طبق اصل نهم قانون اساسی مشروعیت ندارد و ثانیا خلاف مقتضای ذات نمایندگی است.
*اعتراضات اخیر بهانه فیلتر شدن بخشی از فضای مجازی بود. الآن که برخی از سیاسیون مدعی هستند فضای کشور آرام شده فیلترینگ چه توجیهی می تواند داشته باشد؟
از نظر حقوقی در شرایط بحران های وسیع مثل جنگ، سانسور مجاز است.
در تمام رژیم های حقوقی، دولت ها می توانند در موارد بحرانی مانند جنگ، سانسورهای موردی و محدود اعمال کنند. اما صرف‌نظر از اینکه الان ما در چنان شرایطی نیستیم فیلترینگ #سانسور موردی و محدود نیست و یک سانسور کلی و عمومی است؛ و حتی در شرایط بحران های وسیع هم دولت ها مجاز به اعمال سانسور وسیع و کلی نیستند.
*نظر شما در خصوص آسیب این نوع #فیلترینگ به کسب و کارهای مجازی چیست؟ آیا آماری در این زمینه دارید؟
مسأله فقط کسب و کارهای فضای مجازی نیست. مسأله اختلال در کسب و کارهای شخصی مردم، یک بخش از آسیب هایی است که فیلترینگ ایجاد می کند. آمارهای شگفت انگیزی هم منتشر شده که چه مقدار زیان به کسب و کارها وارد شده است.
امروز من آماری دیدم که حدود 70 هزار میلیارد تومان آسیب وارد شده به کسب و کارهایی که در فضای مجازی وجود دارد.
مسأله این است که اساسا با فیلترینگ بخش بزرگی از ارتباطاتی که رسانه های رسمی اعم از خبرگزاری ها، روزنامه ها و رسانه های دیگر می خواهند با مخاطبانشان برقرار کنند، مختل می شود و نظام گردش اطلاعات را در کشور مختل می کند. البته مشکل در پلتفرم ها و فضای مجازی نیست.
مشکل در این است که بزرگترین و مهمترین رسانه کشور، که تلویزیون هست، اصولا از اعتبار ساقط شده و نفوذ خودش را در جامعه از دست داده است.
کسانی که طرفداران فیلترینگ هستند، با این دیدگاهشان یک اقرار ضمنی دارند؛ و آن هم این است که رقابت رسانه ای را به رسانه های رقیب باخته اند. اینها به جای اینکه به این نوع شیوه های خلاف قانون اساسی متمسک شوند، باید به این فکر کنند که چگونه می توانند تلویزیون داخلی را به شکلی احیا کنند که اعتماد مردم را جلب کند.
در واقع راه حل افزایش توان رقابت با فضای مجازی در اصلاح گسترده تلویزیون است و در فیلترینگ به عنوان یک تجربه شکست خورده نیست.
*شما تأکید داشتید که فیلترینگ نشانه ضعف صدا و سیما در رقابت است. اما پس از فیلتر شدن پلتفرم های خارجی بحث تقویت پلتفرم های داخلی مطرح شد. آیا فیلتر کردن پلتفرم های خارجی می تواند باعث تقویت پلتفرم های داخلی شود؟
من بسیار بعید می دانم. از زمانی هم که تلگرام فیلتر شد، دولت امکانات گسترده ای به برخی پلتفرم های داخلی داد تا بتوانند جایگزین تلگرام شوند، ولی استقبالی از آنها به عمل نیامد.
میزان استقبال مردم از هر پلتفرم، تابع نظام بازار است. همین الآن تلگرام، اینستاگرام و واتس آپ محبوبیت زیادی بین مردم دارند. پلتفرم های خارجی دیگری مثل ایمو، سیگنال، تیک توک، لاین، وایبر و ویچت هم هستند اما مردم سراغ آنها نرفته اند و آنها را انتخاب نکرده اند.
پلتفرم های داخلی هم همین وضعیت را دارند؛ وقتی مردم استقبال نمی کنند، اعتماد ندارند علاقه ای به آنها ندارند، نمی شود به زور آنها را به خورد مردمی داد که استفاده نمی کنند:
کما اینکه الآن میزان استفاده مردم از تلویزیون داخلی ایرانی بسیار کاهش پیدا کرده و مردم را نمی شود مجبور کرد که جلوی فلان شبکه تلویزیون بنشینند؛ دوست ندارند و نمی پسندند. تجربه هم نشان داده که این شیوه ها همیشه شکست خورده است./🌐 جماران
///^
🧩🎯
آخرین هفته های زندگی مظفرالدین شاه قاجار؛ امضای قانون اساسی و صدور یک فرمان جالب درباره #آزادی_قلم در روزنامه مجلس
آذرماه 1285 (نیمه دوم نوامبر و نیمه اول دسامبر 1906) ایران در آستانه تغییر پادشاه وقت بود. اواخر دهه یکم آذرماهِ این سال سخن از تشدید بیماری شاه 54 ساله وقت بود (مظفرالدین شاه که از تولد او 53 سال و 9 ماه گذشته بود) و پس از آخرین معاینه پزشکی، به ولیعهد او محمدعلی میرزا که در تبریز بود اطلاع داده شده بود که سریعا به تهران آید و محمدعلی میرزا چهار روز پس از دریافت این خبر، 12 آذرماه با 400 نظامی (معروف به قزاق) عازم تهران شد و 13 روز بعد به تهران رسید و آماده بدست گرفتن زمام امور شد.
پدرش مظفرالدین شاه ـ پنجمین شاه دودمان قاجار (جانشین ناصرالدین شاه که بدست میرزا رضا کرمانی ترور شده بود) 23 روز پس از بازگشت محمدعلی میرزا به تهران در هیجدهم دیماه 1285 درگذشت و طبق وصیت، جنازه اش جهت دفن در کربلا، در محلی در تهران به امانت گذارده شد تا مراسم تاجگذاری پادشاه جدید انجام شود. به مناسبت درگذشت مظفرالدین شاه، سه روز در ایران تعطیل عمومی اعلام و مجالس ترحیم برپا شد. مظفرالدین شاه بود که منشور مشروطیت و قانون اساسی تدوین شده را امضاء کرده بود و قانون اساسی را در آخرین روزهای حیات خود و با این دو اقدام، تاریخ خودرا بهتر کرد.
آخرین فرمان #مظفرالدین‌شاه که به صورت امتیازی در تاریخ او ثبت شده است مربوط به روزنامه مجلس بود که سوم آذرماه 1285 انتشار خودرا در 8 صفحه و هفته ای 4 شماره آغاز کرده بود. این روزنامه قرار بود مذاکرات و مصوّبات مجلس را عینا درج کند تا در تاریخ بمانند و نیز مردم آگاه شوند که قرار شد اخبار روز ایران و جهان و نیز نظرات مردم و آگاهان و دلسوزان درباره اوضاع کشور و مذاکرات و تصمیمات مجلس و نیز تذکرات و اندرزها را هم درج کند. این روزنامه دارای چاپخانه بود موسوم به چاپخانه مجلس.
مظفرالدین شاه در فرمان جالب و در تاریخ ماندنی خود و 7 هفته پیش از وفات به مدیر و سردبیر روزنامه مجلس (محمدصادق حسینی طباطبایی و ادیب الممالک فراهانی) تاکید کرده بود که این #روزنامه باید در کار خود کاملا آزاد باشد (نَه #سانسور دولتی و نَه #خودسانسوری) و درکنترل هیچ صاحبِ مقام و صاحبِ اقتدار و نفوذ نباشد، آزادی قلم را رعایت کند و (علاوه بر نشر اخبار و مذاکرات و تصمیمات مجلس) مقالات مفید در رابطه با خیر و صلاح عامه (شهروندان) و کشور بنویسد و مدیریت آن و سردبیرش همواره و از میان آنانکه که جامع اطلاعات و معلومات سیاسیه، علمیه و شرعیه باشند انتخاب و برگزیده شوند و آنان وقایع نگاران را انتخاب کنند.
🧩🎯
آخرین هفته های زندگی مظفرالدین شاه قاجار؛ امضای قانون اساسی و صدور یک فرمان جالب درباره #آزادی_قلم در روزنامه مجلس
آذرماه 1285 (نیمه دوم نوامبر و نیمه اول دسامبر 1906) ایران در آستانه تغییر پادشاه وقت بود. اواخر دهه یکم آذرماهِ این سال سخن از تشدید بیماری شاه 54 ساله وقت بود (مظفرالدین شاه که از تولد او 53 سال و 9 ماه گذشته بود) و پس از آخرین معاینه پزشکی، به ولیعهد او محمدعلی میرزا که در تبریز بود اطلاع داده شده بود که سریعا به تهران آید و محمدعلی میرزا چهار روز پس از دریافت این خبر، 12 آذرماه با 400 نظامی (معروف به قزاق) عازم تهران شد و 13 روز بعد به تهران رسید و آماده بدست گرفتن زمام امور شد.
پدرش مظفرالدین شاه ـ پنجمین شاه دودمان قاجار (جانشین ناصرالدین شاه که بدست میرزا رضا کرمانی ترور شده بود) 23 روز پس از بازگشت محمدعلی میرزا به تهران در هیجدهم دیماه 1285 درگذشت و طبق وصیت، جنازه اش جهت دفن در کربلا، در محلی در تهران به امانت گذارده شد تا مراسم تاجگذاری پادشاه جدید انجام شود. به مناسبت درگذشت مظفرالدین شاه، سه روز در ایران تعطیل عمومی اعلام و مجالس ترحیم برپا شد. مظفرالدین شاه بود که منشور مشروطیت و قانون اساسی تدوین شده را امضاء کرده بود و قانون اساسی را در آخرین روزهای حیات خود و با این دو اقدام، تاریخ خودرا بهتر کرد.
آخرین فرمان #مظفرالدین‌شاه که به صورت امتیازی در تاریخ او ثبت شده است مربوط به روزنامه مجلس بود که سوم آذرماه 1285 انتشار خودرا در 8 صفحه و هفته ای 4 شماره آغاز کرده بود. این روزنامه قرار بود مذاکرات و مصوّبات مجلس را عینا درج کند تا در تاریخ بمانند و نیز مردم آگاه شوند که قرار شد اخبار روز ایران و جهان و نیز نظرات مردم و آگاهان و دلسوزان درباره اوضاع کشور و مذاکرات و تصمیمات مجلس و نیز تذکرات و اندرزها را هم درج کند. این روزنامه دارای چاپخانه بود موسوم به چاپخانه مجلس.
مظفرالدین شاه در فرمان جالب و در تاریخ ماندنی خود و 7 هفته پیش از وفات به مدیر و سردبیر روزنامه مجلس (محمدصادق حسینی طباطبایی و ادیب الممالک فراهانی) تاکید کرده بود که این #روزنامه باید در کار خود کاملا آزاد باشد (نَه #سانسور دولتی و نَه #خودسانسوری) و درکنترل هیچ صاحبِ مقام و صاحبِ اقتدار و نفوذ نباشد، آزادی قلم را رعایت کند و (علاوه بر نشر اخبار و مذاکرات و تصمیمات مجلس) مقالات مفید در رابطه با خیر و صلاح عامه (شهروندان) و کشور بنویسد و مدیریت آن و سردبیرش همواره و از میان آنانکه که جامع اطلاعات و معلومات سیاسیه، علمیه و شرعیه باشند انتخاب و برگزیده شوند و آنان وقایع نگاران را انتخاب کنند.
🧩🎯