🖋کیهان:
🔴 دستگاه قضایی و نهادهای امنیتی اجازه ندهد «جماعت قلم‌فروش» فرار کند
ارگان مطبوعاتی تحت مدیریت حسین شریعتمداری که در روزهای اخیر تلاش دار در گزارش‌‌ها و یادداشت‌های این روزنامه خبرنگاران رسانه‌های اصلاح‌طلب را «جاسوس» خطاب کند، امروز از دستگاه قضایی و نهادهای امنیتی خواست با برخورد سریع و قاطع نگذارد این «جماعت قلم‌فروش» متواری شوند!
#غضنفر: نذارید ضدانقلاب حکومتی در رسانه ها جولان دهند. از دستگاه های امنیتی درخواست داریم فورا با این افراد مانند کیهان برخورد کنند.
////
🔴 دستگاه قضایی و نهادهای امنیتی اجازه ندهد «جماعت قلم‌فروش» فرار کند
ارگان مطبوعاتی تحت مدیریت حسین شریعتمداری که در روزهای اخیر تلاش دار در گزارش‌‌ها و یادداشت‌های این روزنامه خبرنگاران رسانه‌های اصلاح‌طلب را «جاسوس» خطاب کند، امروز از دستگاه قضایی و نهادهای امنیتی خواست با برخورد سریع و قاطع نگذارد این «جماعت قلم‌فروش» متواری شوند!
#غضنفر: نذارید ضدانقلاب حکومتی در رسانه ها جولان دهند. از دستگاه های امنیتی درخواست داریم فورا با این افراد مانند کیهان برخورد کنند.
////
🖋روایت پروفسور فرهود از ربوده شدنش:
🔴گفتند صدای من را در تماس‌های تلفنی ضبط کردند
🔴احتمالا افراد خودسر از بعضی نهادها این کار را کردند
🔴 در آن لحظه دلم برای مملکت می‌سوخت
دانشمند ایرانی 85 ساله و معروف به پدر علم ژنتیک ایران درباره احتمال ارتباط ربوده شدنش با انتقادات از ممنوعیت غربالگری جنین و قانون جوانی جمعیت گفت: آنها به صراحت درباره مصاحبه‌های من صحبتی نداشتند، اما گفتند ما صدای شما را ضبط کرده‌ایم که در صحبت‌های‌تان به مجریان حکومتی بی‌احترامی و توهین کرده‌اید.
////
🔴گفتند صدای من را در تماس‌های تلفنی ضبط کردند
🔴احتمالا افراد خودسر از بعضی نهادها این کار را کردند
🔴 در آن لحظه دلم برای مملکت می‌سوخت
دانشمند ایرانی 85 ساله و معروف به پدر علم ژنتیک ایران درباره احتمال ارتباط ربوده شدنش با انتقادات از ممنوعیت غربالگری جنین و قانون جوانی جمعیت گفت: آنها به صراحت درباره مصاحبه‌های من صحبتی نداشتند، اما گفتند ما صدای شما را ضبط کرده‌ایم که در صحبت‌های‌تان به مجریان حکومتی بی‌احترامی و توهین کرده‌اید.
////
Forwarded from ༺✽Ꮇ✽༻
«گفت وگو» یا «جدل»: گفت‌وگو می‌کنیم یا جدل؟
زنده یاد رضا بابایی
«گفت‌وگو»، زبان تمدن‌ها است. هیچ تمدنی بدون گفت‌وگو شکل نگرفته و بدون آن نیز دوام نیافته است. انسان‌های متمدن، حتی برای حل مسائل درونی و درمان بیماری‌های روحی خویش به گفت‌وگو با روان‌شناسان و مشاوران متخصص پناه می‌آورند. وقتی می‌توان درونی‌ترین مسائل انسانی را از راه گفت‌وگو حل و فصل کرد، چرا در مسائل عینی و علمی و اجتماعی نتوانیم؟
با وجود این، «گفت‌وگو» گاه تبدیل به جدل می‌شود...
از یک سو ما به چیزی به اندازۀ گفت‌وگو نیاز نداریم و از سوی دیگر، هیچ چیز به اندازۀ جدل، ما را از نعمت گفت‌وگو محروم نمی‌کند. اکنون در صدها و هزاران گروه مجازی و محفل علمی و سیاسی، جدل فرمانروایی می‌کند و انسان‌های بسیاری به این خیال خام که در حال گفت‌وگو با یک‌دیگرند، در ورطۀ مجادلات بی‌ثمر و بی‌پایان افتاده‌اند. مرز میان گفت‌وگو و جدل، بسیار باریک و مبهم است. تفاوت‌های جدل با گفت‌وگو ، باید موضوع چندین رسالۀ دانشگاهی باشد . آنچه من در اینجا یادآوری می‌کنم، چند نکتۀ ساده و سربسته است:
١• هدف گفت‌وگو، این است که من بدانم در ضمیر شما چه می‌گذرد و شما بدانید که درد من چیست؛ اما جدل، تشنۀ پیروزی است و شهوت استیلا بر غیر دارد.
٢• پایان جدل، دشمنی است و پایان گفت‌وگو، دوستی. ذهن و زبان جدلیون، در تسخیر سوء ظن به دیگران یا خودخواهی است؛ اما گفت‌وگو، راهی است برای کاستن از افتراق‌ها و سوءتفاهم ها، گفت‌وگو ما را به یک‌دیگر نزدیک‌‌تر می‌کند و جدل، دورتر و دشمن‌تر . گفت‌وگو، اگر گرهی نگشاید، گره را کورتر نمی‌کند .
٣• در گفت‌وگو، میان اندیشه و صاحب اندیشه فرق می‌گذاریم. یعنی مخالفت ما با اندیشه‌ای، به دشمنی ما با صاحب آن اندیشه نمی‌انجامد.
٤• در گفت‌وگو می‌کوشیم که حرف دیگری را بفهمیم و در جدل می‌کوشیم که حرف خود را در گوش او فرو کنیم.
٥• اهل جدل، درد حقیقت ندارند . از همین رو هیچ‌گاه به هیچ خطایی یا جفایی اعتراف نمی‌کنند. اما در گفت‌وگوی سالم ، طرفین گه‌گاه می‌پذیرند که در فلان مسئله خطا کرده‌اند یا دچار غفلت یا مبالغه شده‌اند یا تند رفته‌اند.
٦• جدل، استثمار گفت‌وگو است؛ یعنی گفت‌وگو در جدل، بهانه‌ای بیش نیست. بدین رو اهل جدل ، گاهی این بهانه را وامی‌نهند و از ابزاری دیگر استفاده می‌کنند که هیچ سنخیتی با گفت‌وگو ندارد؛ مانند زورگویی و تهدید و نصیحت و افشاگری و تجاوز به حریم خصوصی افراد.
٧• جدل‌گرایان، معمولا زبانی درشت‌گو و پر از نیش و کنایه دارند؛ اگرچه هر درشت‌گویی جدل‌گرا نیست و هر جدل‌گرایی درشت‌گو نیست.
٨• جدل گذشته‌گرا است؛ اما گفت‌وگو آینده‌ساز است. در جدل، شما از راهی دفاع می‌کنید که آن را طی کرده‌اید؛ اما در گفت‌وگو راهی را می‌جویید که آینده را بسازد . از همین رو گفت‌وگو پیش‌رونده است؛ اما جدل، هر بار به نقطۀ آغاز برمی‌گردد.
٩• در گفت‌وگو می‌کوشیم که چیزی بیاموزیم؛ در جدل، کوشش ما بیشتر برای آن است که دیگران را شیرفهم کنیم.
١٠• سماجت و افراط در پیگیری مباحث، از نشانه‌های اهل جدل است. اهل گفت‌وگو به همان آسانی که وارد گفت‌وگو می‌شوند، آن را رها می‌کنند و می‌دانند که کجا و کی باید کنار بکشند؛ اما جدلیون تا بالا بردن پرجم پیروزی و اعتراف خصم به شکست، دست‌وپا می‌زنند.
زنده یاد رضا بابایی
«گفت‌وگو»، زبان تمدن‌ها است. هیچ تمدنی بدون گفت‌وگو شکل نگرفته و بدون آن نیز دوام نیافته است. انسان‌های متمدن، حتی برای حل مسائل درونی و درمان بیماری‌های روحی خویش به گفت‌وگو با روان‌شناسان و مشاوران متخصص پناه می‌آورند. وقتی می‌توان درونی‌ترین مسائل انسانی را از راه گفت‌وگو حل و فصل کرد، چرا در مسائل عینی و علمی و اجتماعی نتوانیم؟
با وجود این، «گفت‌وگو» گاه تبدیل به جدل می‌شود...
از یک سو ما به چیزی به اندازۀ گفت‌وگو نیاز نداریم و از سوی دیگر، هیچ چیز به اندازۀ جدل، ما را از نعمت گفت‌وگو محروم نمی‌کند. اکنون در صدها و هزاران گروه مجازی و محفل علمی و سیاسی، جدل فرمانروایی می‌کند و انسان‌های بسیاری به این خیال خام که در حال گفت‌وگو با یک‌دیگرند، در ورطۀ مجادلات بی‌ثمر و بی‌پایان افتاده‌اند. مرز میان گفت‌وگو و جدل، بسیار باریک و مبهم است. تفاوت‌های جدل با گفت‌وگو ، باید موضوع چندین رسالۀ دانشگاهی باشد . آنچه من در اینجا یادآوری می‌کنم، چند نکتۀ ساده و سربسته است:
١• هدف گفت‌وگو، این است که من بدانم در ضمیر شما چه می‌گذرد و شما بدانید که درد من چیست؛ اما جدل، تشنۀ پیروزی است و شهوت استیلا بر غیر دارد.
٢• پایان جدل، دشمنی است و پایان گفت‌وگو، دوستی. ذهن و زبان جدلیون، در تسخیر سوء ظن به دیگران یا خودخواهی است؛ اما گفت‌وگو، راهی است برای کاستن از افتراق‌ها و سوءتفاهم ها، گفت‌وگو ما را به یک‌دیگر نزدیک‌‌تر می‌کند و جدل، دورتر و دشمن‌تر . گفت‌وگو، اگر گرهی نگشاید، گره را کورتر نمی‌کند .
٣• در گفت‌وگو، میان اندیشه و صاحب اندیشه فرق می‌گذاریم. یعنی مخالفت ما با اندیشه‌ای، به دشمنی ما با صاحب آن اندیشه نمی‌انجامد.
٤• در گفت‌وگو می‌کوشیم که حرف دیگری را بفهمیم و در جدل می‌کوشیم که حرف خود را در گوش او فرو کنیم.
٥• اهل جدل، درد حقیقت ندارند . از همین رو هیچ‌گاه به هیچ خطایی یا جفایی اعتراف نمی‌کنند. اما در گفت‌وگوی سالم ، طرفین گه‌گاه می‌پذیرند که در فلان مسئله خطا کرده‌اند یا دچار غفلت یا مبالغه شده‌اند یا تند رفته‌اند.
٦• جدل، استثمار گفت‌وگو است؛ یعنی گفت‌وگو در جدل، بهانه‌ای بیش نیست. بدین رو اهل جدل ، گاهی این بهانه را وامی‌نهند و از ابزاری دیگر استفاده می‌کنند که هیچ سنخیتی با گفت‌وگو ندارد؛ مانند زورگویی و تهدید و نصیحت و افشاگری و تجاوز به حریم خصوصی افراد.
٧• جدل‌گرایان، معمولا زبانی درشت‌گو و پر از نیش و کنایه دارند؛ اگرچه هر درشت‌گویی جدل‌گرا نیست و هر جدل‌گرایی درشت‌گو نیست.
٨• جدل گذشته‌گرا است؛ اما گفت‌وگو آینده‌ساز است. در جدل، شما از راهی دفاع می‌کنید که آن را طی کرده‌اید؛ اما در گفت‌وگو راهی را می‌جویید که آینده را بسازد . از همین رو گفت‌وگو پیش‌رونده است؛ اما جدل، هر بار به نقطۀ آغاز برمی‌گردد.
٩• در گفت‌وگو می‌کوشیم که چیزی بیاموزیم؛ در جدل، کوشش ما بیشتر برای آن است که دیگران را شیرفهم کنیم.
١٠• سماجت و افراط در پیگیری مباحث، از نشانه‌های اهل جدل است. اهل گفت‌وگو به همان آسانی که وارد گفت‌وگو می‌شوند، آن را رها می‌کنند و می‌دانند که کجا و کی باید کنار بکشند؛ اما جدلیون تا بالا بردن پرجم پیروزی و اعتراف خصم به شکست، دست‌وپا می‌زنند.
🖋عضو کمیسیون اجتماعی مجلس:
بهتر است #رستم_قاسمی استعفاء دهد
نماینده مردم اهواز در مجلس در خصوص شکست استیضاح وزیر صمت گفت: متاسفانه فشار و لابی زیادی ایجاد کردند که رأی اعتماد گرفته شود، در حالیکه مشکلات هنوز پابرجاست.
////
بهتر است #رستم_قاسمی استعفاء دهد
نماینده مردم اهواز در مجلس در خصوص شکست استیضاح وزیر صمت گفت: متاسفانه فشار و لابی زیادی ایجاد کردند که رأی اعتماد گرفته شود، در حالیکه مشکلات هنوز پابرجاست.
////
شارا - شبکه اطلاع‌رسانی روابط‌عمومی
🖋عضو کمیسیون اجتماعی مجلس: بهتر است #رستم_قاسمی استعفاء دهد نماینده مردم اهواز در مجلس در خصوص شکست استیضاح وزیر صمت گفت: متاسفانه فشار و لابی زیادی ایجاد کردند که رأی اعتماد گرفته شود، در حالیکه مشکلات هنوز پابرجاست. ////
👍👍👍
چند نکته در باب تصاویر منتشر شده از وزیر راه:
دفاع کورکورانه از هر کس و هر چیزی به چه بهایی؟
اگر به ما رحم نمی‌کنید حداقل به خودتان، خانواده‌تان و کشورتان رحم کنید. این دومین خطا و اشتباه بارز و خطرناک و نابخشودنی یک وزیر در یک ماه اخیر است. مگر می‌شود چیزی که خودتان هرگز آن را قبول نداشته و به آن عمل نمی‌کنید با زور و اجبار به دیگران حقنه کنید؟
بزرگترین ویژگی انبیای الهی که همان "عمل پیش از حرف زدن" بود همواره مایه تأسی و موجب آرامش خاطر انسان‌ها بوده و روح تلاش و کوشش را در ایشان تقویت می‌کرد و این الگو همواره از بهترین روش‌های عملی تربیت به‌حساب آمده و می آید. ما چقدر به این الگوی تربیتی عمل کردیم و یا در امور جاری و در ارتباط با مردم مدنظر قرار می‌دهیم. به‌خدا قسم که هیچی.
ماهاتما گاندی می‌گوید: "من به کسانی که از مذهب خود با دیگران سخن می‌گویند و تبلیغ می‌کنند مخصوصاً وقتی که منظورشان این است که آنها را به دین خود درآورند، هیچ اعتقاد ندارم. مذهب و اعتقاد با گفتار نیست بلکه در کردار است و در این صورت، عملِ هر کس عامل تبلیغ خواهد بود."
به خاطر همین حجاب که ظاهرا هیچ اعتقادی هم به آن ندارید تعداد زیادی از عزیزان ما - فرقی نمی‌کند به کدام گروه تعلق دارند همه ایرانی‌اند - قربانی شدند. لطفا بس کنید.
اگر از مردم نمی ترسید از خدا بترسید. اگر از خدا نمی ترسید از سرزنش وجدا‌تان بترسید؟
به والله قسم نمی شود اداره یک وزارتخانه را به چنین آدم‌هایی سپرد حتی اگر هم‌فکر و هم‌عقیده ما باشند.
تو را خدا از این آدم‌ها دفاع نکنید. اینها نه با شما عقد اخوت بستند و نه با کس دیگری غیر از خودشان؛ و ریشه به تیشه دین و مملکت زده و می‌زنند.
من واقعا برای ایران متاسفم. من واقعا برای آقای رئیس‌جمهور متاسفم. من واقعا برای خودم متاسفم؛ من برای رسانه‌هایی که کورکورانه از این‌گونه افراد دفاع می‌کنند و چشم بر حقیقت می‌بندند متاسفم ...
آنهایی که این عکس را منتشر کردند گیریم که اغراض سیاسی داشتند اما پرسش اصلی این است آیا شما در دفاع از چنین آدمی، اغراض سیاسی ندارید؟ چرا دارید؟ گیریم هیچ کدام‌تان در پی اغراض سیاسی نیستید با "حقیقت" وقوع چنین فعلی چه می‌کنید؟ آیا حقیقت عوض می‌شود؟ آیا اغراض‌تان هیچ تغییری در واقعیت موضوع ایجاد می‌کند؟ خیر...
به این می‌گویند تبعیض، دوقطبی سازی، خودی و غیرخودی کردن و #استانداردهای_دوگانه؛ و تا کی و تا کجا می‌شود این رویه را ادامه داد؟ خدا عالم است اما به اراده مردم هم بستگی دارد.
به این می‌گویند روایت‌های رسانه‌ای دروغین و وارونه جلوه دادن حقیقت؛ مردم را چه فرض می‌کنید؟
با این دفاعیه‌های قبرستانی، مرجعیت را در همه زمینه‌ها بر باد می‌دهید و باورپذیری و اعتماد مخاطب ایرانی را به سفر زیر صفر رهنمون می‌سازید... واقعا از جنگ روایت‌ها که لغلغه زبان‌تان شده چه می‌فهمید؟ جنگ روایت‌ها مبتنی بر دروغگویی و وارونگی نیست. با چه زبانی باید گفت...
دیگر نفرمایید چرا مردم، ایران اینترنشنال را تماشا می‌کنند؟ اگر کلاه دارید آن را قاضی کنید؟
////
چند نکته در باب تصاویر منتشر شده از وزیر راه:
دفاع کورکورانه از هر کس و هر چیزی به چه بهایی؟
اگر به ما رحم نمی‌کنید حداقل به خودتان، خانواده‌تان و کشورتان رحم کنید. این دومین خطا و اشتباه بارز و خطرناک و نابخشودنی یک وزیر در یک ماه اخیر است. مگر می‌شود چیزی که خودتان هرگز آن را قبول نداشته و به آن عمل نمی‌کنید با زور و اجبار به دیگران حقنه کنید؟
بزرگترین ویژگی انبیای الهی که همان "عمل پیش از حرف زدن" بود همواره مایه تأسی و موجب آرامش خاطر انسان‌ها بوده و روح تلاش و کوشش را در ایشان تقویت می‌کرد و این الگو همواره از بهترین روش‌های عملی تربیت به‌حساب آمده و می آید. ما چقدر به این الگوی تربیتی عمل کردیم و یا در امور جاری و در ارتباط با مردم مدنظر قرار می‌دهیم. به‌خدا قسم که هیچی.
ماهاتما گاندی می‌گوید: "من به کسانی که از مذهب خود با دیگران سخن می‌گویند و تبلیغ می‌کنند مخصوصاً وقتی که منظورشان این است که آنها را به دین خود درآورند، هیچ اعتقاد ندارم. مذهب و اعتقاد با گفتار نیست بلکه در کردار است و در این صورت، عملِ هر کس عامل تبلیغ خواهد بود."
به خاطر همین حجاب که ظاهرا هیچ اعتقادی هم به آن ندارید تعداد زیادی از عزیزان ما - فرقی نمی‌کند به کدام گروه تعلق دارند همه ایرانی‌اند - قربانی شدند. لطفا بس کنید.
اگر از مردم نمی ترسید از خدا بترسید. اگر از خدا نمی ترسید از سرزنش وجدا‌تان بترسید؟
به والله قسم نمی شود اداره یک وزارتخانه را به چنین آدم‌هایی سپرد حتی اگر هم‌فکر و هم‌عقیده ما باشند.
تو را خدا از این آدم‌ها دفاع نکنید. اینها نه با شما عقد اخوت بستند و نه با کس دیگری غیر از خودشان؛ و ریشه به تیشه دین و مملکت زده و می‌زنند.
من واقعا برای ایران متاسفم. من واقعا برای آقای رئیس‌جمهور متاسفم. من واقعا برای خودم متاسفم؛ من برای رسانه‌هایی که کورکورانه از این‌گونه افراد دفاع می‌کنند و چشم بر حقیقت می‌بندند متاسفم ...
آنهایی که این عکس را منتشر کردند گیریم که اغراض سیاسی داشتند اما پرسش اصلی این است آیا شما در دفاع از چنین آدمی، اغراض سیاسی ندارید؟ چرا دارید؟ گیریم هیچ کدام‌تان در پی اغراض سیاسی نیستید با "حقیقت" وقوع چنین فعلی چه می‌کنید؟ آیا حقیقت عوض می‌شود؟ آیا اغراض‌تان هیچ تغییری در واقعیت موضوع ایجاد می‌کند؟ خیر...
به این می‌گویند تبعیض، دوقطبی سازی، خودی و غیرخودی کردن و #استانداردهای_دوگانه؛ و تا کی و تا کجا می‌شود این رویه را ادامه داد؟ خدا عالم است اما به اراده مردم هم بستگی دارد.
به این می‌گویند روایت‌های رسانه‌ای دروغین و وارونه جلوه دادن حقیقت؛ مردم را چه فرض می‌کنید؟
با این دفاعیه‌های قبرستانی، مرجعیت را در همه زمینه‌ها بر باد می‌دهید و باورپذیری و اعتماد مخاطب ایرانی را به سفر زیر صفر رهنمون می‌سازید... واقعا از جنگ روایت‌ها که لغلغه زبان‌تان شده چه می‌فهمید؟ جنگ روایت‌ها مبتنی بر دروغگویی و وارونگی نیست. با چه زبانی باید گفت...
دیگر نفرمایید چرا مردم، ایران اینترنشنال را تماشا می‌کنند؟ اگر کلاه دارید آن را قاضی کنید؟
////
Forwarded from خبرهای فوری مهم 🔖
۵۵ درصد مردم ایران موافق اعتراضات، ۱۰ درصد موافق اغتشاش/ نتایج یک نظرسنجی که رئیس نهاد نمایندگی مقام معظم رهبری در دانشگاه‌ها بیان کرد
🔹حجت الاسلام مصطفی رستمی، رئیس نهاد نمایندگی مقام معظم رهبری در دانشگاه‌های کشور با اشاره به یک نظرسنجی درباره اعتراضات اخیر برخی نتایج را چنین اعلام کرد:
- ۱۰ درصد مردم موافق اغتشاش‌ها
- ۵۵ درصد موافق اعتراضات
- ۸۳ درصد اصلا در این اعتراضات شرکت نکرده‌اند اما معترض‌اند
- ۶۰ درصد مسائل اقتصادی و معیشتی را دلیل این اعتراض‌ها دانسته‌اند
- بیش از ۲۰ درصد فساد اداری و اصلاح ساختار را دلیل دانسته‌اند
🔹مطالبات شما چیست؟
- ۵۹ درصد اصلاح معیشت
- ۶ درصد رفع فیلتر
- ۳.۵ درصد آزادی زنان را در حجاب و پوشش /خبر آنلاین
✅ @Khabar_Fouri
🔹حجت الاسلام مصطفی رستمی، رئیس نهاد نمایندگی مقام معظم رهبری در دانشگاه‌های کشور با اشاره به یک نظرسنجی درباره اعتراضات اخیر برخی نتایج را چنین اعلام کرد:
- ۱۰ درصد مردم موافق اغتشاش‌ها
- ۵۵ درصد موافق اعتراضات
- ۸۳ درصد اصلا در این اعتراضات شرکت نکرده‌اند اما معترض‌اند
- ۶۰ درصد مسائل اقتصادی و معیشتی را دلیل این اعتراض‌ها دانسته‌اند
- بیش از ۲۰ درصد فساد اداری و اصلاح ساختار را دلیل دانسته‌اند
🔹مطالبات شما چیست؟
- ۵۹ درصد اصلاح معیشت
- ۶ درصد رفع فیلتر
- ۳.۵ درصد آزادی زنان را در حجاب و پوشش /خبر آنلاین
✅ @Khabar_Fouri
Forwarded from خبرهای فوری مهم 🔖
This media is not supported in your browser
VIEW IN TELEGRAM
🎥 کارشناس برنامه افق صداوسیما: دانشجوها برای اینکه ترسشان در اعتراضات بریزد، مشروب می‌خوردند
✅ @Khabar_Fouri
✅ @Khabar_Fouri
شارا - شبکه اطلاع‌رسانی روابط‌عمومی
🎥 کارشناس برنامه افق صداوسیما: دانشجوها برای اینکه ترسشان در اعتراضات بریزد، مشروب می‌خوردند ✅ @Khabar_Fouri
👍👍
👍 ببینید صدا و سیما توسط چه کسانی اداره می‌شود؟
دیگه چیزی برای گفتن ندارند جز چرندیات
///
👍 ببینید صدا و سیما توسط چه کسانی اداره می‌شود؟
دیگه چیزی برای گفتن ندارند جز چرندیات
///
نظريه داريوش فروهر که 11 آبان 1357 انعکاس جهاني يافت و خبر صفحه اول شماره آن روزِ #روزنامه_اطلاعات شد:
هیئت حاکمه باید #رفرندام کند
///
هیئت حاکمه باید #رفرندام کند
///
👍👍👍
اعتراض جهانی در سال 1978 به #روزنامه_نگار_شدن_مؤسسات_عمومی ـ چنین نشریات، سانسور به طریقی دیگر است
نوامبر 1978 (نیمه آبان 1357) بیست و دومین اجلاس عمومی یونسکو با اعتراض روزنامه نگاران از سراسر جهان به عبارتی از یک جملهِ دستور کارِ از پیش اعلام شده این اجلاس آغاز شده بود که اشاره به روزنامه نگارشدن قوه مجریه کشورها و موسسات عمومی داشت. در آن زمان در شوروی، اقمار آن و چند کشور دیگر از جمله سوریه، روزنامه ها با سرمایه و مدیریت دولت اداره می شدند و روزنامه نگاران کارمند دولت بودند که کارمند دولت بودن روزنامه نگار مغایر اصول این حرفه است، زیرا که نمی تواند در نوشتن گزارش و مقاله؛ بی نظر و بی طرف باشد و منصفانه عمل کند و به عبارت دیگر به دور از «خود سانسوری»، در جای روابط عمومی قرارداشتن و جوسازی باشد.
یک کشور حق دارد یک روزنامه ملی داشته باشد که طبق قانون خاص اداره شود ولی نه همه نشریات و یا بیشترشان متعلق به دولت و موسسات دولتی و عمومی باشند و یا از دولت کمک مالی بگیرند و احیانا ملاحظه کاری کنند. روزنامه ملی باید در چارچوب خاص عمل کند. [«روزنامه ایران» که سابقه ای 150 سالi دارد به عنوان روزنامه ملی شناخته شده است و در طول دهه 1370 در این چارچوب عمل می کرد.]
در اجلاس قبلی یونسکو در نایروبی (کنیا) هم به روزنامه نگار بودن دولت ها [قوه مجریه] اعتراض، و گفته شده بود که داشتن رادیو ـ تلویزیون برای دولتها کافی است و نباید وارد کار نشریات چاپی شوند و از دولت شوروی خواسته شده بود جز روزنامه های حزبی بقیه نشریات از جمله ایزوستیا را به اتحادیه های روزنامه نگاران این کشور واگذار و یا آنها را تعاونی کند. در آن زمان جز ایالات متحده و سه ـ چهار کشور دیگر، در سایر کشورها شبکه های تلویزیونی دولتی بودند و به این عمل اعتراضی هم نشده بود.
در نوامبر سال 1978 صدای اعتراض، نخست ازسازمانهای حرفه ای مطبوعات فرانسه بلند شد و عالمگیر گردید. اتحادیه های صنفی مطبوعات حرفه ای و سندیکاهای مربوط، مداخله دولت ها و سازمانهای دولتی را در مطبوعات از جمله نشر روزنامه به عنوان نوعی سانسور ـ سانسور به راهی دیگر ـ محکوم کردند و از کارشناسان حقوق اساسی و استادان علوم سیاسی و علم حکومت خواستند که نظر خود را اعلام دارند و تایید شد که دولتها می توانند رادیو ـ تلویزیون و خبرگزاری ملی، پارلمانها نشریه برای درج اظهارات نمایندگان، شکایات واصله و سایر فعالیتها خود، احزاب روزنامه ارگان و موسسات دولتی مجله تخصصی داشته باشند ولی روزنامه و نشریه حرفه ای دادن کار قوه مجریه و یا یک سازمان عمومی نیست و کار روزنامه نگار و یا شرکتهای حرفه ای است؛ مخصوصا که یک سازمان دولتی حق گرفتن آگهی تجاری و توزیع و فروش نشریه به صورتی که معمول است ندارد و نمی توان نشریات دولتی و حتی احزاب را به توزیع معمولی داد. توزیع این نشریات باید از طریق پست و یا توسط اعضای داوطلب حزب صورت گیرد و .... به رغم این مخالفت ها، با وجود یک روزنامه ملی مستقل در هر کشور و اداره آن با قانون خاص که بودجه سالانه اش را پارلمان تصویب کند مخالفت نشد.
با توجه به اینکه مطبوعات قوه چهارم دمکراسی بشمار آمده اند و این قوا در یک کشور منفک از هم باید عمل کنند، در آن سال طرحی تهیه شد که یک نظام نامه واحد جهانی بر رسانه های چاپی حاکم شود و حق سازمانهای عمومی از داشتن روزنامه حرفه ای که نمی تواند بی نظر باشد و نیز فروش روزنامه و آگهی تجاری گرفتن سلب گردد؛ زیرا که در آن زمان 144 نوع قانون و یا ضابطه مطبوعاتی در جهان وجود داشت.
این طرح از همان آغاز با مخالفت و تهدید شوروی و اقمار آن رو به رو شد و معلق ماند. پس از فروپاشی آن اتحادیه و بلوک شرق، با این که شمار کشورهایی که سازمانهای عمومی آنها دارای نشریه حرفه ای هستند کمتر از تعداد انگشتان دست شده است؛ این طرح با پی گیری ملایمتر همچنان در دستور کار است.
منبع:.iranianshistoryonthisday
////
اعتراض جهانی در سال 1978 به #روزنامه_نگار_شدن_مؤسسات_عمومی ـ چنین نشریات، سانسور به طریقی دیگر است
نوامبر 1978 (نیمه آبان 1357) بیست و دومین اجلاس عمومی یونسکو با اعتراض روزنامه نگاران از سراسر جهان به عبارتی از یک جملهِ دستور کارِ از پیش اعلام شده این اجلاس آغاز شده بود که اشاره به روزنامه نگارشدن قوه مجریه کشورها و موسسات عمومی داشت. در آن زمان در شوروی، اقمار آن و چند کشور دیگر از جمله سوریه، روزنامه ها با سرمایه و مدیریت دولت اداره می شدند و روزنامه نگاران کارمند دولت بودند که کارمند دولت بودن روزنامه نگار مغایر اصول این حرفه است، زیرا که نمی تواند در نوشتن گزارش و مقاله؛ بی نظر و بی طرف باشد و منصفانه عمل کند و به عبارت دیگر به دور از «خود سانسوری»، در جای روابط عمومی قرارداشتن و جوسازی باشد.
یک کشور حق دارد یک روزنامه ملی داشته باشد که طبق قانون خاص اداره شود ولی نه همه نشریات و یا بیشترشان متعلق به دولت و موسسات دولتی و عمومی باشند و یا از دولت کمک مالی بگیرند و احیانا ملاحظه کاری کنند. روزنامه ملی باید در چارچوب خاص عمل کند. [«روزنامه ایران» که سابقه ای 150 سالi دارد به عنوان روزنامه ملی شناخته شده است و در طول دهه 1370 در این چارچوب عمل می کرد.]
در اجلاس قبلی یونسکو در نایروبی (کنیا) هم به روزنامه نگار بودن دولت ها [قوه مجریه] اعتراض، و گفته شده بود که داشتن رادیو ـ تلویزیون برای دولتها کافی است و نباید وارد کار نشریات چاپی شوند و از دولت شوروی خواسته شده بود جز روزنامه های حزبی بقیه نشریات از جمله ایزوستیا را به اتحادیه های روزنامه نگاران این کشور واگذار و یا آنها را تعاونی کند. در آن زمان جز ایالات متحده و سه ـ چهار کشور دیگر، در سایر کشورها شبکه های تلویزیونی دولتی بودند و به این عمل اعتراضی هم نشده بود.
در نوامبر سال 1978 صدای اعتراض، نخست ازسازمانهای حرفه ای مطبوعات فرانسه بلند شد و عالمگیر گردید. اتحادیه های صنفی مطبوعات حرفه ای و سندیکاهای مربوط، مداخله دولت ها و سازمانهای دولتی را در مطبوعات از جمله نشر روزنامه به عنوان نوعی سانسور ـ سانسور به راهی دیگر ـ محکوم کردند و از کارشناسان حقوق اساسی و استادان علوم سیاسی و علم حکومت خواستند که نظر خود را اعلام دارند و تایید شد که دولتها می توانند رادیو ـ تلویزیون و خبرگزاری ملی، پارلمانها نشریه برای درج اظهارات نمایندگان، شکایات واصله و سایر فعالیتها خود، احزاب روزنامه ارگان و موسسات دولتی مجله تخصصی داشته باشند ولی روزنامه و نشریه حرفه ای دادن کار قوه مجریه و یا یک سازمان عمومی نیست و کار روزنامه نگار و یا شرکتهای حرفه ای است؛ مخصوصا که یک سازمان دولتی حق گرفتن آگهی تجاری و توزیع و فروش نشریه به صورتی که معمول است ندارد و نمی توان نشریات دولتی و حتی احزاب را به توزیع معمولی داد. توزیع این نشریات باید از طریق پست و یا توسط اعضای داوطلب حزب صورت گیرد و .... به رغم این مخالفت ها، با وجود یک روزنامه ملی مستقل در هر کشور و اداره آن با قانون خاص که بودجه سالانه اش را پارلمان تصویب کند مخالفت نشد.
با توجه به اینکه مطبوعات قوه چهارم دمکراسی بشمار آمده اند و این قوا در یک کشور منفک از هم باید عمل کنند، در آن سال طرحی تهیه شد که یک نظام نامه واحد جهانی بر رسانه های چاپی حاکم شود و حق سازمانهای عمومی از داشتن روزنامه حرفه ای که نمی تواند بی نظر باشد و نیز فروش روزنامه و آگهی تجاری گرفتن سلب گردد؛ زیرا که در آن زمان 144 نوع قانون و یا ضابطه مطبوعاتی در جهان وجود داشت.
این طرح از همان آغاز با مخالفت و تهدید شوروی و اقمار آن رو به رو شد و معلق ماند. پس از فروپاشی آن اتحادیه و بلوک شرق، با این که شمار کشورهایی که سازمانهای عمومی آنها دارای نشریه حرفه ای هستند کمتر از تعداد انگشتان دست شده است؛ این طرح با پی گیری ملایمتر همچنان در دستور کار است.
منبع:.iranianshistoryonthisday
////
رفع توقيف #روزنامه_ابتکار در آبان 1357 (سال انقلاب) پس از 5 سال، طبق خبر مندرج در صفحه اول روزنامه اطلاعات
////
////
سالروز درگذشت #سیروس_آموزگار روزنامه نگار و داستان نویس که در «خودتبعیدی» در پاریس، از این دنیا رفت
سیروس آموزگار ـ روزنامه‌نگار، تحلیلگر، داستان نویس، مؤلف، مدرّس دانشگاه و آخرین وزیر اطلاعات و جهانگردی (اینک وزارت فرهنگ و ارشاد) در نظام سلطنتی ایران (کابینه شاپور بختیار) سه‌شنبه دوم نوامبر 2021 در 87 سالگی در پاریس، در خودتبعیدی درگذشت.
#سیروس_آموزگار (سیروس آموزگار یگانه) بسال 1313 ه. ش. در شهر بابل (مازندران) زاده شد و دوران نوجوانی و جوانی را در آذربایجان (شهر خوی) بود. وی ـ تحصیلکرده ایران و انگلستان، از اعضای قدیمی سندیکای روزنامه نگاران ایران بود و نه تنها مقاله و گزارش برای روزنامه ها می نوشت، بلکه مطالب پاورق (دنباله دار) برای مجلات روشنفکر و خواندنیها. وی شهرت ملّی گرایی داشت و فردی خوش برخورد بود. او پس از پیروزی انقلاب برای مدتی نیز در بازداشت بود.
داستان ها و نمایشنامه هایِ انتشاریافتهِ سیروس آموزگار بسیارند. گفته شده است که مصاحبه های طولانی او پس از اقامت در فرانسه مورد بررسی برخی از مورخان معاصر قرار گرفته است.
روحشان شاد
////
سیروس آموزگار ـ روزنامه‌نگار، تحلیلگر، داستان نویس، مؤلف، مدرّس دانشگاه و آخرین وزیر اطلاعات و جهانگردی (اینک وزارت فرهنگ و ارشاد) در نظام سلطنتی ایران (کابینه شاپور بختیار) سه‌شنبه دوم نوامبر 2021 در 87 سالگی در پاریس، در خودتبعیدی درگذشت.
#سیروس_آموزگار (سیروس آموزگار یگانه) بسال 1313 ه. ش. در شهر بابل (مازندران) زاده شد و دوران نوجوانی و جوانی را در آذربایجان (شهر خوی) بود. وی ـ تحصیلکرده ایران و انگلستان، از اعضای قدیمی سندیکای روزنامه نگاران ایران بود و نه تنها مقاله و گزارش برای روزنامه ها می نوشت، بلکه مطالب پاورق (دنباله دار) برای مجلات روشنفکر و خواندنیها. وی شهرت ملّی گرایی داشت و فردی خوش برخورد بود. او پس از پیروزی انقلاب برای مدتی نیز در بازداشت بود.
داستان ها و نمایشنامه هایِ انتشاریافتهِ سیروس آموزگار بسیارند. گفته شده است که مصاحبه های طولانی او پس از اقامت در فرانسه مورد بررسی برخی از مورخان معاصر قرار گرفته است.
روحشان شاد
////
یادی از استاد احمد بهمنيار كرماني
(12 آبان 1334) استاد #احمد_بهمنيار_كرماني درگذشت. بهمنیار نهم بهمن 1262 (ژانویه 1884) در کرمان به دنیا آمده بود.
وی کار تدریس، تأسیس مدرسه و روزنامه نگاری را در شهر زادگاه خود آغاز کرد. او در این شهر در «روزنامه کرمان» و «روزنامه دهقان» مطلب می نوشت.
پس از برکنارشدن محمدعلی شاه قاجار، به حزب دمکرات پیوست و کرمانی ها را به پیوستن و هواداری از این حزب تشویق کرد. بهمنیار که تحصیلات ادبی و علوم دینی داشت و بر ادبیات عرب نیز مسلط بود در طول اقامت در مشهد در«روزنامه فکر آزاد» مقاله می نوشت، در تبریز از مدرسان دارالمعلمین (دانشسرا) این شهر بود. بهمنیار بر زبان تُرکی استانبولی نیز مسلط بود.
وی این زبان را از راه تحصیل فراگرفته بود. بهمنیار ضمن کار تألیف کتاب و نوشتن مقاله برای مطبوعات، به تدریس در دانشسرای عالی تهران پرداخت و پس از تاسیس دانشگاه تهران به تدریس در این دانشگاه و عمدتا تاریخ ادبیات (ادبیات فارسی و عربی). او همزمان به تصحیح چندین اثر ادبی قدیمی مربوط به قرون وسطی اقدام کرد، کتابی در شرح کارهای صاحب ابن عباد (ادیب و وزیر دوران دیلمیان) و کتابی در دو جلد درباره تاریخ ادبیات عرب نوشت.
بهمنیار از اعضای فرهنگستان ایران بود. وی 72 سال عُمر کرد و در چندین شهر ایران ازجمله کرمان، نام او بر مدارس گذارده شد.
////
(12 آبان 1334) استاد #احمد_بهمنيار_كرماني درگذشت. بهمنیار نهم بهمن 1262 (ژانویه 1884) در کرمان به دنیا آمده بود.
وی کار تدریس، تأسیس مدرسه و روزنامه نگاری را در شهر زادگاه خود آغاز کرد. او در این شهر در «روزنامه کرمان» و «روزنامه دهقان» مطلب می نوشت.
پس از برکنارشدن محمدعلی شاه قاجار، به حزب دمکرات پیوست و کرمانی ها را به پیوستن و هواداری از این حزب تشویق کرد. بهمنیار که تحصیلات ادبی و علوم دینی داشت و بر ادبیات عرب نیز مسلط بود در طول اقامت در مشهد در«روزنامه فکر آزاد» مقاله می نوشت، در تبریز از مدرسان دارالمعلمین (دانشسرا) این شهر بود. بهمنیار بر زبان تُرکی استانبولی نیز مسلط بود.
وی این زبان را از راه تحصیل فراگرفته بود. بهمنیار ضمن کار تألیف کتاب و نوشتن مقاله برای مطبوعات، به تدریس در دانشسرای عالی تهران پرداخت و پس از تاسیس دانشگاه تهران به تدریس در این دانشگاه و عمدتا تاریخ ادبیات (ادبیات فارسی و عربی). او همزمان به تصحیح چندین اثر ادبی قدیمی مربوط به قرون وسطی اقدام کرد، کتابی در شرح کارهای صاحب ابن عباد (ادیب و وزیر دوران دیلمیان) و کتابی در دو جلد درباره تاریخ ادبیات عرب نوشت.
بهمنیار از اعضای فرهنگستان ایران بود. وی 72 سال عُمر کرد و در چندین شهر ایران ازجمله کرمان، نام او بر مدارس گذارده شد.
////
👍👍👍
باز هم یک آموزش رایگان به دولت رئیسی!
چندی پیش در یادداشتی خطاب به رستم قاسمی وزیر راه و شهرسازی دولت رئیسی نکاتی را یادآور شدم و عرض کردم اگر وی حداقل به فکر حفظ میز و صندلی خود است نیک است این موارد را رعایت نماید و اگر هم نمی‌داند بهتر است تجدیدنظری در روابط‌عمومی وزارتخانه و دایره مشاوران خود نماید . خب آن موارد مثل سابق لحاظ نشد و اکنون شاهد هستیم که این وزیر از هر نظر تحت فشار است و دیر نیست روزی که با این اوضاع باید جا پای عبدالملکی بگذارد و برای استراحت به کوالالامپور و جنب برج‌های پتروناس برود !
اکنون به صورت کلی باید نکاتی را در مورد روابط عمومی‌های وزارتخانه‌های دولت در مورد تنظیم جوابیه‌ها یادآور شوم .
نکته نخست آن است که مشخصا محرز می‌باشد که غالب مسئولان روابط عمومی‌های شاغل در دولت اصلا نمی‌دانند رسانه چیست . یعنی معلوم است نه در این زمینه سوادی دارند و نه تجربه‌ای . بلکه پستی تعارف شده و ایشان هم برای آنکه بر سر سفره بنشینند دعوت دولت را لبیک گفته اند !
نکته بعدی آن است که مسئولان روابط عمومی‌ها در دولت رئیسی بیش از آنکه در موارد خاص و بحرانی به دنبال روشنگری باشند به دنبال حفظ موقعیت خود هستند . یعنی جوابیه می‌نویسند و به رسانه‌ها می‌فرستند که از نهادهای بالادستی و ناظر متهم به بی‌عملی نشوند . بر همین اساس است که اکثر توضیحات روابطعمومیها در مورد مطالب رسانه‌ها با ادبیات سخیف و پوچ سیاسی تنظیم شده است .
نکته دیگر، بر می‌گردد به محتوای جوابیه‌های تنظیمی در دولت . در این جوابیه‌ها به ابهامات و سوالات پاسخ داده نمی‌شود بلکه صرفا بیانیه سیاسی تنظیم می‌شود . فی المثل اگر شما بپرسید؛ آقای دولت ! چرا وضعیت تورم و گرانی بدین شکل است در جوابیه تنظیمی به دو موضوع همواره اشاره می‌شود : اول اینکه اگر هم وضع بد است بدتر از زمان دولت روحانی نیست و ثانیا اقداماتی در دست اقدام است که « اگر » انجام شود شرایط تغییر می‌کند .
نکته پایانی که می‌باید به آن اشاره نمود بحث تعامل است . وظیفه روابط عمومی‌ها صرفا نگاشتن جوابیه و فکس آن نیست . در برخی اوقات اگر بنا هم است روشنگری شود با برخی تعاملات و مراودات مرسوم که در دولت‌های قبلی نیز وجود داشت می‌توان برخی سوء تفاهمات احتمالی را رفع کرد و دیگر نیاز به انتشار جوابیه نیست . اما به نظر می‌رسد به دلایلی که ذکر شد و دست خالی دولت در توجیه افکار عمومی، ترجیح داده می‌شود برای رفع تکلیف متنی سیاسی تنظیم و به دفاتر رسانه‌ها ارسال شود .
در ادامه با #شارا همراه باشید:
https://www.shara.ir/view/50771/
باز هم یک آموزش رایگان به دولت رئیسی!
چندی پیش در یادداشتی خطاب به رستم قاسمی وزیر راه و شهرسازی دولت رئیسی نکاتی را یادآور شدم و عرض کردم اگر وی حداقل به فکر حفظ میز و صندلی خود است نیک است این موارد را رعایت نماید و اگر هم نمی‌داند بهتر است تجدیدنظری در روابط‌عمومی وزارتخانه و دایره مشاوران خود نماید . خب آن موارد مثل سابق لحاظ نشد و اکنون شاهد هستیم که این وزیر از هر نظر تحت فشار است و دیر نیست روزی که با این اوضاع باید جا پای عبدالملکی بگذارد و برای استراحت به کوالالامپور و جنب برج‌های پتروناس برود !
اکنون به صورت کلی باید نکاتی را در مورد روابط عمومی‌های وزارتخانه‌های دولت در مورد تنظیم جوابیه‌ها یادآور شوم .
نکته نخست آن است که مشخصا محرز می‌باشد که غالب مسئولان روابط عمومی‌های شاغل در دولت اصلا نمی‌دانند رسانه چیست . یعنی معلوم است نه در این زمینه سوادی دارند و نه تجربه‌ای . بلکه پستی تعارف شده و ایشان هم برای آنکه بر سر سفره بنشینند دعوت دولت را لبیک گفته اند !
نکته بعدی آن است که مسئولان روابط عمومی‌ها در دولت رئیسی بیش از آنکه در موارد خاص و بحرانی به دنبال روشنگری باشند به دنبال حفظ موقعیت خود هستند . یعنی جوابیه می‌نویسند و به رسانه‌ها می‌فرستند که از نهادهای بالادستی و ناظر متهم به بی‌عملی نشوند . بر همین اساس است که اکثر توضیحات روابطعمومیها در مورد مطالب رسانه‌ها با ادبیات سخیف و پوچ سیاسی تنظیم شده است .
نکته دیگر، بر می‌گردد به محتوای جوابیه‌های تنظیمی در دولت . در این جوابیه‌ها به ابهامات و سوالات پاسخ داده نمی‌شود بلکه صرفا بیانیه سیاسی تنظیم می‌شود . فی المثل اگر شما بپرسید؛ آقای دولت ! چرا وضعیت تورم و گرانی بدین شکل است در جوابیه تنظیمی به دو موضوع همواره اشاره می‌شود : اول اینکه اگر هم وضع بد است بدتر از زمان دولت روحانی نیست و ثانیا اقداماتی در دست اقدام است که « اگر » انجام شود شرایط تغییر می‌کند .
نکته پایانی که می‌باید به آن اشاره نمود بحث تعامل است . وظیفه روابط عمومی‌ها صرفا نگاشتن جوابیه و فکس آن نیست . در برخی اوقات اگر بنا هم است روشنگری شود با برخی تعاملات و مراودات مرسوم که در دولت‌های قبلی نیز وجود داشت می‌توان برخی سوء تفاهمات احتمالی را رفع کرد و دیگر نیاز به انتشار جوابیه نیست . اما به نظر می‌رسد به دلایلی که ذکر شد و دست خالی دولت در توجیه افکار عمومی، ترجیح داده می‌شود برای رفع تکلیف متنی سیاسی تنظیم و به دفاتر رسانه‌ها ارسال شود .
در ادامه با #شارا همراه باشید:
https://www.shara.ir/view/50771/
شارا - شبکه اطلاع رسانی روابط عمومی ایران
باز هم یک آموزش رایگان به دولت رئیسی! - شارا - شبکه اطلاع رسانی روابط عمومی ایران
شبکه اطلاع‌رسانی روابط‌عمومی ایران (شارا)-|| چندی پیش در یادداشتی خطاب به رستم قاسمی وزیر راه و شهرسازی دولت رئیسی نکاتی را یادآور شدم و عرض کردم اگر وی حداقل به فکر حفظ میز و صندلی خود است …
آیا راهی برای #گفتگو و سخنرانی باقی مانده است.
در طول سال های گذشته از چگونگی #تعامل و گفتگو با مردم توسط روابطعمومیها، جهت رضایتمندی بارها گفتیم و نوشتیم و شرایط اجتماعی هر دوره ای را مطرح کردیم.
برای زندگی بهتر و زندگی در محیط کار درک شرایط اجتماعی در هر دوره و زمانه ای مهمترین اصل زندگی در محیطی سالم است تا منافع اجتماعی،اقتصادی و فرهنگی شامل همه ذینفعان در یک جامعه شود. اگر به این فرآیند خدشه ای وارد شود زخمی است که درمان آن بسیار سخت می‌شود و این آسیب به راحتی ترمیم نمی شود.
متاسفانه این روزها برداشت مردم از سازمانهای بزرگ نسبت به گذشته بسیار منفی شده و بی‌شک نارضایتی ایجاد شده بر کلیه کسب‌وکارها و فعالیت‌های اقتصادی، اجتماعی تاثیر منفی دارد و کاهش مسئولیت اجتماعی کاملا آشکار می‌باشد.
در ادامه با #شارا همراه باشید:
https://www.shara.ir/view/50775/
در طول سال های گذشته از چگونگی #تعامل و گفتگو با مردم توسط روابطعمومیها، جهت رضایتمندی بارها گفتیم و نوشتیم و شرایط اجتماعی هر دوره ای را مطرح کردیم.
برای زندگی بهتر و زندگی در محیط کار درک شرایط اجتماعی در هر دوره و زمانه ای مهمترین اصل زندگی در محیطی سالم است تا منافع اجتماعی،اقتصادی و فرهنگی شامل همه ذینفعان در یک جامعه شود. اگر به این فرآیند خدشه ای وارد شود زخمی است که درمان آن بسیار سخت می‌شود و این آسیب به راحتی ترمیم نمی شود.
متاسفانه این روزها برداشت مردم از سازمانهای بزرگ نسبت به گذشته بسیار منفی شده و بی‌شک نارضایتی ایجاد شده بر کلیه کسب‌وکارها و فعالیت‌های اقتصادی، اجتماعی تاثیر منفی دارد و کاهش مسئولیت اجتماعی کاملا آشکار می‌باشد.
در ادامه با #شارا همراه باشید:
https://www.shara.ir/view/50775/
هجوم #تبلیغات_سفر_به_قطر برای مردمی که به نان شب محتاج‌اند
از زمانی که مشخص شد تیم ملی ایران مسافر قطر برای رقابت‌های جام جهانی است، تبلیغات برای سفر به این کشور برای تماشای دیدارهای تیم ایران هم شروع شد .
با توجه به علاقه بسیاری به # فوتبال، عده‌ای سودجو این فرصت را غنیمت شمرده و رقم‌های عجیب و غریبی چون 100 تا 150 میلیون تومان برای تورهای جام جهانی در نظر گرفتند و با تبلیغات فریبنده مردم را ترغیب به این سفر می‌کرده و می‌کنند .
در ادامه با #شارا همراه باشید:
https://www.shara.ir/view/50774/
از زمانی که مشخص شد تیم ملی ایران مسافر قطر برای رقابت‌های جام جهانی است، تبلیغات برای سفر به این کشور برای تماشای دیدارهای تیم ایران هم شروع شد .
با توجه به علاقه بسیاری به # فوتبال، عده‌ای سودجو این فرصت را غنیمت شمرده و رقم‌های عجیب و غریبی چون 100 تا 150 میلیون تومان برای تورهای جام جهانی در نظر گرفتند و با تبلیغات فریبنده مردم را ترغیب به این سفر می‌کرده و می‌کنند .
در ادامه با #شارا همراه باشید:
https://www.shara.ir/view/50774/
آه از تلویزیونی که بشیر حسینی و مهران رجبی مجری‌اش باشند ! / باید خون گریه کرد !!
تلویزیون کلا کفگیری‌ست که به تهِ دیگ خورده و حالا به یک غریبه مثل بشیر حسینی اجرا می‌دهد./ رکنا
#غضنفر: در شهر کوران، یک چشم پادشاست.
///
تلویزیون کلا کفگیری‌ست که به تهِ دیگ خورده و حالا به یک غریبه مثل بشیر حسینی اجرا می‌دهد./ رکنا
#غضنفر: در شهر کوران، یک چشم پادشاست.
///
🏴 انتقاد مدیرکل مطبوعات داخلی وزارت فرهنگ و ارشاد به بازداشت روزنامه‌نگاران و خبرنگاران
📌ایمان شمسایی: نباید به هر بهانه‌ای انگشت اتهام را به سمت خبرنگاران اشاره رفت/شان حرفه خبرنگاری و حقوق قانونی افراد رعایت شود
ایمان شمسایی مدیرکل مطبوعات و خبرگزاری‌های داخلی وزارت ارشاد در واکنش به بازداشت روزنامه‌نگاران و خبرنگاران پیرو اعتراضات اخیر، با اشاره به تلاش‌های خبری مخالفان خارج از کشور و نجابت اهالی رسانه داخلی، بیان داشت:
📌ما حتما پیگیر مسأله خواهیم بود که شأن حرفه خبرنگاری و حقوق قانونی افراد رعایت شود.
📌قطعا در موعد دادرسی لازم است کلیه حقوق این افراد از جمله دسترسی به پرونده توسط وکیل لحاظ شود.
📌نباید به‌خاطر یک اتهام و حتی جرم، به کل حرفه خبرنگاری تاخت و جامعه رسانه‌ای را متهم کرد.
📌 موفقیت‌های کشور، آگاه‌سازی مردم از حقوق قانونی خود و انعکاس مشکلات جامعه به منظور رفع آن توسط متولیان امر را قاطبه خبرنگاران دلسوز و متعهد وطنی انجام می‌دهند. نباید به هر بهانه‌ای انگشت اتهام را به سمت خبرنگاران نشانه رفت.
📌خبرنگاران و عکاسان با کمترین چشمداشت، امنیت شغلی و توقع، به فعالیت مشغولند.
🆔 @setare30nam
📌ایمان شمسایی: نباید به هر بهانه‌ای انگشت اتهام را به سمت خبرنگاران اشاره رفت/شان حرفه خبرنگاری و حقوق قانونی افراد رعایت شود
ایمان شمسایی مدیرکل مطبوعات و خبرگزاری‌های داخلی وزارت ارشاد در واکنش به بازداشت روزنامه‌نگاران و خبرنگاران پیرو اعتراضات اخیر، با اشاره به تلاش‌های خبری مخالفان خارج از کشور و نجابت اهالی رسانه داخلی، بیان داشت:
📌ما حتما پیگیر مسأله خواهیم بود که شأن حرفه خبرنگاری و حقوق قانونی افراد رعایت شود.
📌قطعا در موعد دادرسی لازم است کلیه حقوق این افراد از جمله دسترسی به پرونده توسط وکیل لحاظ شود.
📌نباید به‌خاطر یک اتهام و حتی جرم، به کل حرفه خبرنگاری تاخت و جامعه رسانه‌ای را متهم کرد.
📌 موفقیت‌های کشور، آگاه‌سازی مردم از حقوق قانونی خود و انعکاس مشکلات جامعه به منظور رفع آن توسط متولیان امر را قاطبه خبرنگاران دلسوز و متعهد وطنی انجام می‌دهند. نباید به هر بهانه‌ای انگشت اتهام را به سمت خبرنگاران نشانه رفت.
📌خبرنگاران و عکاسان با کمترین چشمداشت، امنیت شغلی و توقع، به فعالیت مشغولند.
🆔 @setare30nam