🔸«چهره‌ای در آینه»
(غزلی از #محمدعلی_بهمنی)

🔹«می‌پرسد از من كیستی، می‌گویمش امّا نمی‌داند

این چهرۀ گم‌گشته در آیینه، خود این را نمی‌داند

می‌خواهد از من فاش سازم خویش را، باور نمی‌دارد

آیینه در تكرار پاسخ‌های خود حاشا نمی‌داند

می‌کاودم، می‌گویمش چیزی از این ویران نخواهی یافت

كاین در غبار خویشتن، چیزی از این دنیا نمی‌داند...»

💠متن کامل این شعر را در سایت شهرستان ادب بخوانید.

☑️ @ShahrestanAdab

این رهی نیست که از خاطره‌اش یاد کنی
این سفر همره تاریخ به جا می‌ماند

#انقلاب_اسلامی
#بیست‌ودوم_بهمن
#محمدعلی_بهمنی
@shahrestanadab

بهمنی حرفش را، که حرفی سراسر مهر و دوست‌داشتن است، ساده می‌زند، همان‌طور که خودش اعتراف می‌کند: «ساده بگم، دهاتی‌ام» امّا چنان عاطفه‌ای و چنان مهری در سراسر شعر و دل او جاری است که باعث تأثّر مخاطب و ماندگاری نام و شعر او خواهد شد. مگر نه اینکه شعر، وسیلۀ هم‌زبانی انسان‌ها و بیانگر دردهای مشترکشان است؟...

یادداشت کامل محمدرضا معلمی به مناسبت زادروز محمدعلی بهمنی را از پیوند زیر بخوانید:
https://shahrestanadab.com/Content/ID/12395/

#محمدعلی_بهمنی
#محمدرضا_معلمی
#زادروز_شاعر
@shahrestanadab

زنده‌تر از تو کسی‌ نیست، چرا گریه‌ کنیم؟
مرگ‌مان‌ باد و مباد آن‌ که‌ تو را گریه‌ کنیم
هفت‌ پشت عطش‌ از نام‌ زلالت‌ لرزید
ما که‌ باشیم‌ که‌ در سوگ شما گریه‌ کنیم؟
رفتنت‌ آینهٔ آمدنت‌ بود، ببخش‌
شب‌ میلاد تو تلخ‌ است‌ که‌ ما گریه‌ کنیم
ما به‌ جسم‌ شهدا گریه‌ نکردیم، مگر
می‌توانیم‌ به‌ جان‌ شهدا گریه‌ کنیم؟
گوش‌ جان‌ باز به‌ فتوای‌ تو داریم، بگو
با چنین‌ حال‌ بمیریم‌ و یا گریه‌ کنیم؟
ای‌ تو با لهجهٔ خورشید سرایندهٔ ما
ما تو را با چه‌ زبانی‌ به‌ خدا گریه‌ کنیم؟
آسمانا! همه‌ ابریم گره‌ خورده‌ به‌هم‌
سر به‌ دامان کدام‌ عقده‌‌گشا گریه‌ کنیم؟
باغبانا! ز تو و چشم‌ تو آموخته‌ایم‌
که‌ به‌ جان‌تشنگی باغچه‌ها گریه‌ کنیم

#رحلت_امام_خمینی
#محمدعلی_بهمنی
@shahrestanadab

تا گلو گريه كند، بغض فراهم شده است
چشم‌ها بس که مطهر شده، زمزم شده است
نه فقط شاعر اين شعر عزا پوشيده‌ست
غزلم نیز عزادار محرم شده است
ظهر داغی‌ست، عطش‌ريزی روحم گوياست
از سرم سایهٔ طوبانفسی كم شده است
هر كه دارد هوسش، نه! عطشش، بسم الله
راه عشق است و به اين قاعده ملزم شده است
سوگواران شما، مرثيه‌خوان خويش‌اند
بی‌سبب نيست كه عالم، همه ماتم شده است
«من ملك بودم و فردوس برين...» می‌داند
اين ملك شور كه را داشت، كه آدم شده است
من نه مداحم و نه مرثيه‌سازم اما
سرفراز آن كه به طوفان شما خم شده است

#اربعین
#امام_حسین
#محمدعلی_بهمنی
@shahrestanadab

پس از صد سال اگر پرسی: کجا او؟
ز هر بیتی ندا خیزد که: ها! او!
#نظامی

هرگز نمیرد آنکه دلش زنده شد به عشق
ثبت است بر جریدهٔ عالم دوام ما
#حافظ

من زنده‌ام هنوز و غزل فکر می‌کنم
باور نمی‌کنید؟ همین شعر شاهد است
#محمدعلی_بهمنی

@shahrestanadab

شعر ماندگاری که برای امام رضا(ع) سروده شد؛ خاطره و شعر مرحوم محمدعلی بهمنی

#امام_رضا
#محمدعلی_بهمنی
@shahrestanadab