از #حسنا_محمدزاده به «رئیس‌جمهور منتخب ۱۳۹۶»

https://shahrestanadab.com/Content/ID/7042/

پرونده #نامه_هایی_به_آقای_رئیس_جمهور
@Shahrestanadab

* مطالبات فرهنگی شما از رئیس جمهور آینده و منتخب مردم در انتخابات ۱۳۹۶ چیست؟


از #حسنا_محمدزاده
به «رئیس‌جمهور منتخب ۱۳۹۶»

«ارزش و جایگاه اهالی قلم بر هیچ‌کس پوشیده نیست. در تأیید این سخن همین بس که معجزه آخرین پیامبر خدا(ص) حاصل قلم است و خداوند در قرآن به قلم سوگند خورده است.
مسلم است که اهالی قلم چه به صورت مستقیم و چه غیر مستقیم نقش مهمی در انحطاط یا تعالی مردم دارند و همین امر، مسئولیت اصحاب قلم را دوچندان می‌کند. ارزشمندی هر قلم وابسته به پیام آن است و ماندگاری هر اثر به ریشه داشتن در حقیقت بستگی دارد. بنابراین اگر سلطۀ بی‌چون‌و‌چرای قلم به دست نااهلان و کسانی که عقایدشان در تضاد با ارزش‌های اصیل یک جامعه است بیفتد، می‌تواند بنیان‌های فکری و اعتقادی مردم را به خطر بیندازد.

با توجه به اهمیت انکار ناپذیر حضور اهالی قلم در جامعه، تأمین و حمایت فکری و اعتقادی و حتی معیشتی از این قشر باید در اولویت برنامه‌ریزی‌های کلان هر نظام حکومتی باشد، زیرا در صورت ولنگاری و بی‌قیدی در عرصۀ قلم و بی‌اعتنایی به آن تبعات منفی‌اش گریبانگیر تمام جامعه خواهد شد......»
ادامه‌ی متن را در سایت شهرستان ادب دنبال کنید
https://shahrestanadab.com/Content/ID/7042/

پرونده #نامه_هایی_به_رئیس_جمهور
@Shahrestanadab

از #فاطه_هاوشکی به «رئیس‌جمهور منتخب ۱۳۹۶»

https://shahrestanadab.com/Content/ID/7040/

پرونده #نامه_هایی_به_آقای_رئیس_جمهور
@Shahrestanadab

* مطالبات فرهنگی شما از رئیس جمهور آینده و منتخب مردم در انتخابات ۱۳۹۶ چیست؟


از #فاطمه_هاوشکی
به «رئیس‌جمهور منتخب ۱۳۹۶»

مطالبۀ خاص فرهنگی من از دولت جدید و همۀ دولت‌ها آن است که ایشان خود هر سال فقط دو خصوصیت و شاخص فرهنگی انسانی و اسلامی را در خویش زنده کنند؛
به عنوان مثال در سال اول موظف باشند به:

۱. عدم توجیه کم کاری‌ها،

2. عذرخواهی صادقانه در برابر ملت بابت تصمیمات اشتباه یا کم کاری‌ها و بدکاری‌ها...

فرهنگ با شعار زنده نمی‌ماند؛ با عمل است که می‌بالد و رشد می‌کند. اگر دولت من پشت صفحۀ تلویزیون مدام کم‌کاری‌اش را توجیه کند، نهادینه شدن این ضد فرهنگ بزرگ‌ترین آسیب به فرهنگ عمومی است. بنابراین مطالبۀ فرهنگی من از دولت جدید آن است که دولت، فرهنگ خودش را مطابق الگوهای انسانی و اسلامی تنظیم نماید.

پرونده #نامه_هایی_به_رئیس_جمهور
@Shahrestanadab

از #پروانه_نجاتی
#فریبا_یوسفی
#مهدی_جهاندار
#ابراهمیم_اکبری_دیزگاه
به «رئیس‌جمهور منتخب ۱۳۹۶»

https://shahrestanadab.com/Content/ID/7046/

پرونده #نامه_هایی_به_آقای_رئیس_جمهور
@Shahrestanadab

* مطالبات فرهنگی شما از رئیس جمهور آینده و منتخب مردم در انتخابات ۱۳۹۶ چیست؟


از اهالی ادب
به «رئیس‌جمهور منتخب ۱۳۹۶»

#پروانه_نجاتی :​
مطالبۀ من از رییس جمهور آینده این است که: حقوق اضافه نکند و به‌جای آن تسهیلات دهد؛ مثل بن غیر نقدی، امتیاز وام، تخفیف مکان‌های گردشگری و ...

#فریبا_یوسفی :
من چند سال است به اين نتيجه رسيده‌ام كه بايد خودمان غيرت و همت كنيم و هر كارى از دستمان بر مى‌آيد براى خدمت به فرهنگ و ادبيات انجام دهيم. در انتظار حمايت دولت‌ها نبايد بود.

#ابراهیم_اکبری_دیزگاه :
من هیچ مطالبه‌ای از دولت جدید و قدیم ندارم؛ جز اینکه مانعِ تابش آفتاب و وزشِ نسیم نشوند. بگذارند آفتاب آن‌گونه که می‌خواهد بر ما بتابد و نسیم بازیگوشانه بر ما بوزد و دیگر هیچ.

#مهدی_جهاندار :
رئیس جمهور آینده هرکس بود دربارۀ مطالباتم از او خواهم اندیشید؛ اما مطالبۀ «فرهنگی» من از کاندیداهای ریاست جمهوری این است که مباحث نازل سیاسی نکنند؛ بحث نازل سیاسی نشان بی‌فرهنگی است.

پرونده #نامه_هایی_به_رئیس_جمهور
@Shahrestanadab

#سلام_ماه جشن تولد شاعران و نویسندگان متولد فروردین و اردیبهشت امروز با حضور #محمدعلی_بهمنی، #عباس_براتی_پور، #محمدرضا_سهرابی_نژاد، #افسانه_غیاثوند و ... در شهرستان ادب برگزار شد.

@Shahrestanadab

شهرستان ادب
پیروزی ملت فرهیخته ایران
و مشارکت حداکثری مردمی
در انتخابات مهم ریاست جمهوری و شورای شهر را
به حماسه‌آفرینان غیور این روز بزرگ تبریک می‌گوید

@ShahrestanAdab

✅ آیت الله خامنه ای: من به این خاطر نویسنده و شاعر انقلاب را اینقدر دوست دارم...

(پاسخ رهبری به نگرانی جانباز دفاع مقدس)
@ShahrestanAdab

به مناسبت مراسم تقدیر از #کیومرث_عباسی_قصری، که امروز برگزار خواهد شد، دو غزل از این شاعر برجسته را برای شما به ارمغان آوردیم.

باز پیچیده مگر نام علی در گوشم؟
کز طرب پر شده تا پرده‌ی آخر گوشم

تاب این حلقه کجا و تب این زخمه کجا
می تپد تندتر از نبض کبوتر گوشم

در شب نام گذاری چه به گوشم خواندند؟
که به روی احدی وا نکند در گوشم

جز به نام علی این قلعه نشد هرگز فتح
می کند فخر به خود چون درِ خیبر گوشم

تا کنون هر چه شنیده ست به جز نام علی
همه را کرده برون از در دیگر گوشم

گوش من یک صدف خالیِ بی گوهر بود
گشت با نام علی معدن گوهر گوشم

بعد از این نافه از این ناف به چین خواهد رفت
بس که چون نافه‌ی چین گشته معطر گوشم

ز زمانی که شدم حلقه به گوش در او
نیست چون خضر، بدهکار سکندر گوشم

" قصری" از شوق غلامی شده یک پارچه گوش
قنبری کو که دو صد حلقه کند در گوشم





نه در چاهم نه در زندان، خجل از بودن خویشم‌
خودم هم یوسفم، هم قاصد پیراهن خویشم

ز دستم دشمنی هم بر نمی‌آید مگر با خود
برای دشمنانم دوست هستم، دشمن خویشم

تو هم جز دست بستن بر نیامد کاری از دستت‌
شکستی دستم و انداختی بر گردن خویشم

نه تنها رو به خورشیدم دری از غیب نگشودی‌
به مشتی گل نمودی ناامید از روزن خویشم

سزایم هر چه باشد خواری غربت نمی‌باشد
بسوزانم ولی در کوره‌های میهن خویشم

قناری جز غزلخوانی ندارد هیچ تقصیری‌
به جرم دیگری بیرون مکن از گلشن خویشم

اگر خوارم نمی‌خواهی چرا سرگشته‌ام داری‌
چو گردابی که گرداند چو خس پیرامن خویشم

چنان از یاد خویشم برده‌ای کایینه هم دیگر
نمی‌آرد به یاد خویشتن با دیدن خویشم

نماند از قصر شیرینم به جز نامی به جا«قصری»
مگر غربت به تلخی پرورد در دامن خویشم

@Shahrestanadab

امروز، سوم خرداد، سالروز #آزادسازی_خرمشهر است. روز پرافتخار و شکوهمندی در تاریخ ایران، که همه را به شگفتی و شادمانی آورد. روزی که سربازان جوان و بی نام و نشانِ خمینی همۀ دشمنان ایران را مأیوس و همه دوستانِ ایران را امیدوار کردند.
زنده‎یاد #سیمین_بهبهانی از شاعران توانای سرزمینمان نیز از جمله هنرمندانی بود که آن زمان برای تحسین و ثبت این روز پر افتخار، شعری سروده بود. بهبهانی بر پیشانی شعر خود نوشته بود:
«به مدافعان دلیر خونین شهر و به همه شهرهای خونین وطنم»

بنویس! بنویس! بنویس: اسطورۀ پایداری
تاریخ! ای فصل روشن! زین روزگارانِ تاری

بنویس: ایثار جان بود، غوغای پیر و جوان بود
فرزند و زن، خانمان بود، از بیش و کم هر چه داری

بنویس: پرتاب سنگی، حتی ز طفلی به بازی
بنویس: زخم کلنگی، حتی ز پیری به یاری

بنویس: قنداق نوزاد، بر ریسمان تاب می‎خورد
با روز، با هفته، با ماه، بر بام بی‎انتظاری

بنویس: کز تن جدا بود، آن ترد، آن شاخۀ عاج
با دستبند طلایی، با ناخنانش، نگاری

بنویس: کآنجا عروسک، چون صاحبش غرق خون بود
این چشم‎هایش پر از خاک، آن شیشه‎هایش غباری

بنویس: کآنجا کبوتر، پرواز را خوش نمی‎داشت
از بس که در اوج می‎تاخت رویینه باز شکاری

بنویس: کآن گربه در چشم، اندوه و وحشت به هم داشت
بیزار از جفت‎جویی، بی بهره از پخته‎خواری

نستوه! نستوه مردا! این شیر دل، این تکاور
بشکوه! بشکوه مرگا! این از وطن پاسداری

بنویس از آنان که گفتند: «یا مرگ یا سرفرازی»
مردانه تا مرگ رفتند، بنویس! بنویس! آری

@Shahrestanadab

مجموعه داستان #عطر_عربی با موضوع #مدافعان_حرم و به انتخاب زنده‌یاد #فیروز_زنوزی_جلالی توسط #انتشارات_شهرستان_ادب منتشر شد

@ShahrestanAdab
@ShahrestanAdabPub

آخرین دست‌خط‌های مرحوم #فیروز_زنوزی_جلالی

در جریان داوری مجموعه داستان با موضوع #مدافعین_حرم

رادیو شعر و داستان:
@poemstoryradio

به گزارش روابط عمومی شهرستان ادب: مجموعه داستان « #عطر_عربی»، که به زندگی و زمانه رزمندگان #مدافع_حرم می‌پردازد در انتشارات #شهرستان_ادب منتشر شد. این مجموعه، چهارمین مجموعه «قصه زمانه» شهرستان ادب و شامل چهارده #داستان_کوتاه به انتخاب #فیروز_زنوزی_جلالی است که در 228 صفحه منتشر شده و به بازار کتاب می‎آید.

نویسندگان این داستان‌های خواندنی در عطر عربی، به زندگی مدافعان حرم در میدان جنگ و بیرون از میدان می‌پردازند. چگونگی حضور در میدان جنگ؛ مسائل سیاسی، اجتماعی و فرهنگی پیرامون این دفاع مقدس؛ تاثیرات حضور در جنگ بر زندگی خانواده‌های رزمندگان مدافع حرم؛ مسائل محور مقاومت و به طور کلی زندگی و زمانه مدافعان حرم درون‌مایه اصلی این داستان‌هاست.

گفتنی‎ست داستان‌های «عطر عربی» را نویسندگان خوش‎فکر و توانمند مرتبط با موسسه فرهنگی هنری شهرستان ادب نوشته‌اند. از میان پنجاه داستان کوتاه بررسی‎شده برای انتشار در عطر عربی، زنده‎یاد استاد فیروز زنوزی جلالی 14 داستان را برای این کتاب برگزیده‎اند. نویسندگان این داستان‎های برگزیده عبارت‎اند از آقایان و خانم‎ها: حامد جلالی، پرستو علی‌عسگرنجاد، شروین وکیلی، امیرحسین روح‎نیا، زهره عارفی، نرگس روزبهانی، زهرا ثابتی، مهدی نورمحمدزاده، اعظم عظیمی، ابراهیم اکبری دیزگاه، مهدی کفاش، علی‌اصغر عزتی‌پاک، محمدقائم خانی و سیدحسین موسوی‌نیا.


«عطر عربی» آخرین یادگار فیروز زنوزی جلالی، نویسنده نامدار تازه گذشته برای ادبیات داستانی ایران است. این مجموعه را این نویسنده برجسته، دو ماه پیش از فوت، در مقام دبیر مجموعه بازخوانی و تأیید کرد و برای چاپ به شهرستان ادب سپرد. «عطر عربی»، آخرین فعالیت جدی او در عرصه داستان قلمداد می‌شود. زنوزی جلالی که در سال‌های پایانی عمر خویش با بیماری سختی دست و پنجه نرم می‌کرد پیش از آن‌که توان خود را از دست بدهد این داستان‌ها را با دشواری خوانده بود. زنوزی گفته بود: «این قصه‌ها را با مشقت فراوان خواندم چون دیگر توانی نداشتم، اما چون کارها درباره مدافعان حرم بود بر خود فرض می‌دانستم که آن‌ها را تصحیح کنم و زودتر به دست ناشر برسانم.» او به عهد خود وفا کرد و دو ماه پیش از فوت، کتاب را به شهرستان ادب سپرد. گفتنی‎ست فیروز زنوزی جلالی، متولد 1329، درگذشته 5 اردیبهشت 1396، بابت نگارش قاعده بازی توانست جایزه معتبر جلال را به دست آورد.


خاطرنشان می‎شود سه مجموعه داستان کوتاه دیگر شهرستان ادب با عنوان «قصه زمانه» که پیش از این منتشر شده بود -به ترتیب زمانی انتشار- عبارت‎اند از: «می‎خواهد چشمانش باز باشد»، «پاییز آمریکایی» و «کجا بودی الیاس؟». از این میان، کجا بودی الیاس، واپسین مجموعه داستان قصه زمانه شهرستان ادب به موضوع شهیدان مظلوم غواص اختصاص داشت. این کتاب با انتخاب و دبیری استاد مجید قیصری منتشر و با استقبال مردم و منتقدان مواجه شده بود.

کانال تخصصی کتب #شعر و #داستان:

https://telegram.me/joinchat/EdcRYkFeXyEXM8LbUypQ-A

از بهترین شعرها برای مقاومت مردم دزفول:
https://shahrestanadab.com/Content/ID/6379

@ShahrestanAdab

شنبه آخرین مهلت ارسال داستان برای فراخوان #باغ_ملی است
گفتنی‌ست تاکنون بیش از هفتاد عنوان داستان برای دبیرخانه ارسال شده است
صفحه ارسال اثر:
shahrestanadab.com/baghemelli


@ShahrestanAdab

با تبریک فرارسیدن ماه مبارک رمضان
ماه میهمانی خدا برای مسلمانان و موحدان
شما را به همراهی با پرونده #رمضانیه سایت شهرستان ادب دعوت می‌کنیم :

Shahrestanadab.com/پرونده-رمضانیه


@ShahrestanAdab

#رمضانیه ای از #مولوی

آمد شهر صیام، سَنجقِ سلطان رسید
دست بدار از طعام مائده‎ی جان رسید

جان ز قطیعت برست، دستِ طبیعت ببست
قلبِ ضلالت شکست، لشکرِ ایمان رسید

لشکرِ والعادیات دست به یغما نهاد
ز آتشِ والموریات، نفس به افغان رسید

البقره راست بود موسی عمران نمود
مرده از او زنده شد چونک به قربان رسید

روزه چو قربان ماست زندگی جان ماست
تن همه قربان کنیم جان چو به مهمان رسید

صبر چو ابری‎ست خوش، حکمت بارد از او
زانک چنین ماهِ صبر بود که قرآن رسید

نفس چو محتاج شد، روح به معراج شد
چون در زندان شکست جان بر جانان رسید

پرده‎ی ظلمت درید، دل به فلک برپرید
چون ز ملک بود دل، باز بدیشان رسید

زود از این چاه تن، دست بزن در رسن
بر سر چاه آب گو یوسف کنعان رسید

عیسی چو از خر برست، گشت دعایش قبول
دست بشو کز فلک مائده و خوان رسید

دست و دهان را بشو، نه بخور و نه بگو
آن سخن و لقمه جو، کآن به خموشان رسید


Shahrestanadab.com/پرونده-رمضانیه

@ShahrestanAdab

«تراژدی و حماسه در #کجا_بودی_الیاس »
یادداشتی از #علی_ششتمدی

https://shahrestanadab.com/Content/ID/7065

@ShahrestanAdab

کتاب «کجا بودی الیاس» اول از همه یک تصمیم بود. تصمیم بر انتشارِ یک واکنش! در واقع این بار ـ به عنوان یکی از معدود بارها ـ ادبیات داستانی، واکنشی طبیعی، حقیقی، ارزشمند و قابل احترام به یک مسئله تاریخی ـ با فاصله زمانی کم ـ نشان داد. «روایت» مهم‌ترین راهکاری است که می‌تواند عمق مسئله بازگشت 175 غواص را به تصویر بکشد. تصویری که روحیه و فکرِ جمعیِ یک ملت را تحت تأثیر قرار داد.

واکنش نویسندگان مجموعه «کجا بودی الیاس» به این بازگشت پر از تراژدی و حماسه، به چند دلیل، خاص بود. اول؛ صرف زمانی معقول برای چاپ: نه آن‌قدر دیر که دیگر «واکنش» محسوب نشود و نه آنقدر سریع که «رفع مسئولیت» باشد...

دوم اینکه کتاب «کجا بودی الیاس» یک محصول بود. محصول اندیشه و تفکر جمعی یک ملت، در قامت و قاموس داستان‌های نویسندگانِ مختلف. نویسندگانی از شهرها و نقاط مختلف کشور! اینجاست که ارزش «شهرستانی» بودنِ اعضای «شهرستان ادب» به وضوح آشکار می‌شود. داستان‌های این مجموعه متعلق به یک محله خاص در تهران نیستند، بلکه عصاره‌ای از احساس و تأملِ یک پهنه جغرافیایی و انسانی محسوب می‌شوند.

سوم، این کتاب، نمونه‌ای از پرداخت مناسب به ارزش‌ها بود. آسیب مهمی که در مورد داستان‌های حوزه دفاع مقدس، دامن‌گیر شده، اسارت در دامن شعارها و ستایش‌ها است. ادبیات داستانی با این رویکرد تاحدودی بیگانه است و معمولاً وقتی داستانی بخواهد با این شعارها و ستایش‌ها، طراحی و نوشته شود، حاصل کار گیراییِ هنری ندارد. اما «کجا بودی الیاس» با رعایت و اهمیت دادن به فُرم هنری، «ارزش» را نیز در متن نگاه داشته و نمونه نسبتاً خوبی از تأثیرگذاریِ این روش و رویکردِ درست را به نمایش گذاشته است. البته این مسئله قابل تعمیم به تمام داستان‌های مجموعه نیست و معدود داستان‌هایی هستند که دچار همان آسیبِ کلیشه‌پردازی و شعازدگی باقی مانده‌اند که نمی‌توان، قضاوت در مورد آن‌ها را به کل مجموعه گسترش داد.

چهارم، نویسنده‌های این مجموعه هستند که ترکیبِ متفاوت و جذابی دارند. نویسنده‌هایی، هر کدام از یک نقطه و یک شهر و دارای یک سری گرایش‌های فکری و اجتماعی. نویسندگانی که کتاب‌هایشان در بازارِ ضعیفِ این روزهای کتاب ـ به نسبت ـ بهتر و بیشتر خوانده می‌شود و در واقع، «اول» نویسنده بوده‌اند، بعد سراغ این سوژه خاص رفته‌اند؛ نه اینکه اول تصمیم بگیرند این کار را انجام دهند، بعد به اجبار بروند سراغ نویسنده شدن و نویسندگی!



ادامه و متن کامل یادداشت آقای #علی_ششتمدی بر کتاب #کجا_بودی_الیاس را در سایت شهرستان ادب بخوانید:
https://shahrestanadab.com/Content/ID/7065

@ShahrestanAdab

#رمضانیه ای از #صائب شاعر بزرگ سبک هندی
برای روزه‌های تابستانی!


برقِ خاشاکِ گنه، روزه‎ی تابستان است
دود این آتش جانسوز به از ریحان است

می‎توان یافت ز سی پاره‎ی ماه رمضان
آنچه ز اسرار الهی همه در قرآن است

هست در غنچه‎ی لب بسته‎ی این ماه، نهان
گلستانی که نسیمش نفس رحمان است

مشو از عزّت این مُهر الهی غافل
که دراین مُهر بسی گنج گهر پنهان است

ماه‎رویی که شب قدر بود یک خالش
در سراپرده‎ی ماه رمضان پنهان است

می‎کند روزه‎ی ماه رمضان عمر دراز
مدّ انعام دراین دفتر و این دیوان است

غفلت از تشنگی و گرسنگی کم گردد
که لب خشک بر این بند گران سوهان است

باش با قدّ دو تا حلقه‎ی این در صائب
که مراد دو جهان در خم این چوگان است



Shahrestanadab.com/پرونده-رمضانیه

@ShahrestanAdab