‍ ‍ 💫 دلم نور باران شد وقتی خبر پر گشودن از قفس ات را شنیدم💫

✍️عباس واحدیان شاهرودی

#محمد_نوریزاد عزیزم :
از آخرین دیدارمان در فروردین سال ۹۹ نزدیک به ۱۵ ماه میگذرد.
در بازگرداندن دوباره ما از بازداشتگاه وزارت اطلاعات به زندان وکیل آباد شب آخری که با هم در قرنطینه سالن ۳ با سایر رفقای همرزم یعنی استاد هاشم خواستار، کمال جعفری یزدی،محمدحسین سپهری و عبدالرسول مرتضوی آن ۲۴ ساعت فراموش نشدنی درون قفس دیکتاتور را پشت سر گذارده و گفتگوها کردیم!
این خاصیت روزگارست که حتی در تلخ ترین حالتش نیز میگذرد و از گذشته فقط خاطراتی همانند غبار در ذهن‌مان بجا می ماند!
اما به جرات و با افتخار میگویم که امضاکنندگان و همرزمان شریف #بیانیه۱۴ فصل تازه ای در مبارزات ضد استبدادی گشودند.چه آن روزها که بیرون از قفس بودیم و چه روزهای سرد و‌سیاه اسارت هر لحظه اش درسی برای مبارزان بود.
محمد جان
ایستادگی و‌پایمردی ات درین روزگار پر از تباهی برای این مردم خسته و ناامید بسان خورشیدی گشت که مدام در حال آب کردن یخ های این سرزمین بود!
هر چه تو و سایر همرزمان دربندمان تکیده تر میشدید جنبش آزادیخواهی مان فربه تر و جوان تر میگشت و نبودی تا ببینی جوانان و‌ وارثان #آبان_خونین چگونه رژیم را در بزرگترین سیرک #انتصابات اش زمینگیر نمودند!
آری محمد عزیز، جوانان و زنان و مردان برومند ایرانشهری در قبال هر زخم تن رنجورت زخمی عمیق بر پیکر این اهریمن ایرانخوار زدند.
خلاصه آنکه جان برادر درین فراغ جانکاه
هر روز در خیالم بر بالین تو حاضر میشدم و زخمهایت را با چشمان گریان و دستان لرزانم تمیز میکردم تا مبادا نوکران اهریمن ببینند زخم شمشیر زهر آلودشان بر روئین تن ما کارگر می افتد!
بمان جان برادر چرا که یک رقص شادی در صبح آزادی به این ملت بدهکاری… بمان محمد که تنها نور آفرین و #نوریزاد ما تویی!

۱۷/ تیر /۱۴۰۰o
@SepehrAzadi

«آرزوهای من برای فردای سرزمینمان ایران»

به قلم: #محمد_نوری‌زاد

درود هموطنانم،
۱- دیشب آقای داعی افسر نگهبان بند ۶ آمد و به من گفت: فردا دوشنبه یکم اسفند دادگاه داری. گفتم: نمی روم.
گفت: لابد برگه‌ای هم نمی‌نویسی که چرا نمی‌روی؟ گفتم: نه. پرونده‌ی تازه‌ای برای من گشوده‌اند.
روزی همه‌ی مسئولان بند۶ اوین، ایستاده بودند. آقای گودرزی رئیس بند، آقای رحمانی افسر نگهبان، و یک مددکار به نام «نجیب». من به گودرزی اعتراض کردم که شما چند بار است که به من دروغ می‌گویی! مرد باش و دروغ نگو! روی سخن من با گودرزی بود نه آن مرد که ناگهان خودش را جلو انداخت و به من با داد و فریاد گفت: تو فکر می‌کنی کی هستی که همه باید از تو بترسند. تو خودت مزد بگیر آمریکا هستی‌، مزد بگیر اسرائیل هستی! نگذاشتم مرا مزد بگیر دیگر کشورها بکند. با سیلی محکمی دهانش به هم آوردم. دادگاه دوشنبه، شکایت این آقا از من است. به افسر نگهبان گفتم: من چند روز پیش، ابلاغیه‌ی همین دادگاه را پاره کردم دادم دست آورنده‌اش. به دادگاه هم نمی‌روم. من که مشتاق اینم که همچنان در زندان بمانم، چرا به دادگاه بروم قاضی هر چقدر که به او فرمان داده‌اند، به سالهای زندان من اضافه کند!
۲- در آینده‌ی سرزمینمان ایران، تا جایی که به آرزوهای من مربوط هست، زنان می‌توانند رئیس جمهور شوند، وزیر شوند و به کوری چشم ملایانی چون علم الهدی، با سری برهنه یا پوشیده، سرشار از شایستگی و برازندگی می‌توانند به نمایندگی از مردم ایران در مجامع جهانی حضور یابند و با جهان و مردم جهان بگویند و بشنوند و تعامل داشته باشند.
۳- تجسم اینکه یک زن یا یک مرد خردمند و متخصص و شایسته‌ی سنی و شیعه و زرتشتی و یهودی و بهایی و با‌خدا و بی‌خدای ایرانی، که سر آمد نخبگان کشور است، تا جایگاه ریاست جمهوری و وزیری و نمایندگی مجلس بالا برود، برای من شورانگیز است.
۴-در فردای کشورم، موسیقی، رقص، شادی، پایکوبی، زن و مرد باهم، زن و مرد جدا از هم، در اندازه‌ای که هم به کوری چشم علم الهدی‌ها بیانجامد، و هم از عرف انسانی و آداب اجتماعی دور نباشد، آزاد، آزاد، آزاد است.
جوا‌نان ما در این ۴۳ سال ملا زده، جوانی نکرده‌اند. ما تقاص سالهای تباه شده‌ی جوانانمان را از گلوی نابکاران حوزوی و سپاهی و اطلاعاتی و اصولگرایان و اصلاح‌طلبان به ویژه از گلوی ملایانشان بیرون می‌کشیم.
۵- به دست و پای ایرانیان دل کنده از وطن می‌افتم؛ و پیش پایشان خاک می‌شوم که اگر هنوز دلشان برای سرزمین‌شان می‌تپد، دست روزهای پریشانی کشورشان را بگیرند و از جا بلندش کنند و نام و آوازه‌ی ایران را دوباره در جهان به نیکی و شایستگی بر سر زبانها بیاندازند.
۶- در استادیوم آزادی، به کوری چشم جنتی و مجتبی خامنه‌ای، یک ماه یک ماه، برای هنرمندان محبوبی چون داریوش و گوگوش و ابی و ستار و همه هنرمندانی که در این سال های نفرین شده و ملا زده، از مردم و سرزمین‌شان دور افتاده‌اند، کنسرت برگزار می‌کنم.
7_ جل و پلاس شیعه گستری را به چاه می‌اندازم! نه کاری با فلسطین و حسن نصرالله خواهم داشت، نه کاری با...
من یک موی بلوچ‌های خودمان را و یک موی کرد‌های خودمان را و یک موی مردم خودمان را با کل هیکل و ریش و پشم حسن نصرالله‌ها‌ی مفتخوار و آدم کش عوض نمی‌کنم.
۸- در ایرانی که من در سر می‌پرورانم‌، مذاهب ، بویژه شیعیان، آبرومندتر از سالهای سرطانی جمهوری اسلامی‌، آزادی و احترام خواهند داشت.
9_به حیثیت ایرانی، به تولید، به تخصص، به دانش، به خردمندی، به آزادی‌های مدنی، به همزیستی و صلح و دوستی، با همه‌ی کشورهای جهان بها خواهم داد.
10_ روز کوروش را به شکوهی ملی و جهانی بدل خواهم کرد تا همه‌ی جهان بدانند سرزمین ما، پروراننده‌ی پادشاهی است که برای نخستین بار در جهان، رسم و آیین و لکه‌ی ننگ برده‌داری را برچید.
ادامه دارد...
محمد نوری‌زاد
بند ۶ زندان اوین
۱ اسفند ۱۴۰۱

@SepehrAzadi