Azadi | آزادی

چند وقت پيش داشتم توي خيابون از جلوي يك آموزشگاه هنري رد ميشدم
كه چشمم به يكي از دوستانم افتاد كه پشت فرمون ماشينش كه جلوي اموزشگاه پارك بود نشسته بود و سخت تو فكر بود خيلي تو خودش بود گويا در رويايي عميق فرو رفته بود

جلو رفتم و ارام به شيشه سمت مسافر جلو زدم به خودش امد و از ماشين پياده شد حال و احوال كرديم و از هر دري سخن گفتيم ضمن صحبت ازش پرسيدم اينجا چه ميكني و چرا اينقدر تو فكري مشكلي پيش امده ؟

گفت كه دخترش كلاس اموزش گيتار دارد منتظراست كلاس دخترش تمام شود

و ادامه داد وگفت ميداني سالياني نچندان دور در دهه شصت در دوره جواني عضو بسيج بودم و به اعتبار كارت و لباس بسيج و تفنگي كه در دست داشتم به خودم حق ميدادم كه امر به معروف و نهي از منكر كنم انهم به هر روشي كه فكر ميكردم صحيح است بدون اينكه حتي بدانم معني اين دو يعني چه و بدون كمترين اموزش ونظارتي

روزي از روزها در يكي از خيابانهاي اين شهر خانواده محترمي به همراه دختر نوجوانشان را ديدم كه دخترك گيتاري را بر دوش انداخته بود

با ديدگاه ان زمان من فكر ميكردم هركس كت و شلوار پوشيده باشد دين و اعتقاد درست و حسابي ندارد
جلو رفتم و با لحن زننده اي اونها رو به باد انتقاد گرفتم كه در دوره اي كه ما انقلاب كرديم و شهيد داديم شما دنبال فسق و فجوريد

مرد با احترام گفت كدام فسق و فجور برادر
گفتم من برادر تو نيستم كسي كه دنبال موسيقي و اسباب لهو و لعب باشد برادر من نيست

و در همان حال دست بردم كه گيتار را از دخترك بگيرم دخترك با چشمان بهت زده مرا نگاه ميكرد و مادرش به التماس افتاد كه تورو خدا اين گيتار هديه تولدشه خيلي براش عزيزه
وقتي اسم تولد امد با خودم فكر كردم كه هر كس براي بچش تولد بگيره حتما طاغوتيه و بي دين و ايمان و من بايد اينها را به راه راست هدايت كنم

دختر گريه مي كرد مادرش ميگفت غلط كرد اقا ديگه نميارش بيرون پدر هم ملتمسانه غرور پدريش را خرد كرد و از من خواهش مي كرد كه كوتاه بيايم و ايندفعه را گذشت كنم

غرور همه وجودم را گرفته بود مردم عادي هم بي تفاوت رد ميشدند چند نفر هم دورتر فقط نظاره مي كردن بعضي ها هم مي گفتن حقشونه مي خواست نياره

من با بيرحمي گيتار رو كنار ديوار گذاشتم و با لگد خردش كردم
در اون لحظه وقتي به دختر نگاه كردم با همه وجود حس كردم كه همراه گيتارش قلبش. اعتقادش و اعتمادش به ديني كه من قصد داشتم او را به ان رهنمود كنم شكستم

پدر كه لبريز از خشم شده بود عصبانيتش را بر سر زن و بچه اش خالي كرد شايد چون توان مقابله با من و با سيستمي كه به من اين قدرت را داده بود را نداشت

من سرمست از كاري كه در راه رضاي خدا كرده بودم و كاري كه فكر ميكردم صد در صد صحيح است چون حكم خداوند را اجرا كرده بودم
انها را با خشمي فرو خورده رها كردم
من غافل بودم كه خدا حرمت انسانها را مقدم بر ساير احكامش ميداند

و امروز من همان مني كه روزي گيتار شكستم با دست خودم دخترم را در كلاس موسيقي ثبت نام كردم پسرم را براي تحصيل به خارج فرستادم
و هروقت به دخترم با گيتارش مينگرم احساس شرم تمام وجودم را ميگيرد

كاش ما می فهميديم كه احترام به عقايد ديگران چقدر مهم است. كاش مي فهميدم نوع پوشش و رنگ لباس ديگران به ما ربطي ندارد كاش و كاش و كاش

حرفش كه به اينجا رسيد دخترش با گيتارش از كلاس امد بيرون
با خودم فكر كردم اون دختر خانم الان بايد حدود چهل ساله باشه ايا زخمي كه به روحش خورده ترميم شده .

و اگه اعتقادي به اون دنيا هست اين دسته ادما چگونه پاسخگو خواهند بود.

@SepehrAzadi

371.4K viewsedited 13:57