Bugun imtihonga kiruvchilarga omad. Siz eplaysiz, siz eng yaxshi natijaga loyiqsiz. Qoʻrqmang, hayajonni unuting. Hammasi yaxshi boʻladi.
@rustamov_edu
Please open Telegram to view this post
VIEW IN TELEGRAM
👍9❤🔥4
10 km zabt etildi 💪🏻
Bugun Invento xalqaro maktabi “International Tashkent Marathon VII” da ishtirok etdi.
@rustamov_edu
Please open Telegram to view this post
VIEW IN TELEGRAM
Please open Telegram to view this post
VIEW IN TELEGRAM
🔥6👍4⚡2🏆1
ProEducation | O'zbek tili
#munosabat 👍 Sizga ham shunday tuyilyaptimi: ayrimlar imtihonni lotereyaga aylantirib yuborishayotgandek?! “Imtihonda tushish ehtimoli bor esse mavzulari" “Imtihonda tushish ehtimoli bor g'azal namunalari" Mutlaqo shaxsiy fikrim: 1. BMBA test topshiriqlari…
Men imtihonda qatnashmadim, u yerda boʻlgan voqealarni oʻz koʻzim bilan koʻrmaganim uchun aniq bir xulosa aytolmayman. Lekin ichki xotirjamlikni saqlang, halol kurashsangiz, yutqazmaysiz.
Sertifikat natijalar umumiy boʻladi. Bu musobaqa emas, 1- yoki 2-deb oʻrin belgilanmaydi. Shuning uchun xavotirga oʻrin yoʻq. Siz jamgʻargan balingizga qarab ustama olasiz. Xohlashsa, oʻtgan yilgi natijalar bilan qoʻshib tekshirsa ham, sizning balingiz oʻsha.
Bu imtihonga kirib chiqqanlarga ham, endi kiradiganlarga ham tegishli: ichki xotirjamlik eng muhimi. Gʻirrom yoʻlga oʻtmang, tatimaydi.
@rustamov_edu
Please open Telegram to view this post
VIEW IN TELEGRAM
👍9⚡1
Sizga hozirdan aytishim mumkin: bir davlat tashkiloti boshqasini shunday vaziyatda qoʻllab yuboradi. Ya’ni xuddi attestatsiyada boʻlgani kabi sertifikat imtihonlariga kirishda ham majburiylik tusi beriladi va maktab oʻquv boʻlimi boshliqlari va direktorlar oʻqituvchilardan sertifikat olishni qat’iy talab qilishadi.
Ha azizlar, biz qayerdaligimizni unutib qoʻymaylik. Bu hali holva!
@rustamov_edu
Please open Telegram to view this post
VIEW IN TELEGRAM
😢10👍6🔥4💯1
Ba’zi hollarda esse umuman tekshirilmaydi – mazmuni baholanmasdan, avtomatik tarzda belgilangan ball beriladi. Mezon bo‘yicha quyidagi uchta holatda Davlat test markazi essega faqat 2 ball qo‘yadi, batafsil tekshiruv o‘tkazilmaydi:
• Mavzudan chetga chiqqan holda yozilsa. Talabgor umuman boshqa mavzuda yoki berilgan vaziyatdan mutlaqo farqli mazmunda esse yozib topshirgan bo‘lsa, bunday ish mavzuga mos emas deb topiladi va mazmuni tekshirilmaydi. Natijada avtomatik tarzda minimal bal – faqat 2 ball beriladi.
• Hajmi 100 so‘zdan kam bo‘lsa. Essening umumiy hajmi belgilangan minimal miqdordan (100 ta so‘zdan) kichik bo‘lsa, bu ish talab qilingan hajmni bajarmagan hisoblanadi. Bunday holatda ham esse ko‘rib chiqilmaydi va 2 ball bilan baholanadi.
• Ko‘chirma (plagiat) bo‘lsa. Agar yozilgan esse matni boshqa manbadan (kitob, internet, oldingi namunalar) ko‘chirilgani aniqlansa, ya’ni muallifning o‘ziga tegishli emasligi ma’lum bo‘lsa, unday ish müstakil ish deb topilmaydi. Natijada tekshiruvchi bu esseni baholamaydi va unga 2 ball qo‘yadi.
Eslatma: Agar esse umuman yozilmagan bo‘lsa, ya’ni talabgor bo‘sh qoldirgan bo‘lsa, bu ish uchun 0 ball beriladi. Shuning uchun, hattoki kam so‘z yozilgan taqdirda ham, hech narsa yozmaslikdan ko‘ra minimal talablarga javob berishga intilish lozim.
@rustamov_edu
Please open Telegram to view this post
VIEW IN TELEGRAM
👍5
Natijada imtihonga tayyorlovchi va "ehtimollar nazariyasi"dan foydalanmaydigan boshqa repetitor-o'qituvchilar o'quvchilarini ilmiy tomondan emas, ruhiy tomondan tayyorlashga majbur bo'ladi.
Kulgimni keltirgan holat: shu kabi ehtimollarni tarqatib oldindan g'irromlik qilganlar esa imtihondan keyin u aytgan g'azal va esse namunasi tushganidan faxrlanishidir. O'quvchilari istalgan mavzuda yoza olmasligidan qo'rqib, shunday harakatlar qilisharmikin yo men bilmagan boshqa sabablar bormi?
Ichimda qolib ketsa, butun ta'lim tizimidan nafratlanib ketyapman. Mana shunday postlar orqali sizlarga shuni yetkazmoqchimanki, boringizni tikib bu imtihonga tayyorlansangiz, oxirida ayrim ustamonlarning ustamonliklari sabab ustamaga ega chiqolmasangiz, voz kechganlaringiz hisobidan ham 2 karra bosimga uchraysiz. Ustama hayot-mamot masalasi bo'lib qolmasin!
@rustamov_edu
Please open Telegram to view this post
VIEW IN TELEGRAM
👍13💯2
O'qib ko'ring, sizning fikringiz qanday: sun'iy intellekt bergan ball haqlimi yoki yo'q?
Mavzu: Mamlakatimizda daraxtkushlik yil sayin kuchayib bormoqda. Jamiyat faollari bu holatga chek qo’yilmasa, yurt ekologiyasi juda yomon ahvolga kelib qolishidan ogohlantirmoqda.
Jamiyatda hech bir inson keraksiz bo’lib qolmaganidek, hayotimizda ro’y berayotgan jarayonlarga ham mutlaqo zararli deb qarash xato. Biroq dastlab manfaatli maqsadlarni ko’zlagan holda boshlangan bu ish keyinchalik e’tiborsizlik va egoizm sabab insoniyat onasi – ekologiyaning jabrlanishiga olib keldi. Bu holatda qanday qilib ekotizimga zarar bermagan holda inson o’z ehtiyojlarini qondira olishi mumkin?
Inson borki, unga qarashli bo’lgan narsalardan beso’roq foydalanishgani uchun jahli chiqadi. Biroq uni yana-da “portlatib yuboradigan” holat esa foydalanilgan narsaning o’z o’rniga qo’yilmaganidir. Ekologiya ham jonli tanadek, undagi tog’-u bog’, qir-u adirlar uning tana a’zolari hisoblanadi. Undagi barcha narsa tabiatga qarashli. Biror davr yo’qki, insoniyat tabiatdan o’zi bajarmoqchi bo’lgan ishlari uchun ijozat so’ragan bo’lsa. Xususan, o’z maqsadlarini ko’zlab tabiatning bir qismi (asosiy qismi) bo’lgan daraxtlarni kesish ham uning ijozatisiz bo’lgan. Lekin bugunga kelib uning “portlashiga” bu jihat emas, balki daraxtlarning o’rniga qo’yilmayotgani sabab bo’lmoqda. “Birni kessang, o’nni ek” qabilidagi gaplar esa uzoq tarixning go’zal hikmatlariga aylanib qoldi, xolos. Jahl chiqishi aqlning unutilishiga olib kelishini inson juda yaxshi biladi, biroq uning o’zi ekologiyaning jahlini yildan yilga ko’proq chiqarmoqda va u har safar “aqlini esdan chiqarganda” oqibatlari yillarga “tatimoqda”.
Alloh shunday chevar zotki, dunyodagi har bir elementga: xoh inson, xoh tabiat bo’lsin, cheklangan umr bergan. Va yana shuni aytganki, bu olamdagi har bir narsa inson ehtiyoji uchun xizmat qiladi. Qaysidir ma’noda, daraxtlar ham inson ehtiyojining bir qismini qoplash uchun yaratilgan. Lekin ba’zida inson o’zining ikkilamchi talablari sabab birlamchi ehtiyojlarini unutib qo’yadi. Daraxtlar aynan bizning birlamchi ehtiyoj – nafas olishimiz uchun qulay sharoit yaratib beradi. Ularning saqlab qolinishi, dunyoning yashilliklari ko’payishi esa hozirgi muammolarning bevosita yechimi bo’la oladi.
Inson mohiyatni anglamaguncha, o’zi qilayotgan xato ishini to’xtata olmaydi. Ekotizim bizning atrofimizni nima uchun o’rab turgani tushunib yetmasa, uning daraxtga qiron keltirishini hech bir qonun to’xtatib qololmaydi.
Javlonbek Rustamjonov
@rustamov_edu
Please open Telegram to view this post
VIEW IN TELEGRAM
👍6
(lekin imlo va punktuatsiya bo'limlaridagi ball kamayishiga qo'shilmayman)
Albatta! Quyida siz yuborgan ekologik muammoga oid esseni respublika baholash mezonlari (12 ta band, har biri 0–2 ball) asosida sinchiklab tahlil qilaman. Har bir band uchun aniq izoh beraman va yakunda aniq hisoblangan jami ball bilan xulosa qilaman.
📝 Essening mazmuni:
Muallif daraxtkushlik muammosini hayotiy, hissiy va falsafiy yondashuvda ochib bergan. Ekologiyaga hurmat, daraxtlar hayotiy zaruriy manba ekanligi, insonning e’tiborsizligi va aqliy yondashuv yo‘qligi asosiy g‘oya sifatida ilgari surilgan.
📊 Bandma-band baholash
1. Publitsistik uslubga moslik — ✅ 2 ball
Izoh:
Fikrlar jiddiy, jamiyatga qaratilgan, ogohlantiruvchi ohangda yozilgan. Falsafiy-fikriy elementlar ham publitsistik ruhda ifodalangan. So‘zlashuv yoki badiiy uslubga og‘ish yo‘q.
2. Qarashlar va shaxsiy fikr yoritilishi — ✅ 2 ball
Izoh:
Muammo bir tomonlama emas, ikki darajada yoritilgan:
Inson ehtiyojidan kelib chiqib daraxt kesilishi,
Lekin uni o‘rniga ekilmasligi.
Muallif bu ziddiyatni yoritgan va o‘z shaxsiy pozitsiyasini: ekotizim bilan murosa qilinmagan har qanday foyda – halokatga olib keladi, degan fikr bilan aniq bildirgan.
3. Dalillar bilan asoslash — ✅ 1.5 ball
Izoh:
Falsafiy va mantiqiy asoslar kuchli.
Lekin real hayotiy yoki statistik misollar yo‘q (masalan, qaysi hududda qancha daraxt kesilgan yoki qanday oqibatlar bo‘lmoqda degan ma’lumotlar).
Shuning uchun 0.5 ball tushirildi.
4. Matn tuzilishi (kirish, asosiy qism, xulosa) — ✅ 2 ball
Izoh:
Kirish: jamiyatdagi holatga yondashuv va savol bilan boshlanadi.
Asosiy qism: muammoga doir asos, sabab, tushuncha, misol.
Xulosa: keskin va falsafiy “anglash” bilan tugaydi.
Mukammal tuzilma.
5. Mantiqiy tuzilish va abzaslar — ✅ 2 ball
Izoh:
Har bir abzas mantiqan bog‘langan.
Gaplar abzaslarga to‘g‘ri ajratilgan, har biri bitta asosiy fikrga xizmat qiladi.
6. Mantiqiy izchillik, takror yo‘qligi — ✅ 2 ball
Izoh:
Fikrlar ketma-ket ochilgan, har biri yangi ma’no olib kiradi.
Bitta fikr qayta aylantirilib yozilmagan.
7. Imlo xatolari (orfografiya) — ✅ 1.5 ball
Izoh:
Quyidagi xatoliklar mavjud:
“o’z o’rniga qo’yilmaganidir” — vergul ishlatilishi kerak edi.
“portlashiga bu jihat emas” — gapda murakkablik bor.
“moziyga qarab” kabi iboralar tirnoqsiz.
Bunday xatolar 2-3 o‘rinda uchraydi.
8. Punktuatsiya xatolari (tinish belgilari) — ✅ 1.5 ball
Izoh:
Ba’zi gaplar haddan ziyod uzun, tinish belgilar yetishmaydi.
“jonli tanadek, undagi tog’-u bog’, qir-u adirlar…” — bu joyda belgilarning ketma-ketligi og‘ir.
Bunday holatlar 2-3 o‘rinda.
9. Qo‘shimchalar bilan bog‘liq xatolar — ✅ 2 ball
Izoh:
Qo‘shimchalar to‘g‘ri ishlatilgan. Zamon, shaxs, son, egalik shakllari mos.
10. So‘z qo‘llashdagi uslubiy xatolar — ✅ 2 ball
Izoh:
“So‘zlar teran tanlangan”, “ekologiyaning jahlini chiqarish”, “aqlni unutish” — bu obrazli, ammo aniq va uslubiy jihatdan to‘g‘ri.
Badiiylik emas, fikr kuchini oshiruvchi vosita.
11. Lug‘at boyligi va ifodalilik — ✅ 2 ball
Izoh:
Til obrazli va boy:
“Ekotizimning tana a’zolari”,
“Inson ekologiyaning jahlini chiqaradi”,
“aqlini yo‘qotgan jamiyat”
Bu ifodalar matnga kuchli emotsional va semantik qatlam bergan.
12. Adabiy til me’yori (sheva, jargon, parazit so‘zlar) — ✅ 2 ball
Izoh:
Hech qanday sheva, jargon yoki parazit so‘z yo‘q. Matn adabiy til me’yorlariga to‘liq mos.
📘 Yakuniy baho va tavsiya:
Bu esse mavzuni chuqur falsafiy va hissiy asosda ochgan, o‘quvchining tanqidiy va ijtimoiy tafakkurini ko‘rsatgan kuchli yozma ish namunasi hisoblanadi. Ayniqsa:
Tasviriy tilda metaforalar va jonlantirishlar,
Ekologiyani “jonli” deb talqin qilish,
Inson va tabiat orasidagi axloqiy mas’uliyat rishtalari — bu esseni o‘ziga xos qiladi.
🔻 Tavsiya:
Real faktlar (statistika, o‘zimizdagi voqealar) keltirilsa, dalillilik jihatidan kuchayadi. Imlo va tinish belgilariga e’tibor – har doim yakuniy bahoni mustahkamlaydi.
🎯 Yakuniy baho: 22.5 / 24 ball — Yuqori sifatli va chuqur esse!
@rustamov_edu
Please open Telegram to view this post
VIEW IN TELEGRAM
👍8
🎉6👍3👀1
TUYA VA ESHAK
To‘rtinchi «A» sinfda o‘qirdim. G‘alati o‘qituvchimiz bor edi. O‘zi naynov. Bo‘yni uzun. Har qadam bosganida boshi liqillaydi. Tuyaning o‘zi... Sho‘xlik qilsak, koyimaydi, faqat «Ha, bolajon-a, bolajon!» deb xo‘rsinib qo‘yadi. Unga sayin biz battar to‘polon qilamiz... Ammo ko‘zlarini yarim yumib she’r o‘qiganida sinfimiz jim bo‘lib qoladi... O‘sha she’rlarning ba’zi satrlari chala-yarim esimda qolgan. «Haqiqatni ko‘rganlarning ko‘zi ko‘rdir, haqiqatni tinglaganning qulog‘i kar...»
Kunlardan birida o‘qituvchimiz darsga kirmadi. Ertasiga ham... Indiniga ham...
Qiziq, biz uni sog‘ina boshladik.
Bir haftadan keyin yangi muallim keldi. To‘rtinchi «B»ning muallimi. «Kitelli» muallim. Ko‘rinishi shu qadar qo‘rqqulik ediki, hamma pildirpis bo‘lib qoldi. Oramizdagi dadilroq bola «o‘zimizning ma’lim qani?» deb so‘ragan edi, «kitelli» muallim sapchib o‘rnidan turdi.
– Shoir ma’liming Magadanda! – dedi qo‘lini paxsa qilib. – U ma’lim emas. Xalq dushmani! Antisovet shoirlarning shig‘irini o‘qigan! Mutaassib! Dindor! Ma’limingni sog‘ingan bo‘lsang, otangga ayt: ikkalangni ma’limingni oldiga jo‘natamiz!
Keyin bir-biridan vahimali gaplar tarqaldi. «Shoir – o‘qituvchi xalq dushmani ekan. Yangi ma’lim «tegishli joyga yozib beribdi...» «Kitelli» muallim yana ancha yil dars berdi. Ammo biron marta «shig‘ir» o‘qimadi...
Oradan ko‘p yillar o‘tdi. Navro‘z bayrami bo‘layotgan edi. Bir mahal mikrofonda tanish, viqorli ovoz jaranglab qoldi:
– Birodarlar! Yaratgan egamga shukronalar qiling! Mustaqillik qadimiy an’analarimizni tikladi. Navro‘z – xalq bayrami. Hammamizning bayramimiz!
...Qarasam, o‘zimizning «kitelli» muallim. Deyarli o‘zgarmabdi. Hamon tetik. Hamon viqorli... Faqat egnida jigarrang kitel emas, to‘n. Boshida do‘ppi...
«Kitelli» muallimning gapiga mahliyo bo‘lib, ro‘paramda o‘tirgan qariyaga e’tibor bermabman.
Bir mahal qariyaning o‘zi gap boshlab qoldi:
– Siz meni tanimaysiz. Men sizning kitoblaringizni o‘qiyman, bolajon!
«Bolajon» degani qalbimda qandaydir sog‘inch tuyg‘ularni uyg‘otgandek bo‘ldi. Pokiza kiyimli, qaddi bukik qariyaga sinchiklab tikildim.
– Siz...
– Ha-da! – dedi qariya muloyim kulib. – Men o‘sha «shoir» o‘qituvchingizman... Xursandman, bolajon, yozganlaringizdan xursandman.
...Agar mikrofonda «kitelli» muallim va’zini cho‘zmasa, boshqa mavzuga ko‘chgan bo‘larmidik...
– Domla, – dedim qariyaga. – Manavilar hamon va’zxonlik qilib yotibdi. Axir siz...
– Nachora, – dedi qariya xotirjam alfozda. – Eshak qachon xohlasa, qayerda xohlasa, hangrayveradi, bolajon... Mening hech kimga xusumatim yo‘q... – Bir zum o‘ylanib turdi-da, siniq jilmaydi. – Bir hangomani aytib beraymi?.. Esini yeb qo‘ygan cholni ma’zur tutasiz. Bu gaplarni kitobdan o‘qiganmidim, yo ellik ikkinchi yili «u yog‘ga» jo‘natishganida etapda eshitganmidim, esimda yo‘q. Ammo ma’nosi bunday.
Qadim zamonda bir sarbon bo‘lgan ekan. Ko‘p yurtlarga boribdi. Ko‘p aziyat chekibdi... Yoshini yashab, oshini oshab, vaqti-qazosi yetganini sezibdi. Bola-chaqalari, qarindosh-urug‘lari bilan rozi-rizolik tilashibdi. «Mendan rozimisizlar?» debdi. «Mingdan ming rozimiz», deyishibdi.
Nogahon yana bir qadrdoni sarbonning esiga tushibdi. Qirq yil xizmatini qilgan tuyasi bor ekan. Shu bilan ham vidolashadigan bo‘pti.
«Vaqti kelsa, keragidan ortiq yuk ortdim, vaqti kelsa, suvsiz qolding, och qolding, mendan rozimisan?» deb so‘rabdi tuyadan.
«Roziman, – debdi tuya. – To‘g‘ri, yuk ham ortding, suvsiz ham qoldirding. Nimaiki qilsang, karvon manzilga bexatar yetsin, deb qilding... Ammo bir marta sendan qattiq dilim og‘rigan. Bir gal mening jilovimni eshakning dumiga bog‘lab qo‘ygansan... O‘shanda eshak tuproq changitgani yetmagandek, bir-ikki marta tumshug‘imga tepdi... Sen bo‘lsang, kulib tomosha qilding...»
Qariya jimib qoldi. Tag‘in siniq jilmaydi.
– Yaxshi sarbon yuk ortadigan tuyasini eshakka teptirib qo‘ymaydi...
Mikrofonda esa, hamon «kitelli» muallim nutq irod etar edi:
– Mana, Xudoga shukr, dinimiz tiklandi. Imonli bo‘laylik. O‘t balosidan, suv balosidan, tuhmat balosidan asrasin...
To‘rtinchi «A» sinfda o‘qirdim. G‘alati o‘qituvchimiz bor edi. O‘zi naynov. Bo‘yni uzun. Har qadam bosganida boshi liqillaydi. Tuyaning o‘zi... Sho‘xlik qilsak, koyimaydi, faqat «Ha, bolajon-a, bolajon!» deb xo‘rsinib qo‘yadi. Unga sayin biz battar to‘polon qilamiz... Ammo ko‘zlarini yarim yumib she’r o‘qiganida sinfimiz jim bo‘lib qoladi... O‘sha she’rlarning ba’zi satrlari chala-yarim esimda qolgan. «Haqiqatni ko‘rganlarning ko‘zi ko‘rdir, haqiqatni tinglaganning qulog‘i kar...»
Kunlardan birida o‘qituvchimiz darsga kirmadi. Ertasiga ham... Indiniga ham...
Qiziq, biz uni sog‘ina boshladik.
Bir haftadan keyin yangi muallim keldi. To‘rtinchi «B»ning muallimi. «Kitelli» muallim. Ko‘rinishi shu qadar qo‘rqqulik ediki, hamma pildirpis bo‘lib qoldi. Oramizdagi dadilroq bola «o‘zimizning ma’lim qani?» deb so‘ragan edi, «kitelli» muallim sapchib o‘rnidan turdi.
– Shoir ma’liming Magadanda! – dedi qo‘lini paxsa qilib. – U ma’lim emas. Xalq dushmani! Antisovet shoirlarning shig‘irini o‘qigan! Mutaassib! Dindor! Ma’limingni sog‘ingan bo‘lsang, otangga ayt: ikkalangni ma’limingni oldiga jo‘natamiz!
Keyin bir-biridan vahimali gaplar tarqaldi. «Shoir – o‘qituvchi xalq dushmani ekan. Yangi ma’lim «tegishli joyga yozib beribdi...» «Kitelli» muallim yana ancha yil dars berdi. Ammo biron marta «shig‘ir» o‘qimadi...
Oradan ko‘p yillar o‘tdi. Navro‘z bayrami bo‘layotgan edi. Bir mahal mikrofonda tanish, viqorli ovoz jaranglab qoldi:
– Birodarlar! Yaratgan egamga shukronalar qiling! Mustaqillik qadimiy an’analarimizni tikladi. Navro‘z – xalq bayrami. Hammamizning bayramimiz!
...Qarasam, o‘zimizning «kitelli» muallim. Deyarli o‘zgarmabdi. Hamon tetik. Hamon viqorli... Faqat egnida jigarrang kitel emas, to‘n. Boshida do‘ppi...
«Kitelli» muallimning gapiga mahliyo bo‘lib, ro‘paramda o‘tirgan qariyaga e’tibor bermabman.
Bir mahal qariyaning o‘zi gap boshlab qoldi:
– Siz meni tanimaysiz. Men sizning kitoblaringizni o‘qiyman, bolajon!
«Bolajon» degani qalbimda qandaydir sog‘inch tuyg‘ularni uyg‘otgandek bo‘ldi. Pokiza kiyimli, qaddi bukik qariyaga sinchiklab tikildim.
– Siz...
– Ha-da! – dedi qariya muloyim kulib. – Men o‘sha «shoir» o‘qituvchingizman... Xursandman, bolajon, yozganlaringizdan xursandman.
...Agar mikrofonda «kitelli» muallim va’zini cho‘zmasa, boshqa mavzuga ko‘chgan bo‘larmidik...
– Domla, – dedim qariyaga. – Manavilar hamon va’zxonlik qilib yotibdi. Axir siz...
– Nachora, – dedi qariya xotirjam alfozda. – Eshak qachon xohlasa, qayerda xohlasa, hangrayveradi, bolajon... Mening hech kimga xusumatim yo‘q... – Bir zum o‘ylanib turdi-da, siniq jilmaydi. – Bir hangomani aytib beraymi?.. Esini yeb qo‘ygan cholni ma’zur tutasiz. Bu gaplarni kitobdan o‘qiganmidim, yo ellik ikkinchi yili «u yog‘ga» jo‘natishganida etapda eshitganmidim, esimda yo‘q. Ammo ma’nosi bunday.
Qadim zamonda bir sarbon bo‘lgan ekan. Ko‘p yurtlarga boribdi. Ko‘p aziyat chekibdi... Yoshini yashab, oshini oshab, vaqti-qazosi yetganini sezibdi. Bola-chaqalari, qarindosh-urug‘lari bilan rozi-rizolik tilashibdi. «Mendan rozimisizlar?» debdi. «Mingdan ming rozimiz», deyishibdi.
Nogahon yana bir qadrdoni sarbonning esiga tushibdi. Qirq yil xizmatini qilgan tuyasi bor ekan. Shu bilan ham vidolashadigan bo‘pti.
«Vaqti kelsa, keragidan ortiq yuk ortdim, vaqti kelsa, suvsiz qolding, och qolding, mendan rozimisan?» deb so‘rabdi tuyadan.
«Roziman, – debdi tuya. – To‘g‘ri, yuk ham ortding, suvsiz ham qoldirding. Nimaiki qilsang, karvon manzilga bexatar yetsin, deb qilding... Ammo bir marta sendan qattiq dilim og‘rigan. Bir gal mening jilovimni eshakning dumiga bog‘lab qo‘ygansan... O‘shanda eshak tuproq changitgani yetmagandek, bir-ikki marta tumshug‘imga tepdi... Sen bo‘lsang, kulib tomosha qilding...»
Qariya jimib qoldi. Tag‘in siniq jilmaydi.
– Yaxshi sarbon yuk ortadigan tuyasini eshakka teptirib qo‘ymaydi...
Mikrofonda esa, hamon «kitelli» muallim nutq irod etar edi:
– Mana, Xudoga shukr, dinimiz tiklandi. Imonli bo‘laylik. O‘t balosidan, suv balosidan, tuhmat balosidan asrasin...
👍12
👍8