Forwarded from МИД России 🇷🇺
⚡️ 21 ноября в Совете управляющих (СУ) МАГАТЭ рассмотрен проект резолюции, касающейся применения гарантий в Иране.
Его инициаторами выступили Британия, Германия, Франция и США, которые уже на протяжении долгого времени старательно работают на мировой арене и, в частности, в МАГАТЭ на эскалацию напряженности вокруг иранской ядерной программы. За этими усилиями отчётливо просматривается их стремление любыми способами выставить Тегеран в качестве главной угрозы на Ближнем Востоке и таким образом отвлечь международное внимание от трагедии в Газе.
❗️ Примечательно, что в группе соавторов оказались именно те страны, которые сознательно пошли на грубые нарушения резолюции СБ ООН 2231, отказались выполнять свои обязательства по СВПД и саботировали многосторонние усилия по восстановлению «ядерной сделки».
Рассчитывая, по всей видимости, что международное сообщество позабудет о первопричинах глубокой стагнации этих важнейших договорённостей, европейские страны-участницы СВПД, действуя в тесной связке с Вашингтоном, усердно «мажут черной краской» Тегеран и перекладывают на него всю ответственность.
Понятно, что если бы сегодня СВПД продолжал действовать, то это априори развеивало бы любые сомнения по поводу иранской ядерной программы. Однако именно это, похоже, не устраивает тех на Западе, кто извлекает политическую выгоду из напряжённости вокруг Ирана и муссирует мнимые угрозы, якобы исходящие от его деятельности в сфере мирного атома.
☝️ Россия считает упомянутую резолюцию шагом в неверном направлении. Очевидно, что цели её инициаторов совершенно иные и не имеют ничего общего с ядерным нераспространением. Несмотря на то, что западной группе стран-нарушителей резолюции СБ ООН 2231 удалось протолкнуть свой «продукт», в реальности за него отдали свой голос всего 19 из 35 стран, входящих в состав СУ. Остальные – а это страны Мирового большинства – либо воздержались, либо проголосовали против.
Россия решительно отвергла эту резолюцию, считая её совершенно неуместной и не способствующей конструктивному взаимодействию между иранской стороной и Агентством. По сути затея англосаксов и «евродвойки» направлена на его подрыв. В пользу этого свидетельствует тот факт, что заранее сверстанный ими текст документа начал распространяться среди стран-участниц СУ ещё до публикации соответствующих докладов Агентства и как раз в тот момент, когда Гендиректор МАГАТЭ Р.Гросси находился в Тегеране, встречался с руководством ИРИ и посещал вместе со своей командой инспекторов ядерные объекты.
Судя по всему, перспектива укрепления сотрудничества между Тегераном и Агентством не радует западников и не вписывается в их планы. Они готовы пойти на что угодно, чтобы оправдать свою политику «максимального давления» в отношении Ирана, начало которой было положено выходом американцев из «ядерной сделки» в 2018 году. На деле этот разрушительный курс давно себя дискредитировал и ведёт лишь к нарастанию противоречий и конфронтации.
Российская сторона надеется, что это понимают и в руководстве МАГАТЭ, которому не следует позволять помыкать собой странам, действующим из конъюнктурных соображений и в угоду своим иранофобским настроениям.
Показательно, что, находясь в ИРИ, Гендиректор МАГАТЭ Р.Гросси высказался за продолжение конструктивного взаимодействия с Тегераном. В Москве рассчитывают, что он продолжит двигаться в этом направлении, не принимая во внимание ангажированные резолюции, не имеющие юридической силы.
Его инициаторами выступили Британия, Германия, Франция и США, которые уже на протяжении долгого времени старательно работают на мировой арене и, в частности, в МАГАТЭ на эскалацию напряженности вокруг иранской ядерной программы. За этими усилиями отчётливо просматривается их стремление любыми способами выставить Тегеран в качестве главной угрозы на Ближнем Востоке и таким образом отвлечь международное внимание от трагедии в Газе.
❗️ Примечательно, что в группе соавторов оказались именно те страны, которые сознательно пошли на грубые нарушения резолюции СБ ООН 2231, отказались выполнять свои обязательства по СВПД и саботировали многосторонние усилия по восстановлению «ядерной сделки».
Рассчитывая, по всей видимости, что международное сообщество позабудет о первопричинах глубокой стагнации этих важнейших договорённостей, европейские страны-участницы СВПД, действуя в тесной связке с Вашингтоном, усердно «мажут черной краской» Тегеран и перекладывают на него всю ответственность.
Понятно, что если бы сегодня СВПД продолжал действовать, то это априори развеивало бы любые сомнения по поводу иранской ядерной программы. Однако именно это, похоже, не устраивает тех на Западе, кто извлекает политическую выгоду из напряжённости вокруг Ирана и муссирует мнимые угрозы, якобы исходящие от его деятельности в сфере мирного атома.
☝️ Россия считает упомянутую резолюцию шагом в неверном направлении. Очевидно, что цели её инициаторов совершенно иные и не имеют ничего общего с ядерным нераспространением. Несмотря на то, что западной группе стран-нарушителей резолюции СБ ООН 2231 удалось протолкнуть свой «продукт», в реальности за него отдали свой голос всего 19 из 35 стран, входящих в состав СУ. Остальные – а это страны Мирового большинства – либо воздержались, либо проголосовали против.
Россия решительно отвергла эту резолюцию, считая её совершенно неуместной и не способствующей конструктивному взаимодействию между иранской стороной и Агентством. По сути затея англосаксов и «евродвойки» направлена на его подрыв. В пользу этого свидетельствует тот факт, что заранее сверстанный ими текст документа начал распространяться среди стран-участниц СУ ещё до публикации соответствующих докладов Агентства и как раз в тот момент, когда Гендиректор МАГАТЭ Р.Гросси находился в Тегеране, встречался с руководством ИРИ и посещал вместе со своей командой инспекторов ядерные объекты.
Судя по всему, перспектива укрепления сотрудничества между Тегераном и Агентством не радует западников и не вписывается в их планы. Они готовы пойти на что угодно, чтобы оправдать свою политику «максимального давления» в отношении Ирана, начало которой было положено выходом американцев из «ядерной сделки» в 2018 году. На деле этот разрушительный курс давно себя дискредитировал и ведёт лишь к нарастанию противоречий и конфронтации.
Российская сторона надеется, что это понимают и в руководстве МАГАТЭ, которому не следует позволять помыкать собой странам, действующим из конъюнктурных соображений и в угоду своим иранофобским настроениям.
Показательно, что, находясь в ИРИ, Гендиректор МАГАТЭ Р.Гросси высказался за продолжение конструктивного взаимодействия с Тегераном. В Москве рассчитывают, что он продолжит двигаться в этом направлении, не принимая во внимание ангажированные резолюции, не имеющие юридической силы.
در خصوص اقدامات ضد ایرانی و تحریک آمیز ایالات متحده، بریتانیا، آلمان و فرانسه در شورای حکام آژانس بینالمللی انرژی اتمی.
در روز 21 نوامبر، شورای حکام آژانس بینالمللی انرژی اتمی به بررسی پیشنویس قطعنامهای پرداخت که به موضوع تضمینها در ایران مربوط میشود. این پیشنویس به ابتکار کشورهای بریتانیا، آلمان، فرانسه و ایالات متحده تهیه شده است، کشورهایی که در مدت بسیار طولانی در تلاشند تا در سطح جهانی و به ویژه در آژانس، تنشها را در خصوص برنامه هستهای ایران افزایش دهند. در پس این تلاشها به وضوح تمایل آنها برای معرفی تهران به عنوان تهدیدی اصلی در خاورمیانه به هر روشی و در نتیجه منحرف کردن توجه جهانی از بحران غزه دیده میشود.
قابل توجه است که در میان نویسندگان مشترک این قطعنامه، کشورهایی قرار دارند که به طور عمد به نقضهای جدی قطعنامه ۲۲۳۱ شورای امنیت سازمان ملل پرداخته و از انجام تعهدات خود در توافق هستهای (برجام) خودداری کردهاند و همچنین تلاشهای چندجانبه برای احیای این توافق را مختل کردهاند. به نظر میرسد که این کشورها امیدوارند که جامعه بینالمللی فراموش کند که چه عواملی باعث رکود عمیق این توافقات مهم شده است. کشورهای اروپایی عضو برجام، با همکاری نزدیک با واشنگتن، به شدت در حال "تخریب تصویر" تهران هستند و تمام مسئولیتها را به دوش آن میگذارند. واضح است که اگر برجام امروز همچنان جاری بود، هرگونه تردید در مورد برنامه هستهای ایران به طور خودکار برطرف میشد. اما ظاهرا این وضعیت برای برخی در غرب که از تنشهای پیرامون ایران بهرهبرداری سیاسی میکنند، مطلوب نیست و آنها به تکرار تهدیدات واهی ناشی از فعالیت هستهای صلح آمیز ایران ادامه میدهند.
روسیه این قطعنامه را به عنوان حرکتی در جهت نادرست تلقی میکند. روشن است که اهداف مبتکران این قطعنامه کاملاً متفاوت بوده و هیچ ارتباطی با عدم گسترش سلاحهای هستهای ندارد. با اینکه کشورهای غربی ناقض قطعنامه ۲۲۳۱ شورای امنیت سازمان ملل متحد موفق به تصویب این "محصول" شدند، اما در واقعیت تنها 19 از 35 کشور عضو شورای حکام به آن رأی مثبت دادند. سایر کشورها، که شامل کشورهای اکثریت جهانی هستند، یا به آن رأی ممتنع یا رأی منفی دادند.
روسیه به طور قاطع این قطعنامه را رد کرد و آن را کاملاً نامناسب و غیرمؤثر در ایجاد تعامل سازنده بین طرف ایرانی و آژانس دانست. در واقع، این اقدام انگلوساکسونها و «دوگانه اروپایی» به منظور تضعیف این تعامل طراحی شده است. این واقعیت که متن پیشنویس این سند، قبل از انتشار گزارشهای مربوطه آژانس، در میان کشورهای عضو شورای حکام توزیع شده و همزمان با سفر رافائل گروسی مدیرکل آژانس بینالمللی انرژی اتمی به تهران و دیدار او با مقامات جمهوری اسلامی ایران و بازدید از تأسیسات هستهای به همراه بازرسان آژانس، منتشر شده، گواه این موضوع است.
به نظر میرسد که چشمانداز تقویت همکاریها بین تهران و آژانس برای غربیها خوشایند نیست و با برنامههای آنها همخوانی ندارد. آنها آمادهاند هر اقدامی انجام دهند تا سیاست "فشار حداکثری" خود را در قبال ایران توجیه کنند، سیاستی که با خروج آمریکا از "توافق هستهای" در سال ۲۰۱۸ آغاز شد. در واقع، این رویکرد مخرب مدتهاست که اعتبار خود را از دست داده و تنها به افزایش تضادها و تنشها منجر میشود.
طرف روسی امیدوار است که این موضوع توسط ریاست آژانس بینالمللی انرژی اتمی نیز درک شود و نباید به کشورهای که به دلایل سیاسی و به در راستای احساسات ایران هراسی خود عمل میکنند، اجازه داده شود که بر آژانس تسلط یابند. قابل توجه است که در سفر رافائل گروسی مدیرکل آژانس به ایران، وی بر ادامه تعامل سازنده با تهران تأکید کرد. مسکو امیدوار است که او به این مسیر ادامه دهد و به قطعنامههای جانبدارانهای که از نظر قانونی اعتبار ندارند، توجه نکند.
در روز 21 نوامبر، شورای حکام آژانس بینالمللی انرژی اتمی به بررسی پیشنویس قطعنامهای پرداخت که به موضوع تضمینها در ایران مربوط میشود. این پیشنویس به ابتکار کشورهای بریتانیا، آلمان، فرانسه و ایالات متحده تهیه شده است، کشورهایی که در مدت بسیار طولانی در تلاشند تا در سطح جهانی و به ویژه در آژانس، تنشها را در خصوص برنامه هستهای ایران افزایش دهند. در پس این تلاشها به وضوح تمایل آنها برای معرفی تهران به عنوان تهدیدی اصلی در خاورمیانه به هر روشی و در نتیجه منحرف کردن توجه جهانی از بحران غزه دیده میشود.
قابل توجه است که در میان نویسندگان مشترک این قطعنامه، کشورهایی قرار دارند که به طور عمد به نقضهای جدی قطعنامه ۲۲۳۱ شورای امنیت سازمان ملل پرداخته و از انجام تعهدات خود در توافق هستهای (برجام) خودداری کردهاند و همچنین تلاشهای چندجانبه برای احیای این توافق را مختل کردهاند. به نظر میرسد که این کشورها امیدوارند که جامعه بینالمللی فراموش کند که چه عواملی باعث رکود عمیق این توافقات مهم شده است. کشورهای اروپایی عضو برجام، با همکاری نزدیک با واشنگتن، به شدت در حال "تخریب تصویر" تهران هستند و تمام مسئولیتها را به دوش آن میگذارند. واضح است که اگر برجام امروز همچنان جاری بود، هرگونه تردید در مورد برنامه هستهای ایران به طور خودکار برطرف میشد. اما ظاهرا این وضعیت برای برخی در غرب که از تنشهای پیرامون ایران بهرهبرداری سیاسی میکنند، مطلوب نیست و آنها به تکرار تهدیدات واهی ناشی از فعالیت هستهای صلح آمیز ایران ادامه میدهند.
روسیه این قطعنامه را به عنوان حرکتی در جهت نادرست تلقی میکند. روشن است که اهداف مبتکران این قطعنامه کاملاً متفاوت بوده و هیچ ارتباطی با عدم گسترش سلاحهای هستهای ندارد. با اینکه کشورهای غربی ناقض قطعنامه ۲۲۳۱ شورای امنیت سازمان ملل متحد موفق به تصویب این "محصول" شدند، اما در واقعیت تنها 19 از 35 کشور عضو شورای حکام به آن رأی مثبت دادند. سایر کشورها، که شامل کشورهای اکثریت جهانی هستند، یا به آن رأی ممتنع یا رأی منفی دادند.
روسیه به طور قاطع این قطعنامه را رد کرد و آن را کاملاً نامناسب و غیرمؤثر در ایجاد تعامل سازنده بین طرف ایرانی و آژانس دانست. در واقع، این اقدام انگلوساکسونها و «دوگانه اروپایی» به منظور تضعیف این تعامل طراحی شده است. این واقعیت که متن پیشنویس این سند، قبل از انتشار گزارشهای مربوطه آژانس، در میان کشورهای عضو شورای حکام توزیع شده و همزمان با سفر رافائل گروسی مدیرکل آژانس بینالمللی انرژی اتمی به تهران و دیدار او با مقامات جمهوری اسلامی ایران و بازدید از تأسیسات هستهای به همراه بازرسان آژانس، منتشر شده، گواه این موضوع است.
به نظر میرسد که چشمانداز تقویت همکاریها بین تهران و آژانس برای غربیها خوشایند نیست و با برنامههای آنها همخوانی ندارد. آنها آمادهاند هر اقدامی انجام دهند تا سیاست "فشار حداکثری" خود را در قبال ایران توجیه کنند، سیاستی که با خروج آمریکا از "توافق هستهای" در سال ۲۰۱۸ آغاز شد. در واقع، این رویکرد مخرب مدتهاست که اعتبار خود را از دست داده و تنها به افزایش تضادها و تنشها منجر میشود.
طرف روسی امیدوار است که این موضوع توسط ریاست آژانس بینالمللی انرژی اتمی نیز درک شود و نباید به کشورهای که به دلایل سیاسی و به در راستای احساسات ایران هراسی خود عمل میکنند، اجازه داده شود که بر آژانس تسلط یابند. قابل توجه است که در سفر رافائل گروسی مدیرکل آژانس به ایران، وی بر ادامه تعامل سازنده با تهران تأکید کرد. مسکو امیدوار است که او به این مسیر ادامه دهد و به قطعنامههای جانبدارانهای که از نظر قانونی اعتبار ندارند، توجه نکند.